Blues and Bullets: Episode 2 review
To Blues and Bullets είναι ένα από τα games που μου κίνησαν αμέσως την περιέργεια, τόσο λόγω του story του, όσο και της ιδιαίτερης film noir αισθητικής του. Πριν ασχοληθώ μαζί του βέβαια δεν είχα και τις υψηλότερες προσδοκίες με δεδομένο ότι η A Crowd of Monsters ήταν υπεύθυνη για ένα από τα χειρότερα games που έχω παίξει στο Xbox One, το Funk of Titans. Παρόλα αυτά το πρώτο επεισόδιο του Blues and Bullets μου άφησε θετικότατες εντυπώσεις, καθώς κατάφερνε να κοιτάξει στα μάτια τα υπόλοιπα episodic Adventures της αγοράς όπως το The Walking Dead, το The Wolf Among Us, το Game of Thrones: A Telltale Series κ.ο.κ. Ως εκ τούτου περίμενα με ανυπομονησία τον διάδοχό του, ο οποίος άργησε θα έλεγα να κυκλοφορήσει, καθώς μεσολάβησαν εννιά περίπου μήνες.
Στο δεύτερο επεισόδιο η ιστορία συνεχίζει ουσιαστικά από εκεί που σταμάτησε το πρώτο, αλλά παράλληλα ρίχνει φως σε άγνωστα γεγονότα της ζωής του Eliot Ness, του πρωταγωνιστή της ιστορίας. Ένα από τα μεγάλα προτερήματα του Blues and Bullets είναι ότι προσφέρει πολύ μεγαλύτερη ποικιλία στο gameplay από τα αντίστοιχα cinematic Adventures της αγοράς. Κοινώς η ιστορία εξελίσσεται ανάλογα με τις αποφάσεις που θα πάρετε στους διαλόγους, υπάρχουν διάφορες investigation missions, στις οποίες θα πρέπει να εξιχνιάσετε κάποιο έγκλημα στα πρότυπα της σειράς Sherlock Holmes, υπάρχει πιστολίδι έστω κι αν οι Third-Person Shooter μηχανισμοί που συναντάμε είναι άκρως πρωτόγονοι, ενώ για πρώτη φορά στο δεύτερο επεισόδιο συναντάμε και κάποια Horror στοιχεία. Γενικώς στην σειρά υπάρχει έντονο το μεταφυσικό στοιχείο, εδώ όμως βλέπουμε δειλά δειλά επιρροές από διάφορα First-Person Horror Adventures. Αν μάλιστα οι μηχανισμοί αυτοί εξελιχθούν ακόμη περισσότερο στα επόμενα επεισόδια θα πρέπει να δώσουμε τα εύσημα στους developers.
To μόνο αρνητικό που έχω να προσάψω είναι στο τεχνικό τομέα, καθώς κάτω από την πανέμορφη noir αισθητική συναντάμε textures χαμηλής ανάλυσης που μαρτυρούν το χαμηλό budget παραγωγής. Από πλευράς διάρκειας 3 ώρες είναι αρκετές για τα δεδομένα του είδους, εντούτοις το τελικό αποτέλεσμα είναι τόσο καλό που οι τρεις ώρες περνάνε νεράκι και θες να παίξεις παραπάνω. Υπάρχουν κάποια collectables, αλλά και πάλι δεν είναι αρκετά για να επιχειρήσει κάποιος ένα δεύτερο playthrough. Νομίζω ότι τουλάχιστον σε αυτό το κομμάτι οι developers μπορούν να μας προσφέρουν κάτι παραπάνω, οπότε ελπίζω να μεριμνήσουν στα επόμενα επεισόδια.