Duke Nukem: Manhattan Project (PC)

Το 2002 ο Δούκας πηρυνικός (Duke Nukem) επέστρεψε με ένα καινούργιο...2D/3D platform: το Manhattan Project. Το 2Δ-3Δ αναφέρεται στα γραφικά του παιχνιδιού τα οποία αποτελούν μια μείξη της τεχνολογίας δύο και τριών διαστάσεων. Συγκεκριμένα η κίνηση γίνεται σε δύο άξονες όπως στα παλιά πλάτφορμς αλλά το όλο περιβάλλον και οι χαρακτήρες είναι τρισδιάστατοι. Το αποτέλεσμα είναι πολύ όμορφο και δίνει νέα πνοή στα πλάτφορμς. Πραγματικά τα γραφικά αποτελούν το πιο δυνατό κομμάτι του παιχνιδιού και είναι πολύ ευχάριστα. Ο ήχος είναι επίσης πολύ καλός με ένα δυνατό ροκ κομμάτι για εισαγωγή αν και πολύ επαναλαμβανόμενο. Στις πίστες υπάρχει μια υποτυπώδης μουσική υπόκρουση που είναι αδιάφορη ούτε ενοχλεί ούτε και δένει με την ατμόσφαιρα του παιχνιδιού. Αλλά για να απολαύσετε το παιχνίδι συνιστώ να χαμηλώσετε την μουσική για να απολαύσετε τα ηχητικά εφέ. Το gameplay είναι τυφλοσούρτης άμα καταλάβεις τα βασικά και έχει να κάνει με την ανεύρεση αντικειμένων που θα είναι τα ίδια σε όλες τις πίστες. Έτσι καταντάει επαναλαμβανόμενο και κουραστικό μετά από λίγο. Η υπόθεση έχει ως εξής: Πιο ορεξάτος από ποτέ ο Duke θα πρέπει να καθαρίσει τον τόπο από την νέα διαβολική εφεύρεση του Mech Morphix, το GLOPP, ή αλλιώς Gluon Liquid Omega Plasma. Ένα φοβερό υγρό που μεταλλάσει διάφορους ζωντανούς οργανισμούς σε ζωντανά βιολογικά όπλα. Είναι γνωστό ότι τα σενάρια των Duke Nukem ποτέ δεν έλεγαν κάτι το σημαντικό αφού πρόκειται για action-shooters.
Παρόλα αυτά το παιχνίδι είναι αρκετά διασκεδαστικό και πολύ καλά οργανωμένο ώστε να μη σας κουράσει τουλάχιστον με το χειρισμό του.

Διαβάστε το review

[youtube:3b8kz00r][/youtube:3b8kz00r]

Πρόκειται για ένα arcade-platform αλλά καλογυαλισμένο και σερβιρισμένο με ωραίο τρόπο.
Γενικά είναι καλο παιχνιδάκι και αρκετά μεγάλο σε διάρκεια ώστε να σας κρατήσει αρκετό καιρό. Έχει και σχετικά αυξημένη αντοχή στο χρόνο αφού μπορείτε να το ξαναπαίξετε προσπαθώντας να ανακαλύψετε όλα τα μυστικά και τα αντικείμενα.

Απλό platform κατά τη γνώμη μου και όχι κάτι το ιδιαίτερο. Το βρήκα αρκετά επαναλαμβανόμενο και δυστυχώς, ενώ είχα λιώσει αρκετά το 3D, δε νομίζω να ξανασχοληθώ με δαύτο. Προτιμώ το Time to kill για το PSOne,