Street Fighter 3

Το Street Fighter 3 εισήγαγε καινοτόμα στοιχεία, όπως το parry, ωστόσο επιχείρησε να ανεβάσει τον πήχη αλλά..."κάηκε στο ζέσταμα". Είχε την πιο αδιάφορη φουρνιά μαχητών που έχει υπάρξει ποτέ στην ιστορία του Street Fighter και χρωματική παλέτα και soundtrack κάτω του μετρίου.

Το τελευταίο Street Fighter με το οποίο ασχολήθηκα ήταν το Street Fighter 4 πρίν 10 χρόνια το οποίο το έκαψα.

Street Fighter III: The 3rd Strike review

Η συγκεκριμένη έκδοση ήταν και η μόνη που έλειπε από τα reviews της σειρά Street Fighter στο GameWorld κι έτσι είπα να την προσθέσω. Για μένα μπορεί να θεωρηθεί κάτι σαν το "μαύρο πρόβατο", καθώς απέτυχε στους περισσότερους τομείς. Μπορεί στο gameplay το SF3 να έγινε πιο τεχνικό και έτσι να ικανοποίησε τους hardcore fans των Fighting games, αλλά διαλύθηκε όλη η πεμπτουσία μιας σειράς που αγαπήσαμε.

Το ρόστερ των μαχητών ήταν το πιο αποτυχημένο που έχουμε δει, με τραγικές απουσίες και μόνο τους Ryu και Ken να εμφανίζονται στην πρώτη έκδοση. Η χρωματική παλέτα ήταν άθλια, ενώ αφαιρέθηκαν και μουσικά κομμάτια που αγαπήσαμε. Το δε gameplay είχε μια περίεργη ροή που δεν με ικανοποίησε στο ρυθμό του, ειδικά σε σχέση με αυτόν του Street Fighter II που παρότι πιο αργό ήταν to the point. Τουλάχιστον η Capcom δεν επανέλαβε τα ίδια λάθη αργότερα στο Street Fighter IV.