Ένα εξαιρετικό δείγμα μιας αρκετά πρωτότυπης ιδέας, με σωστή εφαρμογή, αλλά με απόλυτα προβληματικό τεχνικό κομμάτι.
Στον τεχνικό τομέα η Obsidian έχει κάνει άπειρα foul στο παρελθόν, αλλά τα παράπονα ήταν συγκριτικά πολύ λιγότερα, ακόμα και αν από κάποιο σημείο και έπειτα το παιχνίδι βάραινε μέχρι αηδίας (Neverwinter Nights 2).
Ναι, το Alpha Protocol έχει αρκετά
προβλήματα, ίσως περισσότερα από αυτά που έχετε ακούσει ή διαβάσει. Bugs με τη σέσουλα στην κίνηση του χαρακτήρα, την κάμερα και τους εχθρούς. Θα κολλήσετε σε εμπόδια καθώς περπατάτε, η κάμερα θα γυρνάει ανεξέλεγκτη σε άσχετες κατευθύνσεις και οι αντίπαλοι κυριολεκτικά θα πυροβολάνε μπεκάτσες.
Αν βέβαια γνωρίζετε τι περιμένετε από ένα καλό RPG, αυτά τα προβλήματα είναι δευτερεύοντα, όπως και τα γραφικά, επομένως μπορούν να παραβλεφθούν αυτόματα, εφόσον το παιχνίδι είναι playable.
Οι
καινοτομίες του gameplay είναι άφθονες και δεν θυμάμαι τίτλο του είδους που να "μετράει" σε τέτοιο βαθμό τις επιλογές που κάνει ο παίχτης. Τα πάντα έχουν σημασία, από τον τρόπο που θα μιλήσετε σε κάποιον χαρακτήρα, μέχρι το αν θα επιλέξετε να σκοτώσετε έναν στόχο ή όχι. Όλα έχουν άμεσο
αντίκτυπο, τόσο στην αποστολή (και στις επόμενες σε βάθος χρόνου), όσο και στην ανάπτυξη του ίδιου του χαρακτήρα. Το δε στοιχείο της βαρύτητας που έχει δοθεί στις πληροφορίες που αντλείτε από τις αποστολές είναι ασύγκριτο. Προσθέστε και ένα πολύ λεπτομερές Skill system και παίρνετε ως αποτέλεσμα
replayability που χτυπάει κόκκινο.