Δεν ξέρω αν έχει πάρει κανενός το μάτι κάποιο Icebar στην Ελλάδα, αλλά στη 2η επίσκεψή μου στην Ιταλία είχα την ευκαιρία να πάω σε ένα (βρίσκεται στο Μιλάνο).
Πρόκειται για ένα μπαρ το οποίο είναι παντού καλυμένο με ειδικό εφετζίδικο πάγο. Στο πάνω μέρος του μπαρ υπάρχει ένας μεγάλος μηχανισμός ψήξης (αντίστοιχο πρέπει να χρησιμοποιούν στα ψυγεία κρέατος) ενώ όσοι μπαίνουν στο μπαρ πρέπει απαραίτητα να φοράνε ειδικές στολές οι οποίες φοριούνται στο κεφάλι, φτάνουν μέχρι κάτω και με κουκούλα καλύπτουν το κεφάλι ενώ διαθέτουν και ασορτί γάντια τα οποία φοριούνται στα χέρια.
Συνήθως στα icebar πίνουν βότκα (και καλά για να ζεσταθούνε). Σε κάθε icebar συνήθως υπάρχει και χορηγός. Εδώ ήταν η Absolut. Μας προτείνανε 8 κοκτέιλ με βότκα, διαφόρων χρωμάτων και εξαιρετικών γεύσεων τα οποία σερβιριστήκανε σε ποτήρια από πάγο (τα οποία λιώνανε μετά από λίγη ώρα)
Στην παρακάτω φώτο, αριστερά είναι ο James Francis, αρχισυντάκτης του περιοδικού NAG της Νοτίου Αφρικής. Το NAG είναι αγγλόφωνο (καθ' ότι στη χώρα υπάρχουν τα αγγλικά και τα αφρικανικά ως πρώτες γλώσσες καθώς και η γλώσσα Zulu). Ο James ανήκει στο 10% των νοτιοαφρικανών που είναι λευκοί. Αρχικά τον είχα περάσει για σκωτσέζο γιατί ως μητρική γλώσσα την αγγλική την έπαιζε στα δάκτυλα. Το NAG πουλάει γύρω στα 25.000 τεύχη το μήνα σε μια χώρα όπου επίσης η πειρατεία οργιάζει (βέβαια όχι τόσο όσο σε εμάς).
O James Francis πρέπει να σας πω ότι δεν σταματάει να μιλάει ούτε όταν τρώει. Μπορεί να μιλάει για Games και ιστορίες στη Ν. Αφρική επί συνεχόμενες ώρες χωρίς διακοπή και χωρίς ούτε καν να πιει νερό. Συνολικά στο event πρέπει να είχε γύρω στις 5-6 ώρες speech time (όπως λέμε "gameplay time"). Μάθαμε απ'έξω κι ανακατωτά όλες τις νομοθεσίες περί οπλοφορίας στη Ν. Αφρική, Μαριχουάνας, κατοχής σκύλου και δεν συμμαζεύεται. Ο άλλος ξένος δημοσιογράφος ήταν ο Nuno Faria, συντάκτης του PSM3 της Πορτογαλίας (αυτός ήταν το ακριβώς αντίθετο αφού την αγγλική δεν την κατείχε και τόσο).