κατ' αρχάς να πω ότι δεν επιβάλω κανέναν ορισμό σε κανέναν. Θέτω τούς ορισμούς για μένα και στα υπόψιν ότι είμαι παλαιός παίχτης το οποίο σημαίνει πιθανότατα ότι έχω διαφορετικές προσλαμβάνουσες από τούς νεώτερους.
εύκολο, σημαίνει ότι πρέπει να προσπαθήσεις. Δεν βγαίνει το εύκολο «χωρίς» προσπάθεια. Απλά η προσπάθεια δεν είναι «σοβαρή». Υπάρχει επομένως ξεκάθαρα χώρος για βαθμίδα πιο κάτω από το εύκολο. Το πιο κάτω από το εύκολο θα μπορούσαμε να το πούμε «αστείο» ή «τετριμμένο» ή «στοιχειώδες», γιατί όπως είπα το εύκολο δεν σημαίνει τετριμμένο αλλά σημαίνει απλούστατα εύκολο.
κανονικό, σημαίνει ότι πρέπει να ρίξεις σοβαρή προσπάθεια και ικανότητα. Είναι όμως στα πλαίσια τού εφικτού για έναν ευκαιριακό παίκτη (casual gamer)
δύσκολο σημαίνει ότι δεν γίνεται χωρίς πραγματική αφοσίωση.
και υπάρχει βεβαίως και το πέρα από το δύσκολο που σημαίνει ότι δεν ξέρουμε κανέναν να το πετυχαίνει.
Έχω ένα ιδανικό παιχνίδι που καλύπτει όλη την γκάμα δυσκολίας! Το Fez. Είναι εύκολο κανείς να προχωρήσει αρκετά. Δεν είναι όμως εύκολο να φτάσεις στον «πρώτο τερματισμό». Για να φτάσει κάποιος τον πρώτο τερματισμό χρειάζεται 32 κύβους. Στο παιχνίδι υπάρχουν 32 «κανονικοί κύβοι» και 32 «αντικύβοι». Είναι «εύκολο» να μαζέψετε τούς περισσότερους κανονικούς, δεν είναι όμως καθόλου εύκολο όμως να τούς μαζέψετε και τούς 32. Οι αντικύβοι από την άλλη γενικά δεν είναι εύκολη υπόθεση καθώς πρέπει να λύσετε γρίφους για να εμφανιστούν. Όμως δεν θα έλεγα τον πρώτο τερματισμό δύσκολο. Δεν θα τον έλεγα δύσκολο γιατί εγώ κατάφερα να τον πετύχω χωρίς να αισθανθώ ότι ξεπέρασα το όριο τού ευκαιριακού παίκτη. Για μένα λοιπόν είναι ξεκάθαρα κανονικής δυσκολίας. Από εκεί και πέρα το παιχνίδι επιφυλάσσει γρίφους που φτάνουν αλλά και ξεπερνάνε κάθε όριο δυσκολίας.
Το Fez είναι πραγματικά ιδανικό στο θέμα τής δυσκολίας γιατί έχει αρκετά ομαλή κλίση και ταυτόχρονα φτάνει στα ύπατα επίπεδα.
