Το
Shadow of the Beast είναι φυσικά φοβερό παιχνίδι για την εποχή του υψηλής τέχνης (πχ εμπνευσμένοι σχεδιασμοί τών τεράτων) το οποίο αποδεικνύει και την τεχνολογική ανωτερότητα τής Amiga στην εποχή της. Βέβαια το είδος του δεν είναι το στυλ μου.
Για νοσταλγούς τής Amiga αν είναι αρκετά μουρλοί ώστε να μην αρκούνται σε εξομοιωτές, υπάρχει ελεύθερη ανακατασκευή τού λειτουργικού!
AROS
Είναι συμβατό σε επίπεδο API αλλά δυαδική συμβατότητα έχει μόνο αν τρέξει σε ίδιας αρχιτεκτονικής επεξεργαστή πράγμα πρακτικά αδύνατο αν και έγινε μια επίδειξη!
Σε
παλιότερη ανάρτησή μου
αναφέρθηκα στα παιχνίδια που έπαιζα μικρός στον Spectrum. Όλα μού δημιουργούν νοσταλγική συγκίνηση αλλά ξεχωρίζω τρία τα οποία δεν τα βλέπω σαν απλώς παιχνίδια αλλά ως τέχνη πάνω στον ψηφιακό καμβά.
Manic Miner
Jet Set Willy II
Cauldron II
ειδικά τα δύο πρώτα είναι πολύ ιδιαίτερα (και σχεδιασμένα από τον ίδιο)
Το Cauldron II είναι παιχνίδι που απαιτεί απίστευτη υπομονή. Ελέγχετε μια κολοκύθα η οποία μπορεί μόνο να αναπηδά συνεχώς. Και στην πραγματικότητα η μόνη στιγμή που την ελέγχετε είναι την στιγμή που ακουμπάει στο έδαφος οπότε μόνο τότε μπορείτε να ελέγξετε την κατεύθυνση και το μέγεθος τού επόμενου πηδήματος. Μπορεί να κάνει τρία μεγέθη αναπηδήσεων. Μικρά, μεσαία και μεγάλα και οι επιλογές εξαρτώνται από το προηγούμενο πήδημα. Το να κάνετε κάτι απλό όπως να ανεβείτε μια σκάλα θέλει απίστευτη υπομονή και σχεδιασμό! Το να εξερευνήσετε το κάστρο είναι εφιαλτικό. Ανάμεσα στα αντικείμενα που πρέπει να μαζέψετε είναι το ψαλίδι που βρίσκεται στο έδαφος με το οποίο πρέπει να κόψετε τα μαλλιά τής μάγισσας που βρίσκεται στο «κεφάλι». Δηλαδή ανεξαρτήτως αφετηρίας πρέπει μια φορά τουλάχιστον να ανεβείτε όλον τον πύργο!
Θα ήθελα πραγματικά να δω κόσμο να δοκιμάζει το Cauldron II σήμερα και να δω και τις αντιδράσεις του σε αυτόν τον εφιάλτη.
πάρτε και την μουσική τού τίτλου να σάς στοιχειώνει!
[youtube:2zu9dsxu]
[/youtube:2zu9dsxu]