To 1975 η Τουρκία συμμετείχε για 1η φορά στη Eurovision, ένα χρόνο μετά την εισβολή και κατοχή στην Κύπρο! Αυτό ήταν το..."Ευχαριστώ" των ψευτουποκριτών της ΕΕ που επιλεκτικά ασκούν κυρώσεις προς την Ρωσία, αλλά στην Τουρκία κάνουν τις κότες και την Κύπρο την έχουν ξεχάσει.
Η Ελλάδα το 1975 απείχε ως ένδειξη διαμαρτυρίας και την επόμενη χρονιά επέστρεψε, με αυτό το τραγούδι που μιλούσε για την κατοχή. Το έγραψε ο Μάνος Χατζηδάκης και το ερμήνευσε η Μαρίζα Κωχ, μαυροφορεμένη επί σκηνής! Το «Παναγία μου – Παναγία μου», προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και τάραξε τα νερά της Γιουροβίζιον.
Χατζιδάκις: «Πάρε ένα λαούτο και φύγε»
Η Μαρίζα Κωχ, σε συνέντευξη της αποκάλυψε το παρασκήνιο της ανάθεσης από τον Μάνο Χατζιδάκι, που ήταν ο διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος τότε. Όλα έγιναν μέσα σε ένα βράδυ, όταν την πήρε τηλέφωνο ο Χατζιδάκις και της είπε να ξεκάθαρα να φύγει αμέσως για την Χάγη μαζί με ένα λαούτο μόνο. Ήθελε το τραγούδι μέσα σε ένα βράδυ, για να προλάβουν να κατοχυρώσουν την συμμετοχή της Ελλάδας στο διαγωνισμό. Μαζί με τον Μάικ Ροζάκη, έγραψαν μέσα από το τηλέφωνο το τραγούδι «Παναγία μου – Παναγία μου». Όταν το περιεχόμενο του τραγουδιού έγινε γνωστό, οι Τούρκοι που ζούσαν μόνιμα εκεί, έκαναν συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στη συμμετοχή της χώρας μας.
Την απείλησαν με βολή από ελεύθερο σκοπευτή
Στις 3 Απριλίου 1976, την βραδιά του τελικού, λίγα δευτερόλεπτα πριν η Μαρίζα Κωχ ανέβει στη σκηνή, οι Ολλανδοί διοργανωτές της ζητούν να μην προχωρήσει γιατί κυκλοφορούσαν φήμες ότι Τούρκος σκοπευτής βρισκόταν στην αίθουσα. Η Μαρίζα Κωχ όμως που είχε τα άντερα, υπέγραψε υπεύθυνη δήλωση ότι θα εμφανιστεί με δική της ευθύνη και φορώντας αλεξίσφαιρο γιλέκο ανεβαίνει στην σκηνή ντυμένη στα μαύρα. Ο σκοπευτής τελικά εντοπίστηκε και συνελήφθη.
Η Μαρίζα Κωχ βρέθηκε στην σκηνή τραγουδώντας ένα μοιρολόι που εξιστορούσε τις θηριωδίες των Τούρκων απέναντι στον Κυπριακό λαό.
Η επιτροπή της Eurovision αντέδρασε για την συμμετοχή. Η Γαλλία απείλησε ότι αν έδιωχναν την Ελλάδα τότε θα αποχωρούσε κι εκείνη, οπότε ορισμένες χώρες την υποστήριξαν. Ωστόσο, οι δημοσιογράφοι των περισσότερων χωρών δεν είπαν ποιο ακριβώς ήταν το περιεχόμενο των στίχων.
Η Ελλάδα πήρε την 13η θέση το διαγωνισμό, συγκεντρώνοντας μόλις 20 βαθμούς, οι οκτώ εκ των οποίων ήταν από τη Γαλλία. Επίσης, έλαβε πέντε από την Ιταλία, τέσσερις από την Ισλανδία, δύο από το Βέλγιο κι έναν από την Πορτογαλία. Η θέση, ήταν το τελευταίο που απασχολούσε τους συμμετέχοντες στην ελληνική αποστολή.
Κατά την επιστροφή τους στην πατρίδα, ο Μάνος Χατζιδάκις με επιστολή που απέστειλε στον Τύπο ξεκαθάρισε:.
“Διάβασα πολλές επικρίσεις εναντίον της Ραδιοφωνίας, για το ότι δεν εναρμονίστηκε με το επίπεδο της Eurovision και για το ότι δεν έγινε “δημοκρατικότερα” η επιλογή, ώστε “να πετύχουμε”. Πουθενά δε διάβασα τη μόνη, τη μία και τη σωστή άποψη. Ότι δε διαθέτουμε ηλίθιο τραγούδι και είμαστε μια χώρα που έχει τεράστια και αξιόλογη μουσική παράδοση. Λάβαμε μέρος, διότι έπρεπε να δηλώσουμε παρουσία. Διαλέξαμε ένα τραγούδι που μας ταιριάζει και δε μας έκαμε εκ των υστέρων να ντραπούμε. Αν πετυχαίναμε, ίσως να ντρεπόμουν, μια κι εγώ προσωπικά σαν υπεύθυνος, πρώτη φορά συνειδητοποίησα το επίπεδο του θορυβώδους αυτού διαγωνισμού“.
Για να καταλάβετε δηλαδή πόσο καραγκιόζηδες ήταν οι διοργανωτές της Eurovision, αντί να φωνάξουν την ασφάλεια και να διερευνήσει ποιος είχε όπλο πάνω του (και στην τελική πως πέρασε μέσα, δεν έγινε έλεγχος? Αυτός που τους το σφύριξε δεν τον ανακρίνανε?) φάνηκε...σαν να την ψιλοαπειλούν κιόλας!
Τότε υπήρχε ψηφοφορία μόνο από το κοινό. Γιατί τα τελευταία χρόνια ψηφίζουν 50% οι κριτές και όπως είδατε χθες...άμα λάχει κάνουν την 4η χώρα 1η.