*SPOILERS* Κριτική (+ απόψεις, συζήτηση) για το Star Wars: The Force Awakens *SPOILERS*

Καλησπέρα φίλοι του Gameworld!
Είδα χθες το καινούριο Star Wars, και αποφάσισα να μοιραστώ τις απόψεις μου για αυτό μαζί σας, και μιας και δεν είδα thread συζητήσεως για αυτήν, αποφάσισα να ξεκινήσω νέο thread, και να οργανώσω την άποψή μου για τη ταινία σε ένα movie review.
Έχω παρακολουθήσει τις κύριες ταινίες 1,2,3,4,5,6, βλέποντας πρώτα τις 4,5,6, και ύστερα τις 1,2,3, και έχω προσπεράσει τα cartoon και animated movies.



Το Star Wars είναι ένα ηχηρό και δημοφιλείς όνομα σε πολύ κόσμο. Το φανταστικό σύμπαν το οποίο ξεκίνησε από μια ταινία του 1979, και το οποίο ξεδιπλώθηκε στη συνέχεια σε πολλές ταινίες, παιχνίδια, comics, και άλλα, συνεχίζει ακάθεκτο τον εμπλουτισμό του με νέα μέρη, με το πιο πρόσφατο και μεγάλο να είναι η νέα ταινία, το επεισόδιο 7, με τον δευτερεύον τίτλο "Η Δύναμη Ξυπνά". Η σειρά είναι ξακουστή και διαθέτει από φανατικούς οπαδούς μέχρι και φανατικούς haters, ανθρώπους που τη μισούν χωρίς να έχουν δει ποτέ έστω μια ταινία της, ανθρώπους που απλά τους αρέσουν μερικά επεισόδια και όχι άλλα,κτλπ... Εδώ που τα λέμε, ενώ η αρχική τριλογία ταινιών, των επεισοδίων 4, 5 και 6 ήταν αριστουργηματική, η δεύτερη τριλογία των prequels η οποία ξεκίνησε με το επεισόδιο 1 το 1999 είχε σοβαρά προβλήματα, και περισσότερο κακό έκανε στο όνομα της σειράς παρά καλό. Τα prequels, τα οποία γυρίστηκαν ολόκληρα εντός στούντιο με πράσινους τοίχους, με όλες τις τοποθεσίες σε αυτά να είναι CGI, έπασχαν σκηνοθετικά, με πολλές αχρείαστες σκηνές που δεν προσέθεταν τίποτα στην εξέλιξη του σεναρίου να τρων πολύτιμο χρόνο, διαλόγους που μπέρδευαν το κοινό και μετέφεραν με δυσκολία την υπόθεση της ταινίας στο κοινό που τη παρακολουθεί, και υπερβολικά πολλά πράγματα να συμβαίνουν στο cgi του background, τα οποία προκαλούσαν χάος και ενίοτε περνούσαν απαρατήρητα σε αυτόν που επικεντρωνόταν στο foreground των πλάνων, για να παρακολουθήσει την κύρια εξέλιξη. Πάνε 10 χρόνια από όταν έκλεισε η τριλογία των sequels με το επεισόδιο 3, και εν έτη 2015 μας παρουσιάζεται πλέον το επεισόδιο 7, το οποίο αναλαμβάνει να συνεχίσει την ιστορία από εκεί που την είχε αφήσει το επεισόδιο 6, το οποίο κυκλοφόρησε 32 (!) ολόκληρα χρόνια πριν. Έχοντας δει τη σειρά να πέφτει πολύ χαμηλά με τα επεισόδια 1-2-3, και γνωρίζοντας πως πλέον τα δικαιώματα χρήσης του Star Wars τα έχει αναλάβει η Disney, και πως ο George Lucas έχει αντικατασταθεί στο ρόλο του σκηνοθέτη από τον J.J. Abrams, οι fans της σειράς δεν ξέραμε πραγματικά τι να περιμένουμε, αν και οι ελπίδες μας να είναι η νέα ταινία καλή, ήταν μεγάλη. Έτσι με μεγάλη ανυπομονησία περιμέναμε να έρθει η στιγμή που θα μπορούμε να δούμε τη ταινία, έχοντας μεγάλη περιέργεια, και περιμένοντας να δούμε αν οι φόβοι μας θα επαληθευτούν ή θα φύγουν απ' το παράθυρο.


(Πόστερ της ταινίας με τους 3 κακούς υψηλότερου βαθμού που ανήκουν σε ένα πυρήνα κρούσης του Πρώτου Τάγματος)


Η ταινία διαθέτει έναν αριθμό γνωστών ηθοποιών από τα προηγούμενα επεισόδια, οι οποίοι κλήθηκαν να παίξουν τους ρόλους τους για άλλη μια φορά, αλλά ταυτόχρονα παρουσιάζει και νέους χαρακτήρες, όπως ο Finn, ένας καλοκάγαθος Stormtrooper, και η Rey, μια νεαρή ρακοσυλλέκτρια, των οποίων ο δρόμος θα ενωθεί. Με το που αρχίζει η ταινία, τα κλασσικά γράμματα κυλάν στην οθόνη του σινεμά, τα οποία μας αναφέρουν κάποια γεγονότα για πράγματα που έχουν ήδη συμβεί. Το πρώτο που μας λέει η ταινία είναι ότι ο Luke Skywalker αγνοείται, με καλούς και κακούς να θέλουν να τον εντοπίσουν. Η ταινία ξεκινά με τον Πο, έναν πιλότο μαχητικού X-Wing της 'Αντίστασης' να παραδίδει μια κάρτα μνήμης που διαθέτει ένα χάρτη ο οποίος μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό του Luke Skywalker σε ένα ανδροϊδές, λίγες στιγμές πριν το 'Πρώτο Τάγμα' φτάσει στη περιοχή αναζητώντας αυτό το χάρτη. Το Πρώτο Τάγμα αποτελείται από τα απομεινάρια της άλλοτε κραταιάς Αυτοκρατορίας του Palpatine, πλέον μια περιθωριακή τρομοκρατική ομάδα η οποία ηγείται από τον Snoke, έναν εξωγήινο για τον οποίο γνωρίζουμε ελάχιστα. Ένας από τους λειτουργούς του Snoke είναι και ο Kylo Ren, ο οποίος ηγείται μιας ομάδας κρούσης του Πρώτου Τάγματος, και ο οποίος είναι ο κακός στον οποίο εστιάζεται κυρίως η ταινία. Κατά τη σφαγή που ακολουθεί στο χωριό που κατέφτασε η ομάδα κρούσης του Πρώτου Τάγματος, ένας από τους στρατιώτες κλάσης Stormtrooper του Πρώτου Τάγματος, ξαφνικά και αδικαιολόγητα αντιλαμβάνεται ότι μέχρι πρότινος ήταν με τη μεριά των κακών, και αντιμετωπίζει πρόβλημα να εκτελέσει τις διαταγές που του δίδονται. Το πρώτο τάγμα συλλαμβάνει τον Πο, με το ανδροϊδές που διαθέτει το χάρτη να τη γλυτώνει. Ύστερα της ανάκρισης του Πο από τον Kylo Ren, ο οποίος διαθέτει εκπληκτικές ικανότητες χρήσης της 'Δύναμης', με τις οποίες καταφέρνει να διαβάσει το μυαλό του Πο, και έτσι να μάθει για το ανδροϊδές, ο Stormtrooper αποφασίζει να βοηθήσει τον Πο να δραπετεύσει, και στη συνέχεια ακολουθεί μια υπέροχη σκηνή δράσης με το δίδυμο να πιλοτάρει ένα μαχητικό τύπου TIE και να προσπαθεί να δραπετεύσει από το μητρικό σκάφος του τάγματος. Κατά τη πτήση όμως το μαχητικό τους δέχεται πλήγμα από πυρά, και έτσι κάνει ανώμαλη προσγείωση στον πλανήτη Τζάκου, στον οποίο βρίσκεται και το ανδροϊδές. Παράλληλα η ταινία μας παρουσιάζει τη Rey, μια φτωχιά νεαρή κορασίδα, η οποία συλλέγει παλιοσίδερα scrap και τα πουλάει για μερικές μερίδες φαγητό σε πλάσματα του υποκόσμου. Η Ρέη συναντά το ανδροϊδές υπό τη κατοχή ενός κλέφτη ανδροϊδών και αποφασίζει να το σώσει, και αναίτια αποκτά ένα συναισθηματικό δέσιμο με αυτό, και αντί να το πουλήσει για να εξασφαλίσει το φαί της για τους επόμενους μήνες, αποφασίζει να το κρατήσει για να της κάνει παρέα... Μια επιλογή την οποία η ταινία δεν μας εξηγεί για ποιο λόγο γίνεται. Κάπου εκεί ο Φιν, αφού έχει περάσει τον Πο για νεκρό συναντά στην Ρέη, και ύστερα από μια παρεξήγηση η οποία καταλήγει σε ξύλο, στο οποίο η Ρέη τον βγάζει νοκ άουτ, καταφθάνουν οι δυνάμεις του Πρώτου Τάγματος οι οποίες αναζητούν το ανδροϊδές, και έτσι Φιν, Ρέη και ρομποτάκι τρέχουν για τις ζωές τους παρέα. Από αυτή τη σκηνή αρχίζει να σκιαγραφείται ο χαρακτήρας των χαρακτήρων, με τον μεν Φιν να είναι ο αφελής, αγαθός, και ενίοτε αστείος χαρακτήρας της υπόθεσης, ενώ η Ρέη να είναι ο δυνατός και θαρραλέος χαρακτήρας της υπόθεσης, η οποία θα θυμίσει κάτι από James Bond ή Superman στη συνέχεια, όπως προδιαθέτει το γεγονός ότι μπόρεσε εύκολα να νικήσει έναν επαγγελματία stormtrooper.


(Η παντοδύναμη μέλλουσα Jedi Ρέη, με τον αφελή πρώην Stormtrooper Φιν, και το ρομποτάκι τους)


Οι δύο νέοι χαρακτήρες και το ρομπότ τους, δεν θα αργήσουν να συναντήσουν τους παλαιούς και γνώριμους θρυλικούς χαρακτήρες Χαν Σόλο και Τσιουαμπάκα, η εμφάνιση των οποίων προκαλεί συγκίνηση στους παλαιούς φαν. Όπως εύκολα η Ρέη υπέταξε τον Φιν, το ίδιο εύκολα καταφέρνει σε δευτερόλεπτα να γίνει ειδήμων μηχανικός και πιλότος, και χωρίς ποτέ της να έχει πιλοτάρει σκάφος ξανά, να καταφέρει να πετάξει το Millenium Falcon με τέτοια τέχνη που θα κάνει ακόμα και τον Χαν Σόλο να της ζητήσει να γίνει μέλος του πληρώματος... Ήδη σε αυτό το σημείο ο χαρακτήρας της Ρέη έχει αρχίσει να δίνει το αίσθημα ότι είναι overpowered και too much, μιας και ήδη στη μάχη σώμα με σώμα νικά επαγγελματία οπλίτη, ενώ στην οδήγηση αστροσκάφους καταφέρνει να ενθουσιάσει ακόμα και έναν απ' τους καλύτερους πιλότους του διαστήματος χωρίς να έχει ξανα πιάσει τιμόνι ποτέ... Η νέα παρέα, μετά από μια σύντομη περιπέτεια με συμμορίες της νύχτας που ζητούν από τον Σόλο ξεκαθάρισμα λογαριασμών, καταφθάνει σε έναν πλανήτη με σκοπό να συναντήσει μια παλιά φίλη του Σόλο, η οποία θα τους πει που βρίσκεται η "Αντίσταση" ώστε να παν να βρουν τους αντιστασιακούς, και να αξιοποιήσουν το χάρτη που είχε το ανδροϊδές, για να βρουν τον Λιούκ Σκάηγουοκερ. Εκεί η Ρέη αρχίζει να... ακούει φωνές, και δεν είναι άλλο από το... lightsaber του πατέρα του Λιουκ που τη καλεί, του γνωστού Άνακιν / Νταρθ Βέηντερ. Το lightsaber λοιπόν για κάποιο λόγο... μιλάει, και καλεί τη Ρέη να πάει κοντά του και να το πιάσει, η οποία υπακούει στις φωνές, και το πιάνει. Με το πιάσιμο του lightsaber στα χέρια της, αρχίζει να έχει παραισθήσεις και να περνάν με κάποιο μαγικό τρόπο οι μνήμες διαφόρων ανθρώπων που έπιασαν το lightsaber στη μνήμη της, ενώ η φίλη του Σόλο της λέει πως είναι η εκλεκτή. Αργότερα εμφανίζεται και η πρώην πριγκήπισσα και νυν στρατηγός Λεία, η οποία δυστυχώς δεν μεγάλωσε όσο ωραία όσο ο Χάρισον Φόρντ. Μαθαίνουμε λοιπόν πως ο Χαν και η Λεία οι οποίοι είχαν φλερτ στις ταινίες 4-5-6, τελικά έκαναν ένα παιδί και αργότερα χώρισαν, ενώ το παιδί τους δεν είναι άλλο από τον Κάηλο Ρεν, τον υπαρχηγό του Πρώτου Τάγματος. Εδώ ξετυλίγεται και μια ενδιαφέρουσα πλοκή του σεναρίου: Ο Κάηλο Ρεν (κατά κόσμο Μπεν Σόλο) λόγο οικογενειακών προβλημάτων δόθηκε από μικρός στον θείο του Λιούκ Σκάηγουκερ να τον προσέχει και να τον μεγαλώσει να γίνει ένας ιππότης τζεντάϊ. Ο μικρός Μπεν όμως ενθουσιάστηκε από τη δύναμη που είχε αποκτήσει ο παππούς του ο Άνακιν Σκάηγουκερ, και αποφάσισε να συνεχίσει το 'έργο' του παππού του, θεωρώντας τα λοιπά μέρη της οικογενείας του ανάξια. Έτσι ο μικρός Μπεν επέλεξε τη Σκοτεινή Πλευρά και μετονομάστηκε σε Κάηλο Ρεν, σκοτώνοντας τους συμμαθητές του, κάτι που έκανε τον Λιούκ να πάθει κατάθλιψη και να αποφασίσει να τα παρατήσει όλα πίσω και να πάει να ζήσει ασκητική ζωή στην έρημο μακρυά από όλους και όλα. Σε αυτήν την συνάντηση του χωρισμένου ζευγαριού, μπαμπάς και μαμά αποφασίζουν να συνεργαστούν για το καλό του παιδιού τους, βάζοντας ως σχέδιο να το σώσουν από τη Σκοτεινή Πλευρά, και να τον φέρουν πίσω, να ζήσουν αν και αργά πλέον σαν οικογένεια, και ελπίζοντας πως θα καταφέρουν έτσι και να κάνουν τον Λιουκ να γυρίσει και αυτός πίσω. Εν το μεταξύ το Πρώτο Τάγμα διαθέτει στη κατοχή του ένα υπερόπλο το οποίο θυμίζει το Death Star, αλλά είναι 10 φορές μεγαλύτερο. Εδώ διαφαίνεται μια τρύπα του σεναρίου, και το πως η παραγωγή έπεσε στη παγίδα του να θεωρεί ότι το μεγαλύτερο είναι και καλύτερο. Έτσι λοιπόν το Deathstar το οποίο είχε διαστάσεις φεγγαριού και μπορούσε να καταστρέψει ένα πλανήτη με μια βολή, αντικαταστάθηκε με το Starkiller το οποίο έχει μέγεθος πλανήτη, και μπορεί να καταστρέψει ένα ηλιακό σύστημα με μια βολή... Φυσικά για τους γνωρίζοντες λίγα πράγματα για το σύμπαν του Star Wars, αυτό είναι αδύνατον γιατί το Πρώτο Τάγμα αποκλείεται να είχε το χρήμα, και το εργατικό δυναμικό για να φτιάξει κάτι τέτοιο. Το Deathstar ήταν το μεγαλύτερο project οικονομικά και σε μέγεθος της Αυτοκρατορίας του διαστήματος, ενώ το Πρώτο Τάγμα δεν είναι παρά μια τρομοκρατική ομάδα. Τα μεγέθη είναι τελείως δυσανάλογα και δεν έχουν λογική. Πάρα ταύτα, οι σχεδιαστές του Starkiller φρόντισαν να κάνουν τα ίδια λάθη με τους σχεδιαστές του Deathstar, και έτσι το Starkiller να έχει ένα ευαίσθητο σημείο απ' το οποίο μπορεί να καταστραφεί ολόκληρη η κατασκευή...
Έτσι λοιπόν Χαν, Τσιούι, Ρέη, Φιν, και ρομποτάκι, αποφασίζουν να παν στο Starkiller με διπλή αποστολή, πρώτον να το καταστρέψουν, και επίσης να πείσουν τον υιό του Χαν να παρατήσει το Πρώτο Τάγμα, και να έρθει μαζί τους. Η συνάντηση του Χαν Σόλο με τον γιο του είναι ιδιαίτερη, με τον Χαν να ζητά από τον Κάηλο να βγάλει τη μάσκα, για να δει το πρόσωπο του γιου του. Ο Κάηλο συμφωνεί, και επιτέλους αποκαλύπτεται για πρώτη φορά η φάτσα του στο κοινό, η οποία προκαλεί απότομες αντιδράσεις. Ο Κάηλο πίσω από τη μάσκα φαίνεται ένα νεαρό, συνεσταλμένο και ευαίσθητο αγόρι, με το πρόσωπο του να μην προδιαθέτει καθόλου για τον κακό της υπόθεσης. Ακολουθεί μια εξαιρετικά συγκινιτική στιγμή, με τον πατέρα Χαν να προσπαθεί να πείσει τον γιό του να τα παρατήσει όλα και να έρθει σπίτι, και ο γιος του, με δάκρυα στα μάτια να πλησιάζει τον πατέρα, και να βγάζει το φωτόσπαθο από τη θήκη του, απλώνοντας το χέρι του κάνοντας νόημα στον Χαν να το πάρει, δείχνοντας ότι θέλει να παραδώσει το όπλο του. Ο Χαν απλώνει το χέρι του και κλείνει τα δάχτυλα γύρω από το φωτόσπαθο, και τότε αρχίζει να κοιτάζει τον Κάηλο με ένα παράξενο βλέμμα, τα φώτα του χώρου χαμηλώνουν, και τα κλαμμένα μάτια του Κάηλο αλλάζουν έκφραση και αποκτούν ένα μυστηριώδες και ανεξήγητο βλέμμα, και απότομα ο Κάηλο ενεργοποιεί το lightsaber που κρατούσε ακόμα στα χέρια του, το οποίο διατρυπά το σώμα του Χαν και περνά μέσα από τη καρδιά. Σαστισμένος και έκπληκτος ο Χαν, δεν προλαβαίνει να βγάλει άχνα παρά να απλώσει το χέρι του στο πρόσωπο του γιου του να το χαϊδέψει, ενώ ο Κάηλο του ψιθυρίζει "Σε ευχαριστώ..." υπονοόντας πως τον βοήθησε έτσι να γίνει δυνατότερος και να προχωρήσει στην εκπαίδευση του στη Σκοτεινή Πλευρά. Και αυτή ήταν η πιο έντονη, συναισθηματικά φορτισμένη, συγκινητική, σκηνή της ταινίας. Αυτόματα ο Κάηλο Ρεν διαδέχεται τον βασιλιά Τζόφρεη από το Game of Thrones ως ο νέος πιο μισητός κακός της οθόνης, καλύπτοντας το κενό που είχε αφήσει ο νεαρός βασιλίσκος. Στη συνέχεια το πλήρωμα καταφέρνει να ρίξει τις ασπίδες του Starkiller, ώστε να έρθουν με X-Wings οι πιλότοι της Αντίστασης και να χτυπήσουν το Starkiller στο ευαίσθητο σημείο, ενώ ο Κάηλο Ρεν έρχεται αντιμέτωπος με τον Φιν και την Ρέη.
Ο Φιν αρπάζει το φωτόσπαθο του Άνακιν που η παρέα είχε πάρει μαζί, και πάει να μονομαχήσει με τον Κάηλο, αλλά ο Κάηλο τον τραυματίζει σοβαρά με συνοπτικές διαδικασίες, και στη συνέχεια έρχεται η σειρά της Ρέη. Η οποία Ρέη με τηλεκινητικές δυνάμεις κάνει το φωτόσπαθο να έρθει στα χέρια της, και μπορώντας χρησιμοποιώντας τη Δύναμη να προβλέψει τις κινήσεις του αντιπάλου της, αλλά και χρησιμοποιώντας τηλεκίνιση και φωτόσπαθο με τρόπο που θα ζήλευαν και οι Σκάηγουκερ ή ακόμα και ο Όμπι Γουαν, καταφέρνει να σώσει τον εαυτό της και να τραυματίσει τον Κάηλο άσχημα, σε σημείο που αυτός θα τραπεί σε φυγή. Στη συνέχεια οι εναπομείναντες ήρωες φεύγουν από το Starkiller τη τελευταία στιγμή αφού οι μαχητές της Αντίστασης καταφέρουν να το χτυπήσουν στο ευαίσθητο σημείο του, και έτσι αυτό σκα σε μια μεγάλη έκρηξη. Η κομπανία συναντιέται με τη χήρα πλέον Λεία για άλλη μια φορά, και ανεξήγητα η Ρέη αποφασίζει να φύγει μόνη της και να πάει και να συναντήσει τον Λιουκ Σκάηγουοκερ. Η ταινία κλείνει αμέσως μετά την εμφάνιση του προσώπου του ερημίτη Λιουκ στη κάμερα.


(Ο Άσωτος υιός του Χαν Σόλο και της πριγκίπισσας Λείας, ο οποίος θέλει να μοιάσει στον παππού του Darth Vader, και να συνεχίσει το έργο του)


Με τους τίτλους τέλους να πέφτουν και τα φώτα στο σινεμά να ανάβουν, έφυγα θέλοντας να μάθω τι θα γίνει στη συνέχεια. Συνολικά η ταινία μου άφησε μια ευχάριστη αίσθηση, αν και υπήρχαν πράγματα που με ενόχλησαν. Το πιο έντονο συναίσθημα που μου έμεινε από την ταινία ήταν αυτό που μου προκάλεσε ο άδικος θάνατος του Χαν Σόλο, αλλά αυτό αν και με ενόχλησε, δεν θα έλεγα ότι είναι ένα από τα αρνητικά της ταινίας. Ίσα ίσα που αυτή η σκηνή είναι που σου μένει στη μνήμη πιο καθαρά από αυτή, και κάνει τη ταινία να ξεχωρίζει. Η ταινία καταφέρνει να παρουσιάσει και να φέρει ξανά στο προσκήνιο τους παλιούς και αγαπημένους χαρακτήρες, παρουσιάζοντας μας και κάποιους καινούριους, οι οποίοι φαίνεται να έχουν αξιοπρεπή βάθος. Ωστόσο είναι ξεκάθαρο πως η Disney είναι προσκολλημένη σε κάποιες κλισέ νοοτροπίες του κινηματογράφου. Μπορεί το νέο επεισόδιο να μην διαθέτει τις πληγές που είχαν τα prequels, και πλέον το 7 να έχει μια πιο ισορροπημένη ροή εξέλιξης των γεγονότων, καλύτερο pacing δηλαδή, και έτσι να καταντά βαρετό σε καμία στιγμή, ωστόσο η ταινία θα μπορούσε να ήταν καλύτερη αν κάποια κλασσικά κλισέ δεν έκαναν την εμφάνισή τους. Και ξεκινώ από τα κλισέ γύρω από το χαρακτήρα της Ρέη. Φαίνεται πως οι δημιουργοί θέλησαν να δώσουν στη νέα ταινία έναν δυνατό γυναικείο ρόλο πρωταγωνίστριας, κάτι το οποίο από μόνο του είναι καλό και ανανεωτικό θα έλεγα, και που θα μπορούσε να δυναμώσει ευχάριστα τη σειρά. Ωστόσο η Ρέη θυμίζει αρκετές φορές James Bond και Superman όπως ανέφερα νωρίτερα. Τη γνωρίζουμε ως ρακοσυλλέκτρια, και από τη πρώτη φορά που πιάνει τιμόνι πιλοτάρει καλύτερα από τον Χαν Σόλο, όταν χαλάει το σκάφος ξέρει πως να το φτιάξει, από τα πρώτα λεπτά υποτάσσει έναν επαγγελματία Stormtrooper που εκπαιδευόταν από μικρό παιδί στη μάχη, και κατά το τέλος της ταινίας ξυλοφωρτόνει άσχημα τον κεντρικό κακό της ταινίας, διαθέτοντας δυνάμεις που κάνουν τον Darth Vader να φαίνεται γατάκι... Και όλα αυτά χωρίς ποτέ να έχει συναντήσει έναν εκπαιδευτή Τζεντάϊ, χωρίς καν να έχει γίνει μαθητευόμενη padawan, αλλά αποκτά όλες αυτές της δυνάμεις ξαφνικά και χωρίς κόπο όταν κάποιος απλά κάποιος της μαθαίνει ότι υπάρχει ένα πράγμα που ονομάζεται Δύναμη... Αυτά δεν συμβαδίζουν με τη λογική και τα όσα έχουν εδραιώσει οι προηγούμενες ταινίες. Η Δύναμη είναι κάτι που χτίζεται πολύ αργά, και με πολύ προσπάθεια, και εξαιρετικά λίγοι άνθρωποι μπορούν να τη χαλιναγωγήσουν. Η υπόθεση της Ρέη είναι κλασσική περίπτωση πρωταγωνιστή που μπορεί να τα κάνει όλα και να είναι καλός σε όλα, χωρίς να έχει ασχοληθεί με αυτά ποτέ, και να νικάει με τρόπο που φαίνεται πως δεν χρειάζεται καθόλου κόπο. Είναι τόσο overpowered που αντιτίθεται στο ίδιο το canon των Star Wars, και αυτό δεν θα αρέσει σε κάποιους παλιούς φαν της σειράς.
Το άλλο μεγάλο παράπονο των παλιών φαν είναι το Deathstar no2 με το όνομα Starkiller. Πέραν του ότι οι δημιουργοί απλά φαίνεται να ξεπατίκωσαν μέρος της υπόθεσης του 5ου επεισοδίου που φανερώνει έλλειψη πρωτοτυπίας, αποφάσισαν να το κάνουν μεγαλύτερο στο πνεύμα "μεγαλύτερο ίσων καλύτερο" που διαθέτουν πολλοί παραγωγοί του Hollywood, και έτσι έφτιαξαν ένα Deathstar 10 φορές μεγαλύτερο από το ορίτζιναλ. Πέραν όμως του ότι το συγκεκριμένο αποτελεί αναμάσημα, καταφέρνει ταυτόχρονα και να αντιτίθεται στο canon των Star Wars, όπως κάνει και η δύναμη της Ρέη. Διότι το Deathstar ήταν πολυετές πρότζεκτ της Γαλαξιακής Αυτοκρατορίας, για το οποίο χρειάστηκαν τεράστια οικονομικά και εργατικά ποσά για να ολοκληρωθεί. Ενώ το Starkiller της 7ης ταινίας δεν φτιάχτηκε από την Αυτοκρατορία, αλλά από μια τρομοκρατική οργάνωση, η οποία σαφώς και έχει πολύ πιο περιορισμένο αριθμό χρημάτων και εργατών από τη παγκόσμια κυβέρνηση του διαστήματος.. Και παρ' όλα αυτά, το Starkiller είναι και 10 φορές μεγαλύτερο του Deathstar!
Διαφαίνεται λοιπόν πως η Disney δεν έχει σκοπό να σεβαστεί τα όσα έχουν εδραιώσει για το canon του Star Wars οι προηγούμενες ταινίες, και πως θέλει να κάνει τα δικά της... Όπως επίσης και η έλλειψη σεναριακής πρωτοτυπίας, μιας και το 7ο δανείζεται και υιοθετεί πολλά πράγματα από προηγούμενες ταινίες, πέραν του εμφανούς παραδείγματος Deathstar / Starkiller.


(Ο κοτζάμ πλανήτης που αποτελεί το υπερόπλο Starkiller)


Το Star Wars: Η Δύναμη Ξυπνά μου άφησε ανάμικτα συναισθήματα. Από την μια οι φόβοι μου ότι η νέα ταινία θα έκανε μεγάλες κοιλιές και θα σερνόταν όπως σερνόντουσαν τα επεισόδια 1-2-3 αποδείχθηκαν λανθασμένοι, μιας και στη νέα ταινία το σενάριο εξελίσσεται συνεχώς. Είναι όμως ένα σενάριο που θυμίζει πολύ ένα σενάριο που έχω δει να ξετυλίγεται ξανά. Οι νέοι χαρακτήρες έχουν ενδιαφέρον, με την παράσταση για εμένα να τη κλέβουν οι παλιοί, οι οποίοι προκαλούν συγκίνηση σε εμάς τους παλιούς φανς. Από την άλλη όμως κάποια πράγματα χαλάν κάπως τη συνταγή, και το σπάσιμο του Κανόνα των Star Wars με απογοητεύει. Η Ρέη θα μπορούσε να φανεί ενδιαφέρον και δυνατή χαρακτήρας χωρίς να μεταμορφωθεί από ρακοσυλλέκτρια που έχει πλήρη άγνοια για τη Δύναμη σε badass τύπου Superman που θα ζήλευαν και γηραιοί Jedi Grandmasters μέσα σε μια στιγμή. Η ταινία θα μπορούσε να τελειώσει και χωρίς να αντιγράψει τα τελευταία 30 λεπτά του επεισοδίου 4. Πραγματικά αν η ταινία τελείωνε με τον Κάηλο Ρεν να σκοτώνει τον Χαν Σόλο σε κάποιο σημείο του διαστήματος, χωρίς να υπάρχει καθόλου το Starkiller σε αυτήν, μια χαρά ταινία θα ήταν. Και ίσα ίσα, που πιστεύω ότι θα μου άρεσε περισσότερο. Γιατί όλο αυτό το τελευταίο μέρος της ταινίας ήταν αχρείαστο για την εξέλιξη των χαρακτήρων και της κεντρικής υπόθεσης, και προστέθηκε μόνο για να υπάρξουν εκρήξεις και να δοθεί στον θεατή η εντύπωση πως υπάρχει και κάτι σημαντικότερο από τα οικογενειακά θέματα των οικογενειών Σόλο και Σκάηγουοκερ. Εκτός αυτού κάποια πράγματα μπερδεύουν και δεν εξηγούνται όπως θα έπρεπε. Τι απέγινε πολιτικά μετά το επεισόδιο 6 όπου ο Αυτοκράτωρας Palpatine πέθανε ; Αναφέρονται στη ταινία όροι όπως 'Η Δημοκρατία', η 'Αντίσταση', το 'Πρώτο Τάγμα', αλλά ποιος ο ρόλος όλων αυτών πέραν του ότι το Πρώτο Τάγμα ακολουθεί ιδεολογικά τον Palpatine ; Το θέμα είναι πως από ότι φαίνεται η Disney δεν κατάφερε να πιάσει αυτό ακριβώς που κάνει τα Star Wars αγαπητά στους οπαδούς της σειράς, ποια είναι τα στοιχεία που πραγματικά μετράνε. Και αυτά που πραγματικά μετράνε, είναι τα συναισθήματα και οι σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους. Τα απλά πράγματα, όπως η αγάπη, ο έρωτας, η θέληση για εξουσία, το μίσος, η οικογένεια, και πως αυτά μπορούν να οδηγήσουν σε μπελάδες, σε ηρωισμούς, σε κατακριτέες πράξεις κτλπ. Οι εκρήξεις, οι πυροβολισμοί, οι εξωγήινοι, όλα αυτά είναι συμπληρωματικά και όχι η ουσία. Ωστόσο η ταινία είναι μια ταινία που κατά τα άλλα παρακολουθείται ευχάριστα. Για κάποιον που δεν έχει δει παλαιότερα Star Wars ώστε να περνάει ότι καινούριο βλέπει από φιλτράρισμα με βάση τα παλαιότερα , θα είναι μια καλή περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας που μάλλον θα ευχαριστηθεί. Για τους φανς, αποτελεί χαρά επειδή ξεπέρασε τα προβλήματα των prequels, και προσφέρει νέα δράση στο σύμπαν, αν και ορισμένα πράγματα θα τους φανούν γνώριμα ίσως όχι με το καλό τρόπο, ενώ άλλα ίσως να τους κάνουν να γκρινιάξουν λόγο ασυνέπειας της νέας ταινίας με το καθιερωμένο canon αυτής. Είτε παλιός φαν της σειράς, είτε άνθρωπος που δεν έχει δει ποτέ ένα Star Wars, πιστεύω πως το 'Η Δύναμη Ξυπνάει' αξίζει να το δει κάποιος μια φορά.

ΥΠΕΡ: Νέο Star Wars, Θαυμάσια εφέ, Ικανοποίηση συναισθημάτων νοσταλγίας, καλή ταχύτητα εξέλιξης της ροής, ενδιαφέρον εξέλιξη των οικογενειακών θεμάτων Solo και Skywalker

ΚΑΤΑ: Πολύ overpowered ο χαρακτήρας της Ρέη, ο καινούριος κακός (Κάηλο Ρεν) δεν πείθει αρκετά, παράβαση του canon, αναμάσημα με δεύτερο Deathstar.

Βαθμολογία: 8/10

Συμπέρασμα: Μια καλή περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας που επαναφέρει τη σειρά στο προσκήνιο και ικανοποιεί τη νοσταλγία παλαιών φίλων αν και όχι χωρίς παράπονα, και παρακολουθιέται ευχάριστα και από κάποιον χωρίς να έχει δει τα προηγούμενα.

Διαφωνώ πολύ με το κομμάτι του ότι δεν μάθαμε για το τι έγινε μετά την πτώση της Αυτοκρατορίας κλπ γιατί αυτά και στην πρώτη τριλογία τα πολιτικά κυρίως τα μαθαίναμε είτε στο sequel (Empire Strikes Back) είτε στο Expanded Universe (ήδη έχουν αρχίσει να βγάζουν βιβλία κλπ). Οπότε η έλλειψή τους δεν με ενόχλησε. Η Rey δεν μου φάνηκε overpowered καθώς έφαγε αρκετό ξύλο συν κέρδισε έναν τραυματία και, όπως αναφέρθηκε, μη τελείως προπονημένο Kaylo Ren, ο οποίος μεταξύ άλλων είναι και τίγκα στις αμφιβολίες στις ικανότητές του. Δεν είναι ότι κέρδισε Darth Vader στο SW 4.

Και εγώ θα προτιμούσα να έχουν ένα άλλο πράγμα από το Death Star 3, αλλά το "άντεξα" χωρίς πολλά θέματα καθώς φάνηκε πως ήθελαν ένα New Hope πάλι. Επίσης για την τεχνολογία, μην ξεχνάμε πως πέρασαν 20+ χρόνια από το 6 και δεν είναι ότι δεν είχαν διαθέσιμα και τα specs κλπ του Death Star για να το φτιάξουν. Από τη στιγμή που τους έδωσαν χρόνο να συνταχθούν, δεν μου φαίνεται παράλογο να φτιάξουν κάτι τέτοιο. Εδώ το hologram έγινε ατόφιο και έγχρωμο. Επίσης δεν είναι τόσο τρομοκρατική οργάνωση, νομίζω, καθώς πρακτικά όταν έφαγαν την "New Republic", έφαγαν 5-6 πλανήτες, ενώ το σύμπαν του Star Wars έχει πολύ περισσότερους. Πιο κοντά φέρνει νομίζω στα Remnants της παλιάς Empire του Expanded Universe.

Γενικά γι'αυτό που κάνουν πρακτικά οι ταινίες Star Wars, που είναι να ακολουθούν τους Skywalker, το έκανε πάρα πολύ καλά και μας έβαλε πιστεύω τέλεια στο κλίμα των νέων πραγμάτων. Μην ξεχνάμε πόσα πράγματα έπρεπε να χώσουν μέσα, συν την ατάκα του ίδιου του JJ Abrams, ότι έπρεπε αφενός να κρατήσουν μια σωστή ροή, αφετέρου να έχουν και το σενάριο σχετικά απλοποιημένο καθώς είναι πιο "παιδική ταινία". Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι αξίζει ένα 9/10 σαν ταινία, λαμβάνοντας υπόψην όμως ότι αποτελεί το "New Hope" της νέας γενιάς, από άποψη σεναρίου κλπ και αρχή νέας τριλογίας, την οποία έπρεπε να χτίσουν με αυτή την ταινία και να αφήσουν ανοιχτά σημεία για τους επόμενους που θα κάνουν τα 8-9.

Θα πάω να την ξαναδώ σίγουρα.

Ε εντάξει μπορεί ο Κάηλο να ήταν τραυματισμένος μεν, αλλά μη ξεχνάς ότι και η Ρέη δεν έχει μπει καν στο στάδιο των πάνταγουανς! Δεν έχει ξεκινήσει καν την εκπαίδευσή της, και ήδη μπορεί να κάνει πράγματα που άλλοι χαρακτήρες έφτυσαν πολύ αίμα και κόπο για να φτάσουν το επίπεδο να μπορούν να τα κάνουν. Θυμήσου πως με τη Δύναμη βάζει τον Stormtrooper να την ελευθερώσει, πως σηκώνει το lightsaber με τη χρήση της Δύναμης και το φέρνει στα χέρια της... Αυτά τα έκαναν κάτι Όμπι Γουάν, και Κι Γκον, όταν υποτίθεται είχαν ήδη γίνει masters της Δύναμης. Και η Ρέη τα κάνει χωρίς καν να έχει αρχίσει την εκπαίδευσή της... Απλώς ο Χαν της είπε ότι υπάρχει ένα πράγμα που λέγεται Δύναμη, και από τότε άρχισε να τη χρησιμοποιεί χωρίς να τη διδάξει κανείς, με τρόπο που θα ζήλευαν πολλοί... Κατά τη δική μου τουλάχιστον γνώμη βιάστηκαν πολύ να της δώσουν δυνάμεις. Δεν εξηγείται να έχει τέτοιες δυνάμεις σε αυτό το στάδιο. Ο Λιούκ που ήταν ο εκλεκτός και διέθετε κληρονομικό χάρισμα, ήταν πιο αδύναμος σε αυτή τη φάση από ότι η Ρέη... Για να δικαιολογηθούν οι δυνάμεις της όχι απλά πρέπει να έχει κληρονομικό χάρισμα, αλλά κάτι πολύ παραπάνω.

Παραλληλισμοί με το 'A new hope' όντως υπάρχουν, αν και αυτό δεν ξέρω αν είναι καλό ή όχι. Ήταν θαυμάσια ταινία, αλλά από τα νέα επεισόδια θέλω να νιώθω πως είναι πράγματι νέα επεισόδια και πως θα μου δείξουν νέα πράγματα, με φρέσκες ιδέες, και όχι να δίνουν την αίσθηση ότι αποτελούν remakes των παλιών. Η νέα γενιά να κάτσει να δει και τα 1-2-3-4-5-6!

Φυσικά και περιμένω τη συνέχεια, αλλά ελπίζω πως η Disney δεν θα κολλήσει στο σκεπτικό "bigger is better" που διατρέχει πολλά sequels του κινηματογράφου.

Ο πραγματικός εκλεκτός όμως, ο Άνακιν του 1, πετάει fighters σε space battle για την πλάκα του και στο pod racing υποτίθεται λένε πως χρησιμοποιεί τη Force. Επιπλέον, μην ξεχνάμε πως την παράτησαν μικρή στον Jakku, είδαμε πως ήταν μπουλινάκι ηλικίας padawan. Επίσης όταν διάβασε ο Kaylo Ren το μυαλό της, είδε "θάλασσα και ένα νησί μέσα της". Δεν νομίζω να ήταν απλώς προεικονομία της τελευταίας σκηνής. Κάτι έχει παιχτεί στο παρελθόν της που θα το μάθουμε στο sequel.

Εγω αφου την ειδα,κατεληξα να εχω περιπου τις ιδιες εντυπωσεις με τον Zaratoth.Ουτε ενιωσα οτι ηταν πολυ overpower η Ρεη,γιατι αν το καλοσκεφτεις δεν ειναι περιεργο το οτι ειχε γνωσεις περι διαστημοπλοιων.Δεν ξερουμε σχεδον τιποτα για το παρελθον της παρα μονο οτι περιμενει μονη της,ματεα,τους γονεις της πολλα χρονια τωρα και σε αυτο το διαστημα εχει αναγκαστει να τα βγαλει περα μονη της μεσα στον υποκοσμο,οποτε σε εναν καλο βαθμο εξηγειται το οτι εχει καποιες γνωσεις γυρω απο την αυτοαμυνα και το γεγονος οτι για να ζησει πουλαει χρησιμα κομματια απο συντριμια που βρισκει,μας λεει οτι εχει καποιες γνωσεις γυρω απο την ανατομια των διαστημοπλοιων τουλαχιστον.Το πως δαμασε την δυναμη τοσο γρηγορα ηταν η μονη τρυπιτσα που οντως υπηρχε αλλα δεν εδωσα και πολυ σημασια ειναι η αληθεια.
Απο την αλλη η λογικη "the bigger,the better" της Disney,ηταν το λιγοτερο απαραδεκτη.Πολυ κακη σκεψη η κοπια του Deathstar και αν δεν το παρατηρισατε,παιζει να εχουν "δανιστει" τα CGI απο το επεισοδειο 4.Απο το σημειο που κανει την τελικη βουτια ο Luke για να χτυπισει στην καρδια του αντιδραστηρα και να διαλυσει το Deathstar.Ειχαμε το ιδιο σκηνικο με τον Πο να τρεχει στην τελικη ευθεια με πολυβολα να τον βαρανε δεξια-αριστερα και να τα καταφερνει την τελευταια στιγμη.Παρα ηταν χτυπητη στο ματι η ομοιοτητα με το "A new hope" και με ξινησε πολυ.
Ενα πραγμα που πετυχε ομως η ταινια ειναι η συναισθηματικη φορτηση που επικρατουσε στην αιθουσα με την εφμανιση των παλιοτερων χαρακτηρων του Star wars.Συγκεκριμενα για να καταλαβετε,ηταν μια τυπισσα η οποια πεταγε λυγμους καθε φορα που καποια ανατροπη ή σημαντικη εμφανιση γινοταν.Οταν π.χ πρωτοεμφανιστηκε ο Χαν με τον Τσιουμπακα πεταγε κατι λυγμους χαρας που ακουγοντουσαν παντου.Περιττο να σας πω τι εγινε μολις πεθανε ο Χαν...Οπως και εγω επιασα τον εαυτο μου και ειμαι σιγουρος οτι δεν ημουν ο μονος,να πεταω ενα αυθορμητο γελιο χαρας μολις ξεκινησε η ταινια με τους θρυλικους τιτλους αρχης και μετα τον κλασσικο νυχτερινο ουρανο ή οταν ακουσα για πολλοστη φορα την φραση "I 've got a bad felling about this".
Σε γενικες γραμμες παντως περασε τον ομολογουμενος χαμηλο πηχη του ειχα βαλει εγω,ακουγοντας τα χιλια μιρια για την ταινια πριν καν παιχτει.Αφηνει πολυ υλικο για της υπολιπες 2 ταινιες και ελπιζω να αξιοποιηθει καταλληλα.Ευκαιρια ψαχνω να παω να την ξαναδω και μαλλον θα την βρω μολις ερθει ενας φιλος απο το χωριο που ειχε παει για διακοπες.Με αφησε μολις βγηκα απο την αιθουσα με ενα μπερδεμενο μυαλο και με μεγαλη περιεργεια για τα επομενα επεισοδεια.

Χε, ποτέ δε συμπάθησα τις ταινίες. Δεν ξέρω γιατί, τα κόμικ τα γούσταρα απείρως περισσότερο. Ίσως έφταιγε η τυρίλα και το ότι πλέον είναι ξεπερασμένες. Πρόσθεσε τώρα και το ότι με ενοχλεί το hype που έχουν ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ (40 χρόνια μετά. Βέβαια θα μου πεις κόσμος γουστάρει ακόμα Μέιντεν, anyway) και λίγο πολύ έχεις την εικόνα. Γενικά ποτέ δεν μου έκανε κλικ το κόνσεπτ. Ίσως φταίει το ότι μεγάλωσα με Moebius και αργότερα ανακάλυψα την Αρμάδα (Morvan/Butchet) οπότε μετά το SW έμοιαζε λίγο. Δεν το έζησα όταν πρωτοβγήκε οπότε δεν του έχω αδυναμία και το θάψιμο βγαίνει αρκετά εύκολα.

Αν και κατά 99% στο τέλος θα νικήσει το καλό κτλ. κτλ. κτλ. ΚΤΛ. παίζει να τσεκάρω τη νέα ταινία καθώς αποκλείεται να είναι χειρότερη από τα prequels. Στην τελική απλά skipάρω την επόμενη ταινία/τις επόμενες ταινίες αν τα σπόιλερς αποκαλύψουν κάτι τέτοιο.

Ερώτηση για όσους την είδαν: οι χαρακτήρες ήταν σχετικά solid/υπήρχαν στιγμές εγκεφαλικά καθυστερημένης πλάκας-comic relief (όχι απαραίτητα από τους πρωταγωνιστές)?

Πήγα και το είδα με μια φίλη μου και μου άρεσε αρκετά. Είχε έντονη δράση και μου άρεσε πολύ η επιστροφή των παλιών χαρακτήρων αλλά δεν μου άρεσαν οι καινούργιοι. Επίσης η Πρώτη Τάξη μου φάνηκε πολύ ισχυρή για απομεινάρι της αυτοκρατορίας ενώ η Ρέι είναι πιο δυνατή και από τον μικρό Λουκ στο επεισόδιο τέσσερα a new hope. Ο χάρισον φόρντ ήταν πολύ καλός όπως σε όλες τις ταινίες ακόμα και στην ηλικία που είναι ανεβάζει αμέσως το επίπεδο της ταινίας. Η κάρι φίσερ ήταν φανερά γερασμένη.

εχω δει τις ταινίες μόνο και οχι comic βιβλία κλπ.
Εμεινα πολυ ικανοποιημένος απο την δουλειά του J.J. Abrams και περιμενα να εχει πολυ δράση και πολυ καλο ρυθμό.
Ακομα και οι σκηνες που δεν ειχαν καποια μαχη στον αέρα ή στο έδαφος ηταν με καλό pace και ενταγμένες ωραία σε ολη την ταινία.

Οι αναφορες στην παλαιά κλασική τριλογία (4-6) ηταν πολλές και δεν ηταν αντιγραφή, αλλά φόρος τιμής προς το αρχικό project από τον σκηνοθέτη που είναι και αυτός ενας FAN του star wars.
na προσθεσω στην συζήτητση περί της ρέι ότι από νωρίς έδειξε το "ταλεντο" στην δύναμη όταν κατάφερε να αντισταθεί στον κάιλο ρεν την ώρα της ανάκρισης.

Την στιγμή που πρωτοδιάβασα την ανακοίνωση του "The Force Awakens" ορκίστηκα πως θα είναι το πρώτο έργο που θα δω σε σινεμά ύστερα από πολύ καιρό. Σήμερα έφτασε αυτή η μέρα.

Τα Star Wars τα ανακάλυψα 9 χρονών με το Episode I: The Phantom Menace. Σαν πιτσιρικάς μαγεύεσαι πολύ εύκολα από φωτόσπαθα, διαστημικά μαχητικά και εντυπωσιακές μάχες. Αυτό που μου κίνησε όμως την περιέργεια ήταν αυτό το αόριστο και μυστήριο πράγμα που λεγόταν Δύναμη. Μου έκανε τρομερή εντύπωση πως μπορούσε κάτι τέτοιο να σε κάνει τόσο δυνατό και παράλληλα σοφό, ενώ με την παιδική μου αφέλεια αναρωτιόμουν αν το έχουμε πραγματικά μέσα μας. Το κλασσικό theme των ταινιών μου έφερνε ανατριχίλα κάθε φορά που το έβαζα να το ακούσω από ένα cd με soundtrack ταινιών που είχα τότε, ενώ σπατάλησα αρκετό χρόνο από την ζωή μου προσπαθόντας να μάθω να μιμούμαι τον ήχο που κάνουν τα φωτόσπαθα όταν ανοίγουν και κλείνουν με το στόμα.

Όλη μου αυτή η περιέργεια και η πόρωση με έκαναν να ανακαλύψω πως υπάρχουν και άλλες τέτοιες ταινίες, πιο παλιές και λιγότερο εντυπωσιακές οπτικά από αυτήν που μόλις είχα παρακολουθήσει. Για καλή μου τύχη λόγο της πρεμιέρας τότε του The Phantom Menace, το Filmnet θα πρόβαλε τα επεισόδια 4, 5 και 6 σε διάστημα 3 εβδομάδων. Έκτοτε έχω κάνει αρκετούς μαραθώνιους βλέποντας ξανά και ξανά την σειρά από την αρχή για να πω με σιγουριά πως έχω καταλάβει ακριβώς τι παίζει και όχι να ξέρω πως απλά είδα κάποιες sci fi ταινίες δράσης.

Φτάνοντας στο σήμερα και έχοντας μείνει αρκετά spoiler free (ειλικρινα δεν ξέρω πως το κατάφερα) είδα επιτέλους το The Force Awakens. Δεν θα μπω σε συγκρίσεις με την original τριλογία ούτε θα αναφέρω πόσο άσχημα ήταν ενδεχομένως τα prequels. To The Force Awakens είναι μια αρκετά καλή ταινία Star Wars που ναι μεν αφήνει κάποια αναπάντητα ερωτήματα αλλά ξέροντας πως είναι το πρώτο μέρος τριλογίας ελπίζω να απαντηθούν αργότερα. Δεν μπορώ να την κατακρίνω για αυτό.

Έχουμε να κάνουμε με ένα καταπληκτικό cast, όπου οι ηθοποιοί που επιλέχτηκαν το άξιζαν 100%, πολύ σωστά δοσμένο pacing της ιστορίας, πολύ fanservice (το οποίο δεν το θεωρώ καθόλου κακό), πάρα πολύ δράση με αρκετές αερομαχίες, τα γραφικά που χρησιμοποιήθηκαν δένουν απόλυτα μεταξύ τους χωρίς να μοιάζουν φτηνιάρικα, καθαρά και σωστά δοσμένα πλάνα (καταλαβαίνεις τι γίνεται στις στιγμές των μαχών και της έντασης), πολύ καλή σκηνοθεσία (αν και δεν μου αρέσει ο JJ Abraams), αρκετά καλόγουστο χιούμορ και την δομή για το χτίσιμο ενός νέου κεφαλαίου στο έπος του γαλαξία του Star Wars.

Από την άλλη η ταινία κάνει κάποια αρκετά σοβαρά φάουλ. Καταρχάς η δομή του σεναρίου είναι σχεδόν από την αρχή ώς το τέλος το Episode IV: A New Hope. Όποιος έχει δει αυτό το επεισόδιο από την παλαιότερη τριλογία και έχει δόσει λίγη βάση (δεν λέω να είναι ο τρελός ο φαν) το καταλαβαίνει αμέσως. Ύστερα αν και ο καθένας από τους πρωταγωνιστές έχει τον δικό του έντονο χαρακτήρα, η όλη φάση γύρω τους μου θύμισε σειρές του Disney Channel. Όλη η διάδραση που είχαν μεταξύ τους μου θύμισε εφηβικές σειρές όπως π.χ. η αγάπη που γεννιέται μεταξύ Rey και Fin και η κλαούνα του Kylo Ren. Εδώ να προσθέσω πως είναι πάρα πολυ ενδιαφέρον που για πρώτη φορά κάποιον τον τραβάει η φωτεινή πλευρά της Δύναμησ και όχι η σκοτεινη που έχουμε συνηθίσει στα προηγούμενα επεισόδια. Είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε πως θα αποφασίσουν να το εξελίξουν όλο αυτο. Ύστερα το πως κατάφερε μια ισοπεδωμένη αυτοκρατορία να ορθοποδήσει έστω και σαν εξτρεμιστική οργάνωση ενώ μάλιστα κατάφεραν να φτιάξουν και μεγαλύτερο Deathstar από την αυτοκρατορία σε τι; 30 χρόνια;! Έχουν να δώσουν αρκετές εξηγήσεις για αυτές τις επιλογές τους και ελπίζω να τις δούμε στα επόμενα επεισόδια.

Τέλος θα συμφωνήσω με όλους που το ανέφεραν και πιο πριν πως η Rey είναι OP. Ναι οκ, στο δίνω ξέρεις να πετάς μαχητικά η τουλάχιστον έχεις αρκετά αντανακλαστικά λόγω Force (όπως ο Anakin στο Episode I) για να το κάνεις χωρίς να τσακιστείς και ναι σίγουρα όντας μόνη από μικρή ηλικία έμαθες να παλεύεις με το κοντάρι που είχες στην αρχή της ταινίας για να προστατευτείς, αλλά αυτό που κρατάς είναι φωτόσπαθο. Αυτός που παλεύεις ενάντια του έχει εκπαιδευτεί απο Jedi και Sith ακόμα και αν δεν έχει ολοκληρώσει την εκπαίδευση του. Δεν παίζει ρόλο που ήταν τραυματισμένος (κανονικά η βολή του Chewie έπρεπε να τον είχε σκοτώσει) αυτός ο τύπος όσο κλάψας και αν είναι σταμάτησε βολή απο blaster και την άφησε στον αέρα στα πρώτα 5 λεπτά της ταινίας. Δεν γίνεται επειδή έκλεισες τα μάτια σου για 10" ξαφνικά να κάνεις comeback και να του τσουβαλιάζεις ξύλο στο άκυρο. Ουτε mastery έχεις κάνει στην Δύναμη ούτε τεχνικές γνώσεις πάνω στην ξιφομαχία με lightsaber έχεις. Κανονικά θα έπρεπε να έιχες γίνει 1000 κομμάτια μόνη σου κρατόντας το φωτόσπαθο. Αυτή η κλισεδιά δεν δικαιολογείται ούτε από την Δύναμη ούτε από οτιδήποτε άλλο και είναι τρελό φάουλ. Αλλά οκ, καταλαβαίνω πως ο πιτσιρικάς που θα πάει να δει Star Wars για πρώτη φορά στην ζωή του το θέλει αυτό. Και εγώ σαν πιτσιρικάς κάπως έτσι την πάτησα με το Episode I.

Εν κατακλείδι αν και έχει κάποια major προβλήματα σαν ταινία δεν χαλάει την όλη εμπειρία. Ίσα ίσα το The Force Awakens σε κάνει να ζητάς και άλλο. Να θες να μάθεις τι θα γίνει παρακάτω. Είναι ένα βήμα προς την σωστή κατεύθηνση και από το επόμενο επεισόδιο που σύμφωνα με τους δημιουργούς θα φύγει το fanservice και θα δούμε original πράγματα θα καταλάβουμε αν τελικά αυτό το επεισόδιο αξίζει να είναι Star Wars ή είναι μια απλά καλή sci fi ταινία. May the Force be with all of you...