Τι ακούτε αυτή την στιγμή;

Κρύψε με για λίγο να σταθώ πρίν ξημερώσει ,
δεν περιμένω ο Θεός μου να'ρθει να με σώσει ,
μιάς αναπάντεχης σιωπής είμαι ένας παραβάτης ,
με κυνηγούν γιατί είμαι λέει τρομοκράτης...

Του κόσμου όλοι οι καλοί έχουν βγεί κυνήγι
και εκεί που ήμασταν πολλοί έχουμε μείνει λίγοι,
με έχουν σκοτώσει τρείς φορές λόγο σου δίνω ,
στήν Παλαιστίνη στήν Αθήνα κ' στο Λονδίνο.

Σφαίρες κ ' τραύματα κεντίσαν όλο το κορμί μου
και στίς αφίσες των κακών η μούρη η δική μου ,
μπορεί να αρνήθηκα να γίνω ενα θύμα ,
μα ήρθε πισώπλατα και με έπνιξε το κύμα...

Και τώρα κρύβομαι σε μέρη που έχουν απομείνει .
δεν περιμένω ως εκ θαύματος κάτι να γίνει ,
απλά την μέρα οι -καλοί- κάνουν μόνο δηλώσεις
και προλαβαίνεις το τομάρι σου ξανά να σώσεις.

Είμαι μια κόκκινη γραμμή σε ενα τοπίο γκρίζο ,
κάθε φορά που ανασαίνω πανηγυρίζω !
ήρθαν οι δύσκολοι καιροί και πουθενά βοήθεια ,
μα αν θα πεθάνω θα 'χεις μάθει την αλήθεια.

ΚΡΥΨΕ ΜΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΝΑ ΣΤΑΘΩ , ΠΡΙΝ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ
ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΩ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΝΑ 'ΡΘΕΙ ΝΑ ΜΕ ΣΩΣΕΙ
ΜΙΑΣ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΒΑΤΗΣ
ΜΕ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΛΕΕΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ...

Κάποτε μου φώναξαν στο αυτί -ελευθερία !!
μα ακολουθούν τα χνάρια μου τα άγρια θηρία...
αυτά τα χώματα βαρέθηκαν να ακούνε
και να χωνεύουν πτώματα πολλά που τους πετούνε.

Μένω ξανά αιχμάλωτος απ'την ματιά του δράκου
και από το κάθε τους σταυρό στήν άκρη κάθε λάκκου ,
μήν σκοτεινάζεις γρήγορα σήμερα ουρανέ μου ,
γιατί σε πόλεμο δεν νίκησα ποτέ μου.

Είναι σημάδια των καιρών που οι φωνές σωπάσαν ,
είναι κατάρες αλλωνών που μέσα μας φωλιάσαν ,
όσοι ήταν δίπλα μου και γρήγορα μ'αφήσαν ,
ήταν οι πρώτοι που μονάχοι τους δακρύσαν.

Είναι ψυχρό αυτό το φώς που με τυφλώνει ,
η πόρτα κλείνει βιαστικά κ' με αγχώνει ,
μια σκέψη μόνο στο μυαλό έχει σφηνώσει ,
η πρώτη αχτίδα απ'την αυγή θα με σκοτώσει...

Χάθηκα κάποτε γιατί ήμουν τρομοκράτης ,
ένα απ'τα θύματα μιάς διεθνούς απάτης ,
μην μου χρεώσεις παραπάνω από όσα πρέπει ,
βρώμικο χώμα μου 'βαλε κάποιος στη τσέπη.