Διαβάστε το αναλυτικό review του Final Fantasy VII Remake εδώ!
Με το που μπήκε το δισκάκι στο tray, απλά κάθισα να ακούσω και να εκτιμήσω για λίγο την υπέροχη μουσική στο μενού. Αυτό με προϊδέασε θετικά για το τι ακολουθούσε, ξέροντας ήδη ότι ο τεράστιος Nobuo έχει επιστρέψει για το remake. Πέρασα τις ώρες μου χαζεύοντας τον τεράστιο κόσμο της Midgar. Αν και δεν είναι πλήρως open-world, οι περιοχές είναι αρκετά μεγάλες και λεπτομερείς. Νιώθεις ότι είναι μια πραγματική πόλη, αφού περνάς μέσα από συντρίμμια και ακούς τους NPCs να μιλάνε, οι απόψεις να διίστανται και άλλοι να υποστηρίζουν Shinra, ενώ άλλοι την Avalanche.
Η ιστορία είναι συναρπαστική και έχει ομαλή ροή. Ξεκινάει σιγά σιγά με το introduction και καθώς πλησιάζει προς το τέλος, τα κομμάτια αρχίζουν να ενώνονται και φτάνει μια ωραία κλιμάκωση. Τα νέα στοιχεία που προστέθηκαν κρίνονται απαραίτητα ώστε να επεκταθεί αρκετά ο χρόνος που θα αλληλεπιδρούμε με τους ήρωές μας. Σίγουρα το τέλος δεν κλείνει την ιστορία, καθώς είναι το πρώτο μέρος της ιστορίας, αλλά μας κάνει να θέλουμε να παίξουμε το επόμενο μέρος αμέσως.
Φυσικά, το μεγαλύτερο μέρος της ώρας θα το περνάτε ξυλοκοπώντας τσιράκια της Shinra και διάφορα πειράματά της. Το combat είναι ευχάριστο, εθιστικό και δεν είναι απλά "σπαμμάρω κουμπιά". Ο ATB gauge προσθέτει το στρατηγικό κομμάτι στην εξίσωση και πλέον πρέπει να σχεδιάζετε τις επόμενες επιθέσεις, καθώς και να παρακολουθείτε στενά τα gauge των συμμάχων σας.
Προσωπικά μου θύμισε μια μίξη στοιχείων από το Kingdom Hearts 3 και το Final Fantasy XV, κάτι που δεν είναι και τόσο απίθανο αναλογιζόμενοι τους συντελεστές του FF VII remake. Αυτό το βρήκα ιδιαίτερα ευχάριστο, γιατί αυτά τα δύο είναι απο τα αγαπημένα μου games και τώρα πλέον στην λίστα αυτή προστέθηκε και το FF VII Remake. Ανυπομονώ για το επόμενο μέρος!