Διαβάστε το review.
Το Persona 5 είναι υπερβολικά καλό. Το έλιωσα μέσα σε διάστημα 2 εβδομάδων και δεν κατάλαβα καν πως πέρασαν. Τι να πρωτοπώ. Για το στιλ του; Για την καταπληκτική μουσική του; Για τους πανέξυπνους και διαφορετικούς γρίφους του; Για το ανατριχιαστικό σενάριο του; Από τα καλύτερα JRPG των τελευταίων ετών, μην πω τις ιστορίας. Χαρακτηριστικά μπορώ να πω ότι έπαιξα 19 συνεχόμενες ώρες όταν ήμουν στη μέση του περίπου, επειδή δεν γινόταν να το σταματήσω.
Οι μηχανισμοί στη μάχη δε διαφέρουν και πολύ από τα προηγούμενα Persona, αλλά γιατί να τους αλλάξουν; Αφού ήταν ήδη υπερβολικά καλοί. Απλά τους εμπλούτισαν περισσότερο, κάνοντας το πιο γρήγορο, χωρίς καθυστερήσεις και βαρετές στιγμές. Το Social Simulation έφτασε σε άλλο επίπεδο και πολλές φορές ένιωθα ο ίδιος ότι συμμετέχω. Από τις πιο έντονες στιγμές μου in-game ήταν η πρώτη φορά που φίλησα την κοπέλα μου. Ένιωσα όντος λες και το κατάφερα ρε φίλε. Γιατί έγινε από τις δικές μου ατάκες και τον τρόπο. Έγραψα τον κολλητό μου 2 φορές για να βγω μαζί της, της έκανα τα δώρα που της αρέσαν και γενικά το προσπάθησα. Οι επιλογές είναι αμέτρητες. Ακόμα και gay ζευγάρι παίζει να μπορείς να κάνεις αν γουστάρεις.
Αν τα γραφικά του, ανεξάρτητα ότι είναι στιλάτα, δεν είχαν τόσα προβλήματα και ήταν ας πούμε σαν του FF XV, θα έλεγα ότι ήταν ότι καλύτερο έπαιξα ποτέ. Αλλά η Atlus φρόντισε να μη βγάλω το Metal Gear Solid 4 ποτέ από την πρώτη θέση.