Σήμερα είπα να ασχοληθώ με αυτό το κλασικό RPGάκι.
Τι το ήθελα? Μιλάμε για χάλι μαύρο!
Για το 2006 τα γραφικά μπορούμε να πούμε ότι παλεύονταν, οι διάλογοι ήταν καλοί αλλά...
1)Το σενάριο είναι τελείως χύμα! Αρχίζει και σου μιλάει για λαούς, φυλές, ονόματα βασιλιάδων και πάει λέγοντας. Σιγά ρε μεγάλε. Το Warcraft είσαι και πρέπει να ξέρουμε την υπόθεσή σου? Ως εκ τούτου οι νέοι χρήστες δεν θα καταλάβουν απολύτως τίποτα.
2)Που είναι ένας χάρτης της προκοπής? Οεο? Το απόλυτο χάος! Δεν ξέρεις που παν τα τέσσερα. Σου δίνουνε quests και πρέπει να κάθεσαι να ψάχνεις με τις ώρες όλη την πόλη στα τυφλά για να καταλάβεις που πρέπει να πας. Κακό χάλι. Άσε που τα quests είναι τελείως πονοκέφαλος. 5 recommendation letters (από 5 quests πολιτών) ήθελε ο βασιλιάς για να με σεβαστεί. Άντε μετά να ψάχνεις τους πολίτες για να τους κάνεις τις χάρτες. Στο τέλος βγαίνεις έξω για farming και σκοτώνεις ότι ζώο βρεις μπροστά σου για να κερδίσεις experience!
3)Τα bugs ήταν ότι χειρότερο! Κάθε 20-30 μέτρα ο χαρακτήρας σου θα έβρισκε κάποιο σημείο να κολλήσει. Και το αποκορύφωμα? Ενώ πάλευα με ένα ζώο και το είχα σκοτώσει, ξαφνικά στο τελείως άσχετο άρχισα να χάνω την ενέργειά μου σιγά-σιγά (από σχεδόν full ενέργεια που είχα) μέχρι που πέθανα. Ε μετά από αυτό ένα Exit ήταν ότι έπρεπε! :icon knight:
"Δεν με νοιάζει τι λες, αρκεί να λες σωστά το όνομά μου".
(George M. Cohan)