Κάποιοι φανς μπορεί να νευριάσουν με αυτό που θα γράψω αλλά είναι η άποψη μου και πιστεύω η αλήθεια.
Το σημαντικότερο πρόβλημα της Nintendo δεν είναι οι 3rd parties, ούτε η ιπποδύναμη του hardware, ούτε η πολιτική που ακολουθεί για το youtube, ούτε διάφορα άλλα τέτοια. Όλα αυτά είναι συμπτώματα των 2 σημαντικότατων προβλημάτων της, τα οποία αποτελούν τις 'ρίζες του κακού'.
Το πρώτο και κυριότερο είναι ότι δυστυχώς, σε software επίπεδο η Nintendo έχει χάσει τη δημιουργικότητα που είχε κάποτε. Κακά τα ψέματα. Η Nintendo οφείλει αυτό που έγινε σε έναν και μόνο άνθρωπο, τον Miyamoto. Ο Miyamoto την μετέτρεψε από κομπάρσα ακόμα και στην ίδια της τη χώρα εταιρία τραπουλόχαρτων στο διεθνή γίγαντα δισεκατομμυρίων που είναι, με όλες τις δημιουργείες του. Ότι μας αρέσει από τη Nintendo, είναι δημιούργημα και ευθύνη ενός και μόνο ανθρώπου, του Shigeru. Έλα όμως ντε που όσο δημιουργικά ευφυία και να είναι ένας άνθρωπος κάποτε θα στερέψει η φαντασία του. Παιδιά, ο Shigeru μπήκε στη Nintendo νεαρός και κοντεύει τα 70. Είναι παππούς ο άνθρωπος, έχει πάρει σύνταξη ποια, και τον φωνάζουν σε ιδιαίτερες περιπτώσεις ως σύμβουλο, και κυρίως για να φαίνεται, για marketing. Δεν είναι ποια ενεργός game designer στην εταιρία, δεν πηγαίνει καθημερινά στα γραφεία να πει "θα φτιάξουμε ένα παιχνίδι που θα είναι έτσι και έτσι". Οι απόψεις του πλέον κυρίως παίζουν ρόλο στο σχεδιασμό της κονσόλας και κυρίως στο τι gimmick θα έχει. (περισσότερα για αυτό σε λίγο) Κακά τα ψέματα.
Αυτό από μόνο του δεν θα ήταν τόσο κακό, αν δεν συνδιαζόταν μαζί με ένα άλλο παράγοντα: Τη θεοποίησή του, και το φόβο που επισύρει αυτή. Η Nintendo ξέρει ότι χρωστάει τα πάντα στον Miyamoto. Και για αυτό ακριβώς το λόγο, επειδή οι devs τον έχουν σαν γκουρού, φοβούνται να τολμήσουν να πουν και να βάλουν στα παιχνίδια που φτιάχνουν νέες δικές τους ιδέες, και έτσι σε κάθε νέο παιχνίδι ακολουθούν πιστά την αντιγραφή της παλιάς συνταγής, αλλάζοντας ελάχιστα πράγματα, και μόνο πρώτα αφού τον πάρουν τηλέφωνο ή τον φωνάξουν άρον άρον να δει από κοντά τη νέα ιδέα. Κάτι που φαίνεται και από την ομοιότητα που έχουν τα παιχνίδια της Nintendo μεταξύ τους, η οποία εδώ και κάποια χρόνια είναι ίσως παραπάνω από αισθητή. Αξίζει να σημειωθεί πως πριν το Splatoon το τελευταίο καινούριο ip που είχε βγάλει η Nintendo ήταν το Pikmin. Το οποίο πρωτοεμφανίστηκε το 2001 στο Gamecube. Από όταν βγήκε το Pikmin πήρε στη Nintendo 14 χρόνια για να βγάλει καινούριο ip. Σκεφτείτε λίγο τι σηματοδοτεί αυτό.
Άλλο κακό είναι το ότι η Nintendo είναι τσιγκούνα. Τα production values των παιχνιδιών του είναι πολύ δυσανάλογα του μεγέθους και της οικονομικής δυνατότητας της εταιρίας. Οι ομάδες ανάπτυξής της ειναι αισθητά μικρότερες των μεγεθών των σύγχρονων ΑΑΑ studios. Η ομάδα του Call of Duty έχει 200+ προσωπικό, η ομάδα του Zelda λιγότερους από 100. Προσπαθεί να κόψει από τα κόστη εκεί που δεν πρέπει.
Τέλος, δεν βοηθά το γεγονός ότι τα παιχνίδια της Nintendo είναι επί την πλειοψηφία τους καρτουνίστικα. Θα σας πω τι εννοώ με αυτό. Μ' αρέσουν και τα Mario, και Zelda, και Metroid, ασχέτως αν είναι καρτουνίστικα ή όχι. Αλλά τα βαρύτερα ονόματα της Nintendo, και η πλειοψηφία τους είναι καρτουνίστικα. Τα οποία λόγο του χαρακτήρα τους επιδέχονται βελτίωση των γραφικών τους μέχρι ένα βαθμό. Από ένα σημείο και μετά δεν μπορείς να συνεχίσεις να προσθέτεις λεπτομέρεια στον Mario ή στον Link, χωρίς να αλλάξει δραματικά το ύφος και η αισθητική των παιχνιδιών. Πόσοι θυμούνται αυτό το photoshop που είχε φτιάξει ένας, που έφτιαξε λεπτομερή πρόσωπο του Μάριου ?
http://vignette1.wikia.nocookie.net/replay/images/d/db/Ape_Escape_-_realistic_Mario_head.jpg/revision/latest?cb=20120110011223
Από ένα σημείο και μετά τα παιχνίδια αυτά θα έχαναν αυτό που τα κάνει να είναι αυτό που είναι. Και το κοινό της Nintendo έχει βαθυά αισθήματα νοσταλγίας που στη περίπτωση που η Nintendo άλλαζε ριζικά το ύφος και την αίσθηση των παιχνιδιών αυτών, μάλλον θα γκρίνιαζε και θα τα έθαβε τα παιχνίδια. Και για αυτό το στυλιστικό ύφος των περισσότερων παιχνιδιών της Nintendo, έχουν φτάσει το μάξιμουμ των γραφικών τους, που είναι μεταξύ άλλων πιστεύω και ο πραγματικός λόγος που η Nintendo δεν ενδιαφέρεται στο να φτιάχνει δυνατές κονσόλες. Και να φτιάξει μια κονσόλα δυνατή όσο πχ το PS4, παιχνίδια όπως τα Mario και το Zelda ελάχιστα θα είχαν κάποιο οφελος, αν είχαν κανένα όφελος . Και η Nintendo το ξέρει αυτό. Άρα θα έδινε την ευκαιρία στα παιχνίδια των 3rd parties να λάμψουν και τα δικά της δε θα κερδίζαν τίποτα. Και δεν το θέλει αυτό.
Κλείνοντας αυτό το μήνυμα θα ήθελα να πω πως κατά την άποψή μου ακόμα και αν η Nintendo έφτιαχνε δυνατό hardware, και ακόμα και αν άλλαζε πχ πολιτικές όπως αυτή του youtube που της κοστίζουν πολύ μιας και φαίνεται εκτός τόπου και χρόνου σε αυτά, κατά τη γνώμη μου δεν θα ήταν αρκετά. Θα χρειαζόταν και να αλλάξουν νοοτροπία σε κάποια πράγματα, και να μπουν επιτέλους νεες software ιδέες στο τραπέζι. Ας μη κλέψει για μια φορά ο Bowser τη πριγκήπισσα ή κάποιον άλλο χαρακτήρα. Ας θέλει απλά να καταστρέψει το κόσμο επειδή τσαντίστηκε. Αρκεί αυτό για να παίξουμε το παιχνίδι. Και ας φτιάξει και μερικά νέα IPs, τα οποία θα στοχεύουν και διαφορετικά γούστα / ηλικίες για μια φορά, να ικανοποιήσει και περισσότερους gamers. Και δεν θα πείραζε αν βλέπαμε και κανένα πιο 'ρεαλιστικό' παιχνίδι από την εταιρία. Αυτά. Τα γράφω αυτά καλοπροαίρετα και όχι για να κράξω. Μεγάλωσα με SNES και N64, και κρατάω πολλές ωραίες αναμνήσεις άσχετα αν τώρα ποια είμαι PC gamer.