Τι παίζει με το The Binding of Isaac;

Γιατί ο Isaac είναι ο πιο επικός πρωταγωνιστής όλων των εποχών.

Κυρίες και κύριοι καλησπέρα (να μαντέψω το άκουσες με την φωνή μου όταν διάβασες την ατάκα). Είναι το πρώτο άρθρο μου στο GameWorld και χαίρομαι που με διαβάζεις, όπως και άλλες ευγενικολογίες και γουτσουνιές αλλά δεν ήρθες για να διαβάσεις χνουδωτές θετικές σκέψεις, οπότε..

Ξέρεις τι πραγματικά μισώ; Τους πρωταγωνιστές στα παιχνίδια. Στέκονται στο εξώφυλλο του τίτλου με το ύφος των 10 καρδιναλίων, εξοπλισμένοι με την τελευταία τάση της μόδας στον φανταστικό κόσμο που κατοικούν έτοιμοι να μου φάνε λαίμαργα όση μνήμη από την κάρτα γραφικών μου μπορούνε με την ύπαρξη τους.

Οι τρεις κατηγορίες πρωταγωνιστών στα games
A)Οι επιβλητικοί με την πλάτη ελικοδρόμιο που πιάνουν την μισή οθόνη, με βαθυστόχαστες γραμμές διαλόγου ηχογραφημένες από voice actors που έχουν γυαλόχαρτο (το καλό το οχταράκι) για φάρυγγα και στον ελεύθερο τους χρόνο καπνίζουν χαλίκι Έδεσσας. Απαραίτητο αξεσουάρ κάποιου είδους πυραυλικό/ενεργειακό όπλο που κρατάνε με το ένα χέρι και κανονικά θα το έβρισκες κουμπωμένο σε ερπυστριοφόρο τανκ άνω των 58 τόνων ή στην πλάτη του Optimus Prime.

B)Οι υποχθόνιοι που δεν μιλάνε ποτέ και βλέπεις τα χέρια τους ή τις άκρες των όπλων που κρατάνε σε πρώτο πρόσωπο ενώ γίνονται κοσμοϊστορικά γεγονότα γύρω τους τα οποία απλά παρατηρούν με την ίδια μηδενική δυνατότητα για αντίδραση και έκφραση συναισθημάτων που είχε η πρώην σου στο κρεβάτι.

Γ)Να μην ξεχάσω φυσικά τους κατατρεγμένους -φορτωμένους συναισθηματικά και αντιμέτωπους με όλα τα ψυχολογικά του πλανήτη- πρωταγωνιστές που σε κάθε close up της κάμερας μπορείς να δεις στα μάτια τους το τελευταίο κονσέρτο βιολιών του Τιτανικού την ώρα που βυθιζόταν, πλήρες με το σετ γυναικόπαιδων που ούρλιαζαν για την ζωή τους, και το πενταψήφιο αριθμό δολαρίων σε συνεδρίες και χάπια από τον φιλικό ψυχίατρο της γειτονιάς τους.

Οπότε μετά από αυτό το θάψιμο σίγουρα αναρωτιέσαι ποιος είναι ο Isaac και γιατί είναι ο καλύτερος πρωταγωνιστής. Εκτός αν είσαι εκείνος ο τύπος που ξέρει και απλά διαβάζει το άρθρο για να του επιβεβαιώσω τις πεποιθήσεις, οπότε "έλα κόλλα πέντε κολλητέ", είχες δίκιο.

Ποιος είναι ο Isaac;
Ο Isaac είναι ένα παιδί αδιευκρίνιστης ηλικίας που στην προσπάθεια του να ξεφύγει από την μητέρα του που πάει να τον σκοτώσει με το κουζινομάχαιρο, πέφτει σε έναν κόσμο με φρικιαστικά όντα εξοπλισμένος μόνο με τα δάκρυα του. Ναι διάβασες σωστά, το παιχνίδι όταν ξεκινάς δεν έχεις ούτε παντελόνι ή έστω το κλασικό άσπρο σώβρακο της Minerva. Αυτή είναι η ιστορία, ή αν είσαι αρκετά ψαγμένος, ένα παιδί κλείνεται στον εσωτερικό του κόσμο και σιγά σιγά χάνει την επαφή του με την πραγματικότητα σε σημείο που αυτοκτονεί παθαίνοντας ασφυξία στο κουτί με τα παιχνίδια και το πτώμα του γάτου του Guppy. Ξέρω τα άρθρα μου κάνουν τρελό κέφι και σου ανεβάζουν την διάθεση, για αυτό είμαι και τόσο δημοφιλής στα πάρτι.

Καταρχάς ο Isaac δεν έχει παρελθόν. Είναι ένα άτομο που δεν προσπαθεί να σε πείσει ότι έχει πετύχει πράγματα στο παρελθόν. Είναι ένας χαρακτήρας σε βιντεοπαιχνίδι και το αποδέχεται πλήρως οπότε το μόνο πράγμα που έχει σημασία είναι τι θα κάνει σε αυτό. Δεν χρησιμοποιώ την λέξη χαρακτήρας ελαφρά, μιας και οτιδήποτε βλέπουμε στο παιχνίδι είναι αποτέλεσμα της φαντασίας του Isaac το οποίο περιέχει οπτική γωνία, άποψη ακόμα και το πώς αντιστοιχίζει πράγματα της πραγματικότητας στον κόσμο του.

Ο Isaac έχει συναισθηματικές αντιδράσεις. Κάθε φορά που θα πάρεις ένα καινούριο αντικείμενο ο Isaac θα το σηκώσει πάνω από το κεφάλι του με ένα χαμόγελο μέχρι τα αφτιά. Κάθε αντικείμενο που χρησιμοποιεί αλλάζει την έκφραση στο πρόσωπο του για να αντικατοπτρίσει το τι νιώθει και το αποτέλεσμα που θα έχει. Ακόμα και όταν χάνει φέρνοντας το game over στην οθόνη, το κάνει με ένα σημείωμα που αποχαιρετάει τον κόσμο και αφήνει τα υπάρχοντα του στην αγαπημένη του γάτα!

O Isaac έχει φωνή. Δεν θα τον ακούσεις να μιλάει, αν και η φωνή του ακούγεται σε αντικείμενα όπως το “I found pills”. Το μόνο άτομο που έχει κανονικές γραμμές διαλόγου στο παιχνίδι είναι η Mom στο Boss fight, η οποία τον φωνάζει άλλες φορές με παιχνιδιάρικο τρόπο και άλλες γαβγίζοντας το όνομά του αποκαλύπτοντας το δολοφονικό της ένστικτο. Ο Isaac δεν είναι μουγκός ούτε μένει σιωπηλός γιατί δεν έχει να πει κάτι, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει κάποιον να πει αυτά που θέλει.

Ο Isaac είναι καθαρά ο εαυτός του και στην συνέχεια γίνεται κάτι εντελώς διαφορετικό. Ξεκινάει χωρίς ρούχα και για την ακρίβεια δεν έχει τίποτα, ούτε καν μαλλιά. Δεν μοστράρει περίεργα ρούχα/ πανοπλίες ή τα τατουάζ του στον παίκτη, το οποίο κάθε φορά που το βλέπω σε παιχνίδι σκέφτομαι “είτε είσαι μέλος της Γιακούζα ή είχες φράγκα και ένα ελεύθερο απόγευμα κάποια στιγμή στο παρελθόν”. Οτιδήποτε καταλήγει να είναι ο Isaac είναι μέσα από τις επιλογές του παίκτη. Ναι μπορεί στο τέλος να είσαι ένα πλάσμα με 6 μάτια, πετώντας σε αγγελικά φτερά και φτύνοντας τις φωτιές της κόλασης αλλά όλα αυτά είναι επιλογές που έκανες στο παιχνίδι, εσύ ο παίκτης, θυσιάζοντας τις καρδιές σου για περισσότερη δύναμη.

Τι διαφοροποιεί τον Isaac από τους άλλους χαρακτήρες
Το γεγονός ότι ζει. Δεν προσπαθεί να πάρει όπλα ή πράγματα για να νικήσει, προσπαθεί να γίνει ο ίδιος το άτομο που θα έχει την δύναμη να αντεπεξέλθει. Δεν προσπαθεί να σου εξηγήσει τι γίνεται γύρω του, δεν δραματοποιεί τις καταστάσεις που αντιμετωπίζει, προσπαθώντας μάλιστα να τις θάψει κάτω από στρώματα παιδικής αφέλειας ή παιχνιδιού και συνεχίζει μέχρι τέλους αφήνοντας πάνω σου τις επιλογές και την κατάληξή του, από το να σκοτώσει αγγέλους για να μπει στη σφραγισμένη φυλακή του MegaSatan για να τον καταστρέψει ή να φτάσει το σημείο που η φαντασία του είναι τόσο δυνατή που τον κλείνει στο chest για να πάρει την τελευταία του ανάσα.

Σκοτεινό, δυσοίωνο και τρομακτικό; Καθόλου! Είναι το πιο διασκεδαστικό πράγμα που έχω παίξει τα τελευταία χρόνια δίνοντας του 200+ ώρες από την ζωή μου! Αν αναρωτιέσαι πώς είναι ένα “run” στο The Binding of Isaac τσέκαρε το βίντεο από κάτω στο κανάλι μου στο YouTube και σε περίπτωση που νιώθεις υπερβολικά χαρούμενος πέρνα από αυτή την στήλη κάθε Τετάρτη για να σε φέρνω στα ίσια σου καταστρέφοντας κομμάτι-κομμάτι την ψυχολογία σου και αυτό που σε κάνει άνθρωπο.

Υ.Γ: Μετά από κάθε άρθρο θα σερβίρονται καφέδες και κουλουράκια. Ζωή σε λόγου μας.