Press Start: Stealth games

Αγάπη μου, έγινα κατάσκοπος!

Κατάσκοποι, κλέφτες, ninjas και assassins. Όλοι τους προσφέρουν εμπειρίες διαφορετικές από την Action νόρμα των περισσότερων games. Εμπειρίες που μας έχουν χαρίσει αξιομνημόνευτες στιγμές σε ένα genre που έχει γίνει ιδιαίτερα αγαπητό τα τελευταία 10 χρόνια, αυτό των Stealth games. Από τα 005, Inflitrator και Metal Gear του 1981, 1986 και 1987 αντίστοιχα, έως το Metal Gear Solid V: The Phantom Pain, οι... γνωστοί άγνωστοι συνεχίζουν να μας παρέχουν αμέτρητες συγκινήσεις σε ένα είδος που τυγχάνει μεγάλης αποδοχής, με αποτέλεσμα να συναντάμε στοιχεία του και σε άλλα genres.

Στα stealth games, μας ζητείται να φέρουμε εις πέρας τα objectives με stealth τακτικές, όπου δε πρέπει να γίνουμε αντιληπτοί από τους εχθρούς ή παράγοντες του περιβάλλοντος όπως οι κάμερες ασφαλείας. Όντας αθόρυβοι και κρυμμένοι στις σκιές, πρέπει να βγάλουμε από την μέση φύλακες που μας κλείνουν τον δρόμο ή συγκεκριμένους στόχους και μετά να... την κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια χωρίς να μας πάρει κανείς χαμπάρι.

Όσον αφορά στο game design, θα λέγαμε ότι τα Stealth games χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες: Τα organic και puzzle. Στην πρώτη κατηγορία συναντάμε παράγοντες όπως ο θόρυβος που παράγει ο χαρακτήρας όταν κινείται και την καλυψη που σου παρέχει το σκοτάδι (όπως συμβαίνει στα περισσότερα games της σειράς Thief), ενώ στην δεύτερη περιλαμβάνεται η απομνημόνευση των movement patterns των φρουρών και την κίνηση του χαρακτήρα μας σε συγκεκριμένες θέσεις, σε συγκεκριμένο χρόνο (όπως στο Deus Ex: Human Revolution). Κοινώς γινόμαστε ένα... φάντασμα και η επίτευξη των στόχων μας θυμίζει την λύση ενός καλοδουλεμένου puzzle. Κάπου ανάμεσα σε αυτές τις δύο κατηγορίες κινούνται τα Metal gear της Konami που παρέχουν τόσο organic, όσο και puzzle στοιχεία.

Τα Assassin's Creed και το Hitman: Absolution έφεραν επίσης στο προσκύνιο ένα ακόμα είδος προσέγγισης, αυτό του public stealth, όπου μπορείς κινείσαι μέσα στο πλήθος χρησιμοποιόντας την τεχνική blend in για να μην γίνεις αντιληπτός. Ουσιαστικά, μιλάμε για το unknown character element, όπου ο χαρακτήρας μας είναι μια άγνωστη φυσιογνωμία για τους εχθρούς και οι κινήσεις και η συμπεριφορά του να είναι αυτές που μπορεί να προδώσουν την ταυτότητά και την ιδιότητά του.

Προσωπικά βρίσκω τα puzzle stealth games αρκετά διασκεδαστικά, αν και προτιμώ σε ένα game του είδους να υπάρχουν και organic στοιχεία ώστε το game να μην καταντάει μονότονο, ενώ βρίσκω τα Action sequences αρκετά διασκεδαστικά επίσης, Για αυτό τον λόγο απόλαυσα δεόντως το Splinter Cell: Conviction. Στα αγαπημένα μου Stealth games είναι επίσης το πρώτο Metal Gear Solid, το Tenchu: Stealth Assassin του PSone, το Hitman 2: Silent Assassin, το Deus Ex: Human Revolution και το ωραιότατο Mark of the Ninja.

Εσείς προτιμάτε συγκεκριμένα stealth mechanics; Ποια είναι τα αγαπημένα σας games στο είδος; Γράψτε μας το σχόλιό σας στο κάτω μέρος του άρθρου.

Μόνιμες στήλες προηγούμενης εβδομάδας:
Δευτέρα: Press Start - Αγαπημένα εισαγωγικά βίντεο (Γιώργος Λόλας)
Σάββατο: Editorial - Καλή (και δύσκολη) σεζόν (Μάνος Γρυπάρης)

Community Blogs προηγούμενης εβδομάδας:
1/9: Το ποιοτικό άλμα του Assassin's Creed III (Πάναγιώτης Τσιάτσος)
4/9: Ταξιδεύοντας στο μαγευτικό κόσμο του Limbo (Παναγιώτης Τσιάτσος)

Διαβάστε τα προηγούμενα άρθρα της στήλης Press Start. Μπορείτε να προτείνετε τα επόμενα θέματα που θα θέλατε να έχει η στήλη στο αντίστοιχο forum topic.

Καλή εβδομάδα σε όλους!