Τα καλύτερα και τα χειρότερα games του 2015

Οι συντάκτες του GameWorld ψηφίζουν!

Άλλη μία γεμάτη gaming χρονιά πλησιάζει στη λήξη της και στο GameWorld κάνουμε το καθιερωμένο ταμείο σχετικά με τα καλύτερα και τα χειρότερα games του έτους.

Το παρόν κείμενο βασίζεται καθαρά σε προσωπικές απόψεις και γούστα των συντακτών. Τους περισσότερους μας γνωρίζετε ήδη και έχετε αντιληφθεί τα games που παίζουμε. Συνεπώς το τι θεωρεί κάποιος καλύτερο και τι χειρότερο είναι πάντοτε υποκειμενικό και αφορά τα αγαπημένα του genres αλλά και τους developers στους οποίους έχει αδυναμία. Ποια games άραγε μας εντυπωσίασαν περισσότερο, σε βαθμό που να τα "κάψουμε" και με το παραπάνω; Αντίστοιχα, ποια κέρδισαν τα..."χρυσά βατόμουρα"; Επιλέγουμε όπως πάντα τα τρία καλύτερα και το ένα χειρότερο κατά την άποψή μας. Ας δούμε αναλυτικά τις επιλογές της σύνταξης.

Γρηγόρης Βούλγαρης

Τα καλύτερα:
1)Soma (PC, PS4, Mac)
Τρόμος, τεχνητή νοημοσύνη, ανθρώπινη φύση, θαλάσσια άβυσσος, φιλοσοφία, τελική καταστροφή. Η Frictional Games κατάφερε να πάρει όλα αυτά τα στοιχεία και να τα χωρέσει σε ένα και μόνο game. Έτσι, δεν θα πήγαινε το χέρι μου αλλού για να ψηφίσω κάποιο άλλο ως το κορυφαίο για φέτος. Ψυχή τε και Soma-τι, δίνω την πρώτη θέση στις προτιμήσεις μου για το 2015 στο αριστούργημα των τρελών Σουηδών.

2)Dying Light (PC, PS4, Xbox One)
Όπως είχα γράψει και στο review, το Dying Light έχει τα προβληματάκια του. Μέτριο και αναμενόμενο στόρι, θέματα επανάληψης και αρκετό «πέρα-δώθε» σε αποστολές, κακή σκιαγράφηση χαρακτήρων κτλ. Ωστόσο, αυτό που μου και εν τέλει, όσο περνάει ο καιρός, αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά πλέον, είναι πως το Dying Light ήταν το πιο…αναθεματισμένα διασκεδαστικό παιχνίδι για φέτος! Ζόμπια, αίμα, ξύλο, παρκούρ, όπλα, εκπληκτικό setting και πάνω από όλα, αγνή καταιγιστική διασκέδαση. Καμιά φορά δεν χρειάζεσαι περισσότερα.

3)The Talos Principle (PC, PS4)
Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα από την Croteam να δημιουργήσει ένα Puzzle Adventure όπως το The Talos Principle. Όχι γιατί δεν συμπαθώ τους Κροάτες, κάθε άλλο μάλιστα (μας έχουν χαρίσει άλλωστε το επικά χαβαλεδιάρικο και καταιγιστικό FPS Serious Sam), αλλά γιατί δεν πίστευα ότι θα είχαν ποτέ σκοπό να κυκλοφορήσουν ένα τέτοιου είδους παιχνίδι. To The Talos Principle είναι πολύ απλά το καλύτερο Puzzle από την εποχή του Portal και έπειτα, ενώ η ατμόσφαιρά του, το σενάριό του, η όλη «φιλοσοφική» του αισθητική και το ονειρικό του setting συνθέτουν κατά την ταπεινή μου άποψη ένα ήδη διαχρονικό αριστούργημα. Respect στον Γιάννη Κυρατζή που έγινε ο πρώτος Έλληνας σεναριογράφος που φτάνει τόσο ψηλά στη βιομηχανία των games.

Το χειρότερο: Alone in the Dark: Illumination (PC)
Το χειρότερο από όλα κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι πως το Alone in the Dark: Illumination είχε κάποιες ενδιαφέρουσες ιδέες και είμαι σίγουρος πως οι developers είχαν καλές προθέσεις. Όμως η εκτέλεση αποδείχθηκε κάκιστη, ενώ το γεγονός πως αυτό το Adventure διασύρει το βαρύ όνομα Alone in the Dark μην έχοντας καμία σχέση με τα original games δεν μπορεί να συγχωρεθεί.

Μάνος Γρυπάρης

Τα καλύτερα:
1)Metal Gear Solid V: The Phantom Pain (PC, PS4, Xbox One, PS3, Xbox 360)
Το τελευταίο έπος του Hideo Kojima στην Konami αξίζει τον σεβασμό μας. Περιέχει τόνους δράσης, είναι open world, σας επιτρέπει να δημιουργήσετε μέχρι και βάση στρατολογώντας μονάδες του εχθρού, ενώ διαθέτει τα απίστευτα υπερ-όπλα. Ο μικρός θεούλης Kojima μας χόρτασε δράση και ευτυχώς για την βιομηχανία θα συνεχίσει το έργο του. Ελπίζουμε βέβαια μετά από αυτό το έπος να συνεχίσει την ανάπτυξη του P.T. το οποίο αποτελεί το most wanted παιχνίδι που δεν κυκλοφόρησε ποτέ.

2)Fallout 4 (PC, PS4, Xbox One)
Έχοντας περάσει ατελείωτες ώρες με το νέο Action RPG της Bethesda είμαι πλέον πεπεισμένος πως η εμπειρία αυτή μένει αξέχαστη. Το σενάριο είναι ότι πιο mind fucking και ταυτόχρονα καλογραμμένο έχω δει φέτος και είναι κρίμα που δεν έχω καταφέρει ακόμη να σας δείξω live μέχρι και τους τερματισμούς (σ.σ. το έχω τερματίσει στο PC αλλά στο PS4 κρατάω τον τερματισμό για τα live και φυσικά για τα trophies). Τα δύσκολα boss fights, το απειλητικό A.I. και η τεράστια γκάμα όπλων και mods σε συνδυασμό με τα skills για τα οποία θα διψάτε σε κάθε level up είναι ικανά να σας κρατήσουν για εκατοντάδες ώρες.

3)Forza Motorsport 6 (Xbox One)
Ευτυχώς που υπάρχει η Turn 10 στη βιομηχανία των games και βλέπουμε ένα racing της προκοπής. Το Forza 6 είναι για μένα ο ισχυρότερος λόγος να αποκτήσει κάποιος Xbox One, αφού όπως ξέρετε λόγω χειρισμού δεν συμπαθώ ιδιαίτερα τα FPS στις κονσόλες. Τα γραφικά του νέου racing της Microsoft σε συνδυασμό με τα ηχητικά εφέ μηχανών σοκάρουν. Μεγάλο ατού για μένα όμως είναι το τεράστιο περιεχόμενο αφού έχουμε 450 αυτοκίνητα κάθε είδους, από κλασικά οχήματα WTC, μέχρι retro ή formula, ενώ στις πίστες φτάσαμε αισίως τις 26, περισσότερες απ' το "βιαστικό" Forza Motorsport 5 στο οποίο τόσο βαριόμασταν να βλέπουμε τις ίδιες διαδρομές, όσο και (στο endgame) τα ίδια αυτοκίνητα. Τέλος, ο ανταγωνισμός στο online μέσω του League system είναι το κερασάκι στην τούρτα σε έναν τίτλο που όλοι οι fans των racing πρέπει να παίξουν.

Το χειρότερο: Tony Hawk's Pro Skater 5 (PS4, Xbox One, PS3, Xbox 360)
Μία σειρά που ποτέ δεν γούσταρα από τότε που εμφανίστηκε στο PlayStation το 1999. Αμερικανιά μέχρι τελικής πτώσης. Κάνω skateboard και μαζεύω πόντους για τα stunts μου. Ωραία...ε και; Ακόμα και το σκι ή το ice hockey μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχουν. Τα κάκιστα γραφικά και τα bugs κατάφεραν και το έστειλαν εκεί που του άξιζε. Κακώς η Activision εμπιστεύθηκε την Robomodo. Ότι πληρώνεις παίρνεις και το μέχρι τώρα ιστορικό της θα έπρεπε να της χτυπήσουν το καμπανάκι. Φέρτε λοιπόν φρέσκες ιδέες στο gaming και μην αναπαράγετε σειρές που δεν αξίζουν ή έστω αν το θέλετε τόσο πολύ, τουλάχιστον κάντε το σωστά.

Παντελής Δασκαλέλος

Τα καλύτερα:
1)Forza Motorsport 6 (Xbox One)
To πρόσφατο κεφάλαιο της σειράς Forza Motorsport αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ποιος είναι ο βασιλιάς στα Racing Simulators. H Turn 10 Studios μας παρουσίασε το κορυφαίο Racing της αγοράς, κάτι που αποτελεί ένα τρομακτικό επίτευγμα με δεδομένο ότι φέτος ο ανταγωνισμός ήταν υψηλότατος με κυκλοφορίες όπως το Project Cars και το Dirt Rally.

2)Dying Light (PC, PS4, Xbox One)
To να σφάζεις zombies είναι πάντα ευχάριστο, ιδιαίτερα με την οπτική πρώτου προσώπου. Η δημιουργία της Techland σε καμία περίπτωση δεν επανευεφευρίσκει τον τροχό, αλλά ο τρόπος με τον οποίο συνδυάζονται το parkour και η open world εξερεύνηση, οι βίαιες melee μάχες και το μακέλεμα των zombies, τα RPG στοιχεία και έκρηξη αδρεναλίνης όταν σας κυνηγούν οι Volatiles προσφέρουν εν τέλει ένα πραγματικά απολαυστικό Survival Horror.

3)Halo 5: Guardians (Xbox One)
Αναμφίβολα το Halo 5 αποτελεί ένα κορυφαίο FPS, παρά το γεγονός ότι η 343 Industries "πετσόκοψε" αρκετά modes στο λανσάρισμά του. Ο λόγος που το κατατάσσω στις κορυφαίες κυκλοφορίες της χρονιάς, παρότι αμφιταλαντευόμουν μεταξύ αυτού και του Metal Gear Solid V: The Phantom Pain είναι το Warzone mode. To τελευταίο αποτελεί κατά την ταπεινή μου άποψη το καλύτερο multiplayer mode που έχουμε δει στη σειρά, αλλά και στον χώρο των FPS γενικότερα.

Το χειρότερο: Toro (PS4, Xbox One)
Τους τελευταίους μήνες η ισπανική indie σκηνή μας έχει χαρίσει αξιόλογες κυκλοφορίες, όπως το Tachyon Project και το Blues and Bullets. H θεματολογία του Toro είναι πραγματικά πρωτότυπη, καθώς αν δεν με απατά η μνήμη μου είναι ο μοναδικός... εξομοιωτής ταυρομαχιών στη βιομηχανία των video games. Αρκεί όμως μόνο η πρωτοτυπία; Σαφώς και όχι, όταν μιλάμε για ένα game με γραφικά δεκαπενταετίας και με ένα βαρετό και ανούσιο gameplay που στηρίζεται στα quick-time events.

Αντώνης Δελησάββας


Τα καλύτερα:
1)The Witcher 3: Wild Hunt (PC, PS4, Xbox One)
Η καλύτερη φετινή RPG εμπειρία, το νέο έπος της CD Projekt, μας ταξίδεψε σε έναν τεράστιο και πανέμορφο κόσμο. Με μια πληθώρα αποστολών που μπορείτε να ολοκληρώσετε και τις αναβαθμίσεις που έγιναν στους μηχανισμούς της μάχης σίγουρα δεν θα νιώσετε ούτε στιγμή πως αυτό το παιχνίδι είναι βαρετό. Με την μουσική του επένδυση και τις πάμπολλες επιλογές που σας δίνονται, το τρίτο κεφάλαιο της σειράς Witcher κέρδισε επάξια τα The Game Awards. 

2)Metal Gear Solid V: The Phantom Pain (PC, PS4, Xbox One, PS3, Xbox 360)
Το προσωπικό αγαπημένο μου και αυτό που ήθελα να δω σαν Game of the Year αν και τα προβλήματα που είχε, κυρίως όσον αφορά την ολοκλήρωση του, δεν το άφησαν. Το κύκνειο άσμα του Hideo Kojima στην Konami όμως είναι και το καλύτερό του. Βασικά δεν είναι μόνο η μεγαλύτερή του δημιουργία αλλά και ένα παιχνίδι που επαναπροσδιόρισε τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να παίζονται τα Stealth Action Adventure από δω και πέρα. Με έναν τεράστιο αριθμό επιλογών ως προς το πως θα ολοκληρώσετε μια αποστολή και ιδιαίτερη προσοχή στην λεπτομέρεια, το Metal Gear Solid V έθεσε πολύ ψηλά στάνταρ για όσους προσπαθήσουν να το μιμηθούν.

3)Fallout 4 (PC, PS4, Xbox One)
To τελευταίο δημιούργημα της Bethesda έφερε και αυτό αλλαγές σε σχέση με τα προηγούμενα Fallout. Και μόνο που μας άφησε να δημιουργήσουμε μόνοι μας οικισμούς και βάσεις σε περιβάλλον Fallout εμένα μου έφτανε. Όχι όμως, η Bethesda ήθελε να δώσει και άλλα. Το διεξοδικότατο customization που γίνεται στα όπλα και στις πανοπλίες, για gamers σαν εμένα που κάθομαι και μαζεύω όλα τα μικρά πραγματάκια που θα βρω στον κόσμο, έδωσε νόημα και αρκετό βάθος στην όλη εμπειρία μου. Μετά ακολούθησαν το σενάριο και οι αμέτρητες επιλογές που σου δίνονται απλόχερα. Βέβαια δεν δικαιολογούνται τα μεγάλα σε διάρκεια loading screens και το A.I. των companions. Τα bugs Bethesda στα συγχωρούμε. Σε έχουμε μάθει άλλωστε τόσα χρόνια.

Το χειρότερο: Godzilla: The Game (PS4)
Απορώ πως οι Natsume και Namco πήραν την πρωτοβουλία μετά το ιαπωνικό λανσάρισμα στο PS3 να φέρουν το Godzilla φέτος στο PS4. Ναι, τα γραφικά θυμίζουν άλλες εποχές αφού τα πάντα μοιάζουν λες και ξεπήδησαν από games προηγούμενης δεκαετίας, αλλά είναι αυτό το μόνο του πρόβλημα; Όχι. Το θανατερά αργό και επαναλαμβανόμενο gameplay του σε συνδυασμό με την μικρή του διάρκεια και το ανύπαρκτο balancing των Kaiju στο multiplayer, έδωσαν στον βασιλιά των τεράτων έναν λόγο να...γυρίσει πίσω στα βάθη της θάλασσας και να κρυφτεί από τα βλέμματα των απογοητευμένων fans του. Είναι κρίμα που η Bandai Namco, πάτησε πάνω σε ένα τέτοιο franchise όπως του Godzilla ίσα-ίσα για να πουλήσει και τελικά παρέδωσε μια τέτοια αποτυχία.

Αριστοτέλης Ζησιμόπουλος


Τα καλύτερα:
1)Ori and the Blind Forest (PC, Xbox One, Xbox 360)
Το συγκινητικό παραμύθι της Moon Studios ήταν ίσως η πιο ευχάριστη έκπληξη του
2015. Εκτός από το εξαιρετικό σενάριο και τον αξέχαστο villain, το Ori and the Blind Forest έχει έναν αψεγάδιαστο τεχνικό τομέα. Προσωπικά είχε πάρα πολύ καιρό να με συναρπάσει τόσο πολύ ηχητικά ένα παιχνίδι. Το soundtrack καθώς και τo voice acting προσφέρουν απίστευτο immersion, ενώ εξαιρετική δουλειά έχει γίνει και στον εικαστικό τομέα. Ακόμα πιο συναρπαστικό είναι το γεγονός πως το Οri and the Blind Forest αποτελεί το πρώτο μόλις δημιούργημα της Moon Studios, η οποία από το 2011 αποτελεί First-Party Developer της Microsoft και αναμένουμε με ανυπομονησία τα επόμενά της επιτεύγματα.

2)Witcher 3: The Wild Hunt (PC, PS4, Xbox One)
Πιστή στο λόγο της, η CD Projekt RED παρέδωσε ένα αριστούργημα στους fans της σειράς. Το Witcher 3 προσφέρει σεξ, βία και… μαγεία με το κουτάλι και για εμένα περιέχει ότι θα έπρεπε κάθε σύγχρονος ΑΑΑ τίτλος να έχει: μεγάλη διάρκεια και αντοχή, συχνή υποστήριξη με expansions και δωρεάν DLC, ενδιαφέρον σενάριο και άψογο ηχητικό τομέα. Παρέα με τον Geralt και ενίοτε τις διάφορες αιθέριες υπάρξεις ξόδεψα ατελείωτες ώρες μπροστά από την οθόνη και θεωρώ πως δικαίως το Witcher 3 διεκδικεί όχι μόνο τον τίτλο του καλύτερου Action RPG αλλά σύμφωνα και με τις δικές σας ψήφους, το βραβείο του Game of the Year.

3)StarCraft II: Legacy of the Void (PC, Mac)
Έναν από τους καλύτερους τρόπους βρήκε η Blizzard για να κλείσει την τριλογία του StarCraft II και αντιστοίχως όλο το storyline του StarCraft από το 1998. Το Legacy of the Void πήρε τα καλύτερα στοιχεία από το ‘νοθρό’ Heart of the Swarm και με ένα καθηλωτικό γεμάτο επικά cinematics campaign καταφέρνει να δώσει στην διαστημική σειρά το τέλος που της αξίζει. Το stand-alone expansion έφερε βέβαια και πολλές αλλαγές και στο multiplayer κομμάτι με τα νέα Archon και co-op modes καθώς και το Arcade να δίνουν πολλούς έξτρα πόντους στο replayability του τίτλου. Η Blizzard κατάφερε να ρίξει τους τίτλους τέλους στο StarCraft με ένα αξιοπρεπέστατο τρόπο δίνοντας στους ήρωες που αγαπήσαμε από το 1998 το τέλος που τους αρμόζει.

To χειρότερο: Tony Hawk's Pro Skater 5 (PS4, Xbox One, PS3, Xbox 360)
Η πλήρης απογοήτευση. Το δημιούργημα της Robomodo είναι μέσα στα bugs, έχει 8 μικρά maps και αδιάφορο gameplay. Είναι τόσο επαναλαμβανόμενο που αν το δοκιμάσεις πριν το παίξεις τότε σίγουρα αν στο κάνουν δώρο για τα Χριστούγεννα τότε θα επιλέξεις κι εσύ με τη σειρά σου να το δωρίσεις κάπου αλλού.

Χριστιάνα Θάνου


Τα καλύτερα:
1)The Witcher 3: Wild Hunt (PC, PS4, Xbox One)
Για εμένα (και κάτι εκατομμύρια gamers εκεί έξω), το Witcher 3 αποτελεί ένα από τα καλύτερα RPG της χρονιάς. Το τρίτο κεφάλαιο της αγαπημένης fantasy σειράς είναι η απόδειξη πως όταν οι developers της CDProjekt Red έχουν κέφια, μπορούν να καταφέρουν όλον τον κόσμο να τους σεβαστεί και να τους αγαπήσει. Το σενάριο του Wild Hunt είναι ενδιαφέρον τόσο για τους φίλους της σειράς, όσο και για εκείνους που το πιάνουν για πρώτη φορά. Ίντριγκες, προδοσίες, φιλίες, ερωτικά τρίγωνα αλλά και σχέση πατέρα-κόρης είναι μόνο μερικά από τα συστατικά που μας...πώρωσαν όσον αφορά την ιστορία του παιχνιδιού. Το gameplay είναι open world, σε έναν τεράστιο αχανή γεμάτο με μυθικά τέρατα, επικίνδυνους επαναστάτες και θησαυρούς. Ο πρωταγωνιστής μας, Geralt of Rivia, αποτελεί το απόλυτο αρσενικό αφού με τις ικανότητές του σε διάφορους τομείς, είναι ένας παραπάνω λόγος να αγαπήσετε το The Witcher 3: Wild Hunt.

2)Bloodborne (PS4)
Η From Software είναι ικανή στο να φτιάχνει δύσκολα games για απαιτητικούς hardcore gamers. Ένα εξ αυτών ήταν το Bloodborne, άξιος απόγονος της σειράς Dark Souls. Είναι ένα παιχνίδι που θα εκνευριστείς άπειρες φορές παίζοντάς το, καθώς θα χρειάζεσαι πολλές προσπάθειες για να προσπεράσεις το κάθε boss που θα σου παρουσιαστεί. Η αποπνικτική ατμόσφαιρά του μπορεί να συγκλονίσει κάθε gamer και οι κίνδυνοι που κρύβει να τον συνθλίψουν. Ευτυχώς οι Ιάπωνες προσέφεραν ένα τόσο δυνατό exclusive στο PS4 καθώς το είχε ανάγκη περισσότερο από ποτέ.

3)Life Is Strange (PC, PS4, Xbox One)
Φέτος τον Γενάρη ξεκίνησε, κατά την γνώμη μου, το πιο ενδιαφέρον Episodic Adventure που κυκλοφόρησε το 2015. Προσωπικά δεν συμπαθώ τα Episodic games καθώς έχω μάθει να παίζω κάποιον τίτλο την περίοδο της κυκλοφορίας του...ολόκληρο. Παρόλα αυτά, το Life is Strange κατάφερε να κεντρίσει το ενδιαφέρον μου γιατί η ιστορία του ήταν ανατρεπτική και με πολλές συγκινήσεις. Επίσης, οι developers έχουν εντάξει τόσο ομαλά διάφορα μεταφυσικά φαινόμενα και αυτός ήταν ο βασικός λόγος που το σενάριο πέτυχε και δεν έμοιαζε με σαπουνόπερα σε κανένα από τα πέντε επεισόδια. Τα Live μας δείχνουν εμπράκτως πόσο μας άγγιξε η συγκεκριμένη σειρά.

Το χειρότερο: Rise of Incarnates (PC)
Μπορεί η Bandai Namco να μας έχει προσφέρει αξιόλογα Fighting games σαν τα Tekken ή Soulcalibur, αλλά με το RoI η κατάσταση είναι διαφορετική. Το Rise of Incarnates αποτελεί ένα Free-to-Play Fighting το οποίο δεν κατάφερε να συγκινήσει τους PC gamers. Έχουμε να κάνουμε με έναν αποκλειστικά online τίτλο ο οποίος προσέφερε μικρό κίνητρο για να τον δοκιμάσει κανείς ή να συνεχίσει να παίζει για καιρό. Το ρόστερ των μαχητών είναι αρκετά μικρό ενώ υπάρχουν unbalanced χαρακτήρες οι οποίοι πολλές φορές “κουβαλάνε” με αποτέλεσμα να είναι μόνιμα picks. Ίσως να σας φανεί ενδιαφέρον στην αρχή αλλά μετά θα δέιτε πως το gameplay καταντάει κουραστικό.

Στέφανος Λέγος


Τα καλύτερα:
1)Metal Gear Solid V: The Phantom Pain (PC, PS4, Xbox One, PS3, Xbox 360)
Η Konami και το ανεξάρτητο πλέον αστέρι της Hideo Kojima κατάφεραν να ταράξουν τα νερά του video gaming. Το Metal Gear Solid V αποτελεί αναμφισβήτητα άξιο απόγονο της κληρονομιάς των προηγούμενων τίτλων της σειράς, αξιοποιώντας στο έπακρο τις τεχνολογικές δυνατότητες της Fox Engine. Έτσι έχουμε φωτορεαλιστικά γραφικά, άφθονη ελευθερία σε open world περιβάλλον, εύστοχα και εύχρηστα game mechanics ραμμένα σε ένα καλοστημένο και καθόλου φτηνό σενάριο γύρω από έναν stealth εξομοιωτή με αρκετά στοιχεία management. Προσωπικά, αν και προσπαθώ να είμαι φειδωλός, θεωρώ το Metal Gear Solid V ένα αριστούργημα-υπόδειγμα του σύγχρονου next-gen gaming.

2)Fallout 4 (PC, PS4, Xbox One)
Ας το παραδεχτούμε. Όταν ανακοινώθηκε από την Bethesda πόσοι απο μας ευχήθηκαν να μην είναι πατάτα; Πόσοι απο μας αναθάρρησαν απο τις πρώτες πληροφορίες και βίντεο της Ε3 2015; Ευτυχώς λοιπόν το Fallout 4 στέκεται και αυτό αντάξιο των προσδοκιών. Θα έλεγα ότι είναι η επιτομή του open world Μπορείς να κάνεις πραγματικά άπειρα πράγματα, να σπαταλήσεις όσο χρόνο έχεις διαθέσιμο σε side quests, σε crafting και customization.

3)Pro Evolution Soccer 2016 (PC, PS4, Xbox One, PS3, Xbox 360)
Φέτος ήταν μια πολύ καλή χρονιά για το ποδοσφαιράκι της Konami, η οποία άρχισε να βρίσκει τον παλιό καλό εαυτό της. Αφήνοντας πίσω την σκοτεινή εποχή 2008-2013 , το 2014 η Konami αποφάσισε να αλλάξει ριζικά τη μηχανή του παιχνιδιού. Με την βοήθεια της Fox Εngine λοιπόν το 2014 είδαμε νέα μοντέλα παικτών, πάρα πολύ καλή φυσική σε collisions και μπάλα και τρομερό φωτορεαλισμό. Τα μελανά σημεία του Pro Evolution Soccer 2014 ήταν η αργή απόκριση και η ληθαργική ΑΙ και αυτά ακριβώς ήρθε να βελτιώσει το Pro Evolution Soccer 2016. Έχουμε λοιπόν φέτος ένα soccer game με όμορφα γραφικά, άμεση απόκριση, ποικιλία κινήσεων, πολύ καλή φυσική σε μπάλα και collision μεταξύ παικτών και ένα δημιουργικό και έντονα απειλητικό AI. Μπορώ να πω πως ...The king is back.

Το χειρότερο: Tony Hawk's Pro Skater 5 (PS4, Xbox One, PS3, Xbox 360)
Προσπάθησε να ξυπνήσει αναμνήσεις και σίγουρα η ανακοίνωσή του έκανε τους φανατικούς του είδους να προετοιμάζουν τα χειριστήριά τους για νέα και απανωτά tricks, όμως το τελικό προϊόν απογοήτευσε. Προβλήματα στον χειρισμό, λάθη και προχειρότητες στον τεχνικό τομέα μάλλον αμαύρωσαν την κληρονομιά που είχαν αφήσει οι προηγούμενοι τίτλοι. Η εταιρεία ανάπτυξης Robomondo προσπάθησε να κρατήσει την παλιά συνταγή και να την ενσωματώσει σε ένα σύγχρονο skater game, κάπου όμως το γλυκό δεν έδεσε. Εν τέλει η επίγευση που αφήνει το Tony Hawk Pro Skater 5 είναι ...καλύτερα να μην είχε κυκλοφορήσει. Μια χαρά ήμασταν και με το Tony Hawk Pro Skater 2, ακόμα και στο PS1.

Γιώργος Λόλας

Τα καλύτερα:
1)DiRT Rally (PC, PS4, Xbox One)
Το μεγαλύτερο όνειρο και καημός των απανταχού Racing fans, ήταν πάντα να δούμε τον διάδοχο του βασιλιά των rally games, μια νέα εμπειρία που θα φτάνει την μεγαλειότητα του Richard Burn’s Rally. Η Codemasters με το DiRT Rally κατάφερε ακριβώς αυτό. Κατάφερε να πάρει τα καλύτερα στοιχεία των Richard Burn’s Rally και Colin McRae Rally 2.0 και να δημιουργήσει το… Dark Souls των rally games. Χωρίς αμφιβολία, το νεότερο πόνημα της Codemasters κοιτάζει κατάματα τον “δάσκαλο” του είδους και προσφέρει ρεαλιστικό μοντέλο χειρισμού, “next-gen” γραφικά, εθιστικό gameplay και χορταστικό περιεχόμενο σε ένα ολοκληρωμένο πακέτο.

2)Ori and the Blind Forest (PC, Xbox One)
Μετά το Valiant Hearts: The Great War, το Ori and the Blind Forest ήταν το μοναδικό game που με έκανε να συγκινηθώ και να χαμογελάσω σε τέτοιο βαθμό. Το μελαγχολικό παραμύθι της Moon Studios, μέσα από το ταξίδι του συμπαθητικού Ori, μας χάρισε μια εμπειρία που όμοιά της δύσκολα βρίσκεις τα τελευταία χρόνια. Πανέμορφα γραφικά, ονειρικό soundtrack, δύσκολοι γρίφοι, replayability, τρομερή αφήγηση και ένας villain το ίδιο αξιομνημόνευτος όσο και οι πρωταγωνιστές. Τι άλλο θα μπορούσε να ζητήσει κανείς; Προσωπικά θεωρώ ότι το Ori and the Blind Forest είναι όχι μόνο ένα από τα καλύτερα 2D Platforms της χρονιάς, αλλά και όλων των εποχών.

3)Super Mario Maker (Wii U)
Για την τρίτη (αλφαβητικά) θέση των καλύτερων κατ’ εμέ games για το 2015, βρέθηκα μπροστά σε ένα μεγάλο δίλλημα, όντας ανάμεσα στα Super Mario Maker και Splatoon που έδωσαν… μάχη στο ρινγκ για το ποιο από τα δύο θα μπει στη λίστα. Το Super Mario Maker με κέρδισε. Το Wii U φιλοξένησε ένα από τα πιο ουσιαστικά games της σειράς, καθώς οι απλές και φρέσκες ιδέες που ζητούσαν οι οπαδοί της σειράς Super Mario στο παρελθόν έγιναν πράξη. Η Nintendo έκανε την δημιουργία των levels… παιχνιδάκι. Το όνειρο πολλών θαυμαστών του Ιταλού μυστακοφόρου υδραυλικού έγινε πραγματικότητα και πλέον δεν παίζεις απλά τα levels, αλλά δημιουργείς και εσύ ο ίδιος τα δικά σου. Δημιουργία και παιχνίδι σε ένα διασκεδαστικό πακέτο με άπειρο replayability και όλα αυτά με την βοήθεια ενός απλού στη χρήση editor που προσφέρει όμως την ευελιξία να φτιάξετε τα levels σας όπως τα φαντάζεστε ή απλά να δημιουργήσετε τις πιο παλαβές πίστες ever! Το GameWorld έχει ήδη φτιάξει τα πρώτα του levels. Εσείς;

Το χειρότερο: Godzilla: The Game
Τα games που αντλούν την θεματολογία τους από ταινίες, είναι στην πλειοψηφία τους απογοητευτικά. Δυστυχώς, το Godzilla: The Game δεν μπόρεσε να ξεφύγει από αυτή την κατάρα, παρόλο που κατάφερε να παρουσιάσει το σωστό feeling των αντίστοιχων ταινιών. Το επαναλαμβανόμενο gameplay όμως το έριξε στο καναβάτσο και ο μέτριος τεχνικός τομέας δεν το βοήθησε να ξανασταθεί στα πόδια του πριν ο διαιτητής σημάνει την λήξει του αγώνα. Αν και ήταν αρκετά υποσχόμενο, εντούτοις δεν κατάφερε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να διακριθεί. Πρόκειται για μια ευκαιρία που πήγε χαμένη, λόγω κάποιων ατυχών αποφάσεων κατά το game design. Ελπίζω το επόμενο game με πρωταγωνιστή τον… παρεξηγημένο γίγαντα, να έχει καλύτερη τύχη.

Μάνος Μαρίνος


Τα καλύτερα: 
1)Super Mario Maker (Wii U)
Η πρώτη μου ψήφος θα πάει στο τελευταίο αριστούργημα της Nintendo. Το Super Mario Maker δεν ξεχώρισε λόγω της ομολογουμένως άσχημης χρονιάς για το Wii U όπου τα καλά games μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, αλλά διότι μας προσέφερε κάτι που ονειρευόμασταν εδώ και χρόνια. Η δυνατότητα να αποτυπώσουμε τις προσωπικές μας ιδέες σε Mario levels και κυριότερα να τις μοιραστούμε με τον έξω κόσμο είναι πλέον γεγονός. Προσωπικά δεν έχω ιδιαίτερη έφεση στο καλλιτεχνικό κομμάτι και προτιμώ να παίζω τα levels που βρίσκω online. Ακόμα κι έτσι όμως, έχω ξοδέψει πολλές ώρες αφού ο αριθμός των user created levels είναι στην ουσία άπειρος για έναν παίκτη.

2)The Witcher 3: Wild Hunt (PC, PS4, Xbox One)
Την συγκεκριμένη περιπέτεια του Geralt of Rivia δεν την έχω τερματίσει ακόμη. Όσο έχω ασχοληθεί όμως μπορώ να πω ότι με έχει εντυπωσιάσει. Η ποιότητα του The Witcher 3: Wild Hunt σε όλα τα επίπεδα ίσως και να μην συγκρίνεται με οτιδήποτε άλλο τη φετινή χρονιά. Ο μόνος λόγος που έχω κρατηθεί με νύχια και με δόντια να μην το ολοκληρώσω είναι πως θα πρέπει πρώτα να τελειώσω με το The Witcher 2 και μετά να περάσω στο επόμενο. Συνεπώς, είμαι απ' τους τύπους που θέλουν να βάζουν τις σειρές σε μία τάξη από πλευράς σεναρίου.

3)Call of Duty: Black Ops 3 (PC, PS4, Xbox One, PS3, Xbox 360)
Το Call of Duty: Black Ops 3 μπαίνει στη λίστα μου κυρίως επειδή δεν έχω παίξει ακόμα το MGS V: The Phantom Pain. Το The Witcher 3 ήταν εξαίρεση όπως είπαμε. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι το FPS της Treyarch είναι αμφιβόλου ποιότητας. Αντιθέτως, αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι το μελλοντικό setting έχει αρχίσει να κουράζει, το gameplay του έχει κάνει μεγάλα άλματα σε σχέση με προηγούμενα games της σειράς. Specialists, wall running και Split-screen Co-op campaign τεσσάρων παικτών; Φύγαμε.

Το χειρότερο: Devil’s Third (Wii U)
Ξέρω ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι δεν το έχετε δοκιμάσει πολλοί εκεί έξω, αλλά δεν μπορώ να μην νιώθω και άσχημα για εσάς που το έχετε κάνει. Όταν ακούσαμε πως ο Tomonobu Itagaki θα πραγματοποιήσει τελικά το όραμα του στην κονσόλα της Nintendo, φανταστήκαμε πως ήρθε η ώρα για το δεύτερο μεγάλο mature exclusive του Wii U μετά το Bayonetta 2. Το αποτέλεσμα ήταν να ντρέπομαι που ανέφερα τη Bayonetta στην ίδια παράγραφο με το Devil’s Third. Σκεφτείτε ότι το εν λόγω παιχνίδι μόλις κυκλοφόρησε στην αμερικανική αγορά και η Nintendo of America αποφάσισε να μην το διαφημίσει πουθενά και απλά να το αναφέρει στον πάτο της λίστας με τα downloads της εβδομάδας. Τόσο πολύ ήθελε να το ξεχάσει.

Γιάννης Μοσχονάς

Τα καλύτερα:
1)Total War: Attila (PC, Mac)
Αξιοκρατικά η σειρά των Total War κυριαρχεί στο είδος των ψηφιακών wargames και το Total War: Attila παρουσιάστηκε κλάσεις ανώτερο από τον προκάτοχο του. Με μπόλικες φατρίες για να διοικήσω, ολοκαίνουργιες επιλογές διακυβέρνησης και πολύνεκρες συγκρούσεις σε όλο τον χάρτη του τότε γνωστού κόσμου, με γέμισε απολαυστικά συναισθήματα διδάσκοντας μου παράλληλα την ιστορία και τον τρόπο ζωής των λαών της εποχής.

2)Homeworld Remastered Collection (PC)
Δοκίμασα μια από τις μεγαλύτερες συγκινήσεις της gaming καριέρας μου όταν, μετά από 15 ολόκληρα χρόνια, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να ασχοληθώ με ένα από τα καλύτερα διαστημικά RTS όλων των εποχών. Τα «τελευταίας κοπής» γραφικά του αγαλλίασαν την καρδιά μου με το μεγαλείο τους που το ενίσχυσε σημαντικά η ανεπανάληπτη μουσική επένδυση. Το σενάριο ήταν τεμαχισμένο σε συναρπαστικές αποστολές με ισορροπημένη δυσκολία και οι αστρικές συγκρούσεις που διεξήγαγα με δεκάδες σκάφη ποικίλων μεγεθών με έκαναν να αισθανθώ ότι κατακτούσα το αχανές διάστημα.

3)Elite: Dangerous (PC, PS4, Xbox One, Mac)
Μετά από δεκαετίες επανήλθε φέτος το γνωστότερο space simulator όλων των εποχών. Το νέο Elite άνοιξε διάπλατα έναν τεράστιο γαλαξία γεμάτο πλανήτες, διαστημικούς σταθμούς και αντίπαλους πιλότους του διαστήματος για να αλληλεπιδράσουμε. Για μένα κατόρθωσε να συνδυάσει την μεγαλειώδη αίσθηση του ταξιδιού στο αχανές διάστημα και τα συναισθήματα απομόνωσης που νοιώθει ένας διαστημάνθρωπος με τις ποικίλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει από πεινασμένους για δόξα ανταγωνιστές του και αλληλοσυγκρουόμενες πολιτικές φατρίες. Μόλις κυκλοφορήσει το expansion του θα μιλάμε άνετα για ένα από τα καλύτερα games της νέας χιλιετίας.

Το χειρότερο: I Am Bread (PC, Mac)
Αν το I Am Bread το αγοράζατε σε κουτί και το δάγκωνε ο σκύλος σας θα ψόφαγε. Για τέτοια...φόλα μιλάμε! Με πρωταγωνιστή μια φέτα ψωμί που το τρίψιμό της σε καυτές επιφάνειες την οδηγεί σε… οργασμό, διαθέτει απαίσιο χειρισμό που μπορεί να τσακίσει τα νεύρα ενός…γιόγκι ενώ όλο το gameplay εξαντλείται στο σύρσιμο του τοστ μέσα σε κλειστούς χώρους. Πρωτότυπο μεν, γελοίο δε.

Αντώνης Μπαλαδήμας

Τα καλύτερα:
1)Ori and the blind forest (PC, Xbox One, Xbox 360)
Όλα ξεκίνησαν στο Shadow of the Colossus. Πριν από αυτό το παιχνίδι ήμουνα ένας casual gamer που ενθουσιαζόμουν με ότι βγει και δεν ενδιαφερόμουν για τίποτα άλλο παρά μόνο το Gameplay, την βια και όλα τα + που έδιναν παιχνίδια του τύπου Metal Gear Solid κλπ. Στο Shadow of the Colossus όμως άλλαξε εντελώς η θεωρία μου για το τι πρέπει να έχει ένα παιχνίδι για να θεωρηθεί αριστούργημα. Δεν χρειάζεται να κάνω περισσότερες συστάσεις για το κολοσσό που άλλαξε τον gaming κόσμο, γι' αυτό θα περάσω κατευθείαν στο ψητό του αριστουργήματος της Moon Studios. Είχα να νιώσω τόσο μεγάλο δέος και τόσο μεγάλη αγαλλίαση από το Journey (το οποίο το θεωρώ μαζί με το Shadow το καλύτερο game που έχει βγει ποτέ).Τα χρώματα του, η ατμόσφαιρα του, η μουσική του, οι γρίφοι του, τα πάντα με έκαναν να μην μπορώ να σταματήσω να παίζω και πολλές φορές το οποίο το συνάντησα μόνο στο Journey, να κάθομαι και να το κοιτάω σαν πίνακα ζωγραφικής με ήχο. Αδιαμφισβήτητα το καλύτερο της χρονιάς για εμένα, πατώντας τις ξαναζεσταμένες συνταγές βίας και χαζοπλοκής του Metal Gear, του Witcher 3 και όλων των βιντεοπαιχνιδιών, που παρόλο που είναι άψογα στο είδος του, σε έμενα δεν κάνουν πια το τόσο μεγάλο κλικ ώστε να τους δώσω την πρωτιά.

2)Mortal Kombat X (PC, PS4, Xbox One, PS3, Xbox 360)
Το απόλυτο Fighting Franchise γύρισε φέτος στο να αποδείξει ποιος είναι το αφεντικό. Απίστευτα καλό Story διορθώνοντας άπειρα πράγματα από το reboot του Mortal Kombat 9, το οποίο ήταν από τα χειρότερα Lore Reboots στην ιστορία. Το Mortal Kombat X, τόλμησε να ξεφύγει από τα καρτουνίστικα γραφικά και το ψεύτικο Gore, κάνοντας την βία και τους χαρακτήρες πιο ζωντανούς από ποτέ, δίνοντας το παράδειγμα για το πως θα έπρεπε να είναι ένα Fighting Game εν έτη 2015. Περιττό να πω ότι η Netherealm Studios έκανε ίσως την καλύτερη δουλειά της, μετά από το Mortal Kombat 2, δίνοντας ανάσα στο franchise την κόρωνα του Βασιλιά για φέτος, μετά από πάρα πολλά χρόνια.

3)Bloodborne (PS4)
Λίγα λόγια για το Bloodborne, διότι πιστεύω ότι είναι ένα παιχνίδι για φανατικούς της δυσκολίας και του μπινελικιού μετά την χιλιοστή αποτυχία στο Tutorial του παιχνιδιού. Το Bloodborne, είναι ένα RPG άξιος απόγονος της σειράς Dark Souls. Απίστευτη ατμόσφαιρα από την πρώτη στιγμή, ατμοσφαιρική μουσική, απίστευτα γραφικά, τεράστια bosses και αδιανόητη δυσκολία. Αλλά αυτό κάνει το παιχνίδι τόσο επιτυχημένο όπως και με τα προηγούμενα. Ο Πρωταγωνιστής είσαι εσύ! Εσύ με 25.000 τέρατα το δευτερόλεπτο, με δαίμονες, με χάρους, με κτήνη 40 μέτρα ψηλά, θα τα σκότωνες μονόhitα; Μάλλον το αντίθετο δεν θα γινόταν; Ε αυτό παρουσιάζει και το Bloodborne. Φουλ αληθοφανές όπως θα έπρεπε να είναι ένα τέτοιου είδους Hardcore RPG. Ναι δεν αντιλέγω και το God of War που ξεκοιλιάζεις με απίστευτη ευκολία, τσακίζει κόκαλα, αλλά γιατί να μην έχουμε και το παιχνίδι της αντίπερα όχθης; Που πρέπει να πεθάνει η υπομονή σου και τα νεύρα σου χίλιες φορές μέχρι να φτάσεις στο στόχο σου? Έτσι το απολαμβάνεις και διαφορετικά αλλά και καλύτερα.

Το χειρότερο: Tony Hawk Pro Skater 5 (Playstation 4, Playstation 3, Xbox 360, Xbox One)
Ποιος δεν θυμάται το έπος του Tony Hawk Pro Skater 2, με τους Rage Against The Machine, να δίνουν πόνο ενώ εσύ κάνεις το υπερκόλπο διαλύοντας ένα σχολείο. Όλοι. Δεν γίνεται να μην το έχεις παίξει και να θεωρείς ότι δεν είναι ένα από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών. Μάθαμε το Skateboard από αυτό το παιχνίδι! 2015: και το Tony Hawk Pro Skater 5 κάνει ντεμπούτο δίχως να προσφέρει τίποτα καλύτερο από τους προκατόχους του. Μια αηδία και μισή με το συμπάθιο και εκφράζομαι και πολύ σεμνά. Χαζά Sountracks, χειρότερο Gameplay από το 2 (που είναι 15 χρόνια πριν!) και άλλα τα οποία τσαντίζομαι μόνο που το σκέφτομαι. Στην τελική ρε Activision...γιατί δεν αφήνεις το franchise να πεθάνει να τελειώνουμε; Έχει πεθάνει που έχει πεθάνει το Skateboard και έχει βγει εκτός μόδας; Γιατί θέλεις να τσακίσεις και έναν τίτλο σου ο οποίος σου είχε ανεβάσει το όνομα τότε και θεωρείται ένα από τα καλύτερα στο είδος τους; Ούτε το walk of shame της Cersei Lannister δεν σου αξίζει πραγματικά για να ξεπλύνει αυτό που δημιούργησες.

Τάσος Νικολακόπουλος

Τα καλύτερα:
1)Fallout 4 (PC, PS4, Xbox One)
Εντάξει, νομίζω πως η επιλογή του ήταν αναμενόμενη και είμαι σίγουρος πως δεν έχει προτιμηθεί μόνο από εμένα (αν υπήρχε στο στοίχημα η επιλογή να το βάλει ο Μάνος στα καλύτερα του, θα έδινε απόδοση 1.05!). Η αλήθεια είναι όμως πως άξια βρίσκεται στην κορυφή. Είναι φανερό το πόση δουλειά έχει γίνει πάνω στο παιχνίδι από τα πρώτα κιόλας λεπτά. Μπορεί να μην ήταν το RPG που καθήλωσε τους πάντες και τα πάντα, αλλά σίγουρα στάθηκε και με το παραπάνω απέναντι στις προσδοκίες, ένας δυνατός συνεχιστής των Fallout 3 και Fallout: New Vegas.

2)Assassin's Creed: Syndicate (PC, PS4, Xbox One)
Μετά τις πρώτες μέρες ενασχόλησης, άρχισα να βαριέμαι, αφού το μόνο που έκανα ήταν να απελευθερώνω Districts απο Gangs μέσω Child Liberations, Kidnappings, Cargo Hijacks κλπ. Όσο το story κυλούσε όμως, δεν μπορούσα να ξεκολλήσω. Του αξίζει και με το παραπάνω μια θέση στα καλύτερα της χρονιάς, παρόλο που όσοι έψαχναν κάτι διαφορετικό απο τα προηγούμενα Assassin's Creed games στο Syndicate, ουσιαστικά δεν το βρήκαν ποτέ. Δεν παύει όμως να έχει μια εξαιρετική πλοκή, με πολλές ενδιαφέρουσες αποστολές (Lambeth - Best District Ever) και όλα αυτά στο μαγευτικό Λονδίνο του 19ου αιώνα.

3)Star Wars Battlefront (PC, PS4 Xbox One)
Όσοι είναι Star Wars fans, πιστεύω πως θα συμφωνήσουν μαζί μου. Ναι, δεν ήταν αυτό που περιμέναμε. Ισχύει πως λείπει πολύ το κλασικό campaign της σειράς Battlefront ή τα επικά Galactic Conquests (και πολλά άλλα δυστυχώς). Για τους χαρακτήρες και τα maps ούτε συζήτηση, παλιά ψάχναμε να βρούμε ποιος / τι έλειπε, ενώ τώρα πρέπει να αρκεστούμε σε 6 Heroes and Villains και 4 πλανήτες (τον Jakku δεν τον υπολογίζω). Αλλά, μεταξύ μας τώρα... Μετά απο 10 χρόνια (εκτός και αν συνεχίσατε σε PSP / DS, εκεί το τελευταίο Battlefront κυκλοφόρησε το 2009) έχουμε επιτέλους ένα Star Wars Battlefront game στις κονσόλες μας! Για τους περισσότερους gamers είναι απλώς άλλο ένα FPS. Για τους Star Wars fans και gamers (μέσα σε αυτούς και εγώ) είναι αξία... ανεκτίμητη.

Godzilla: The Game (PS4, PS3)
Τι να πεις για αυτό το παιχνίδι... πραγματική απογοήτευση. Δεν περίμενα να είναι υποψήφιο για game της χρονιάς, αλλά ήλπιζα πως θα ικανοποιήσει έστω έναν φίλο του μυθικού Ιαπωνικού τέρατος που θεωρούσε αρκετά καλό το remake της ταινίας (2014). Ε λοιπόν, μετά από λίγες ώρες ασχολίας, απλά το παράτησα. Ούτε η ιστορία δεν σε... μαγνητίζει. Δυστυχώς, το Godzilla δεν ικανοποίησε ούτε τους hardcore fans των ταινιών, με αποτέλεσμα να μένει χωρίς υποστηρικτές, μόνο του στις θέσεις των χειρότερων games της χρονιάς.

Άρης Φουρναράκης

Τα καλύτερα:
1)The Witcher 3: Wild Hunt (PC, PS4, Xbox One)
Τι να πρωτοσχολιάσει κάνεις για το αριστούργημα της CD Projekt; Πραγματικά δυσκολεύομαι να βρω κάποιον, που να μην του αρέσει ο συγκεκριμένος τίτλος. Με 100+ ώρες gameplay , τρομερό τεχνικό τομέα και story που σε κρατάει μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, κατά την γνώμη μου είναι όχι μόνο το καλύτερο παιχνίδι για το 2015, αλλά και ένα από τα καλυτέρα games ever. Στην τρίτη περιπέτεια του Geralt λοιπόν, η πρώτη ψήφος μου.

2)Metal Gear Solid V: The Phantom Pain (PC, PS4, Xbox One, PS3, Xbox 360)
O Hideo Kojima μπορεί να άργησε αλλά έκανε και πάλι το θαύμα του. Ένα χρόνο και κάποιους μήνες μετά την κυκλοφορία του Ground Zeroes, με το οποίο μας άνοιξε την όρεξη, κυκλοφόρησε το Phantom Pain. Ότι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει ποτέ στο συγκεκριμένο είδος , με καθηλωτικό σενάριο, υψηλό Α.Ι., gameplay 42+ ωρών μόνο για το main story, απίστευτο τεχνικό τομέα και όλα αυτά σε ένα open world περιβάλλον. Τι άλλο θα μπορούσαμε να ζητήσουμε; Ότι και να ζητούσαμε πάντως είμαι σίγουρος ότι ο Hideo Kojima δεν θα μας άφηνε παραπονεμένους.

3)Βloodborne (PS4)
Για το τέλος άφησα το επικό Action RPG του PS4 (σ.σ. δυστυχώς exclusive για τους υπόλοιπους). Για να το περιγράψω θα δανειστώ μια πρόταση από το review της Χριστιάνας. "Το Bloodborne δεν είναι μια κόπια του Dark Souls II. Είναι πιο σκοτεινό, έχει επικά boss battles, είναι τεχνικά πιο άρτιο και κυρίως, είναι πιο δύσκολο. Όσοι ψάχνετε την απόλυτη hardcore εμπειρία, παίξτε το".

Το χειρότερο: Hatred (PC)
Ο μεταλλάς πρωταγωνιστής και το κάφρικο gameplay είναι τα μονά πράγματα που αξίζουν από την δημιουργία της Destructive Creations. Κατά τα άλλα είναι γεμάτο προβλήματα και glitches, είτε στον χειρισμό είτε στον τεχνικό τομέα. Όλα αυτά μαζί με την πολύ μικρή και μονότονη διάρκειά του το καθιστούν για μένα τον χειρότερο τίτλο που κυκλοφόρησε μέσα στο 2015.

Η τελική ετυμηγορία

Καλύτερο παιχνίδι: Witcher 3: Wild Hunt
Εντυπωσίασε την μεγαλύτερη ομάδα συντακτών με το gameplay του, το σενάριό του και την εκτενέστατη διάρκειά του.

Χειρότερο παιχνίδι: Tony Hawk's Pro Skater 5
Η σειρά της Activision που συνεχίζει την κατρακύλα φτάνοντας πλέον...στον πάτο του βαρελιού.

Ποια είναι τα καλύτερα και ποια τα χειρότερα games για εσάς; Πείτε μας τις απόψεις σας με σχόλια στο κάτω μέρος του άρθρου. Σας ευχόμαστε καλές γιορτές και...καλό κάψιμο! Πλέον αυτές τις ημέρες θα έχουμε όλοι μας χρόνο να παίξουμε τα games του 2015 που δεν προλάβαμε να δούμε εκτενώς όταν κυκλοφόρησαν.

Για εκτενή συζήτηση γύρω από τα games που παίξατε σας περιμένουμε στο Forum.