- Μόνιμες Στήλες
- Critical Hit
- Πέντε μαθήματα ζωής από τα games
Πέντε μαθήματα ζωής από τα games
HotΠέντε μαθήματα ζωής από τα games
Πληροφορίες
Ε ναι λοιπόν...ισχύουν στο έπακρο!
Για κάποιους τα video games είναι τέχνη, μορφή διασκέδασης, τρόπος έκφρασης των developers ενώ για άλλους ένα απλό χάσιμο χρόνου. Προσωπικά συμφωνώ με τους πρώτους και έπειτα από σκέψη κατέληξα στο γεγονός ότι παίζοντας κάποια games, μπορούμε να αποκομίσουμε πολλά περισσότερα από όσα αρχικά νομίζουμε. Το να δημιουργηθεί ένα παιχνίδι, απαιτεί άπειρες ώρες προγραμματισμού και testing, έμπνευση, πολλές ιδέες μαζεμένες σε μία και κατάλληλη σχεδίαση έτσι ώστε να αποτυπωθεί η ιδέα του designer στο τελικό προϊόν.
Πιστέψτε με, μία ομάδα από developers δεν αποφασίζει να φτιάξει games χωρίς κάποιο σοβαρό concept που να το στηρίζει, εκτός και αν μιλάμε για browser games του στυλ Flappy Bird. Ο designer έχει κάποια ιδέα που του έδωσε το έναυσμα να ξεκινήσει, δικά του πιστεύω, στερεότυπα, ιδανικά και άλλα πολλά τα οποία βλέπουμε και ανακαλύπτουμε σιγά σιγά όσο προχωράμε την ιστορία ενός παιχνιδιού συνήθως μέσω ψαγμένων διαλόγων. Υπάρχει όμως η πιθανότητα τα games, πέρα από τις ιδέες των developers, να μας περάσουν μηνύματα τα οποία θα μας βοηθήσουν στην πραγματικότητα; Εγώ λέω πως ναι, πολλά από τα games που έχω παίξει στο τέλος άφησαν κάποιο μήνυμα το οποίο σκεφτόμουν για ημέρες, ακριβώς όπως γίνεται και με τις σοβαρές ταινίες που μένουν στο μυαλό μας για ένα σύντομο χρονικό διάστημα αφότου τις δούμε.
Παρακάτω θα σας παρουσιάσω πέντε μαθήματα ζωής που μαθαίνουν τα games και θα μείνουν μαζί μας για πάντα.
1)Μην παραπονιέσαι για το starting place
Αυτό το μάθημα το έχω πάρει περισσότερο από τα MMORPG. Δεν είμαστε υπεύθυνοι για το πως θα ξεκινήσει η ζωή μας, για το αν η οικογένειά μας θα είναι κατάλληλη, ακατάλληλη, πλούσια ή φτωχή. Όπως γνωρίζετε δεν μπορούμε να διαλέξουμε τους γονείς μας , οπότε στα πρώτα χρόνια της ζωής μας θα πρέπει να ζήσουμε σύμφωνα με τις συνθήκες που έχουμε. Είμαστε υπεύθυνοι όμως για την ποιότητα της ζωής μας μόλις βρεθούμε σε ηλικία όπου μπορούμε πλέον να δουλέψουμε.
Από την στιγμή που θα μπορείς να στηρίξεις τον εαυτό σου, γίνεις 18, τελειώσεις τις στρατιωτικές σου υποχρεώσεις (για τα αγόρια) και είσαι υγιείς, είναι ευθύνη σου πλέον για το πως θα εξελιχθεί η ζωή σου. Δείτε για παράδειγμα τα Undead στο World of Warcraft. Το αγαπητό αυτό race ξεκινάει από έναν τάφο, με σκισμένα ρούχα και τα κόκκαλά του να φαίνονται. Αν το αποφασίσετε, θα φτάσετε τον Undead σας level 100, θα φοράτε πανοπλία με υψηλό ilevel και ο χαρακτήρας σας δεν θα θυμίζει τίποτα από το level 1.
2)Έχεις επιλογές και είσαι υπεύθυνος για αυτές
RPG alert. Από τα περισσότερα games του αγαπημένου μας genre (RPG) έχουμε μάθει πως μας δίνεται η ευκαιρία της επιλογής και συνήθως μετράει στο τελικό αποτέλεσμα. Το πως θα μιλήσετε σε κάποιον, αν θα τον βοηθήσετε ή αν θα του γυρίσετε την πλάτη, θα έχει 100% αντίκτυπο στην σχέση σας με αυτό το άτομο. Το έχουμε δει σε γνωστές σειρές όπως Mass Effect, The Witcher, The Elder Scrolls και άλλα.
Ένας έμπορος χρειάζεται την βοήθειά σας. Βοηθήστε τον τώρα και στην επόμενη αποστολή θα σας βοηθήσει για να επιστρέψει την χάρη. Έτσι και στην ζωή αν για παράδειγμα θυμώσετε με κάποιον, έχετε την επιλογή να δείξετε την ενόχλησή σας και να φερθείτε/μιλήσετε άσχημα. Από την άλλη, μπορείτε να μην εκφραστείτε όπως θα θέλατε και να αποφασίσετε να απαντήσετε ευγενικά με υπομονή. Μερικά κλασικά παραδείγματα όπου οι επιλογές παίζουν σημαντικό ρόλο:
-Γιατί άργησες σήμερα για δουλειά;
Α) Γιατί έκανα party hard όλο το βράδυ και βαριόμουν να σηκωθώ πρωί πρωί.
Β) Είχε τρομερή κίνηση σήμερα. Το τέταρτο που άργησα θα το καλύψω σήμερα και θα φύγω αργότερα.
-Καλησπέρα σας, δίπλωμα, ταυτότητα, άδεια.
Α) Τί είπες; ACAB ρε!
Β) Φυσικά κύριε αστυνόμε, ορίστε!
Μην απαντήσετε ποτέ το Α, ειλικρινά
3)Το να ξεκινάς από την αρχή είναι δύσκολο αλλα αξίζει
Νew Game+ people! Τερμάτισες το προηγούμενο παιχνίδι σου και τώρα τί; Ξεκινάς πάλι από την αρχή με περισσότερα εφόδια, κρατάς τα όπλα που απέκτησες στις τελικές πίστες, έχεις περισσότερη εμπειρία, γνωρίζεις τις θέσεις των εχθρών και τί θα πρέπει να κάνεις ακριβώς σε κάθε quest έτσι ώστε να τα ολοκληρώσεις όλα. Λόγω των όπλων σου, είσαι πιο δυνατός και μπορείς να σκοτώσεις αντιπάλους που στην αρχή σε είχαν δυσκολέψει, σε πολύ λιγότερο χρόνο και άκοπα.
Στην καθημερινότητά μας, έχουμε να αντιμετωπίσουμε διάφορα εμπόδια, άλλες φορές μεγάλα και άλλες απλά και ασήμαντα. Μην φοβηθείτε να ξεκινήσετε από την αρχή κάτι, όποιας μορφής και αν είναι. Είτε πρόκειται για σχέση, είτε για δουλειά ή σπουδές, το να κάνετε το New Game+ σας μόνο σε καλό μπορεί να βγει καθώς αυτή την φορά θα είστε πιο έμπειροι, σε ετοιμότητα και...θα το έχετε ξαναδεί το έργο. Σε συνδυασμό με την δυνατότητα επιλογών που αναφέραμε πιο πάνω, μπορείτε να διατηρήσετε εργασιακές ή προσωπικές σχέσεις σε καλό επίπεδο και να συνεχίσετε με κάτι καινούριο.
4)Θα σου την φέρουν από εκεί που δεν το περιμένεις
Πίστεψα ότι ήθελες να περάσουμε την υπόλοιπη ζωή μας μαζί σε αυτό το άγριο νησί. Σκότωσα τόσους για εσένα και στο τέλος με σκότωσες; Γιατί Citra; Atlas, φαινόσουν ο μόνος λογικός άνθρωπος στην Rapture και με την έκφρασή σου, “Would you kindly?”, κατάφερες να έχεις τον σεβασμό που ήθελες. Δεν ήξερα όμως πως όλες οι κινήσεις σου ήταν ένα σωστά στημένο σχέδιο για εκδίκηση, η οποία κατέληξε σε boss fight μεταξύ μας. Ας μην μιλήσω για εσένα Al Mualim, μεγάλε Mentor των Assassins!
Αυτές είναι μερικές μόνο από τις προδοσίες που έχουμε δει σε games, κατά σειρά στα Far Cry 3, Bioshock και Assassin’s Creed. Ποιος περίμενε ότι παρόλο που κάνατε όλα τα χατίρια της Citra, θα καταλήγατε έτσι; Σας πέρασε ποτέ από το μυαλό πως ο μεγάλος Mentor (Al Mualim) θα ήταν ποτέ διεφθαρμένος και θα διψούσε τόσο για δύναμη; Ας μην αναφερθώ στον ευγενικό και καλόκαρδο Atlas από το Bioshock που τελικά αποδείχθηκε πλήρως το αντίθετο. Κάπως έτσι είναι και ορισμένοι άνθρωποι γύρω μας που φαινομενικά μοιάζουν σωστοί αλλά δεν αργεί η ώρα που βλέπουμε το πραγματικό τους πρόσωπο.
5)Οι σύμμαχοι είναι πολύτιμοι
Είναι πολύ ωραίο να καταφέρνουμε πράγματα μόνοι μας καθώς αυξάνεται η αυτοπεποίθησή μας και νιώθουμε ανεξάρτητοι. Υπάρχουν φορές που τα πράγματα φαίνονται εύκολα αλλά τελικά αντιλαμβανόμαστε πως μία χείρα βοηθείας θα ήταν τελικά ό,τι πρέπει. Πόσες φορές για παράδειγμα σας έχει σώσει η Elizabeth από το Bioshock Infinite με τα Health Potions ή τα Salts που σας πέταξε; Ας μην μιλήσω για το Dark Souls II όπου περιμέναμε απεγνωσμένα έναν δεύτερο παίκτη να μας βοηθήσει με το boss fight μπας και το death counter δεν δείξει 300. Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα σχετικά με τους συμμάχους και την σημασία τους, τόσα που θα μπορούσα να γράψω άλλες 10 σελίδες.
Πόσες φορές έχουμε ξεκινήσει μία δουλειά και καταλήγουμε να παίρνουμε τηλέφωνο κάποιον φίλο ή συγγενή για να μας βοηθήσει σε κάτι; Αν σκεφτούμε, όλοι θα θυμηθούμε έστω και μία φορά. Από τα games λοιπόν έχω μάθει ότι όλοι μας κάποια στιγμή θα εκτιμήσουμε την βοήθεια των φίλων μας, οπότε προσέχουμε για να έχουμε. Επίσης, αν ένας φίλος σας είναι καλός σε κάτι όπως για παράδειγμα οι υπολογιστές, αφήστε τον να κάνει εκείνος την δουλειά...αφήστε το format σε αυτόν.
Δες που κάτι έμαθα
Η παραπάνω λίστα μπορεί να περιέχει πράγματα που είχατε ήδη σκεφτεί ή τα βλέπετε για πρώτη φορά. Αυτό το άρθρο το γράφω ύστερα από αρκετή σκέψη, κυρίως λόγω του ότι ο σημερινός αναγνώστης-gamer ψάχνει αιτίες για να παρεξηγηθεί και να γκρινιάξει στα comments σε μία προσπάθεια να δείξει ανώτερος και καλύτερος από τον συντάκτη. Παρόλα αυτά, πήρα το θάρρος να δημοσιεύσω το κείμενο καθώς πιστεύω πως κάποιοι θα το εκτιμήσουν.
Περιμένουμε τα σχόλιά σας για τα δικά σας μαθήματα ζωής μέσα από τα games και αν σας άρεσε το άρθρο, θα υπάρξει και δεύτερο part.
Για εκτενή συζήτηση γύρω από το gaming τα λέμε πάντοτε μέσω του Forum του GameWorld.gr.
Comments
Συμφωνώ απόλυτα οτι τα games είναι τέχνη και ο developer είναι πάνω απ' ολα καλλιτέχνης που θέλει να περάσει κάποιο μήνυμα με το παιχνίδι του.Τρανταχτό πράδειγμα ο Kojima που περνάει ένας θεός και ο ίδιος ξέρει πόσα μηνύματα μέσω του Solid Snake και άλλων χαρακτήρων σε κάθε Metal Gear Solid.Κάποια απο αυτά τα έπιασα με τη πρώτη,κάποια ήθελαν μέχρι 5o playthrough,όμως με επηρέασαν προς το καλύτερο θέλω να πιστεύω,σε μια δύσκολη φάση της ζωής μου.
Τώρα πια κοιτάω πίσω και βλέπω πόσο διαφορετικός ήμουν και ποια πράγματα με βοήθησαν να φτάσω εδώ που είμαι σήμερα και το gaming είναι ένα απο αυτά.Κι εκεί που νόμιζα οτι είχα ολοκληρωθεί σαν άνθρωπος,έρχεται το Crysis 3 και ο Prophet για να μου θυμίσει οτι κάτι έλειπε.Το μήνυμα του παιχνιδιού(για την ακρίβεια είναι 2 μηνύματα που έχουν άμεση σχέση το ένα με το άλλο)με ολοκλήρωσε τολμώ να πω σαν άνθρωπο.Μου φανέρωσε τι ηταν αυτό το κάτι που έλειπε,ενώ χρόνια διαλογισμού δεν το είχαν καταφέρει αυτό.Δεν ξέρω ίσως να το έβρισκα κάποια στγμή αργότερα όμως ευχαριστώ τους ανθρώπους της Crytek που το κατάφεραν νωρίτερα.
Υπάρχουν πολλοί developers που κάνουν αυτό που γουστάρουν και θέλω να πιστεύω οτι θα υπάρξουν κι άλλοι τόσοι.Γιατί τα παιχνίδια τους εκφράζουν πολύ κόσμο,όπως κάνει η μουσική,οι ταινίες κλπ.
Χαίρομαι που μπόρεσα να μοιραστώ κάποιες απο τις εμπειρίες μου και εύχομαι να έχουμε και part 2.Πολύ ωραίο και "ψαγμένο" άρθρο Χριστιάνα μπράβο.
Σίγουρα οι επόμενες φορές δεν έχουν την ίδια αίγλη και την ίδια ικανοποίηση με την πρώτη φορά που παίζω ένα game και μαθαίνω το σενάριο,αντιμετωπίζω καινούριους αντιπάλους,νέα level κ.λ.π
Εξέφρασα πάντως την άποψη μου πως εμένα προσωπικά όσο και αν αξίζει δεν με ικανοποιεί τόσο να ξεκινήσω ένα παιχνίδι από την αρχή πέρα από τo βαθύτερο φιλοσοφικό νόημα που αναφέρεις.