Γιατι δε παίζω πια games

Αν μου έλεγαν   να περιγράψω τον εαυτό μου ως gamer εγώ θα του απαντούσα πως είμαι ένας gamer ο οποίος δε παίζει παιχνίδια.  Ο λόγος δεν είναι ότι μεγάλωσα αλλά πιστεύω είναι πως τα παιχνίδια άλλαξαν νοοτροπία και φιλοσοφία με αποτέλεσμα να τα βαρεθώ και να μην ασχολούμαι άλλο με αυτά.

Παρακάτω θα αναλύσω τους λόγους που πιστεύω πως με οδήγησαν στο να μη παίζω games.

1) Τα παιχνίδια έχουν γίνει πανάκριβα, τόσο πανάκριβα που αποτρέπουν κάποιον να ασχοληθεί με αυτά. Παίρνω την κονσόλα μετά από αυτή πρέπει να δίνω μια περουσιία για το κάθε παιχνίδι, όταν παλιότερα με ένα gameboy και με μικρά ποσά για κάθε παιχνίδι ζούσες χρόνια ολόκληρα. Τo n64 έκανε μόλις 120 ευρώ

2) Δεν υπάρχει σχεδόν καμία πρωτοτυπία. Παλιά βλέπαμε πρωτότυπα παιχνίδια και κολλούσαμε (worms, lemmings). Σήμερα πολλά από αυτά τα παιχνίδια επανακυκλοφορούν σε νέες εκδόσεις χωρίς ουσιαστικα καμία εξέλιξη. Από την άλλη δε βγαίξνει τίποτα το πρωτότυπο αλλά επανακυκλοφορούν πάντα οι ίδιες συνταγές.

3) Τα παιχνίδια έχουν γίνει πολύ πολύπλοκα. Το πρώτο gameboy είχε μόλις δύο πλήκτρα και ασπόμαυρα γραφικά παρόλα πολλά παιχνίδια του αντέχανε στο χρόνο και δε τα τερματίζαμε μόνο μία αλλά πολλές φορές. Σε υπολογιση τo fifa 96-99 ειχαν μόλις 4 πλήκτρα (με εξαίρεση το 97 που είχε θέατροήταν το E), το μάθαινες αμέσως και έπαιζες με τις ώρες. Τα νεότερα fifa για να μάθεις να παίζεις καλά απαιτεί αρκετό χρόνο που πολλοί δε μπορούνε να διαθέσουμε.

4) Παλιά ειχαμε φοβερή εξέλιξη χρόνο με το χρόνο σε όλα τα παιχνίδια. Σε κάθε need for speed, fifa, test drive βλέπαμε κάτι εντελώς νέο. Πλέον η ποιότητα των γραφικών και του game play έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που δε βλέπουμε καμία ουσιαστική αλλάγη στα παιχνίδια sequel.

5) Πλέον να φτιάξεις παιχνίδια είναι κάτι πολύ εύκολο και μαθαίνεται σε σχολές αλλά και προσωπικά. Αυτό από την μία είναι καλό αφού δίνεται δυνατότητα σε απλό κόσμο να φτιάξει παιχνίδια αλλά από την άλλη παρουσιάζονται παιχνίδια σαβούρες που μεν υπήρχαν και παλιά αλλά η κατάσταση στις μέρες μας έχει παραγίνει. Το κακό είναι ότι αυτή την συνταγή του εύκολου κέρδους μεταξύ σαβούρων το ακολουθούν και εγάλες εταιρίες.

6) Έχει χαθεί η έννοια της παρέας. Παλιά μαζευόμασταν με παίζαμε διπλά, τριπλά, τετραπλά στην ίδια κονσόλα ή υπολογιστή πλέον η παρέα έγινε εικονική και όλα γίνονται δίκτυο αλλά δε έχει πλέον πλάκα όπως παλιά. Tο διπλό του nfs 2 είχε τόσο πλάκα που έπαιζες ξανά και ξανά με την παρέα και δε βαριόσουνα. Το bomberman, το Mircomachines και ένα σωρό παιχνίδια ήταν φτιαγμένα για να παίζεις με τους φίλους σου.

7) Παλιά όταν κολλούσες σε ένα παιχνίδι adventure έψαχνες ώρες ολόκληρες να βρεις την λύση πλέον όταν κολλήσεις αρκεί να κοιτάξεις στο youtube και θα βρεις αμέσως την λύση. Το ξέρω πως αν δε θέλεις δε το κοιτάς αλλά αναγκάζεσαι. Παλιά όταν κολλούσες σε adventure η μοναδική λύση ήταν να στείλεις γραμμά σε στο Pc master και να σου δώσει την λύση ο Tσουρινάκης όμως μέχρι να κυκλοφορήσει το επόμενο τεύχος του περιοδικού είχες βρει την λύση.

8) Τα γραφικά παλιά ήταν σχεδιασμενα με το χέρι. Μπορεί τα σημερινά να είναι σχεδόν αλληθοφανή αλλά τα παλιά ήτα πολύ πιο μαγικά.

9) Οι διάλογοι στα παλιά παιχνιδια ειχαν μεγαλύτερη πλάκα. π.χ. Μonkey Island