Μέρα πρώτη του Blog,προσπάθησα μετά απο αιώνες που είχα να παίξω League of Legends να μπώ σε ένα ARAM (All random all mid) game.Σε μια σύντομη εκδοχή αυτής της ιστορίας έχω τον λογαριασμό απο τότε που βγήκε το παιχνίδι (2009?),αλλά προφανώς η μαζική αφιξη ιδιαιτάιρων στοιχείων με πάμπολα ψυχολογικά προβλήματα,με ξένισε και με έδίωξε μακριά απο το competitive gaming.Καθώς δίαλεγα τον χαρακτήρα μου,έλεγα κρυφά στον εαυτό μου,δεν θα βρείς πάλι ατόμα που δεν μιλάνε αγγλικά,που δεν τους νοίαζει η ομαδικότητα…Τελικά μπήκα και ενώ όλα θα μπορούσαν να ήταν υπέροχα,οι 4 premade τύποι μιλούσαν κάποια γλώσσα των σπηλαίων που εγώ δεν καταννοήσα ποτέ και απλώς με άφηναν να πεθαίνω χωρίς μία βοήθεια..Όποτε μάλλονβ στην σημερινή μου ημέρα,μετά το 2ωρο λιώσιμο στο γυμναστήριο θα το γυρίσω στο single player RPG element,που πάντα λάτρευα.
Untill then,Stay frosty!
When you subscribe to the blog, we will send you an e-mail when there are new updates on the site so you wouldn't miss them.
Comments 1
Προτεινόμενη θεραπεία: κάθεσαι στα μετόπισθεν, πετάς ότι μπορείς από απόσταση και γελάς όταν πεθαίνουν οι άλλοι