Best of: Τα 10 καλύτερα Amstrad games

Ένας υπολογιστής γεμάτος νοσταλγία!

Το 1988 έφεραν δώρο σε ένα μικρό παιδάκι έναν υπολογιστή Amstrad 6128 με πράσινη οθόνη. Πριν ακόμα μάθει την Άλφα Βήτα έμαθε την γλώσσα BASIC και τα πρώτα games της εποχής. Ο πατέρας του του είπε να μην παίζει πάνω από μισή ώρα την ημέρα, αλλά αυτός έπαιζε κρυφά με τις ώρες. Ώσπου στο τέλος ασχολήθηκε επαγγελματικά με τα games. Και αν η Amiga το 1990 ήταν η πρώτη μεγάλη του αγάπη, κανείς δεν ξεχνάει…τον πρώτο του έρωτα.

Για να παίξει κάποιος σε Amstrad θα έπρεπε να εισάγει τα games σε δισκέτες 3 ιντσών, δύο όψεων, να γράψει την εντολή CAT και αφού δει την λίστα των αρχείων να πλητρολογήσει RUN, εισαγωγικά και το όνομα του παιχνιδιού. Μετά περίμενες και λίγα λεπτά να φορτώσει το παιχνίδι, ενώ τα περισσότερα games δεν είχαν καν save και έπρεπε να τα τερματίσεις σερί.

Οι υπολογιστές Amstrad που διακρίθηκαν από το 1984 έως το 1990 όταν σταμάτησε η παραγωγή τους είχαν 64 ή 128 KB RAM και 4Mhz επεξεργαστή. Η motherboard ήταν κλασικά στο πληκτρολόγιο και οι υπολογιστές δούλευαν με δισκέτες 3 ιντσών που είχαν δύο πλευρές, από 180kb σε καθεμία. Είχαν πολύ καλά γραφικά και ήχο για την εποχή, τον οποίο άκουγα ακόμα και στον ύπνο μου, ενώ νόμιζες ότι το πληκτρολόγιο θα σηκωθεί και θα ζωντανέψει. Μειονέκτημά του το disk drive, του οποίου το λαστιχάκι που διάβαζε τις δισκέτες μπορούσε να χαλάσει ακόμα και μέσα σε λίγους μήνες με αποτέλεσμα να θέλει αντικατάσταση.

Το τσιπ γραφικών ήταν Motorola 6845 και το τσιπ ήχου AY-3-8912, με 3 κανάλια και 8 οκτάβες. Εξαιρετικό για την εποχή εκείνη. Ένα αξιοσημείωτο στοιχείο ήταν ότι πληκτρολογούσαμε σε γλώσσα BASIC και μπορούσαμε και εμείς να φτιάξουμε minigames τα οποία καταλάμβαναν ελάχιστα kb. Έτσι μία δισκέτα μπορούσε να έχει συλλογή με δεκάδες μικρά minigames.

Δείτε το σχετικό βίντεο με τα games που σας έχουμε στο σημερινό μας αφιέρωμα:

Στο σημερινό Best of σας έχουμε...πάνω από 30 games άξια αναφοράς, συν 10 από το Top 10!

Τα games που είναι άξια αναφοράς είναι τα εξής:
- Batman The Movie : Τρελό Action Platform με τον Batman, στο οποίο πλακώνατε στο ξύλο ή πυροβολούσατε εχθρούς και χρησιμοποιούσατε τον γάντζο σας για να ανεβείτε σε υψηλότερες πλατφόρμες. Είχε επίσης καταδιώξεις με το batmobile, αλλά δυστυχώς υστερούσε στο θέμα των boss fights.
- Bomb Jack: Ένας υπερήρωας που πρέπει να μαζέψει όλες τις βόμβες στην οθόνη αποφεύγοντας τους εχθρούς. Με το Power-up μπορείτε να τους ακινητοποιήσετε και να τους φάτε όπως ο Pac-Man, ενώ για φόντο έχετε διάφορα παγκόσμια μνημεία.
- Bruce Lee: Ένα Platform Beat ‘Em Up με τον Bruce Lee το οποίο ήταν από τα καλύτερα games την χρονιά που βγήκε. Είχε τόσο άφθονο ξύλο, όσο και παγίδες τις οποίες έπρεπε να περάσετε, ενώ θα έπρεπε να συλλέξετε αντικείμενα και να ανοίξετε πόρτες.
- Bubble Bobble: Καλούτσικο port του γνωστού παιχνιδιού με τα δύο δρακάκια που πετάνε φούσκες σε εχθρούς.
- Cauldron: Ένα Platform στο οποίο ελέγχατε την μάγισσα Magie που χρησιμοποιούσε σκουπόξυλο για να πετάξει και αντιμετώπιζε εχθρούς, ενώ θα έπρεπε να συλλέξει έξι συστατικά που απαιτούνταν για να σκοτώσετε τον εχθρό σας, την...κακή κολοκύθα.
- Chase HQ: Παιχνίδι καταδίωξης του 1988 στο οποίο ελέγχατε περιπολικό, κυνηγούσατε κακοποιούς και θα έπρεπε να τους στουκάρετε αρκετά το αυτοκίνητο μέχρι να τους ακινητοποιήσετε.
- Combat School: Παιχνίδι με κομάντο, πολύ δύσκολο και πολύ ψαγμένο για το 1987, το οποίο είχε μεγάλη ποικιλία στο gameplay. Χτυπούσατε εχθρούς στο βάθος που ερχόντουσαν πολύ γρήγορα, μετά ελέγχατε τον χαρακτήρα σας και έπρεπε να αποφύγετε εμπόδια, υπήρχε Platform δράση, ενώ υπήρχε και Fighting mode όπου παίζατε ξύλο, αν και αυτό είχε αρκετά bugs. Κακό port για τον Amstrad και μικρή διάρκεια.
- Commando: Shoot ‘Em Up με top-down κάμερα όπου καθαρίζατε στρατιώτες, οχήματα κ.ο.κ. με το αυτόματό σας και τις χειροβομβίδες. Δυστυχώς είχε πολλά επαναλαμβανόμενα περιβάλλοντα και δεν είχε boss fights.
- Contra: Ένα Platform Shooter του 1987, με πολύ δράση, πλήθος εχθρών και σφαίρες να πέφτουν βροχή. Υστερούσε σε σχέση με την έκδοση για Arcade, τόσο στα γραφικά όσο κυρίως στο ότι δεν είχε μουσική. Είχε όμως ωραία boss fights και εναλλαγές της κάμερας.
- Cyrus 2: Ένα σκάκι με εξαιρετικά για την εποχή γραφικά. Υποστήριζε 2D και 3D απεικόνιση. Το AI του ήταν καλό, αλλά όσοι ήξεραν επαγγελματικό σκάκι μπορούσαν να το νικήσουν.
- Doppleganger: Ένα Adventure που λίγοι στον κόσμο γνωρίζουν, στο οποίο ελέγχατε μία ηρωίδα και το φάντασμά της σε δύο εναλλακτικές τοποθεσίες και θα έπρεπε μέσα σε ένα στοιχειωμένο κάστρο να αποφύγετε εχθρούς, όπως δαίμονες, φαντάσματα και αράχνες. Την μουσική του την θεωρώ από τις καλύτερες που έχουν υπάρξει ποτέ, θα έπρεπε να την βάλω στο Top 20 με τις καλύτερες μουσικές σε games, ενώ η Horror ατμόσφαιρά του για τα δεδομένα του 1985 ήταν ασύλληπτη.
-) Double Dragon 2 : Η καλύτερη έκδοση του Double Dragon 2 ήταν στον Amstrad, λόγω της ατμόσφαιράς του και της απίστευτης μουσικής του, η οποία δεν μπορεί να ξεκολλήσει από το κεφάλι μου. Τα αδέρφια Billy και Jimmy τα βάζουν ξανά με τις συμμορίες, σε ένα Beat ‘Em Up όπου δεν υπάρχουν οι OP αγκωνιές της πρώτης έκδοσης. Θα πρέπει να βρείτε όπλα και βαρέλια και να αποφύγετε παγίδες, ενώ υπάρχουν και δυνατά boss fights.
- Dragon Ninja: Ένα Beat 'Em Up που βγήκε το 1988 από την Ocean Software και στο οποίο πλακώνατε στο ξύλο πλήθος εχθρών και τα βάζατε με δυνατά bosses. Η έκδοση για Amiga ήταν καλύτερη και δυστυχώς στον Amstrad είχαμε ένα μέτριο port χωρίς την ωραία μουσική γιατί δεν χώραγε στη δισκέτα.
-) Dragon’s Lair: Ένα μοναδικό για την εποχή του 3D Action-Adventure που βγήκε το 1985 και είχε γραφικά φτιαγμένα στο χέρι και μια πληθώρα από minigames. Θα έπρεπε να περάσετε μέσα από εχθρούς και παγίδες και να φτάσετε στη φωλιά του δράκου για να σώσετε την αγαπημένη σας. Δυστυχώς είχε σύντομη διάρκεια γύρω στα 15 λεπτά.
Fernando Martin Basket Master: Ένα απλό μπασκετάκι δύο παικτών του 1987, στο οποίο όμως υπήρχαν εκτός από σουτ, κλεψίματα, κοψίματα, γενικά είχε την φάση του.
- Gary Lineker’s Hot Shot
- Gauntlet: Top-down Hack n Slash Dungeon Crawler που παιζόταν και διπλό.
- Head Over Heels: Platform Adventure με πρωτότυπους γρίφους, όπου το κεφάλι σας αποκολώνταν από το σώμα σας για να τους λύσετε
- Kung-Fu Master: Κλασικό Beat ‘Em Up του 1984.
- Livingstone: Ένα 2D Platform στο οποίο ελέγχετε έναν ήρωα και διασχίζετε πλατφόρμες προσπαθώντας να εξοντώσετε διάφορα είδη εχθρών, χρησιμοποιώντας όπλα όπως σπαθί, μπούμερανγκ και άλλα. Ένας δυνατός τίτλος που δεν έλαβε την προβολή που του αξίζει.
- Match Day 2: Εθιστικό ποδοσφαιράκι για 1-2 παίκτες. Έδινε μια καλή αίσθηση του γηπέδου με τα τέρματα αριστερά και δεξιά, τα οποία όμως ήταν αρκετά μεγάλα, ενώ οι τερματοφύλακες δεν έπιαναν την μπάλα. Υπήρχαν κεφαλιές και γενικά συμπαθητικό gameplay, αλλά και θέματα με το collision της μπάλας.
- Megablasters: Ένα Maze game το οποίο αποτελεί σύγχρονη εξέλιξη του Dyna Blasters. Υποστήριζε single-player και multiplayer για 1-4 παίκτες κάτι σπάνιο για Amstrad.
- Ping Pong: Εκπληκτικό παιχνίδι του 1985 από την Konami, με φοβερά physics της μπάλας. Τρελά σερβίς, τρελά physics, πολύ μπροστά για την εποχή του.
- Prince of Persia: Το γνωστό Platform του 1990, όπου ελέγχετε τον πρίγκιπα της περσίας και δίνετε μάχες με σπαθιά και περνάτε μέσα από παγίδες. Παρά την ηλικία τότε του Amstrad το port του παλεύεται.
- Renegade: Ωραίο Beat ‘Em Up αλλά με πολύ σύντομη διάρκεια.
- Renaud - Marche A L'Ombre: Adventure του 1987 με ασπρόμαυρα 3D γραφικά και όμορφη μουσική.
- Rick Dangerous: Ένα δύσκολο Platform του 1989 με πολλούς εχθρούς και παγίδες όπου τεχνικά τότε ήταν σαφώς καλύτερο στην Amiga. Το είχε αναπτύξει η Core Design που το 1996 έφτιαξε το Tomb Raider.
- Robocop: Το παιχνίδι που έπαιζα αρκετά μικρός παρότι διαρκούσε λίγη ώρα, μιας και όπως ξέρετε είμαι fan του ήρωα. Εδώ ο Robocop είχε power-ups, υπήρχαν minigames με στόχευση, ενώ έπρεπε να αντιμετωπίσει και bosses.
- Roland goes Digging: Ο Roland είναι ατυπα η μασκότ του Amstrad και στο συγκεκριμένο παιχνίδι θα έπρεπε να ανεβοκατέβει πλατφόρμες και να καθαρίσει ένα κτίριο από εξωγήινους, σκάβοντάς τους τον λάκο με την τσάπα του και σκοτώνοντάς τους. Και πληρωνόταν καλά για αυτό.
- Rygar - Χαριτωμένο Platform με έναν πολεμιστή που βγήκε το 1987. Ο τύπος εκτόξευε - μπάλες σε εχθρούς και τα έβαζε με δεκάδες είδη δαιμόνιων εχθρών.
- Operation Wolf: Ενα Shooter όπου πυροβολούσατε ότι κινείται σε ψευδο-3D περιβάλλον, όπως πεζούς, αλεξιπιστωτιστές, οχήματα κτλ. Η έκδοση του Amstrad είχε άθλιο ήχο.
- Saboteur 2: Ένα 2D Action Platform, το οποίο διακρίθηκε για την απίστευτη μουσική του Rob Hubbard που μας έμεινε για πάντα στο μυαλό. Σε αυτό θα έπρεπε να περάσετε μέσα από φρουρούς και σκυλιά και να αποδράσετε, ανεβοκατεβαίνοντας πολλές σκάλες, χτυπώντας εχθρούς όταν τους απομονώνατε και αποφεύγοντας παγίδες. Δυστυχώς είχε χαμηλά frames.
- Solomon’s Key: Ένα ατμοσφαιρικό Platform με έναν μάγο που δημιουργούσε πλατφόρμες και ανέβαινε πάνω τους ενώ θα έπρεπε να περάσει πάνω από εχθρούς. Στόχος σας ήταν να μαζέψετε κάθε φορά ένα κλειδί και να πάτε στην έξοδο, ενώ η μουσική τα έσπαγε.
- Super Stock Cars: Δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο ως Racing, αλλά η μουσική του μου έχει καρφωθεί στο μυαλό.
- Manic Miner: Ένα Platform του 1983 που ενέπνευσε πολλά στο είδος του και γι’ αυτό και μπαίνει στη λίστα μας.
-) The Sacred Armour of Antiriad - Ένα Platform Shooter του 1986 με έναν άνθρωπο που τα βάζει με ορδές εξωγήινων και από φυλακισμένος τους κλέβει την τεχνολογία. Θα αντιμετωπίσετε πάρα πολλά είδη εξωγήινων εχθρών και θα πρέπει να αποφεύγετε παγίδες. Δυστυχώς το παιχνίδι ήταν και αυτό πολύ μικρό σε διάρκεια, θύμιζε περισσότερο demo.
- The Way Of The Exploding Fist : Ένα Fighting game για τον Amstrad που ενώ είχε ποικιλία κινήσεων και καλό σχεδιασμό χαρακτήρων –παιζόταν και διπλό- δυστυχώς είχε κακό σχεδιασμό περιβάλλοντος και έναν από τους χειρότερους ήχους, ενώ δεν υπήρχε μια ποικιλία από χαρακτήρες και modes. Μετέπειτα βγήκε και το International Karate + , που ήταν σαφώς καλύτερο στην Amiga.
- Thundercats: Ωραίο Platform αν και κάπως δύσκολο.
- Who Dares Wins II: Στο οποίο εξολοθρεύατε εχθρούς με αυτόματο και πετώντας τους χειροβομβίδες.
- Crystal Kingdom Dizzy (1992): Ένα χαριτωμένο Platform του 1992 από την Codemasters, όπου πρωταγωνιστούσε ένας χαρακτήρας που έμοιαζε με Indiana Jones σε σώμα αυγού. Αντιμετωπίζατε εχθρούς, ενώ είχατε inventory με αντικείμενα τα οποία θα έπρεπε να χρησιμοποιήσετε σωστά για να λύσετε γρίφους.
- World Cup Italia 90: Το καλύτερο ποδοσφαιράκι για τον Amstrad. Βγήκε το 1990, είχε top-down κάμερα και 3D γραφικά. Η κάμερα όταν μπαίνατε μέσα στην περιοχή άλλαζε σε 3D και βλέπατε μόνοι σας το τέρμα. Οτι καλύτερο για τους fans του ποδοσφαίρου.
10) Ikari Warriors: Ένα top-down Platform Shooter του 1986 από την Elite, του οποίου ο χαρακτήρας θύμιζε ράμπο, καθώς είχε αυτόματο, χειροβομβίδες και έμπαινε μέσα σε νερό. Τα έβαζε με στρατιώτες, τανκς, ελικόπτερα, ενω το ωραίο ήταν ότι ελέγχατε και τανκς. Δυστυχώς και εδώ απουσίαζαν τα boss fights.

- Spellbound Dizzy (1991): Το Spellbound Dizzy, το 5ο από την σειρά Dizzy, που βγήκε το 91, ήταν ένα Platform Adventure που διέθετε loot και inventory με χρήση αντικειμένων που βρίσκατε. Υπήρχαν easter eggs (κυριολεκτικά και μεταφορικά) και μεγάλη ποικιλία στο gameplay, παρότι τα γραφικά του δεν ήταν κάτι το τρομερό.
- Gauntlet II (1986)¨Hack and slash, dungeon crawler που βγήκε το 1986 και ήταν συνέχεια του πολύ επιτυχημένου Gauntlet που βγήκε το 1985 από την Atari, χωρίς να κάνει όμως το βήμα παραπάνω στα γραφικά. Υπήρχαν οι ίδιες classes χαρακτήρων με το πρώτο μέρος τις οποίες θα αναλύσουμε στη συνέχεια του βίντεο στο πρώτο Gauntlet και κάποια από τα levels σχεδιάστηκαν από το community των παικτών μέσω διαγωνισμού

Ακολουθεί το Top 10:
10) Boulder Dash: Ένα Puzzle game με έναν χαριτωμένο χαρακτήρα, τον Rockford, ο οποίος σκάβει μέσα σε σπηλιές με στόχο να συλλέξει διαμάντια, να αποφύγει βράχους και να τους χρησιμοποιήσει για να σκοτώσει εχθρούς που θα του δώσουν επιπλέον διαμάντια. Είχε άκρως εθιστικό gameplay για τα δεδομένα του 1984 και χρησιμοποιούσε άριστα την βαρύτητα των βράχων.

9) 3D Grand Prix: Από τα καλύτερα Racing της εποχής του. Το είχαμε λιώσει στον Amstrad. Είχε ψευδό-3D περιβάλλον και υπήρχε υψηλό A.I. και δυσκολία που διαρκώς αυξανόταν.

8) Fruity Frank: Ένα εθιστικό Puzzle Platform στο οποίο ο Frank μάζευε φρούτα ενώ τον κυνηγούσαν γιγάντια σκαθάρια. Για να σκοτώσει τα σκαθάρια αυτά θα έπρεπε να τους ρίξει μήλα στο κεφάλι ή να τα χτυπήσει από απόσταση. Για τα δεδομένα του 1984 μιλάμε για ένα παιχνίδι που ήταν μπροστά για την εποχή του.

7) Barbarian: Ένα Beat 'Em Up του 1987, στο οποίο ελέγχατε έναν βάρβαρο που τα έβαζε με άλλους βάρβαρους σε μια αρένα με σκοπό να σώσει την αγαπημένη του που την απήγαγε ο κακός μάγος. Υπήρχε μια τεράστια πληθώρα κινήσεων με το σπαθί σας και γι' αυτο ξεχώριζε το παιχνίδι, που παιζόταν μάλιστα από 1 έως 2 παίκτες, υπήρχε μπλοκ επίθεσης, μέχρι και αποκεφαλισμοί όπου ο εχθρός πέθαινε με την μία. Την εξαιρετική μουσική του είχε γράψει ο Richard Joseph, των Moonstone, Cannon Fodder και δεκάδων ακόμη games, που δυστυχώς μας άφησε νωρίς. Επίσης το παιχνίδι είχε διάρκεια κοντά στη 1 ώρα, αφού αν καταφέρνατε και επιβιώνατε από πολλές μάχες στο τέλος παλεύατε μέχρι και με το μεγάλο boss, έναν Μάγο.

6) Exolon (1987): Ένα Platform Shooter όπου ελέγχετε έναν αστροναύτη και αντιμετωπίζετε ορδές εξωγήινων στο διάστημα έχοντας ένα αυτόματο και ρουκέτες. Υπάρχει τεράστια ποικιλία εχθρών και όμορφα οπτικά και ηχητικά εφέ, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει μουσική. Πάντως ήταν ένα παιχνίδι ψιλοδύσκολο και με διάρκεια πάνω από μισή ώρα.

5) Sorcery (1985): Στο Sorcery ελέγχετε έναν μαθητευόμενο μάγο που μπορεί και πετάει. Το παιχνίδι έχει Platform και Puzzle στοιχεία, αφού θα πρέπει να μαζέψετε τα κατάλληλα όπλα και τα κατάλληλα κλειδιά για να εξοντώσετε τους εχθρούς σας, οι οποίοι είναι φαντάσματα που προσπαθούν να σας μειώσουν την ενέργεια όποτε σας ακουμπάνε και να την φτάσουν στο μηδέν. Υπάρχουν εχθροί εδάφους αλλά και ιπτάμενοι που σας κάνουν την ζωή δύσκολη. Υπάρχουν παγίδες, μαγικά potions που σας αυξάνουν ή σας μειώνουν την ενέργεια και στόχος σας είναι να βρείτε την σωστή έξοδο διαφυγής και να φτάσετε στο μεγάλο boss το οποίο λίγοι gamers στον κόσμο έχουν καταφέρει.

4) Ghost n Goblins: Η καλύτερη έκδοση του συγκεκριμένου Platform ήταν στον Amstrad και μάλιστα εδώ πεθαίνατε με ένα hit, δεν είχατε πανοπλία όπως στα Arcade. Ένα δύσκολο Platform όπου τα βάζατε με ζόμπι, δαίμονες, νυχτερίδες και πανίσχυρα bosses. Θα έπρεπε επίσης να αποφύγετε παγίδες και να περάσετε μέσα από πλατφόρμες. Το είχα τερματίσει μόνο μία φορά και θυμάμαι ακόμα την απίστευτα τρομακτική μουσική του, με την οποία νόμιζες ότι το πληκτρολόγιο θα ζωντανέψει και θα σηκωθεί να σε κοπανίσει!

Επίσης, το 2018 ένας modder έφτιαξε ένα απίστευτο remake του Ghost n Goblins για GX 4000, με εκπληκτικά γραφικά, πιο γρήγορο gameplay και περισσότερα frames στα animations, που είναι πραγματικά πολύ καλύτερο από την αρχική έκδοση.

3) Gauntlet (1985) Στη τρίτη θέση το Gauntlet της Atari. Εδώ ελέγχατε έναν εκ των Thor (warrior, που ήταν καλύτερος σε melee επιθέσεις), Merlin (Wizard, καλύτερος στη μαγεία), Thyra (Valkyrie) ή τον Questor (Elf) και κάθε ήρωας είχε δυνατά κι αδύναμα σημεία, ενώ οι εχθροί ήταν φαντάσματα, δαίμονες, μάγοι, κλέφτες κτλ. Αντιμετωπίζατε ορδές εχθρών , δεν υπήρχαν bosses αλλά υπήρχε ο Death, ο οποίος σκωτονόταν μόνο με Magic Potion αλλιώς σας έτρωγε κάμποση ενέργεια και μετά έφευγε. Επίσης, η ενέργειά σας έπεφτε διαρκώς οπότε θα έπρεπε να τραφείτε, ενώ μπορούσατε και να βάλετε δόλωμα στα τέρατα και να τα εξοντώσετε. Το loot ήταν επίσης άφθονο και η διάρκειά του δύσκολα μπορεί να υπολογιστεί. Στα playthroughs που έχουμε δει κάποιοι έχουν ξεπεράσει τις 4 ώρες. Και όλα αυτά το 1985 από την Atari.

2) Prehistorik 2 (1993): Λίγοι γνωρίζουν ότι ο Amstrad έβγαλε μια τέτοια παιχνιδάρα μετά την δύση του. Το Prehistorik 2 ήταν καλύτερο από το πρώτο, τόσο σε θέμα δράσης, όσο και στην απίστευτη μουσική που διέθετε. Επίσης, υπήρχε ομαλό scrolling της οθόνης όταν πηγαίνατε προς το τέλος της, μεγάλη ποικιλία εχθρών και απίστευτα boss fights.

1) Pirates! Ένα από τα 10 καλύτερα games όλων των εποχών, το οποίο πρέπει κάθε gamer να παίξει οπωσδήποτε πριν πεθάνει. Δεν θα καταλάβετε την αξία του σήμερα. Θα την καταλαβαίνατε αν το παίζατε τότε. Κυκλοφόρησε το 1987 και ήταν το παιχνίδι το οποίο καθιέρωσε στην παγκόσμια gaming βιομηχανία τον τεράστιο Sid Meier. Δηλαδή τότε στις κονσόλες νούμερο 1 ήταν ο Shigeru Miyamoto, στους υπολογιστές ήταν ο Sid Meier. Σε αυτό ξεκινούσατε με ένα πλοίο και ένα μικρό αριθμό δεκάδων ανδρών, ήσασταν πειρατής και είχατε ως στόχο να κατακτήσετε όσο το δυνατόν περισσότερο gold. Βρισκόσασταν στην Καραϊβική όπου υπήρχαν Άγγλοι, Γάλλοι, Ολλανδοί και Ισπανοί και μπορούσατε να καταλάβετε από πειρατικά πλοία, όπου εκεί δεν σας έλεγε κανείς τίποτα, μέχρι πλοία με σημαίες των 4 χωρών. Επίσης, μπορούσατε να επιτεθείτε σε πόλεις, να τις ληστέψετε και να εγκαθιδρύσετε διοικητή άλλης χώρας.

Στις ναυμαχίες χτυπούσατε με τα κανόνια σας τα αντίπαλα πλοία και όταν τα προσεγγίζατε τότε ξεκινούσε ξιφομαχία με τον αντίπαλο καπετάνιο, όπου εκεί ο αριθμός των χτυπημάτων που ήθελε ο καθένας σας εξαρτώταν από τους άνδρες που είχατε στο πλήρωμα.
Μπορούσατε λοιπόν να στρατολογείτε νέους άνδρες από τα πανδοχεία των πόλεων και μπορούσατε να αποκτήσετε έναν στόλο από έως και 8 πλοία, 9 διαφορετικών μεγεθών. Αν είχατε τα 8 μεγαλύτερα πλοία , το πλήρωμά σας θεωρητικά θα μπορούσε να φτάσει μέχρι και 450 άτομα ανά πλοίο, σύνολο 3600 άτομα. Αυτό όμως μάλλον κανείς δεν μπορούσε να το καταφέρει γιατί όσο περισσότεροι άνδρες τόσο περισσότερο gold ήθελαν για κάθε ημέρα που περνούσε, άρα αν δεν τους το δίνατε γινόταν ανταρσία και σας έφευγαν!

Επίσης το παιχνίδι ξεχώριζε γιατί οι κυβερνήτες κάθε χώρας σας έδιναν αξιώματα, είχατε μέχρι και γάμους με κόρες από κυβερνήτες, αν χάνατε σε ξιφομαχία σας φυλάκιζαν ως πειρατή και τα χρόνια περνούσαν, ενώ στο τέλος του παιχνιδιού παίρνατε και βαθμό. Το Pirates! Είναι το νούμερο 1 παιχνίδι της δεκαετίας του ’80 σε θέμα διάρκειας και το μόνο της δεκαετίας αυτής που είχε ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ώρες gameplay την στιγμή που όλα τα games της τότε εποχής θα είχαν καν ούτε 1 ώρα gameplay.

Επίλογος
Ο Amstrad ήταν ο πρώτος μου υπολογιστής και πρέπει να σας πω ότι του είχα μεγάλη αδυναμία όχι μόνο για αυτό το λόγο, αλλά γιατί αποτελεί τον συνδετικό κρίκο μεταξύ της πρώτης εποχής των games και της εποχής των 8-bit. Και ο Commodore 64 ήταν σαφώς μεγάλο κεφάλαιο, αλλά ο Amstrad 6128 έλαβε πολύ μεγάλη υποστήριξη από την gaming βιομηχανία και έβγαλε αριστουργήματα, υποστηρίχθηκε πάρα πολύ και μετά θάνατον ακόμα…σε βαθμό που η Commodore είχε καταλάβει την φάση και το πήρε πατριωτικά με την Amiga.

Δείτε τα 10 καλύτερα mobile games του 2022 και συζητήστε για την στήλη Best of, ενώ παράλληλα προτείνετε και το επόμενο Top 10 που θα θέλατε να δείτε στο παρακάτω forum topic.