Ταινία Tomb Raider (2018) review

Prequel…από άλλη σκοπιά.

Η πιο διάσημη ηρωίδα στον χώρο των video games μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη δύο φορές, το 2001 και το 2003, με ηρωίδα την Angelina Jolie. Η αγαπητή ηθοποιός του Hollywood ενσάρκωσε τις παιδικές μας φαντασιώσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, μιας και διέθετε τα κατάλληλα προσόντα, όπως εμφάνιση και δυναμισμό.

Πλέον φτάσαμε στο 2018 και έχοντας κατά νου όλα αυτά τα games και το πώς εξελίχθηκαν τα πολύγωνα στα σύγχρονα γραφικά, παρατηρούμε δύο πράγματα. Ότι πρώτον οι απαιτήσεις μας έχουν ανέβει και δεύτερον…πόσο έχουμε μεγαλώσει. Συγκριτικά πάντως με τις αρχικές ταινίες Tomb Raider οι οποίες ήταν τίγκα στα προβλέψιμα κλισέ, όλοι οι fans της σειράς περίμεναν το reboot μήπως δουν κάτι το αξιόλογο. Όταν ανακοινώθηκε η 29χρονη Alicia Vikander στο ρόλο της Lara Croft, πολλοί σχολίασαν την εμφάνισή της σε σχέση με αυτήν της Jolie. Μπορεί η ταλαντούχα Σουηδέζα να μην είναι τόσο μπαρουτοκαπνισμένη, ωστόσο μας είχε δείξει καλό δείγμα γραφής από τις ταινίες Ex Machina και The Danish Girl, που τις έδωσαν τις ανάλογες διακρίσεις, σε αντίθεση με τον σκηνοθέτη Roar Uthaug, που έχει στο ενεργητικό του ελάχιστες ταινίες, με πιο αξιόλογη ίσως το The Wave, χωρίς να δημιουργήσει παραγωγή πρώτης γραμμής.

Αγνοούμενος
Η νέα ταινία Tomb Raider αποτελεί ουσιαστικά prequel μιας και η Lara Croft είναι νέα και δεν έχει εμπλακεί ακόμη σε κάποια περιπέτεια. Το σενάριο είναι εμπνευσμένο από το ομώνυμο video game του 2013. Ωστόσο, έχει πολλές παραλλαγές και μάλιστα βρήκαμε τις εμπνεύσεις των συγγραφέων Evan Daugherty, Geneva Robertson-Dworet και Alastair Siddons αρκετά ενδιαφέρουσες.

Η Lara Croft έχει ως γνωστόν χάσει την μητέρα της. Ο πατέρας της θεωρείται αγνοούμενος για επτά χρόνια και οι συνεργάτες που έχει αφήσει της αναφέρουν ότι θα πρέπει να υπογράψει την αποδοχή κληρονομιάς. Βέβαια όταν η ανήσυχη Βρετανίδα ενηλικιώνεται θα προσπαθήσει να βρει ποια ήταν η τελευταία αποστολή στην οποία είχε μεταβεί ο πατέρας της και συγκεκριμένα το νησί Yamatai στο Hong Kong, όπου βρίσκεται ο τάφος της Himiko, μιας μυθικής βασίλισσας.

Το άγνωστο νησί
Όπως θα έχετε δει κι από τα σχετικά τρέιλερ, το μεγαλύτερο μέρος του σεναρίου διεξάγεται σε ένα μυστηριώδες νησί. Εκεί, η Lara Croft θα ζήσει την πρώτη της περιπέτεια. Θα ωριμάσει, θα σκληραγωγηθεί και θα γνωρίσει τις πρώτες μεγάλες δυσκολίες της μάχης. Οι παρόμοιες σκηνές σε σχέση με το παιχνίδι του 2013 είναι άφθονες, κυρίως στο θέμα του parkour και της χρήσης κάποιων συγκεκριμένων όπλων και gadgets.

Ωστόσο, με τις πινελιές των σεναριογράφων και ορισμένα όμορφα σκηνοθετικά πλάνα, το Tomb Raider αναδεικνύεται όμορφα ως prequel και αποτελεί τουλάχιστον μια ταινία πολύ πιο απολαυστική από τις δύο αντίστοιχες της Jolie, κυρίως γιατί καταφέρνει να μας συγκινήσει και να μας προσφέρει δράση στην κόψη του ξυραφιού. Βέβαια εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι το παιχνίδι Tomb Raider του 2013 εμπνεύστηκε αρκετά από την επιτυχημένη σειρά Uncharted, άρα τα συγκεκριμένα σημεία δράσης…στην ξόψη του ξυραφιού μεταφέρθηκαν αντίστοιχα και στην ταινία.

Είναι στο DNA της
Η Alicia Vikander μπορεί να άκουσε πολλά πριν από την ταινία, αλλά αυτό που μέτρησε τελικά ήταν το τελικό αποτέλεσμα, το οποίο την δικαιώνει ως προς την ερμηνεία της. Κατάφερε να μπει με τρόπο μοναδικό στο πετσί του ρόλο και στο πως θα έπρεπε να είναι η Lara Croft νέα. Ευαίσθητη, πεισματάρα, θαρραλέα, δυναμική και γοητευτική. Αγνοεί τον κίνδυνο πλήρως και τιμάει περίτρανα το επίθετό της. Η δράση είναι στο DNA της.

Στις υπόλοιπες ερμηνείες, οι Dominic West και Daniel Wu έχουν καλές παρουσίες, με τον Walton Goggins ως βασικό ανταγωνιστή της Lara να κινείται στην απόλυτη μετριότητα. Η αναλογία δράσης, διαλόγων και συγκίνησης μοιράζεται, αλλά όσοι έχετε παίξει τα games μην περιμένετε άφθονη και ακατάπαυστη δράση. Το δίωρο κυλάει πάντως ομαλά, με εξαίρεση κάποια σημεία επιπλέον λεπτών που θα μπορούσαν να είχαν πεταχτεί ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη ένταση. Σε δεύτερη μοίρα περνάει η ικανότητα επίλυσης γρίφων της Lara, η οποία όμως αναδεικνύεται, έστω και υπό αυτές της συνθήκες.

Το νέο Tomb Raider αποτελεί μια αξιόλογη περιπέτεια. Μπορεί σεναριακά να προβάλει μια σειρά γεγονότων που έχουμε ήδη στο πίσω μέρος του μυαλού μας από το παιχνίδι, αλλά ο τρόπος που εξελίσσεται η πλοκή, οι γεμάτη ένταση διάλογοι και οι νέες πινελιές του σεναρίου θα σας ικανοποιήσουν. Βέβαια η ταινία ταλανίζεται από πολλά σεναριακά κλισέ και η δράση περιορίζεται περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε, σε βαθμό που να μπορείτε να προβλέψετε πότε θα κορυφωθεί, ωστόσο η Alicia Vikander καταφέρνει να δικαιώσει όσους την επέλεξαν και γίνεται το επίκεντρο και εν κατακλείδι η μεγάλη σταρ της ταινίας, η οποία στιγματίζεται με θετικό πρόσημο από την ερμηνεία της.

Θετικά:
- Προσέγγιση με ευχάριστες πινελιές σε σχέση με το παιχνίδι του 2013
- Η ερμηνεία της Alicia Vikander
- Προσφέρει άφθονες συγκινήσεις

Αρνητικά:
- Σενάριο με πολλά κλισέ
- Πολύ μικρές ποσότητες δράσης
- Περιορισμένοι γρίφοι
- Αργή πρόοδος που κάνει “κοιλιά” σε ορισμένα σημεία

Βαθμολογία
Οπτικά εφέ: 6
Ερμηνείες: 8.5
Σκηνοθεσία: 7.5
Σενάριο: 6.5
Γενικά: 7.2

Τηρεί τις ελάχιστες προδιαγραφές και αποτελεί μια πιο ενδιαφέρουσα παραγωγή από τις υπόλοιπες ταινίες της σειράς.