Perfume - The Story of a Murderer

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

H νέα ταινία του Tom Tykwer (Run Lola Run) βασίζεται στο ομώνυμο best seller βιβλίο (που κατά γενική ομολογία θεωρείται δύσκολα κινηματογραφήσιμο) και ακολουθεί την ιστορία ενός παιδιού που έχει ένα μοναδικό χάρισμα: την πιο ανεπτυγμένη όσφρηση που του δίνει τη δυνατότητα να φτιάχνει υπέροχα αρώματα. Στο ταξίδι του στον απέραντο κόσμο των οσμών, θα βρει συναρπαστική την οσμή του γυναικείου σώματος και θα φτάσει μέχρι και το φόνο για να την διατηρήσει για πάντα...

---

Είναι μια ενδιαφέρουσα και ελκυστική κινηματογραφική πρόταση αλλά κάπου κάπως κάποτε κάτι δεν πήγε καλά... Από εικαστική άποψη έχουμε μια άψογη ταινία (αναπαράσταση της εποχής, κουστούμια, φωτογραφία, μουσική - αυτή κι αν είναι υπέροχη!). Σε μερικά σημεία βαρέθηκα (αν είχα τη δυνατότητα fast forward θα την χρησιμοποιούσα ), σε άλλα είχε πολύ ενδιαφέρον (ειδικά με τό πώς παρασκευάζεται ένα άρωμα). Η κορύφωση της υπόθεσης, όμως, στο τέλος ήταν μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ μπαρούφα, τόσο που δε πίστευα αυτό που έβλεπα!! Ομιλώ για τη σκηνή της εκτέλεσης του πρωταγωνιστή (όχι δεν είναι spoiler, μη φρικάρετε ). Οι σκηνές εκεί ήταν γελοίες, μόνο γέλιο σου έφερναν... Τελική ετυμηγορία; Δείτε τη! Παρά την κουλή κατάληξη , είναι μια πολύ αξιόλογη πρόταση για να δείτε κάτι διαφορετικό.

<-- ΥΓ. Η αφίσα είναι φοβερή πάντως!! :cool:

Πώς σας φάνηκε;;

Σαν ταινία δεν μπορώ να εκφέρω άποψη διότι δεν την έχω δει ακόμα, αλλά σαν βιβλίο είναι από τα καλύτερα psycho βιβλία που έχω διαβάσει και πιστεύω και ένα από τα καλύτερα που έχουν γραφτεί!

Και να επεισημάνω σε αυτό το σημείο-γιατί δεν ξέρω αν διευκρινίζεται στην ταινία-ότι ο πρωταγωνιστής εκτός από την "τέλεια" όσφρηση, σαν άνθρωπος έχει παντελή έλλειψη μυρωδιάς, κι αυτός είναι ένας σημαντικός παράγοντας ο οποίος τον οδηγεί να γίνει δολοφόνος..

Πάντως αξίζει να διαβάσετε και το βιβλίο κι όχι μόνο να δείτε την ταινία!

Το Άρωμα είναι για μένα μια αψεγάδιαστη ταινία. Από την αρχή μέχρι το τέλος. Η σκηνή του τέλους όσο τραβηγμένη και γελοία και αν την βρίσκει ο πολύς κόσμος εμένα μου φάνηκε ως η κορυφαία σκηνή του έργου. Σπάνια κινηματογραφική εμπειρία. Μια ταινία που καταρχάς καταφέρνει το ακατόρθωτο, να αντιλαμβάνεσαι απόλυτα δηλαδή αυτό το "κόλλημα-ταλέντο" του ήρωα με τις μυρωδιές, και αυτό εξαιτίας της σκηνοθετικής μαεστρίας του Τίκβερ και δεύτερον να αποτελεί λόγω της αρτιοτητάς της ένα ορμητικό κύμα άψογης αισθητικής για όλες τις αισθήσεις του θεατή. Η 2η καλύτερη ταινία του 2006 μετά τα "Παιδιά των Ανθρώπων" του Αλφόνσο Κουαρόν. Την προτείνω ανεπιφύλακτα για θέαση σε σινεμά. Άψογη...

Tyrenda\ wrote: Σαν ταινία δεν μπορώ να εκφέρω άποψη διότι δεν την έχω δει ακόμα, αλλά σαν βιβλίο είναι από τα καλύτερα psycho βιβλία που έχω διαβάσει και πιστεύω και ένα από τα καλύτερα που έχουν γραφτεί!

Θα τη δεις την ταινία;; Από τη μεριά μου στο προτείνω, για να μας πεις και τη γνώμη σε σχέση με το βιβλίο. Πώς τη βρήκες σαν μεταφορά κτλ.

Προσωπικά αν και μου άρεσε αρκετά,, με χάλασε πολύ το τελευταίο 20 λεπτο! Το βρήκα υπερβολικό

Την είδα και 'γω !!! Πολύ καλή, δε λέω, αλλά ρε παιδιά δεν ήταν λίγο ψιλοπατάτα το τέλος ???

Lost_in_Paradise\ wrote: Θα τη δεις την ταινία;; Από τη μεριά μου στο προτείνω, για να μας πεις και τη γνώμη σε σχέση με το βιβλίο. Πώς τη βρήκες σαν μεταφορά κτλ.

Ότι θα την δω, θα την δω, αλλά είμαι διστακτική στο θέμα όταν έχω διαβάσει ένα βιβλίο να βλέπω την κινηματογραφική του μεταφορά και τουμπαλίν. Τώρα δεν ξέρω αν θα την δω στο σινεμά ή θα την περιμένω σε dvd. Οπότε μ'αυτό το ρυθμό πιο πιθανό το βλέπω να διαβάζετε εσείς πρώτα το βιβλίο..

Προσωπικά με αρρώστησε ο κεντρικός χαρακτήρας. Ο τρόπος που σκεφτόταν, ο κόσμος στον οποίο σκεφτόταν, η παντελής απομάκρυνσή του από την ανθρώπινη πραγματικότητα.
Αν αυτός ήταν ο σκοπός της ταινίας, συγχαρητήρια τα κατάφερε!

tiamat\ wrote: Προσωπικά με αρρώστησε ο κεντρικός χαρακτήρας. Ο τρόπος που σκεφτόταν, ο κόσμος στον οποίο σκεφτόταν, η παντελής απομάκρυνσή του από την ανθρώπινη πραγματικότητα.

Μα αυτή είναι η ουσία! Ένας άνθρωπος χωρίς την δική του ξεχωριστή μυρωδιά (γιατί όλοι έχουμε την προσωπική μας μυρωδιά), αρχικά περνάει απαρατήρητος και είναι λογικό να κάνει το οτιδήποτε για να προκαλέσει την προσοχή των άλλων, έστω και με έναν τόσο αρνητικό τρόπο!
Το βιβλίο και φαντάζομαι και η ταινία, είναι απλά μία "κραυγή" έκλησης της προσοχής των γύρω μας και που μπορεί να οδηγηθεί κάποιος από την απουσία της!
(το βάρυνα λίγο ε? Sorry!)

tiamat\ wrote: Προσωπικά με αρρώστησε ο κεντρικός χαρακτήρας. Ο τρόπος που σκεφτόταν, ο κόσμος στον οποίο σκεφτόταν, η παντελής απομάκρυνσή του από την ανθρώπινη πραγματικότητα.
Αν αυτός ήταν ο σκοπός της ταινίας, συγχαρητήρια τα κατάφερε!

Ακριβώς. Αυτό που λες, παρότι δεν σου άρεσε η ταινία, δείχνει ουσιαστικά το πόσο άψογη δουλειά έκανε ο σκηνοθέτης και οι λοιποί συντελεστές.

Αλήθεια πως κινηματογραφείς μια ιστορία που κεντρικό της θέμα είναι οι οσμές; Ο Τίκβερ μόνο το ήξερε και το κατάφερε.