- Μόνιμες Στήλες
- Best Of
- Top 10: Τα καλύτερα games βασισμένα σε κόμικς
Top 10: Τα καλύτερα games βασισμένα σε κόμικς
Hot
Top 10: Τα καλύτερα games βασισμένα σε κόμικς
Πληροφορίες
Κυκλοφορία
0000-00-00
Από το χαρτί στην οθόνη.
Όταν οι «χάρτινοι» ήρωες που αγαπήσαμε από τις σελίδες των κόμικς ζωντανεύουν μέσα από τα video games δεν μπορούμε παρά να έχουμε θετική προδιάθεση. Άσχετα από την τελική ποιότητα ενός τέτοιου παιχνιδιού, η συμπάθειά μας προς τον εκάστοτε πρωταγωνιστή είναι δεδομένη καθώς μιλάμε για χαρακτήρες με τους οποίους μεγαλώσαμε. Όταν δε το αποτέλεσμα είναι ένας τίτλος αξιώσεων, η ευχαρίστησή μας είναι διπλή, τόσο για το απολαυστικό gameplay όσο και για την ευκαιρία που έχουμε να ζήσουμε τις περιπέτειες μέσα από τα μάτια του αγαπημένου μας ήρωα.
Κόμικς και games λοιπόν είναι το θέμα μας αυτή την εβδομάδα και η αλήθεια είναι ότι πέρα από την ξεκάθαρα «καπαρωμένη» πρώτη θέση, έγινε μεγάλη μάχη για της υπόλοιπες, με games να μένουν εκτός στις λεπτομέρειες. Όπως και να έχει, το θέμα είναι πως πάντα θα μας συγκινούν λίγο περισσότερο οι τίτλοι που περιλαμβάνουν κάποιον από τους αγαπημένους μας ήρωες.
Όπως πάντα μπορείτε να ψηφίσετε το δικό σας καλύτερο και χειρότερο game του μήνα στο σχετικό topic του forum. Μέχρι τότε, πάμε να θυμηθούμε τις 10 πιο μνημειώδεις μεταφορές της ένατης τέχνης στον ψηφιακό κόσμο των games.
Το gameplay του παιχνιδιού χαρακτηριζόταν από τους αρκετά γρήγορους ρυθμούς, ενώ είχε πολύ όμορφα γραφικά, τρομερά χρώματα και animations γεμάτα «ζωντάνια». Χαρακτηριστικό είναι πως ο σχεδιασμός και οι βασικές κινήσεις των χαρακτήρων έχουν μεταφερθεί σχεδόν αυτούσιοι μέχρι και στα σημερινά games. Σίγουρα πολλοί θα θυμάστε από τότε τις πραγματικά καταιγιστικές special moves όπως η πανίσχυρη Gamma Crush του Hulk ή η Proton Cannon του Iron Man, ικανές για πολλαπλές δόσεις πώρωσης και επιληψίας. Δεν ξεχνάμε και την παρουσία των infinity gems που έδιναν ορισμένες επιπλέον ιδιότητες στους χαρακτήρες μας, χαρίζοντας περισσότερο βάθος στο gameplay. Το Marvel Super Heroes όχι μόνο έθεσε νέα στάνταρ όσον αφορά τα παιχνίδια βασισμένα στους αγαπημένους μας ήρωες αλλά αποτέλεσε και μια τρομερή προσθήκη στον κόσμο των 2D fighting games.
9: X-Men Origins: Wolverine (1/5/2009)
Raven Software, Activision
PC, PS3, Xbox 360, Wii, PS2, PSP, DS
Το X-Men Origins: Wolverine μπορεί να ήταν θεωρητικά βασισμένο στη ομώνυμη ταινία, όμως στην πραγματικότητα προχώρησε αρκετά βήματα παραπέρα και αποτέλεσε ένα παιχνίδι αποκλειστικά αφιερωμένο στον ιδιαίτερο και «ζωώδη» ήρωα. Αν και ο Wolverine, το δημιούργημα των Len Wein και John Romita, Sr. είναι ένας από τους πλέον δημοφιλείς χαρακτήρες της Marvel, δεν υπήρχε ένα game με πρωταγωνιστή τον ίδιο και αντάξιο της φήμης του (παρά τις αρκετές -μέτριες- προσπάθειες). Το X-Men Origins: Wolverine ήταν υπό αυτή την έννοια ότι καλύτερο έχουμε δει, ένας καταιγισμός δράσης και βίας με την υπογραφή της Raven Software (developer επίσης του Marvel: Ultimate Alliance).
Οι κόμικ καταβολές του τίτλου ήταν εμφανείς ακόμη και στο σενάριο, το οποίο δεν έμεινε στα γεγονότα της ταινίας αλλά είχε μεγάλες επιρροές από τις ιστορίες που έχουμε διαβάσει στα περιοδικά. Τo gameplay ήταν αυτό που αρμόζει σε έναν χαρακτήρα όπως ο Wolverine, δηλαδή ακατάπαυστη δράση, μπόλικο «ξύλο» και υπερβολική βία. Επιτέλους καταφέραμε σε ένα game να βγάλουμε το «άχτι» μας πετσοκόβοντας ορδές αντιπάλων με τα νύχια του αγαπημένου μας ήρωα, μια γενική ιδέα τόσο αυτονόητη που όμως δεν είχε αξιοποιηθεί ποτέ με τέτοιο τρόπο.
Το μεγάλο ατού του παιχνιδιού ήταν οι πολλές διαθέσιμες κινήσεις και αναβαθμίσεις που μπορούσατε να κάνετε, στα γνωστά πλαίσια των σύγχρονων Action. Υπήρχαν ένα σωρό τρόποι να εκμεταλλευτείτε τις εκπληκτικές δυνάμεις του ήρωα, μετατρέποντάς τον σε μια ζωντανή «μηχανή του κιμά». Η δράση πραγματικά γινόταν σε πολλά σημεία φρενήρης, ενώ πολύ σωστό ήταν το σύστημα απεικόνισης της δύναμης αυτοθεραπείας του πρωταγωνιστή. Στα συν συγκαταλέγεται και η δυνατότητα να «ξεκλειδώσετε» μερικές από τις πιο διάσημες στολές του ήρωα, κάτι που ενίσχυε την κόμικ αισθητική. Το X-Men Origins: Wolverine προσέφερε τα μέγιστα στον τομέα της διασκέδασης και είναι το καλύτερο και πιο καταιγιστικό game με έναν από του πιο χαρακτηριστικούς ήρωες της Marvel Comics.
7: The Punisher (22/4/1993)
10: Marvel Super Heroes (24/10/1995)
Capcom
Arcade, Sega Saturn, PlayStation
Εντάξει, σίγουρα η σειρά Marvel vs. Capcom είναι αυτή που καθιέρωσε το ύφος των εν λόγω games. Αντίθετα, πολλοί μπορεί να θεωρήσετε ότι άξιζε να βρίσκεται εδώ ο πρώτος τίτλος της σειράς, το X-Men: Children of the Atom. Όμως, η αλήθεια είναι πως το Marvel Super Heroes ήταν το κομβικό παιχνίδι που εξέλιξε αρκετά τον προκάτοχό του και ταυτόχρονα «γέννησε» την μετέπειτα crossover σειρά αφού καθόρισε όσο κανένα το στυλ των αγαπημένων αυτών fighting games.
Το παιχνίδι δανείστηκε όσον αφορά το σενάριο ορισμένα στοιχεία από τη σειρά κόμικς της Marvel «The Infinity Gauntlet», μία συλλεκτική έκδοση σε έξι τεύχη. Βέβαια το σενάριο δεν μας ενδιέφερε και πολύ αφού η ουσία ήταν πως είχαμε ένα φοβερό fighting game όπου μπορούσαμε να χειριστούμε ορισμένους από τους πλέον αγαπημένους μας ήρωες (ή και κακούς) του κόσμου της γνωστής εταιρείας. Ο Captain America, ο Wolverine, ο Spider-Man, ο Magneto, ο Hulk και αρκετοί άλλοι ήταν εκεί μαζί με όλες τις δυνάμεις τους, δοσμένες πιο εντυπωσιακά από ποτέ. Κάθε χαρακτήρας είχε το δικό του στυλ και τις δικές του ξεχωριστές επιθέσεις, όλες εμπνευσμένες άμεσα από τις μοναδικές ικανότητες του καθέενός.
Capcom
Arcade, Sega Saturn, PlayStation
Εντάξει, σίγουρα η σειρά Marvel vs. Capcom είναι αυτή που καθιέρωσε το ύφος των εν λόγω games. Αντίθετα, πολλοί μπορεί να θεωρήσετε ότι άξιζε να βρίσκεται εδώ ο πρώτος τίτλος της σειράς, το X-Men: Children of the Atom. Όμως, η αλήθεια είναι πως το Marvel Super Heroes ήταν το κομβικό παιχνίδι που εξέλιξε αρκετά τον προκάτοχό του και ταυτόχρονα «γέννησε» την μετέπειτα crossover σειρά αφού καθόρισε όσο κανένα το στυλ των αγαπημένων αυτών fighting games.
Το παιχνίδι δανείστηκε όσον αφορά το σενάριο ορισμένα στοιχεία από τη σειρά κόμικς της Marvel «The Infinity Gauntlet», μία συλλεκτική έκδοση σε έξι τεύχη. Βέβαια το σενάριο δεν μας ενδιέφερε και πολύ αφού η ουσία ήταν πως είχαμε ένα φοβερό fighting game όπου μπορούσαμε να χειριστούμε ορισμένους από τους πλέον αγαπημένους μας ήρωες (ή και κακούς) του κόσμου της γνωστής εταιρείας. Ο Captain America, ο Wolverine, ο Spider-Man, ο Magneto, ο Hulk και αρκετοί άλλοι ήταν εκεί μαζί με όλες τις δυνάμεις τους, δοσμένες πιο εντυπωσιακά από ποτέ. Κάθε χαρακτήρας είχε το δικό του στυλ και τις δικές του ξεχωριστές επιθέσεις, όλες εμπνευσμένες άμεσα από τις μοναδικές ικανότητες του καθέενός.
Το gameplay του παιχνιδιού χαρακτηριζόταν από τους αρκετά γρήγορους ρυθμούς, ενώ είχε πολύ όμορφα γραφικά, τρομερά χρώματα και animations γεμάτα «ζωντάνια». Χαρακτηριστικό είναι πως ο σχεδιασμός και οι βασικές κινήσεις των χαρακτήρων έχουν μεταφερθεί σχεδόν αυτούσιοι μέχρι και στα σημερινά games. Σίγουρα πολλοί θα θυμάστε από τότε τις πραγματικά καταιγιστικές special moves όπως η πανίσχυρη Gamma Crush του Hulk ή η Proton Cannon του Iron Man, ικανές για πολλαπλές δόσεις πώρωσης και επιληψίας. Δεν ξεχνάμε και την παρουσία των infinity gems που έδιναν ορισμένες επιπλέον ιδιότητες στους χαρακτήρες μας, χαρίζοντας περισσότερο βάθος στο gameplay. Το Marvel Super Heroes όχι μόνο έθεσε νέα στάνταρ όσον αφορά τα παιχνίδια βασισμένα στους αγαπημένους μας ήρωες αλλά αποτέλεσε και μια τρομερή προσθήκη στον κόσμο των 2D fighting games.
9: X-Men Origins: Wolverine (1/5/2009)
Raven Software, Activision
PC, PS3, Xbox 360, Wii, PS2, PSP, DS
Το X-Men Origins: Wolverine μπορεί να ήταν θεωρητικά βασισμένο στη ομώνυμη ταινία, όμως στην πραγματικότητα προχώρησε αρκετά βήματα παραπέρα και αποτέλεσε ένα παιχνίδι αποκλειστικά αφιερωμένο στον ιδιαίτερο και «ζωώδη» ήρωα. Αν και ο Wolverine, το δημιούργημα των Len Wein και John Romita, Sr. είναι ένας από τους πλέον δημοφιλείς χαρακτήρες της Marvel, δεν υπήρχε ένα game με πρωταγωνιστή τον ίδιο και αντάξιο της φήμης του (παρά τις αρκετές -μέτριες- προσπάθειες). Το X-Men Origins: Wolverine ήταν υπό αυτή την έννοια ότι καλύτερο έχουμε δει, ένας καταιγισμός δράσης και βίας με την υπογραφή της Raven Software (developer επίσης του Marvel: Ultimate Alliance).
Οι κόμικ καταβολές του τίτλου ήταν εμφανείς ακόμη και στο σενάριο, το οποίο δεν έμεινε στα γεγονότα της ταινίας αλλά είχε μεγάλες επιρροές από τις ιστορίες που έχουμε διαβάσει στα περιοδικά. Τo gameplay ήταν αυτό που αρμόζει σε έναν χαρακτήρα όπως ο Wolverine, δηλαδή ακατάπαυστη δράση, μπόλικο «ξύλο» και υπερβολική βία. Επιτέλους καταφέραμε σε ένα game να βγάλουμε το «άχτι» μας πετσοκόβοντας ορδές αντιπάλων με τα νύχια του αγαπημένου μας ήρωα, μια γενική ιδέα τόσο αυτονόητη που όμως δεν είχε αξιοποιηθεί ποτέ με τέτοιο τρόπο.
Το μεγάλο ατού του παιχνιδιού ήταν οι πολλές διαθέσιμες κινήσεις και αναβαθμίσεις που μπορούσατε να κάνετε, στα γνωστά πλαίσια των σύγχρονων Action. Υπήρχαν ένα σωρό τρόποι να εκμεταλλευτείτε τις εκπληκτικές δυνάμεις του ήρωα, μετατρέποντάς τον σε μια ζωντανή «μηχανή του κιμά». Η δράση πραγματικά γινόταν σε πολλά σημεία φρενήρης, ενώ πολύ σωστό ήταν το σύστημα απεικόνισης της δύναμης αυτοθεραπείας του πρωταγωνιστή. Στα συν συγκαταλέγεται και η δυνατότητα να «ξεκλειδώσετε» μερικές από τις πιο διάσημες στολές του ήρωα, κάτι που ενίσχυε την κόμικ αισθητική. Το X-Men Origins: Wolverine προσέφερε τα μέγιστα στον τομέα της διασκέδασης και είναι το καλύτερο και πιο καταιγιστικό game με έναν από του πιο χαρακτηριστικούς ήρωες της Marvel Comics.
8: Marvel: Ultimate Alliance (3/11/2006)
Raven Software, Activision
PC, PS3, Xbox 360, Wii, PS2, Xbox, PSP
Η Raven Software είχε «προετοιμάσει» το έδαφος, καθώς μας είχε δώσει δείγμα γραφής με τα εξαιρετικά X-Men Legends και X-Men Legends 2: Rise of Apocalypse. Τα δύο αυτά παιχνίδια είχαν «πιάσει» την ατμόσφαιρα και το ύφος του κόσμου των Marvel Comics, ενώ διέθεταν απολαυστικό gameplay με πλούσιο cast από το σύμπαν της αμερικάνικης εταιρείας. Το Marvel: Ultimate Alliance ήρθε περιέχοντας όλα τα παραπάνω αλλά και ακόμα περισσότερα.
Στο παιχνίδι συναντήσαμε αμέτρητους χαρακτήρες βγαλμένους από τις σελίδες των κόμικς, ενώ η δράση περιελάμβανε τις μοναδικές δυνάμεις και ικανότητες του καθενός, δημιουργώντας μια πραγματική πανδαισία. O Spider-Man, o Wolverine, o Captain America, οι Fantastic Four, o Iron Man, οι X-Men και ένα σωρό ακόμη λιγότερο ή περισσότερο γνωστοί ήρωες, κοσμούσαν το εντυπωσιακό ρόστερ. Το gameplay συνδύασε πολλά Action στοιχεία με ολίγη από RPG, με σκοπό να μπορείτε να αναβαθμίσετε τους ήρωές σας για περισσότερο «ξύλο». Βεβαίως, ο δείκτης διασκέδασης ανέβαινε κατακόρυφα στο co-op ή το multiplayer, δύο modes που αποτελούσαν μια ξεχωριστή εμπειρία.
Το πιο σημαντικό όμως χαρακτηριστικό του Marvel: Ultimate Alliance είναι ότι κατάφερε -ακόμα περισσότερο από τους προκατόχους του- να πλησιάσει την κόμικ αισθητική που λατρεύουν οι fans της Marvel. Ειδικά εάν είστε αναγνώστες των περιοδικών αυτών, θα βρείτε πολλά σημεία που θα σας θυμίσουν τις ιστορίες που έχετε διαβάσει. Υπό αυτή την έννοια, το παιχνίδι είναι εξαιρετικά μελετημένο και έχει «πιάσει» το νόημα. Μεγάλη βοήθεια σε αυτό προσέφερε και ο οπτικός τομέας, καθώς ήταν κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του τίτλου, με εντυπωσιακά εφέ και πολλά χρώματα. Ακολούθησε ένα εξίσου ποιοτικό sequel του παιχνιδιού μετά από τρία περίπου χρόνια, αλλά δεν έκανε ανάλογη αίσθηση με το πρώτο μέρος. Το Marvel: Ultimate Alliance είναι ίσως το πιο επικό game που αφορά το σύμπαν της Marvel και αποτελεί παραπάνω από must αγορά για τους φίλους των κόμικς.
Raven Software, Activision
PC, PS3, Xbox 360, Wii, PS2, Xbox, PSP
Η Raven Software είχε «προετοιμάσει» το έδαφος, καθώς μας είχε δώσει δείγμα γραφής με τα εξαιρετικά X-Men Legends και X-Men Legends 2: Rise of Apocalypse. Τα δύο αυτά παιχνίδια είχαν «πιάσει» την ατμόσφαιρα και το ύφος του κόσμου των Marvel Comics, ενώ διέθεταν απολαυστικό gameplay με πλούσιο cast από το σύμπαν της αμερικάνικης εταιρείας. Το Marvel: Ultimate Alliance ήρθε περιέχοντας όλα τα παραπάνω αλλά και ακόμα περισσότερα.
Στο παιχνίδι συναντήσαμε αμέτρητους χαρακτήρες βγαλμένους από τις σελίδες των κόμικς, ενώ η δράση περιελάμβανε τις μοναδικές δυνάμεις και ικανότητες του καθενός, δημιουργώντας μια πραγματική πανδαισία. O Spider-Man, o Wolverine, o Captain America, οι Fantastic Four, o Iron Man, οι X-Men και ένα σωρό ακόμη λιγότερο ή περισσότερο γνωστοί ήρωες, κοσμούσαν το εντυπωσιακό ρόστερ. Το gameplay συνδύασε πολλά Action στοιχεία με ολίγη από RPG, με σκοπό να μπορείτε να αναβαθμίσετε τους ήρωές σας για περισσότερο «ξύλο». Βεβαίως, ο δείκτης διασκέδασης ανέβαινε κατακόρυφα στο co-op ή το multiplayer, δύο modes που αποτελούσαν μια ξεχωριστή εμπειρία.
Το πιο σημαντικό όμως χαρακτηριστικό του Marvel: Ultimate Alliance είναι ότι κατάφερε -ακόμα περισσότερο από τους προκατόχους του- να πλησιάσει την κόμικ αισθητική που λατρεύουν οι fans της Marvel. Ειδικά εάν είστε αναγνώστες των περιοδικών αυτών, θα βρείτε πολλά σημεία που θα σας θυμίσουν τις ιστορίες που έχετε διαβάσει. Υπό αυτή την έννοια, το παιχνίδι είναι εξαιρετικά μελετημένο και έχει «πιάσει» το νόημα. Μεγάλη βοήθεια σε αυτό προσέφερε και ο οπτικός τομέας, καθώς ήταν κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του τίτλου, με εντυπωσιακά εφέ και πολλά χρώματα. Ακολούθησε ένα εξίσου ποιοτικό sequel του παιχνιδιού μετά από τρία περίπου χρόνια, αλλά δεν έκανε ανάλογη αίσθηση με το πρώτο μέρος. Το Marvel: Ultimate Alliance είναι ίσως το πιο επικό game που αφορά το σύμπαν της Marvel και αποτελεί παραπάνω από must αγορά για τους φίλους των κόμικς.
7: The Punisher (22/4/1993)
Capcom
Arcade
Θυμάστε μια εποχή που τα beat 'em ups κυριαρχούσαν, ιδιαίτερα στις λαοφιλείς αίθουσες των «ουφάδικων»; Πρόκειται για ένα είδος που μεσουράνησε στα μέσα-τέλη 80’s με αρχές 90’s και μας χάρισε μια μεγάλη πληθώρα από games. Το εμβληματικό Double Dragon του 1987 αποτέλεσε την απαρχή της «Χρυσή Εποχής» για το είδος, αλλά η κυκλοφορία του Street Fighter 2 το 1991 σήμανε την αρχή του τέλους, καθώς άρχισε να γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλές το 1vs1 των fighting games. Αν σε αυτό προσθέσετε το γεγονός πως τα beat 'em ups είχαν αρχίσει να χάνουν κάθε στοιχείο καινοτομίας και επαναλαμβάνονταν επικίνδυνα, θα διαπιστώσετε εύκολα γιατί η μόδα τους «έσβησε» με την πάροδο του χρόνου.
Ωστόσο, υπήρχε ένα beat 'em up το οποίο αν και κυκλοφόρησε στη «δύση» του είδους, ήταν ένα από τα καλύτερα που έχουν εμφανιστεί ποτέ. Το The Punisher του 1993 ήταν ένα brawler που κατάφερε να συγκεντρώσει όλες τις αρετές των παιχνιδιών αυτών αλλά και να νικήσει το στοιχείο της επανάληψης που τα μάστιζε. Διέθετε μεγάλη ποικιλία κινήσεων και όπλων για να «ξεπαστρέψετε» τους εχθρούς σας, ενώ και οι ίδιοι οι αντίπαλοι ήταν τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους ώστε το gameplay δεν καταντούσε σε καμία περίπτωση βαρετό. Στη διάθεσή σας υπήρχαν μπουνιές, κλωτσιές, λαβές, όπλα, φλογοβόλα, χειροβομβίδες και πολλά άλλα, που σε συνδυασμό με τις ορδές των εχθρικών τραμπούκων δημιουργούσαν ένα διασκεδαστικό «μπάχαλο» που ύμνησε το είδος των beat 'em ups.
Arcade
Θυμάστε μια εποχή που τα beat 'em ups κυριαρχούσαν, ιδιαίτερα στις λαοφιλείς αίθουσες των «ουφάδικων»; Πρόκειται για ένα είδος που μεσουράνησε στα μέσα-τέλη 80’s με αρχές 90’s και μας χάρισε μια μεγάλη πληθώρα από games. Το εμβληματικό Double Dragon του 1987 αποτέλεσε την απαρχή της «Χρυσή Εποχής» για το είδος, αλλά η κυκλοφορία του Street Fighter 2 το 1991 σήμανε την αρχή του τέλους, καθώς άρχισε να γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλές το 1vs1 των fighting games. Αν σε αυτό προσθέσετε το γεγονός πως τα beat 'em ups είχαν αρχίσει να χάνουν κάθε στοιχείο καινοτομίας και επαναλαμβάνονταν επικίνδυνα, θα διαπιστώσετε εύκολα γιατί η μόδα τους «έσβησε» με την πάροδο του χρόνου.
Ωστόσο, υπήρχε ένα beat 'em up το οποίο αν και κυκλοφόρησε στη «δύση» του είδους, ήταν ένα από τα καλύτερα που έχουν εμφανιστεί ποτέ. Το The Punisher του 1993 ήταν ένα brawler που κατάφερε να συγκεντρώσει όλες τις αρετές των παιχνιδιών αυτών αλλά και να νικήσει το στοιχείο της επανάληψης που τα μάστιζε. Διέθετε μεγάλη ποικιλία κινήσεων και όπλων για να «ξεπαστρέψετε» τους εχθρούς σας, ενώ και οι ίδιοι οι αντίπαλοι ήταν τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους ώστε το gameplay δεν καταντούσε σε καμία περίπτωση βαρετό. Στη διάθεσή σας υπήρχαν μπουνιές, κλωτσιές, λαβές, όπλα, φλογοβόλα, χειροβομβίδες και πολλά άλλα, που σε συνδυασμό με τις ορδές των εχθρικών τραμπούκων δημιουργούσαν ένα διασκεδαστικό «μπάχαλο» που ύμνησε το είδος των beat 'em ups.
Πρωταγωνιστής φυσικά στο παιχνίδι δεν είναι άλλος από τον πλέον αντισυμβατικό χαρακτήρα του σύμπαντος της Marvel, τον Punisher,κατά κόσμον Frank Castle. Ο ήρωάς μας έχει αναλάβει να βγάλει μια και καλή από την μέση τον Kingpin, τον άρχοντα του υπόκοσμου της Νέας Υόρκης. Έτσι, μαζί με τον πράκτορα της S.H.I.E.L.D Nick Fury, βγαίνουν στους δρόμους της μεγαλούπολης με άγριες διαθέσεις και με σκοπό να ξεβρομίσει ο τόπος. Το βίαιο προφίλ του Punisher όπως τον γνωρίσαμε μέσα από τις σελίδες των κόμικς ταίριαζε απόλυτα με το ύφος του παιχνιδιού, ενώ όπως σε όλα τα brawlers εννοείται πως το 2 Player mode του παιχνιδιού ήταν διπλά απολαυστικό. Ο Τιμωρός έδωσε πραγματικά πόνο σε αυτό το τρομερό game και δεν μπορούμε παρά να το λατρεύουμε ακόμα.
6: Sam & Max Hit the Road (11/1993)
LucasArts
PC
To Sam & Max Hit the Road είναι ένα ακόμα «διαμάντι» από την χρυσή εποχή των Adventures της Lucas Arts τη δεκαετία του 90’. Τότε η γνωστή εταιρεία ασχολιόταν και με άλλα games πέραν της σειράς «Star Wars» και μας χάρισε μια σειρά από τρομερά παιχνίδια όπως τα Secret of Monkey Island, Day of the Tentacle και Loom. Το Sam & Max Hit the Road βασίζεται στους χαρακτήρες που δημιούργησε ο Steve Purcell το 1987, ο οποίος εκτός από σχεδιαστής κόμικς ήταν επίσης εργαζόμενος στην Lucas Arts.
Οι πρωταγωνιστές ήταν ένας αστυνομικός με μορφή σκύλου και ο υπερκινητικός, ψυχωτικός συνεργάτης του. που έμοιαζε με κουνέλι. Οι δυο τους έπρεπε να ταξιδέψουν σε όλη την Αμερική με σκοπό να εντοπίσουν ένα πλάσμα σαν το γνωστό Bigfoot μπλέκοντας σε σουρεαλιστικές καταστάσεις. Το Sam & Max Hit the Road ήταν ένα κλασικό point-and-click 2D Adventure όπως όλα εκείνης της «φουρνιάς», με απολαυστικούς γρίφους και χαρακτήρες-καρικατούρες των «γραφικών» τύπων που υπάρχουν στην πραγματική ζωή.
Το παιχνίδι ήταν ένα από τα πρώτα στη ιστορία που είχε πλήρες voice-over στους χαρακτήρες του και μάλιστα από επαγγελματίες του χώρου όπως οι ηθοποιοί Bill Farmer και Nick Jameson, οι οποίοι υποδύθηκαν υποδειγματικά τον Sam και τον Max. Οι διάλογοι μεταξύ των πρωταγωνιστών έχουν μείνει στην ιστορία για το ψυχεδελικό και ξεκαρδιστικό τους ύφος, ενώ όλη η ατμόσφαιρα του παιχνιδιού είχε μια εξαιρετικά σατυρική διάθεση. Ακόμα και σήμερα το χιούμορ του Sam & Max Hit the Road μπορεί να θεωρηθεί «φρέσκο» ενώ σίγουρα μιλάμε για το κορυφαίο Adventure που έχει βασιστεί σε κάποιο κόμικ.
5: Spider-Man (24/8/2000)PC
To Sam & Max Hit the Road είναι ένα ακόμα «διαμάντι» από την χρυσή εποχή των Adventures της Lucas Arts τη δεκαετία του 90’. Τότε η γνωστή εταιρεία ασχολιόταν και με άλλα games πέραν της σειράς «Star Wars» και μας χάρισε μια σειρά από τρομερά παιχνίδια όπως τα Secret of Monkey Island, Day of the Tentacle και Loom. Το Sam & Max Hit the Road βασίζεται στους χαρακτήρες που δημιούργησε ο Steve Purcell το 1987, ο οποίος εκτός από σχεδιαστής κόμικς ήταν επίσης εργαζόμενος στην Lucas Arts.
Οι πρωταγωνιστές ήταν ένας αστυνομικός με μορφή σκύλου και ο υπερκινητικός, ψυχωτικός συνεργάτης του. που έμοιαζε με κουνέλι. Οι δυο τους έπρεπε να ταξιδέψουν σε όλη την Αμερική με σκοπό να εντοπίσουν ένα πλάσμα σαν το γνωστό Bigfoot μπλέκοντας σε σουρεαλιστικές καταστάσεις. Το Sam & Max Hit the Road ήταν ένα κλασικό point-and-click 2D Adventure όπως όλα εκείνης της «φουρνιάς», με απολαυστικούς γρίφους και χαρακτήρες-καρικατούρες των «γραφικών» τύπων που υπάρχουν στην πραγματική ζωή.
Το παιχνίδι ήταν ένα από τα πρώτα στη ιστορία που είχε πλήρες voice-over στους χαρακτήρες του και μάλιστα από επαγγελματίες του χώρου όπως οι ηθοποιοί Bill Farmer και Nick Jameson, οι οποίοι υποδύθηκαν υποδειγματικά τον Sam και τον Max. Οι διάλογοι μεταξύ των πρωταγωνιστών έχουν μείνει στην ιστορία για το ψυχεδελικό και ξεκαρδιστικό τους ύφος, ενώ όλη η ατμόσφαιρα του παιχνιδιού είχε μια εξαιρετικά σατυρική διάθεση. Ακόμα και σήμερα το χιούμορ του Sam & Max Hit the Road μπορεί να θεωρηθεί «φρέσκο» ενώ σίγουρα μιλάμε για το κορυφαίο Adventure που έχει βασιστεί σε κάποιο κόμικ.
Neversoft, Activision
PlayStation, Nintendo 64
Φυσικά η λίστα μας θα ήταν ελλιπέστατη εάν δεν υπήρχε ένα game αφιερωμένο εξ ολοκλήρου στον «φιλικό μας γείτονα», τον αγαπημένο ήρωα μικρών και μεγάλων, τη μασκότ της Marvel Comics, τον ένα και μοναδικό Spider-Μan! Πολλά είναι τα παιχνίδια που ασχολούνται με τον άνθρωπο-αράχνη, αλλά ίσως κανένα δεν αποτύπωσε τόσο καλά το συμπαθητικό προφίλ και τις κόμικ καταβολές του αγαπημένου μας ήρωα όσο το Spider-Man του 2000.
Δημιουργία της αστείρευτης φαντασίας του Stan Lee και της πένας του Steve Ditko, ο Spiderman ήταν ένας ήρωας διαφορετικός από τους άλλους. Πρωτοεμφανίστηκε στο περιοδικό Amazing Fantasy τον Αύγουστο του 1962, ως ένας καθημερινός έφηβος, ορφανός και μεγαλωμένος από το θείο και τη θεία του, με όλους τους προβληματισμούς και τις ευαισθησίες των παιδιών της ηλικίας του. Ο Peter Parker (όπως είναι το κανονικό του όνομα) ήταν ένας χαρακτήρας με τον οποίο όλοι οι νεαροί αναγνώστες κατάφεραν να ταυτιστούν. Βέβαια, δεν θα είχε την επιτυχία αυτή εάν δεν ήταν και ένας από τους πιο ευρηματικούς σούπερ-ήρωες, με την χαρακτηριστική στολή σήμα-κατατεθέν και τις εκπληκτικές του δυνάμεις.
Το Spider-Man του 2000 αποτέλεσε την πρώτη πραγματικά 3D μεταφορά του δημοφιλούς ήρωα στα video games. Για πρώτη φορά μπορέσαμε να αιωρηθούμε ανάμεσα στους ουρανοξύστες με τον ιστό μας -έστω και με υποτυπώδη τρόπο- και να σκαρφαλώσουμε ελεύθερα στους τοίχους και τις ταράτσες. Το παιχνίδι ήταν «χτισμένο» πάνω στις φοβερές δυνάμεις του ανθρώπου-αράχνη και από τα πρώτα που εκμεταλλεύτηκε όλες τις μοναδικές του ιδιότητες. Το πιο βασικό όμως και εδώ ήταν πως οι developers αντιμετώπισαν με σεβασμό την κληρονομιά του Spider-Man και κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα παιχνίδι που «ζωντάνευε» πραγματικά τις σελίδες των περιοδικών.
Ο τεχνικός τομέας παρά τα μικροπροβλήματά του ήταν αρκετά αξιόλογος και ξεχώρισε χάρης στα γεμάτα χρώματα γραφικά και την εντελώς κόμικ αισθητική. Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει η «παρέλαση» πολλών γνωστών και αγαπημένων (ή μη) χαρακτήρων, ενώ σίγουρα ο τομέας του ήχου έχει χαραχθεί στη μνήμη όσων έχουν παίξει το παιχνίδι. Το Spider-Man ήταν ο τίτλος που άνοιξε το δρόμο στα πολλά ανάλογα games που ακολούθησαν από το 2000 και έπειτα, όμως διατηρεί ακόμα και σήμερα μια μοναδική αυθεντικότητα που το καθιστά στις καρδιές μας ως το πιο αγαπημένο παιχνίδι με ήρωα τον άνθρωπο αράχνη.
PlayStation, Nintendo 64
Φυσικά η λίστα μας θα ήταν ελλιπέστατη εάν δεν υπήρχε ένα game αφιερωμένο εξ ολοκλήρου στον «φιλικό μας γείτονα», τον αγαπημένο ήρωα μικρών και μεγάλων, τη μασκότ της Marvel Comics, τον ένα και μοναδικό Spider-Μan! Πολλά είναι τα παιχνίδια που ασχολούνται με τον άνθρωπο-αράχνη, αλλά ίσως κανένα δεν αποτύπωσε τόσο καλά το συμπαθητικό προφίλ και τις κόμικ καταβολές του αγαπημένου μας ήρωα όσο το Spider-Man του 2000.
Δημιουργία της αστείρευτης φαντασίας του Stan Lee και της πένας του Steve Ditko, ο Spiderman ήταν ένας ήρωας διαφορετικός από τους άλλους. Πρωτοεμφανίστηκε στο περιοδικό Amazing Fantasy τον Αύγουστο του 1962, ως ένας καθημερινός έφηβος, ορφανός και μεγαλωμένος από το θείο και τη θεία του, με όλους τους προβληματισμούς και τις ευαισθησίες των παιδιών της ηλικίας του. Ο Peter Parker (όπως είναι το κανονικό του όνομα) ήταν ένας χαρακτήρας με τον οποίο όλοι οι νεαροί αναγνώστες κατάφεραν να ταυτιστούν. Βέβαια, δεν θα είχε την επιτυχία αυτή εάν δεν ήταν και ένας από τους πιο ευρηματικούς σούπερ-ήρωες, με την χαρακτηριστική στολή σήμα-κατατεθέν και τις εκπληκτικές του δυνάμεις.
Το Spider-Man του 2000 αποτέλεσε την πρώτη πραγματικά 3D μεταφορά του δημοφιλούς ήρωα στα video games. Για πρώτη φορά μπορέσαμε να αιωρηθούμε ανάμεσα στους ουρανοξύστες με τον ιστό μας -έστω και με υποτυπώδη τρόπο- και να σκαρφαλώσουμε ελεύθερα στους τοίχους και τις ταράτσες. Το παιχνίδι ήταν «χτισμένο» πάνω στις φοβερές δυνάμεις του ανθρώπου-αράχνη και από τα πρώτα που εκμεταλλεύτηκε όλες τις μοναδικές του ιδιότητες. Το πιο βασικό όμως και εδώ ήταν πως οι developers αντιμετώπισαν με σεβασμό την κληρονομιά του Spider-Man και κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα παιχνίδι που «ζωντάνευε» πραγματικά τις σελίδες των περιοδικών.
Ο τεχνικός τομέας παρά τα μικροπροβλήματά του ήταν αρκετά αξιόλογος και ξεχώρισε χάρης στα γεμάτα χρώματα γραφικά και την εντελώς κόμικ αισθητική. Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει η «παρέλαση» πολλών γνωστών και αγαπημένων (ή μη) χαρακτήρων, ενώ σίγουρα ο τομέας του ήχου έχει χαραχθεί στη μνήμη όσων έχουν παίξει το παιχνίδι. Το Spider-Man ήταν ο τίτλος που άνοιξε το δρόμο στα πολλά ανάλογα games που ακολούθησαν από το 2000 και έπειτα, όμως διατηρεί ακόμα και σήμερα μια μοναδική αυθεντικότητα που το καθιστά στις καρδιές μας ως το πιο αγαπημένο παιχνίδι με ήρωα τον άνθρωπο αράχνη.
4: Teenage Mutant Ninja Turtles: Turtles in Time (18/9/1991)
Konami
Arcade, SNES
Δεν γινόταν να μην μπει σε ένα τέτοιο αφιέρωμα και ένα game με τα αγαπημένα όλων Teenage Mutant Ninja Turtles (ή ελληνιστί Χελωνονιντζάκια), έστω και για λόγους συναισθηματικούς. Σε αντίθεση με το τι μπορεί να πιστεύετε οι περισσότεροι, η αρχική εμφάνιση των μεταλλαγμένων ηρώων έγινε μέσα από τις σελίδες των κόμικς των Eastman και Laird. Η επιτυχία της ιδέας τους ήταν τόσο μεγάλη που πήρε επικές διαστάσεις στα τέλη της δεκαετίας του '80 με την δημιουργία της ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς και εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο. Φυσικά η αγορά των video games δεν μπορούσε να μείνει ασυγκίνητη και ως εκ τούτου ασχολήθηκε πολλές φορές με τις τέσσερις αγαπημένες χελώνες.
Όμως το καλύτερο παιχνίδι που κυκλοφόρησε στο απόγειο της δόξας των εν λόγω ηρώων ήταν αναμφίβολα το Teenage Mutant Ninja Turtles: Turtles in Time. Από τις αίθουσες των arcade σε ένα τρομερό port για το SNES, το διασκεδαστικό αυτό beat 'em up ήταν ότι καλύτερο υπήρχε για να σβήσει τη «δίψα» μας για περισσότερη "χελωνο-δραση". Η coin-op έκδοση υποστήριζε μέχρι και τέσσερις παίκτες, ενώ στην κονσόλα της Nintendo περιελάμβανε επιπλέον levels και χαρακτήρες, όπως οι Bebop και Rocksteady (που πας χωρίς αυτούς;).
Στο Turtles in Time ακολουθήσαμε τις τέσσερις ηρωικές χελώνες σε διάφορες περιόδους της ιστορίας ενώ πολεμούσαν τον Shredder και τα τσιράκια του. Το gameplay ήταν στα κλασικά πρότυπα των beat 'em ups της εποχής (όπως τα περιγράψαμε παραπάνω στο The Punisher) κι αποτελούσε μια πραγματική πανδαισία χρωμάτων και δράσης που μπορούσε να μας κάνει να «λιώνουμε» με τις ώρες. Η Ubisoft κυκλοφόρησε ένα remake για το Xbox Live Arcade και το PlayStation Network το 2009 αλλά το θέμα είναι πως το παιχνίδι είχε αξία στην εποχή του καθώς είχε «πιάσει» τη μαγεία εκείνης της περιόδου. Cowabunga!
3: Batman: Arkham Asylum (28/8/2009)
Rocksteady Studios, Eidos Interactive
PC, PS3, Xbox 360
Ο Batman είναι σίγουρα ένας από τους πιο αρχετυπικούς ήρωες στην ιστορία των κόμικς. Το δημιούργημα των Bob Kane και Bill Finger έμελλε να γίνει σύμβολο της DC Comics και αποτέλεσε το «καλούπι» για ένα είδος χαρακτήρα πολύ διαφορετικού από τους ήρωες που γνωρίζαμε μέχρι τότε. Η πιο «σκοτεινή» πτυχή που του έδωσαν στα τέλη της δεκαετίας του 80’ καλλιτέχνες όπως ο Frank Miller ή ο Alan Moore ανανέωσε τον μύθο του ανθρώπου-νυχτερίδα και δημιούργησε μια εξαιρετική πρώτη ύλη για κινηματογραφικές ταινίες (όπως τα αριστουργήματα του Christopher Nolan) και -φυσικά- για video games. Ωστόσο, αν και ο σκοτεινός ιππότης έχει μεταφερθεί ουκ ολίγες φορές στον «ψηφιακό» κόσμο των παιχνιδιών -άλλοτε με αξιοπρεπή αποτελέσματα και άλλοτε όχι- δεν υπήρχε ένα game πραγματικά αντάξιο του ονόματος που κουβαλά και της τεράστιας δυναμικής του.
Όλα αυτά ήρθε να τα ανατρέψει το 2009 η Rocksteady με την κυκλοφορία του εκπληκτικού Batman: Arkham Asylum. Για πρώτη φορά το σενάριο, η ατμόσφαιρα και η εν γένει παρουσίαση ενός παιχνιδιού Batman δεν δανειζόταν στοιχεία μόνο από ταινίες ή καρτούν. Αυτή τη φορά οι developers άντλησαν έμπνευση από την βασική πηγή που δεν είναι άλλη από τα ίδια τα κόμικς, με αποτέλεσμα να προσεγγίσουν τον μύθο του ήρωα με έναν τρόπο που δεν είχε ξαναγίνει στο παρελθόν. Έτσι, μας χάρισαν ένα game που τα είχε όλα: «σκοτεινό» σενάριο, gothic αισθητική και ατμόσφαιρα, πολυδιάστατο gameplay, εξαιρετικό τεχνικό τομέα και μια πληθώρα από γνώριμους χαρακτήρες.
Ο σκοτεινός ιππότης στο Batman: Arkham Asylum είναι όλα όσα έχουμε αγαπήσει σε αυτόν. Είναι πανίσχυρος μαχητής, οξυδερκής ντετέκτιβ, σιωπηλός μασκοφόρος, πανέξυπνος εφευρέτης, θαρραλέος ήρωας και πάντα έτοιμος για δράση. Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μια ολοκληρωμένη εμπειρία εάν έλειπε το «έτερον» του ήμισυ, κοινώς ο Joker. Ερμηνευμένος απολαυστικά από τον Mark Hamill, είναι και εδώ το εμβληματικό αντίπαλο δέος του ήρωά μας. Το Batman: Arkham Asylum ανέβασε τον πήχη σε δυσθεώρητα επίπεδα όσον αφορά τα παιχνίδια που βασίζονται σε κάποιο κόμικ , μας έκανε να «κολλήσουμε» μπροστά από τις οθόνες μας και χάρισε στον Batman την θέση που του αρμόζει στον κόσμο των video games. Σίγουρα δεν κατέχει τυχαία το βραβείο Guinness για το «Καλύτερο Superhero Game» όλων των εποχών.
1: Batman: Arkham City (21/10/2011)
Rocksteady Studios, Warner Bros. Interactive
PC, PS3, Xbox 360
Πολλές φορές τα sequels δεν καταφέρνουν να ξεπεράσουν τα πρωτότυπα. Ωστόσο, στην περίπτωση του Batman: Arkham City, οι βάσεις που είχαν μπει ήταν τόσο γερές και το μεράκι των developers τόσο φανερά μεγάλο, που όλοι αναμέναμε ένα ακόμη βήμα παραπάνω. Πράγματι, παρόλο που είχε να διαχειρισθεί το «βαρύ» φορτίο του πολυβραβευμένου Batman: Arkham Asylum, η Rocksteady Studios κατάφερε να ανταποκριθεί άψογα και μάλιστα να ξεπεράσει τις προσδοκίες, χαρίζοντάς μας άλλο ένα μνημειώδες game με ήρωα τον σκοτεινό ιππότη.
Και τι δεν είχε το Batman: Arkham City. Ακόμη ένα εξαιρετικό σενάριο-φόρο τιμής στα κόμικς, περισσότερο «ξύλο» και ένταση, μια ολόκληρη πόλη στη διάθεσή μας, καταπληκτικά γραφικά, την Catwoman, τον Robin και τον Nightwing υπό τον έλεγχό μας και βέβαια ένα σωρό αγαπημένους χαρακτήρες. Οι ερμηνείες ήταν τρομερές, ο Mark Hamill για άλλη μια φορά επικός και η λίστα των θετικών θα μπορούσε να συνεχιστεί σε πολλές ακόμη γραμμές.
Χωρίς να αλλάξει ο πυρήνας του gameplay, το παιχνίδι κατόρθωσε να πολλαπλασιάσει την διασκέδαση και να μας «βυθίσει» όσο κανένα άλλο στην σκοτεινή ατμόσφαιρα του κόσμου του αγαπημένου μας ήρωα. Πρόκειται για ένα game που σέβεται πλήρως την κληρονομιά του Batman και βάζει μια γερή παρακαταθήκη για το μέλλον, καθώς είναι απλά το καλύτερο παιχνίδι βασισμένο σε κόμικ που έχουμε δει μέχρι σήμερα.
Rocksteady Studios, Eidos Interactive
PC, PS3, Xbox 360
Ο Batman είναι σίγουρα ένας από τους πιο αρχετυπικούς ήρωες στην ιστορία των κόμικς. Το δημιούργημα των Bob Kane και Bill Finger έμελλε να γίνει σύμβολο της DC Comics και αποτέλεσε το «καλούπι» για ένα είδος χαρακτήρα πολύ διαφορετικού από τους ήρωες που γνωρίζαμε μέχρι τότε. Η πιο «σκοτεινή» πτυχή που του έδωσαν στα τέλη της δεκαετίας του 80’ καλλιτέχνες όπως ο Frank Miller ή ο Alan Moore ανανέωσε τον μύθο του ανθρώπου-νυχτερίδα και δημιούργησε μια εξαιρετική πρώτη ύλη για κινηματογραφικές ταινίες (όπως τα αριστουργήματα του Christopher Nolan) και -φυσικά- για video games. Ωστόσο, αν και ο σκοτεινός ιππότης έχει μεταφερθεί ουκ ολίγες φορές στον «ψηφιακό» κόσμο των παιχνιδιών -άλλοτε με αξιοπρεπή αποτελέσματα και άλλοτε όχι- δεν υπήρχε ένα game πραγματικά αντάξιο του ονόματος που κουβαλά και της τεράστιας δυναμικής του.
Όλα αυτά ήρθε να τα ανατρέψει το 2009 η Rocksteady με την κυκλοφορία του εκπληκτικού Batman: Arkham Asylum. Για πρώτη φορά το σενάριο, η ατμόσφαιρα και η εν γένει παρουσίαση ενός παιχνιδιού Batman δεν δανειζόταν στοιχεία μόνο από ταινίες ή καρτούν. Αυτή τη φορά οι developers άντλησαν έμπνευση από την βασική πηγή που δεν είναι άλλη από τα ίδια τα κόμικς, με αποτέλεσμα να προσεγγίσουν τον μύθο του ήρωα με έναν τρόπο που δεν είχε ξαναγίνει στο παρελθόν. Έτσι, μας χάρισαν ένα game που τα είχε όλα: «σκοτεινό» σενάριο, gothic αισθητική και ατμόσφαιρα, πολυδιάστατο gameplay, εξαιρετικό τεχνικό τομέα και μια πληθώρα από γνώριμους χαρακτήρες.
Ο σκοτεινός ιππότης στο Batman: Arkham Asylum είναι όλα όσα έχουμε αγαπήσει σε αυτόν. Είναι πανίσχυρος μαχητής, οξυδερκής ντετέκτιβ, σιωπηλός μασκοφόρος, πανέξυπνος εφευρέτης, θαρραλέος ήρωας και πάντα έτοιμος για δράση. Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μια ολοκληρωμένη εμπειρία εάν έλειπε το «έτερον» του ήμισυ, κοινώς ο Joker. Ερμηνευμένος απολαυστικά από τον Mark Hamill, είναι και εδώ το εμβληματικό αντίπαλο δέος του ήρωά μας. Το Batman: Arkham Asylum ανέβασε τον πήχη σε δυσθεώρητα επίπεδα όσον αφορά τα παιχνίδια που βασίζονται σε κάποιο κόμικ , μας έκανε να «κολλήσουμε» μπροστά από τις οθόνες μας και χάρισε στον Batman την θέση που του αρμόζει στον κόσμο των video games. Σίγουρα δεν κατέχει τυχαία το βραβείο Guinness για το «Καλύτερο Superhero Game» όλων των εποχών.
2: Cadillacs and Dinosaurs (4/1993)
Capcom
Arcade
Ότι και να πούμε για αυτό το παιχνίδι είναι λίγο. Ποιος δεν έχει παίξει αυτό το κλασικό πλέον beat 'em up σε κάποιο μαγαζί στη γειτονία του ή στις διακοπές του, ποιος δεν έχει φάει το χαρτζιλίκι του για να το τερματίσει. Το Cadillacs and Dinosaurs μπορεί να μεταφέρθηκε την ίδια εποχή και στην τηλεόραση, μέσω της γνωστής ομώνυμης σειράς, αλλά η αλήθεια είναι ότι η πρώτη εμφάνιση των ηρώων έγινε στο εναλλακτικό κόμικ "Xenozoic Tales" το 1987. Η δημιουργία του Mark Schultz μας μετέφερε για πρώτη φορά στον post-apocalyptic κόσμο του με τα γρήγορα αμάξια και τους φονικούς δεινόσαυρους.
Το παιχνίδι αποτελεί το «ξαδερφάκι» του The Punisher, καθώς κυκλοφόρησε τον ίδιο μήνα από την ίδια εταιρία και ακολουθούσε παρόμοια συνταγή στο gameplay. Με λίγα λόγια πολύ ξύλο, μεγάλο ρεπερτόριο κινήσεων, καταιγιστική δράση, ορδές εχθρών, ποικιλία από όπλα, co-op μέχρι τρεις παίκτες και πάει λέγοντας. Φυσικά υπήρχαν δεινόσαυροι, οι οποίοι έκαναν επιθέσεις αδιακρίτως (εάν τους τσαντίζατε) αποτελώντας πρόβλημα τόσο για εσάς, όσο και για τους αντιπάλους σας, αλλά και Cadillacs, όπως στο κλασικό σημείο όπου σας περικύκλωναν μηχανόβιοι.
Το Cadillacs and Dinosaurs: The Arcade Game μπορεί να μην διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας αλλά ήταν σίγουρα ένα από τα πιο διασκεδαστικά beat 'em ups όλων των εποχών και για κάποιο λόγο πάρα πολύ δημοφιλές στη χώρα μας. Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι βασίζεται σε έναν καλτ κόμικ τίτλο όπως το Xenozoic Tales, το οποίο μπορεί να μην γνώρισε μεγάλη επιτυχία αλλά «γέννησε» ένα σωρό προϊόντα, είναι αρκετά να του χαρίσουν μία απ' τις πρώτες θέσεις.
Arcade
Ότι και να πούμε για αυτό το παιχνίδι είναι λίγο. Ποιος δεν έχει παίξει αυτό το κλασικό πλέον beat 'em up σε κάποιο μαγαζί στη γειτονία του ή στις διακοπές του, ποιος δεν έχει φάει το χαρτζιλίκι του για να το τερματίσει. Το Cadillacs and Dinosaurs μπορεί να μεταφέρθηκε την ίδια εποχή και στην τηλεόραση, μέσω της γνωστής ομώνυμης σειράς, αλλά η αλήθεια είναι ότι η πρώτη εμφάνιση των ηρώων έγινε στο εναλλακτικό κόμικ "Xenozoic Tales" το 1987. Η δημιουργία του Mark Schultz μας μετέφερε για πρώτη φορά στον post-apocalyptic κόσμο του με τα γρήγορα αμάξια και τους φονικούς δεινόσαυρους.
Το παιχνίδι αποτελεί το «ξαδερφάκι» του The Punisher, καθώς κυκλοφόρησε τον ίδιο μήνα από την ίδια εταιρία και ακολουθούσε παρόμοια συνταγή στο gameplay. Με λίγα λόγια πολύ ξύλο, μεγάλο ρεπερτόριο κινήσεων, καταιγιστική δράση, ορδές εχθρών, ποικιλία από όπλα, co-op μέχρι τρεις παίκτες και πάει λέγοντας. Φυσικά υπήρχαν δεινόσαυροι, οι οποίοι έκαναν επιθέσεις αδιακρίτως (εάν τους τσαντίζατε) αποτελώντας πρόβλημα τόσο για εσάς, όσο και για τους αντιπάλους σας, αλλά και Cadillacs, όπως στο κλασικό σημείο όπου σας περικύκλωναν μηχανόβιοι.
Το Cadillacs and Dinosaurs: The Arcade Game μπορεί να μην διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας αλλά ήταν σίγουρα ένα από τα πιο διασκεδαστικά beat 'em ups όλων των εποχών και για κάποιο λόγο πάρα πολύ δημοφιλές στη χώρα μας. Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι βασίζεται σε έναν καλτ κόμικ τίτλο όπως το Xenozoic Tales, το οποίο μπορεί να μην γνώρισε μεγάλη επιτυχία αλλά «γέννησε» ένα σωρό προϊόντα, είναι αρκετά να του χαρίσουν μία απ' τις πρώτες θέσεις.
1: Batman: Arkham City (21/10/2011)
Rocksteady Studios, Warner Bros. Interactive
PC, PS3, Xbox 360
Πολλές φορές τα sequels δεν καταφέρνουν να ξεπεράσουν τα πρωτότυπα. Ωστόσο, στην περίπτωση του Batman: Arkham City, οι βάσεις που είχαν μπει ήταν τόσο γερές και το μεράκι των developers τόσο φανερά μεγάλο, που όλοι αναμέναμε ένα ακόμη βήμα παραπάνω. Πράγματι, παρόλο που είχε να διαχειρισθεί το «βαρύ» φορτίο του πολυβραβευμένου Batman: Arkham Asylum, η Rocksteady Studios κατάφερε να ανταποκριθεί άψογα και μάλιστα να ξεπεράσει τις προσδοκίες, χαρίζοντάς μας άλλο ένα μνημειώδες game με ήρωα τον σκοτεινό ιππότη.
Και τι δεν είχε το Batman: Arkham City. Ακόμη ένα εξαιρετικό σενάριο-φόρο τιμής στα κόμικς, περισσότερο «ξύλο» και ένταση, μια ολόκληρη πόλη στη διάθεσή μας, καταπληκτικά γραφικά, την Catwoman, τον Robin και τον Nightwing υπό τον έλεγχό μας και βέβαια ένα σωρό αγαπημένους χαρακτήρες. Οι ερμηνείες ήταν τρομερές, ο Mark Hamill για άλλη μια φορά επικός και η λίστα των θετικών θα μπορούσε να συνεχιστεί σε πολλές ακόμη γραμμές.
Χωρίς να αλλάξει ο πυρήνας του gameplay, το παιχνίδι κατόρθωσε να πολλαπλασιάσει την διασκέδαση και να μας «βυθίσει» όσο κανένα άλλο στην σκοτεινή ατμόσφαιρα του κόσμου του αγαπημένου μας ήρωα. Πρόκειται για ένα game που σέβεται πλήρως την κληρονομιά του Batman και βάζει μια γερή παρακαταθήκη για το μέλλον, καθώς είναι απλά το καλύτερο παιχνίδι βασισμένο σε κόμικ που έχουμε δει μέχρι σήμερα.
Επόμενο Best Of
Αυτά ήταν τα δέκα καλύτερα games που βασίζονται σε κάποιο κόμικ. Φυσικά υπάρχουν πολλά που δεν αναφέραμε και σίγουρα θα κυκλοφορήσουν ακόμη περισσότερα, αφού οι χάρτινοι ήρωες είναι πλέον κομμάτι του παγκόσμιου πολιτισμού και οι ηρωικές τους πράξεις πάντοτε θα «χρωματίζουν» την δύσκολη και πεζή πραγματικότητά μας.
Την επόμενη εβδομάδα θα φιλοξενήσουμε το καλύτερο και το χειρότερο game του μήνα. Κάντε κλικ εδώ για να ψηφίσετε την δική σας επιλογή!
Αυτά ήταν τα δέκα καλύτερα games που βασίζονται σε κάποιο κόμικ. Φυσικά υπάρχουν πολλά που δεν αναφέραμε και σίγουρα θα κυκλοφορήσουν ακόμη περισσότερα, αφού οι χάρτινοι ήρωες είναι πλέον κομμάτι του παγκόσμιου πολιτισμού και οι ηρωικές τους πράξεις πάντοτε θα «χρωματίζουν» την δύσκολη και πεζή πραγματικότητά μας.
Την επόμενη εβδομάδα θα φιλοξενήσουμε το καλύτερο και το χειρότερο game του μήνα. Κάντε κλικ εδώ για να ψηφίσετε την δική σας επιλογή!
Comments
Ο Spiderman εχει αποτυχει στα games και ειναι πραγματικα κριμα.
και το xmen origins wolverine ηταν παραδοξως καλο παροτι δεν το πιστεψαν πολλοι.
Από τη μία το Punisher που το τελείωνες με 1-2 50άρικα κι από την άλλη το Cadilaccs and Dinosaurs που ήθελες όλο σου το χαρτζηλίκι (και πάλι) για να το τερματίσεις!
Εγώ απ' την άλλη συμφωνώ απόλυτα με τις επιλογές Γρηγόρη. captain america and the avengers δεν μου λέει κάτι σε σχέση με τα παραπάνω που έχουν ιστορία.
Φίλε deadpool αν άξιζε θα το ψηφίζανε.Και τέλος πάντων όποιος έχει τόσο κόλλημα με κάποιο game και θέλει να το δει στο top10 ε ας ψηφίζει πρώτα και μετά ας μιλάει!Η ας βάλει...όλη την παρέα του να το ψηφίσει!
Το δικο μου top 10 ειναι
1.Batman arcmam aslum
2.turoc 3
3. alien versus predator 2
4.marvel versus capcom
5.x-men legend
6.x-men arcade
7.xiii
8.sam and max hit the road
9.punisher
10.alien versus predator