Το gaming του μέλλοντος

Σκέψεις για το τι θα πρέπει να περιμένουμε.

Αυτές τις ημέρες με αφορμή την ανακοίνωση της τιμής του Oculus Rift και την ταυτόχρονη ανακοίνωση της Nvidia περί υψηλών απαιτήσεων στα VR headset επιβεβαιώθηκε έμμεσα το Editorial Νοεμβρίου, στο οποίο ανέφερα ότι το VR Gaming δεν πρόκειται να πουλήσει, τουλάχιστον για τα επόμενα χρόνια. Τα μόλις 100.000 pre-orders το επιβεβαιώνουν. Το τι θα γίνει βέβαια μετά από πολλές δεκαετίες δεν είναι κάτι που μπορεί να προβλεφθεί εύκολα.

Ταυτόχρονα, σκεπτόμενος το πως μπορεί να είναι το gaming του μέλλοντος, με VR headset, PC με 128GB RAM και κάρτες γραφικών των 64GB, μηδενικά frame rate drops, αισθητήρες αφής, Hololens (Augmented Reality), Virtual Reality Rooms και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, με έπιασαν ολίγον τι οι υπαρξιακές ανησυχίες μου. Θα προλάβουμε να τα ζήσουμε όλα αυτά; Όσοι διαβάζετε αυτό το κείμενο θα είστε κατά πάσα πιθανότητα 15-40 ετών. Μέχρι να γίνουμε παππούδες θα έχουμε προλάβει αυτό που λέμε "Το gaming στο ανώτερο επίπεδό του;" Με την εξέλιξη της τεχνολογίας δεν θα υπάρξει ποτέ "ανώτερο επίπεδο". Η τεχνολογία δεν έβαλε ποτέ κανένα "ταβάνι". Οι επόμενες γενιές ίσως ζήσουν το κάτι παραπάνω, που όμως συνεχίζω να πιστεύω ότι δύσκολα θα αντικαταστήσει το "κρατάω gamepad στο χέρι".

Στο μέλλον, όταν οι gamers θα φορούν VR headsets και τα Arcade θα αποτελούνται από Virtual Reality εξομοιωτές σαν αυτούς που είδαμε στην έκθεση Game On (αλλά με πιο σύγχρονα γραφικά και μεγάλους χώρους), μπορεί να μην ταξιδεύουν μόνο με VR Headset. Εκατοντάδες χρόνια μετά ίσως να υπάρχει ακόμα και...σύνδεση του εγκεφάλου με συσκευές και δημιουργία virtual reality εικόνας. Χωρίς να κουράζεται ο gamer από ένα headset, απλά θα κλείνει τα μάτια και θα παίζει.

Έλεγχος χαρακτήρα vs Γίνε ο χαρακτήρας
Οι gaming προτιμήσεις του καθενός συχνά γίνονται αντικείμενο συζήτησης. Υπάρχουν games με First-Person και Third-Person κάμερα. Ο καθένας επιλέγει αυτό που τον βολεύει. Η κάμερα τρίτου προσώπου δίνει καλύτερη αίσθηση του χώρου. Φανταστείτε τώρα που διαβάζετε το κείμενο να υπάρχει μία κάμερα πίσω σας και να βλέπετε ακριβώς τι γίνεται πίσω σας. Απ' την άλλη, όλη την ζωή μας την ζούμε σε First-Person μέχρι να αφήσουμε τον μάταιο τούτο κόσμο. Συνεπώς μία μερίδα από gamers προτιμά τα First-Person, ώστε να ζει καλύτερα το παιχνίδι, να στοχεύει καλύτερα με τα όπλα του κ.ο.κ.

Στο Virtual Reality gaming η κάμερα θα είναι μονίμως First-Person. Δεν έχει νόημα να υποτίθεται ότι ζεις κάτι και να βλέπεις...τον εαυτό σου να το ζει. Αν θέλεις να βλέπεις τον χαρακτήρα απλά τον κοιτάς σε μία οθόνη, κρατάς το gamepad και τον ελέγχεις. Δεν πρόκειται το gamepad να αντικατασταθεί ούτε καν στο Kinect 10. Ίσως βγουν πιο εξελιγμένες μορφές gamepad ειδικά για το Virtual Reality, όπως συσκευές αφής με ανταπόκριση όσο το δυνατόν πιο κοντά στο 100% της κίνησης των χεριών σας (ακόμα και των δαχτύλων). Εκεί υποθέτω ότι στη διαφήμιση κάθε συσκευής και στο κόστος της θα παίζει κάτι σαν "% Response rate". Οι ακριβέστερες θα είναι και οι ακριβότερες.

Αν σήμερα και για πολλά ακόμη χρόνια, το Virtual Reality gaming δεν πουλάει, τους λόγους τους έχω προαναφέρει. Ωστόσο ποτέ δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει η τεχνολογία. Η μόνη καμπή στην αλλαγή πορείας της βιομηχανίας των games ήταν το Wii που έφερε το motion gaming και πούλησε 100 εκατομμύρια μονάδες. Ακόμα κι αυτή η πολύ μικρή καμπή σημαίνει ότι ίσως με την εξέλιξη της τεχνολογίας, με υπερσύγχρονα γραφικά και πιο προσιτές τιμές, θα δούμε σίγουρα κάτι το διαφορετικο. Μην το περιμένετε στα επόμενα χρόνια. Πιθανόν στα γεράματα.

Gameplay και genres
Όσον αφορά στο θέμα...gameplay, περιμένω σίγουρα μεγαλύτερη αλληλεπίδραση από τα games. Ένα A.I. στο οποίο θα κάνεις ερωτήσεις με την όποια χάλια αγγλική προφορά σου και θα σου απαντάει με καλές απαντήσεις. Στα RPG κάπως έτσι φαντάζομαι ότι θα μπορούσε να παίρνει κάποιος ένα quest. Βέβαια για ποιο λόγο να μην γίνεται με τον κλασικό τρόπο της επιλογής διαλόγου; Αφού θα χρειαστεί...δεκαετίες κάποιος και εκατοντάδες άτομα για να φτιάξει τόσο τρελό A.I. σε κάθε χαρακτήρα. Ε λοιπόν έχει διαφορετική χάρη το να λες "Hello" σε έναν NPC και να σου απαντάει, πριν περάσεις κατευθείαν στο "κυρίως ψητό" ή να προσπαθείς να ανακαλύψεις μέσω πραγματικού διαλόγου πως θα πάρεις ένα quest.

Βέβαια όπως έγραψα στο Editorial Νοεμβρίου, τα genres του VR gaming είναι συγκεκριμένα. FPS, Adventures, άντε και First-Person Racing. Οι gamers που αποζητούν κάμερα τρίτου προσώπου, κανένα Strategy ή Platform, θα μείνουν για πάντα στο κλασικό σύστημα της παραδοσιακής οθόνης. Πως θα φανταζόσασταν όμως ένα Virtual Reality...Fighting που θα μας μάθαινε ακόμα και πολεμικές τέχνες χωρίς να χρειάζεται να πληρώσουμε δάσκαλο ή να μας έβαζε να παίξουμε online με άλλους χρήστες; Για να το πάω ακόμα παραπέρα...σκεφτείτε να φορούσατε και χειριστήρια αφής και να πονούσατε σε κάθε χτύπημα! Όλα αυτά μάλλον ούτε στο Street Fighter X δεν θα τα δούμε. Πιστεύω ότι θα αργήσουν λίγο περισσότερο.

Η άνοδος των eSports
Το γεγονός ότι η eSports σκηνή προσελκύει διαρκώς ολοένα και περισσότερους χορηγούς και το ποσοστό των gamers που ασχολούνται με τα eSports μεγαλώνει, δείχνει ότι ο συγκεκριμένος κλάδος σαφώς έχει μέλλον. Όσο οι εταιρείες ενδιαφέρονται, τον στηρίζουν και φτιάχνουν games της κατηγορίας των eSports, τόσο θα ανεβαίνει και το συγκεκριμένο κοινό.

Μελλοντικά, τα eSports θα παίξουν σημαντικό ρόλο μόνο αν υπάρξουν οργανωμένες προσπάθειες σε επίπεδο ομοσπονδίας. Αν θέλουν πραγματικά να λέγονται "ηλεκτρονικός αθλητισμός" και να αποκτήσουν οπαδούς τότε θα πρέπει οι publishers να κάτσουν σε ένα κοινό τραπέζι να συζητήσουν, να συσταθεί μια παγκόσμια ομοσπονδία gaming με ιδρυτικά μέλη EA, Ubisoft, Sony, Blizzard, Microsoft, Riot, Activision, Nintendo, Capcom, Square Enix και πολλούς ακόμη τιτάνες του χώρου και να υπάρχει ένα site σαν το Uefa.com όπου θα βρίσκεις αναλυτικά τις ομάδες και τα προφίλ παικτών με πλήρη στατιστικά (χώρα, ηλικία, ημερομηνία γέννησης, φωτογραφίες κτλ.)

Μόνο έτσι θα διαδοθούν τα eSports, θα οργανωθούν για τα καλά και θα τα μάθει ο κόσμος. Έτσι θα ταυτιστούν και οι gamers με τις ομάδες και τους παίκτες. Διαφορετικά αν τώρα ρωτήσεις έναν μέσο παίκτη League of Legends (σ.σ. μέσο, όχι έμπειρο) να σου πει την πεντάδα μιας ξένης ομάδας στο LCS στην καλύτερη να ξέρει τα IDs των παικτών, σίγουρα όχι τα ονόματα. Αν λοιπόν μία ομοσπονδία διοργανώσει επίσημο πρωτάθλημα σε κάθε χώρα τότε θα αρχίσουν να γεμίζουν τα γήπεδα. Όχι μόνο σε LoL events, αλλά και στα υπόλοιπα games. Φανταστείτε τώρα να γεμίζει ένα γήπεδο και να βλέπεις...τουρνουά 11v11 στο Fifa 40 με Virtual Reality παίκτες στο χορτάρι. Τραγικό σαν εικόνα σε σχέση με το πραγματικό ποδόσφαιρο, δεν παύει όμως να φαντάζει -έστω και λίγο- ενδιαφέρον. Αντίστοιχη εικόνα θα μπορούσε να υπάρξει π.χ. σε γήπεδο πολεμικών με Virtual αθλητές σε ένα...Street Fighter του μέλλοντος.

Τι θα προλάβουμε από το μέλλον;
Ενώ η τεχνολογία τρέχει με ραγδαίους ρυθμούς, η ζωή μας προχωράει πιο γρήγορα και η ταχύτητα της τεχνολογίας μας φαίνεται κάπως...αργή. Όσοι έχετε προλάβει όμως τις προηγούμενες δεκαετίες, αν καθίσετε και σκεφτείτε πως φτάσαμε από τα 64k και τα 128k του Commodore και του Amstrad στα 32GB RAM σήμερα και στις κάρτες γραφικών 4GB και 8GB θα τρελαθείτε.

Το Virtual Reality gaming δεν πιστευω οτι θα αντικαταστήσει την χρήση οθόνης. Θα είναι πάντοτε ένας εναλλακτικός τροπος διασκέδασης. Για μένα συνταγή που κερδίζει δεν αλλάζει. Οι οθόνες θα βρίσκονται πάντοτε εκεί. Ίσως να είναι διαφορετικές σε σχέση με το πως τις γνωρίζουμε σήμερα.

Το Virtual Reality gaming, το Augmented Reality gaming και γενικώς μία εντελώς νέα μορφή gaming πιθανόν θα την ζήσουμε. Όταν θα έχουμε γεράσει. Θα την απολαύσουν καλύτερα οι επόμενες γενιές. Εμείς ίσως την προλάβουμε στο ξεκίνημά της. Θα μας πονάει η μέση μας από το καθισιό γιατί όλες αυτές τις δεκαετίες "σαπίζουμε" μπροστά από μία οθόνη και οι περισσότεροι δεν γυμναζόμαστε. Ήδη όσοι είμαστε 30+ έχουμε αρχίσει να νιώθουμε τους πρώτους πόνους. Μετά την επίσκεξη στον ορθοπεδικό που μόλις μας συνέστησε να βγαίνουμε βόλτα και να κινούμαστε, θα δοκιμάζουμε το μελλοντικό "Virtual Augmented World 3" με σταθερά 90 frames, παίζοντας το Desert Island του 2060, που θα μας βάζει σε ένα νησί παρέα με προκλήσεις. Κι όλα αυτά φορώντας αισθητήρες αφής, ενώ η γυναίκα μας από μέσα θα φωνάζει "Έεελα, το φαϊ σου κρύωσε! Εγώ έφαγα. Έλα να φας κι εσύ κι άσε με να παίξω κι εγώ λίγο."

To παρόν άρθρο δεν είναι απόλυτο και έχει μόνο σκόρπιες σκέψεις που ίσως βγουν, ίσως πάλι όχι.

Δείτε τα προηγούμενα άρθρα της στήλης Editorial.