30 χρόνια Amiga

Αναμνήσεις μιας ζωής.

Η Amiga έκλεισε αυτό το μήνα 30 χρόνια παρουσίας, δείγμα του ότι μεγαλώσαμε κι εμείς μαζί της.

Στο σημερινό άρθρο της στήλης Retro, όπως είχα ανακοινώσει προ ημερών, ήταν επιβεβλημένο να ασχοληθώ με...την πρώτη μου αγάπη. Η Amiga ήταν και συνεχίζει μέχρι σήμερα να είναι για πολλούς από εμάς τους gamers, η πρώτη μας "φίλη". Αυτό άλλωστε μαρτυρά και το όνομά της.

Η κατασκευάστρια εταιρεία Commodore δημιούργησε στις 23 Ιουλίου του 1985 την Amiga 1000. Η πρώτη αυτή Amiga διαδέχθηκε τους ήδη επιτυχημένους Commodore 64 και 128, υπολογιστές που αποτέλεσαν από τις πρώτες επιλογές των gamers στις αρχές δεκαετίας του ’80. Από τα 64kb RAM του Commodore 64 το 1982 φτάσαμε στα 256kb RAM της Amiga 1000, η οποία διέθετε CPU Motorola 68000 στα 7.16 MHz, ικανή για multitasking…παπάδες. Το λειτουργικό σύστημα Workbench της Amiga αποτέλεσε κατά σειρά ετών μία τεράστια καινοτομία, καθώς φόρτωνε σε μόλις λίγα δευτερόλεπτα από δισκέτα και επέτρεπε ταυτόχρονη χρήση πολλών εφαρμογών με ελάχιστη χρήση μνήμης, σε βαθμό που τα Windows 3.1 αισθανόντουσαν “σκουπίδι”. Κατά την άποψή μου, μόνο με την έλευση των Windows 95 μπορούμε να πούμε ότι η Commodore έχασε τον τίτλο του “καλύτερου λειτουργικού στον κόσμο” κι όλα αυτά ένα χρόνο αφότου η εταιρεία είχε ήδη κλείσει.

Η Amiga 500
Αποτελεί τον –κατά πολλούς- κορυφαίο υπολογιστή της δεκαετίας του ’80. Κυκλοφόρησε το 1987 και είχε την μεγαλύτερη διάδοση από οποιονδήποτε άλλο, αφού υποστήριζε 512KB Ram, κάρτα γραφικών 736×567i 4-bpp PAL, ενώ ο Motorola επεξεργαστής μπορούσε να αναβαθμιστεί σε 68010, 68020, 68030 ή 68040. Αργότερα η Amiga 1200 δεχόταν μέχρι και 60060.

Η Amiga ήταν ο δεύτερος υπολογιστής μου καθώς από την πράσινη οθόνη του Amstrad το 1988 πέρασα στα φανταχτερά γραφικά της Amiga 500. Τα πρώτα χρόνια της Amiga δεν υπήρχε καμιά τρελή γκάμα από games, αλλά όταν την απέκτησα είχε αρχίσει ήδη να παίρνει τα πάνω της. Πέραν του IK+ (2D Fighting, σχεδόν launch title), ένα χρόνο πριν είχε κυκλοφορήσει το Shadow of the Beast. Παρά το loading κάτι λεπτών που χρειαζόταν με τις δύο δισκέτες του, η Psygnosis μας είχε ρίξει το σαγόνι στο πάτωμα με τα γραφικά. Parallax scrolling, ηχητικά εφέ που σπάγανε τύμπανα και τρομάζανε όποιον τα έβλεπε και gameplay που απαιτούσε πραγματικά skills. Το ίδιο έτος παίξαμε και το Kick Off, το πιο δύσκολο ποδοσφαιράκι στον κόσμο αλλά και το Secret of Monkey Island, ένα από τα καλύτερα Adventures όλων των εποχών (για να παίξω Adventure φανταστείτε πόσο τρομερό ήταν).

Amiga 1200 και το peak της εποχής
Το 1992 κυκλοφόρησε η Amiga 1200 και μαζί μια πληθώρα από games. Ευτυχώς για τους φτωχούς gamers η Amiga μπορούσε να αναβαθμίσει την μνήμη της σε 1MB και να τρέξει τα περισσότερα από τα νέα παιχνίδια. Η κλειστή αρχιτεκτονική της Amiga όμως, ήταν ένας από τους λόγους που επισκιάστηκε από τα PC.

Τις χρονιές ’91, ’92 και ’93 κυκλοφόρησαν games που αποτελούν σταθμό για την εποχή τους. Από πού να αρχίσουμε και που να τελειώσουμε. Το Sensible Soccer με την τεράστια database, τα φοβερά γραφικά και ήχο εκείνη τη χρονιά και το εθιστικό gameplay που στο Sensible World of Soccer μετεξελίχθηκε με το Career Mode; Να πούμε για το Cannon Fodder και τα συνεχόμενα Load/Save όποτε πέθαιναν οι βετεράνοι στις αποστολές μας; Να πούμε για το αγαπητό μας Lemmings; Ακόμα και η τριλογία των Turrican άφησε εποχή. Μας ξενυχτούσε με τις ώρες μέχρι να το τερματίσουμε (ξεχάστε τα checkpoints τότε) και για τους πιο ψαγμένους, Dune 2 (όχι port από τα PC αλλά κατά πολύ ανώτερη έκδοση κύριοι), Championship Manager και The Manager (είχαμε μεγάλη αρρώστια οι managerάδες για να παίζουμε τότε αυτό το πράμα).

Οι τελευταίες χρονιές της Amiga μας χάρισαν αριστουργήματα τύπου The Chaos Engine και Superfrog, αλλά και –με το ζόρι- ports όπως τα Rise of the Robots και DOOM ή το Napalm, μια συμπαθητική απόπειρα Real-time Strategy στα πρότυπα του Command & Conquer. Από το κλείσιμο της Commodore το 1994, δεν βρέθηκε καμία σοβαρή κατασκευάστρια εταιρεία, που θα δημιουργήσει μια Amiga με σοβαρή αρχιτεκτονική (όπως έγινε πολλά χρόνια μετά με τα PowerPC) αλλά ταυτόχρονα θα την στηρίξει τόσο σε software, όσο και σε βαρβάτα video games. Το indie development πάντως στήριζε, στηρίζει και θα στηρίζει την Amiga scene, όσο κρατούν τα…πόδια των indie devs που μεγάλωσαν με τον αγαπημένο τους υπολογιστή.

Αναμνήσεις
Θεωρώ την Amiga ένα μεγάλο κεφάλαιο της ζωής μου ως gamer, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να κατανοήσει ένας console gamer ή ένας PC gamer της εποχής που δεν κατάφερε καν να παίξει Amiga games σε φίλο του. Μπορεί ο Amstrad να με έμαθε να παίζω games, αλλά η Amiga μας μεγάλωσε. Σε κάθε γειτονιά υπήρχε κι από ένα Amigάς, με πλήθος από games, τα οποία αγοράζαμε τότε μόνο με βόλτες στη Στουρνάρη στο κέντρο της Αθήνας.

Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τα τουρνουά Sensible Soccer και Sensible World of Soccer με τους φίλους, με τα Tomahawk ανά χείρας ή στα Amigathering. Τα διπλά στην ίδια οθόνη με το Chaos Engine ή με split-screen σε racing όπως Lotus και Super Cars II. Η Amiga ήταν, είναι και θα είναι η επιτομή της χρυσής εποχής του gaming των υπολογιστών και αν η ιστορία είχε εξελιχθεί διαφορετικά τότε μπορεί σήμερα τα PC και οι Mac να είχαν ακόμη έναν τρίτο ανταγωνιστή στο παιχνίδι.

Δείτε το Top 10 των κορυφαίων Amiga games.

Ποιες είναι οι αναμνήσεις σας από την Amiga; Ελάτε να τις συζητήσουμε εκτενώς στο Retro subforum του GameWorld.