Είναι αλήθεια ότι τα παιχνίδια στα κινητά τηλέφωνα ποτέ δε με συγκινούσαν ιδιαίτερα. Ανήκω στην κατηγορία των σκληροπυρηνικών PC gamers και αναγνωρίζω σε ύψιστο βαθμό τους τίτλους που κυκλοφορούν στις μεγάλες κονσόλες της Sony και της Microsoft (οι οποίες έχουν απομείνει τώρα). Εντούτοις, αυτές τις μέρες σκέφτηκα να κάνω ένα διάλειμμα από τα… τετριμμένα και να ασχοληθώ με δύο free to play τίτλους που μου κέντρισαν το ενδιαφέρον το τελευταίο διάστημα. Το πρώτο δεν είναι άλλο από το Downton Abbey: Mysteries of the Manor, καθώς είμαι φανατικός της γνωστής τηλεοπτικής σειράς του BBC, η οποία διανύει τον έκτο και τελευταίο κύκλο της. Ωστόσο, πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με το Android μου μετά την είδηση για την κυκλοφορία ενός ελληνικού game, το οποίο μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή.
Το LandFort είναι ένα παιχνίδι Physics-Based Platform Shooter, όπως παρουσιάζεται από την εταιρία, ουσιαστικά ένα Tower Defense με στοιχεία RPG που βασίζονται στις συνεχείς αναβαθμίσεις του ήρωα και του μικρού στρατού που θα δημιουργήσει στη συνέχεια. Στόχος αυτού είναι να καταφέρει να πάρει πίσω το βασίλειο που έκλεψε ο δαίμονας άρχοντας Devenoth και τα minions του περνώντας αλώβητος από 20 κάστρα και σκοτώνοντας το σύνολο των εχθρών, που ανέρχονται σε 88. Ομολογώ ότι ο τίτλος αυτός είναι ένας από τους πλέον εθιστικούς που έχω παίξει γενικώς, καθώς κάθε φορά που χάνεις σε βάζει να σκέφτεσαι τις κινήσεις που έπρεπε να κάνεις για να προχωρήσεις περισσότερο και, κυρίως, σε ποιες αναβαθμίσεις χρειάζεται να επενδύσεις τα χρήματα που κέρδισες από αυτήν την προσπάθεια. Το παιχνίδι είναι πάρα πολύ δύσκολο -καθώς δεν υπάρχει save κι αν χάσεις, ξεκινάς από την αρχή- και για να καταφέρω να δω τα πυροτεχνήματα του τέλους χρειάστηκα περίπου 25 ώρες!
Ο ήρωας είναι ένας βαλλιστροφόρος με τέσσερα attributes τα οποία αναβαθμίζονται συνεχώς. Πέραν του strength και του armor υπάρχει το intellect, που αυξάνει το damage που προκαλούν τα abilities του (rage, arrow barrage, cannonball barrage, explosive shot), και το tactics που μειώνει το cooldown τους. Φυσικά, για όλα αυτά και τις αναβαθμίσεις των ίδιων των abilities απαιτούνται coins, τα οποία αποκτούνται είτε μέσω χρημάτων είτε από τους εχθρούς που σκοτώνεις σε κάθε μάχη. Αυτοί διακρίνονται σε πετροβόλους, τοξότες, βαλλιστροφόρους, πυροβολητές και κανονιέρηδες και δίνουν 10-50 coins αντίστοιχα. Επειδή, όμως, ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη, ο ήρωάς μας έχει τη δυνατότητα να κάνει recruit έως και τέσσερις ακόμη στρατιώτες, τους οποίους μπορεί ο καθένας να αναβαθμίσει με το… αζημίωτο, έστω και εικονικό.
Ξεκινούν κι αυτοί από stone throwers, ενώ φτάνουν στα κανόνια όπως οι εχθροί τους, εξαιρώντας την κατηγορία της βαλλίστρας. Προσωπικά, τερμάτισα το game με δύο κανόνια να συνοδεύουν τον ήρωα που έφτασε μέχρι Level 14 και χωρίς να ξεκλειδώσω το explosive shot, ακόμη κι έτσι όμως όλα αυτά συνεπάγονται δεκάδες ώρες gameplay. Για τους… ανυπόμονους υπάρχει η επιλογή αγοράς coins με πραγματικά χρήματα, που ξεκινούν από ένα ευρώ και φτάνουν μέχρι τα 50 για 450.000 coins(!), αν φυσικά θέλει κάποιος να ξεκλειδώσει τα πάντα. Για να τερματίσει το παιχνίδι πιστεύω ότι 10 ευρώ για 75.000 coins μπορούν να αποδειχθούν αρκετά, τουλάχιστον με σωστή διαχείριση στην κατανομή τους.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα physics του παιχνιδιού, που είναι ένα από τα χαρακτηριστικά τα οποία τονίζονται περισσότερο. Το πεδίο βολής, η καμπύλη που θα διαγράψει η τροχιά της, η ίδια η δύναμή της, όλα καθορίζονται με απόλυτη ακρίβεια από τον τρόπο με τον οποίο θα κινήσει κάποιος το δάχτυλο επάνω στην οθόνη. Σε περίπτωση, δε, που το εκάστοτε βλήμα χτυπήσει στο έδαφος, αυτό θα του απορροφήσει μέρος της δύναμής του, ωστόσο το ίδιο θα αναπηδήσει κι είναι πιθανό να προκαλέσει damage ακόμη και διά της τεθλασμένης! Το ίδιο ισχύει και για τις βολές των εχθρών. Επιπροσθέτως, και καθώς η σωστή στόχευση παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, θέλει ιδιαίτερη προσοχή στο σημείο που θα σημαδέψεις, καθώς ρίχνοντας μια πέτρινη ή ξύλινη κολόνα μπορείς να γκρεμίσεις σχεδόν ολόκληρο το κάστρο προκαλώντας damage σε περισσότερους από έναν εχθρούς, κι ακόμη περισσότερο εάν σημαδέψεις σε κάποιο από τα κιβώτια με εκρηκτικά, τα οποία υπάρχουν σε κάθε επίπεδο. Κολόνες οι οποίες ταλαντεύονται με πολύ ομαλό τρόπο και μπορεί ακόμη και μια σχεδόν «τζούφια» βολή να προκαλέσει ένα ντόμινο κατεδάφισης.
Τα γραφικά είναι πολύ όμορφα και ευχάριστα, είναι κρίσιμο δε ότι το φόντο δεν κουράζει -παρότι παραμένει σταθερό σε όλη την πορεία- με το γαλάζιο του ουρανού, το πράσινο της GrassLand (όπου λαμβάνει χώρα το παιχνίδι) και το καφέ πετρώδες υπέδαφος να «δένουν» αρμονικά και με ζωντάνια. Τα οπτικά εφέ είναι αρκετά εντυπωσιακά, ιδίως στις στιγμές των εκρήξεων και των κατεδαφίσεων, ενώ τα ηχητικά καταφέρνουν να ξεχωρίσουν. Κι αυτό γιατί κάθε όπλο κάνει έναν ξεχωριστό, πολύ χαρακτηριστικό θόρυβο, τόσο τη στιγμή του πυρός όσο και κατά την όπλιση. Το soundtrack του παιχνιδιού είναι ιδιαίτερα όμορφο και αποτελείται από τρία μικρά κομμάτια του Kevin MacLeod, τα Our Story Begins, Dark Star και Devastation and Revenge.
Τα δύο πρώτα είναι για τα μενού, ενώ το τρίτο για τη διάρκεια του παιχνιδιού, κάτι που όμως γίνεται επαναλαμβανόμενο. Ανεξαρτήτως αυτού, υπάρχει δυνατότητα απενεργοποίησης της μουσικής ή/και των ηχητικών εφέ. Εδώ να προσθέσω ότι η μουσική του MacLeod έχει γίνει ίσως περισσότερο γνωστή στους gamers από το Sherlock Holmes: Crimes & Punishments, το οποίο κυκλοφόρησε πέρυσι. Κλείνοντας, το LandFort αποτελεί μια εξαιρετική free to play επιλογή και μια αξιολογότατη ελληνική δημιουργία που υπόσχεται να «κολλήσει» ακόμη κι αυτούς που δεν το περιμένουν. Πρόκειται για μια κλασική περίπτωση… Pringles στο χώρο των mobile games: Μετά το ποπ, δεν έχει στοπ!