Το Metal Gear Solid είναι μία από τις πιο γνωστές, σεβαστές και μακροβιότερες σειρές βιντεοπαιχνιδιών, μετρώντας 25 χρόνια στον χώρο. Η ανακοίνωση της πέμπτης συνέχειας του franchise τον Σεπτέμβριο του 2012, δείχνει ότι έχει πολλά να προσφέρει ακόμα. Παρά την αξιοπιστία της σειράς, ο δημιουργός της, Hideo Kojima, αντί να παραμείνει στην επιτυχημένη φόρμουλα των προηγούμενων τίτλων, αποφάσισε να κάνει δραστικές αλλαγές, με σκοπό την δημιουργία ενός MGS νέας γενιάς, όχι μόνο βάσει κονσόλας αλλά βάσει του ίδιου της του εαυτού.
Πολλά από τα νέα στοιχεία του παιχνιδιού έχουν διχάσει τους οπαδούς της σειράς, θεωρώντας ασύμβατα με το στυλ της σειράς. Άλλοι τα θεωρούν αντιγραφή από άλλα παιχνίδια (Splinter Cell). Έχοντας αυτό στο νου, αποφάσισα να κάνω μία ανάλυση αυτών.
Disclaimer : Στο παρακάτω άρθρο θα παρατηρήσετε την χρήση λέξεων όπως "ίσως", "μπορεί να" που δηλώνουν πιθανότητα. Αυτό γίνεται για τον σαφέστατο λόγο ότι.. δεν έχω παίξει το παιχνίδι ! Και μέχρι να το παίξω (όλο !) η γνώμη μου δεν μπορεί να θεωρηθεί έγκυρη.
Gameplay
Tag your enemies
Ένα από αυτά είναι το μαρκάρισμα (tag) των αντιπάλων με χρήση των κυαλιών , που δίνει την δυνατότητα στον παίκτη να μην "χάνει" τους εχθρούς .
Από την μία αυτό το σύστημα ακολουθεί την HUD-less φιλοσοφία του MGS V, σε μία προσπάθεια να επιτευχθεί καλύτερο immersion στο παιχνίδι, μην αποσπώντας την προσοχή του gamer με οθόνες. Επίσης, ιστορικά, γνωρίζοντας ότι το παιχνίδι διαδραματίζεται το 1974-1983, δηλαδή ανάμεσα στο story arc του Naked Snake και αυτο του Solid Snake, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μία "μετάβαση" από τα σόναρ και τους ανιχνευτές κίνησης των προηγούμενων περιπετειών του Big Boss στο τεχνολογικά πιο εξελιγμένο Soliton Radar που αντικρίσαμε για πρώτη φορά στο MGS1. Υπερβολική σκέψη, δεν λέω αλλά πιστεύω ότι αξίζει τουλάχιστον μία αναφορά.
Από την άλλη όμως ένας τέτοιος μηχανισμός, ίσως να διευκολύνει αισθητά το παιχνίδι με κίνδυνο να χαθεί η ένταση και ο συνδυασμός ρεαλισμού και immersion που ο Kojima εκθειάζει ως στόχο του V.
Take it sloooow
Ένα άλλο feature είναι η επιβράδυνση του χρόνου για ελάχιστα δευτερόλεπτα, την στιγμή που σας αντιλαμβάνεται ένας αντίπαλος, με σκοπό την εξουδετέρωση του, προτού ειδοποιήσει headquarters και γίνει το έλα να δεις.
Αν το δούμε θετικά, μπορούμε να υποθέσουμε ότι μία τέτοια ικανότητα αρμόζει σε ένα θρυλικό στρατιώτη όπως τον Big Boss. Ο άνθρωπος έχει αποτρέψει δύο παγκόσμιες πολεμικές συρράξεις !
Και πάλι όμως είναι μηχανισμός που παραποιεί την συνοχή του gameplay και συγχωρεί τον παίκτη δίνοντας του άλλη μία ευκαιρία αντί να τον τιμωρεί για την έλλειψη παρατηρητικότητας του.
Επίσης ίσως καταντάει βαρετό ή ενοχλητικό ή και τα δύο το να ενεργοποιείται slow-motion για ΚΑΘΕ εχθρό που σας πιάνει στα πράσα.
Re-gen is sooo Next-Gen
Άλλος μηχανισμός που προβληματίζει είναι το health regeneration. Αν και το έχουμε συναντήσει και σε προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, εδώ για πρώτη φορά η ζωή αναπληρώνεται πλήρως(υποθέτω). Αυτή την φορά, μάλλον θα ξεχάσουμε τα rations και δυστυχώς (για μένα) το κυνήγι ζώων, το οποίο ίσως ήταν πολλά υποσχόμενο από άποψη survival, δεδομένου του open-world στοιχείου.
Η επιλογή αυτή ίσως έχει γίνει για να διατηρεί το παιχνίδι μία κινηματογραφική ροή (κάτι που έχει αναφέρει ο Kojima στο twitter). Π.χ. καθώς ο παίχτης φυγαδεύει κάποιον όμηρο, οι σφαίρες πέφτουν βροχή. Αντί λοιπόν να αναγκάζεται να ανοίγει το μενού ή να παρατά τον κρατούμενο προς αναζήτηση ration, συνεχίζει να τρέχει, προσπαθώντας να βρει καταφύγιο από το "χαλάζι" για λίγο.
Επίλογος Gameplay
Θέλοντας να εκφράσω την άποψή μου θα κλείσω με το παρακάτω.
Προσθήκες που υπονομεύουν τη δυσκολία είδαμε και στο Metal Gear Solid 4. Συγκεκριμένα :
1. Το αυτόματο καμουφλάζ
2. Το ρομποτάκι Mk 22
3. Το Drebin Shop (ουσιαστικά η αμεσότητα απόκτησης πυρομαχικών οποιαδήποτε στιγμή)
Ωστόσο, το παιχνίδι είχε αρκετά ελεύθερη προσέγγιση, κι έτσι αντίστοιχα ο παίχτης:
1. Μπορούσε να κάνει register βασικά textures (π.χ. γρασίδι, τοίχος, σκοτάδι) και να επιλέξει να τα αλλάζει manually (όπως στο MGS3)
2. Μπορούσε να μην το χρησιμοποιήσει καθόλου (nuff said)
3. Μπορούσε να αρκεστεί στα πυρομαχικά που βρίσκει στις πίστες και στις σωρούς τον αντιπάλων. Έβρισκες αρκετές σφαίρες κι αυτό γιατί είχαν "γενικευτεί" (π.χ. δεν υπάρχουν πλέον σφαίρες ΜΟΝΟ για ΑΚ-47 αλλά σφαίρες 9mm που ταιριάζουν σε πολλά όπλα).
Ιστορία/Παρουσίαση
Where's my voice ?
Ίσως τον μεγαλύτερο ντόρο τον έχει προκαλέσει η αντικατάσταση του θρυλικού πλέον David Hayter με τον Kiefer Sutherland.
Η αλλαγή κλασικών ηθοποιών μάλλον έχει γίνει της μόδας τελευταία καθώς αντικαταστάθηκε ο Michael Ironside από τον Eric Johnson στο Splinter Cell.
Αυτό αποτελεί σίγουρα ένα σοβαρό πλήγμα στη νοσταλγία των απανταχού φαν του MGS, αλλά αξίζει να αναφερθεί ότι ο Sutherland είναι ένας αξιόλογος ηθοποιός και το μικρό δείγμα που ακούσαμε στο τρέιλερ της Ε3, δεν απείχε πολύ από την χροιά του Hayter.
Εν τέλει μάλλον είναι θέμα προσωπικής προτίμησης το αν θα αγαπηθεί ή θα μισηθεί την αλλαγή αυτή.
Μιλώντας για τον εαυτό μου, το τρέιλερ του Ground Zeroes (το πρώτο που είδαμε ever για το παιχνίδι), το οποίο θα αναρτηθεί στα αγγλικά στο επίσημο site του MGS V πιθανόν στο τέλος της εβδομάδας (22/9/2013) θα κρίνει την επιλογή αυτή. Και για να είμαι πιο συγκεκριμένος, η απόδοση της φράσης "Kept you waiting, huh ?"..
Βέβαια, υπάρχει η πιθανότητα να εμφανιστεί ο David Hayter ως Solid Snake και το όλο σκηνικό αλλαγής του, να στήθηκε για την διαφοροποίηση μεταξύ του χαρακτήρα του και του Naked Snake. Ποιος ξέρει ;
Cut the Cut-Scenes !
Η μείωση της διάρκειας των cut-scenes, είναι μία καλή επιλογή με το immersion υπόψιν. Τα εν λόγο βίντεο στην περίπτωση του MGS 4 ήταν επικά και καλοσκηνοθετημένα αλλά αποσυντόνιζαν λιγάκι τον παίκτη με τα πισωγυρίσματα και τις αναφορές. Το Guns Of The Patriots είχε σκοπό την πλήρη κάλυψη όλων των σεναριακών ερωτημάτων που είχανε τεθεί στους προηγούμενους τίτλους και το πέτυχε θριαμβευτικά.
Εφόσον πλέον αποκτήσαμε τις απαντήσεις, με το MGS V ίσως γίνεται προσπάθεια παρουσίασης μίας πιο συνεκτικής ιστορίας, όπως στα MGS3 και Peace Walker.
Επίλογος
Κλείνω λέγοντας ότι η πορεία των Metal Gear Solid θυμίζει αυτή των θρυλικών τίτλων της Nintendo (Super Mario, Legend Of Zelda κ.α.), μιας και παρά την μεγάλη ηλικία της, ακόμα δεν έχει απογοητεύσει, τουλάχιστον όχι πλήρως, τους θιασώτες της. Ακόμα και το MGS2 που προκάλεσε δυσαρέσκεια λόγω της μετάβασης του πρωταγωνιστικού ρόλου στο αγόρι του ήλιου Raiden, για αυτούς που έδωσαν βάση στο σενάριο, ήταν μία σοφή και καλά δικαιολογημένη επιλογή.