Ένα από τα πράγματα που έχω αγαπήσει περισσότερο από την παιδική μου ηλικία είναι τα παραμύθια. Οι γνωστές ιστορίες που όλοι, λίγο-πολύ, λατρεύαμε να ακούμε από τους μεγαλύτερους, να βλέπουμε στο βίντεο ή να βυθιζόμαστε με τις ώρες στις σελίδες των βιβλίων διαβάζοντας. Από τον Αίσωπο (621 π.Χ. - 564 π.Χ.) μέχρι τον Σαρλ Περώ (1628-1703), τους αδερφούς Γιάκομπ (1785-1863) και Βίλχεμ Γκριμ (1786-1859) και τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (1805-1875), οι οποίοι χάρισαν στον κόσμο τα περισσότερα από τα πλέον δημοφιλή και αγαπημένα παραμύθια που έχουν υπάρξει ποτέ, ενώ η πηγή ορισμένων άλλων χάνεται στα βάθη των αιώνων. Η Disney παρέλαβε τη σκυτάλη και τα μετέφερε πρώτη στο σινεμά ήδη από τις αρχές της δεκαετίας το ΄30, κάνοντας την αρχή με μια ταινία μικρού μήκους το 1933, διάρκειας μόλις οκτώ λεπτών! Ο λόγος για τα Τρία Μικρά Γουρουνάκια, με τον Big Bad Wolf να φυσάει με όλη τη δύναμη των πνευμόνων του γκρεμίζοντας το ένα μετά το άλλο τα σπίτια των δύο πρώτων!
Όλες αυτές τις ιστορίες, και για την ακρίβεια τους ίδιους τους πρωταγωνιστές τους, θέλησε ο συγγραφέας Bill Willingham να μεταφέρει μετά το millennium λίγο πιο «κοντά μας», εγγύτερα στην ανθρώπινη πραγματικότητα, δημιουργώντας μια σειρά comics που έμελλε να αποκτήσει πολύ μεγάλη απήχηση και να αποσπάσει ουκ ολίγα βραβεία. Πρόκειται για το Fables, το οποίο επί 13 συναπτά έτη συντρόφευσε πολλούς fans ιδίως στις Η.Π.Α., σε συνολικά 150 τεύχη τα οποία κυκλοφόρησαν από τον Ιούλιο 2002 έως τον ίδιο μήνα του 2015. Πιο συγκεκριμένα, οι Fables αποτελούν μια ολόκληρη κοινότητα και κατοικούν σε μια γειτονιά του Manhattan. Για την ακρίβεια, η ιστορία τους είναι μάλλον θλιβερή καθώς αναγκάστηκαν πριν από πολλούς αιώνες να ξενιτευτούν, εγκαταλείποντας τα παραμυθένια βασίλεια, κάστρα και σπίτια στα οποία κατοικούσαν, εκδιωκόμενοι από έναν κοινό εχθρό ο οποίος προσδιορίζεται με το γενικό όνομα «The Adversary».
Κάπως έτσι όλοι αυτοί οι χαρακτήρες των παραμυθιών προσπαθούν να φτιάξουν εκ νέου τη ζωή τους, ζώντας κρυφά από τους κανονικούς ανθρώπους, τους «Mundies», όπως τους αποκαλούν. Όσοι μέχρι πρότινος ζούσαν βασιλικά, τώρα καλούνται να αντιμετωπίσουν τη σκληρή πραγματικότητα και να δουλέψουν για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, ενώ το ίδιο ισχύει και για όλους τους υπόλοιπους, οι οποίοι πασχίζουν κάτω από ακόμη πιο αντίξοες συνθήκες να τα βγάλουν πέρα. Στερείται νοήματος η απαρίθμηση των ηρώων αυτών, καθώς πρόκειται για δεκάδες. Πάντως η λογική της διαβίωσης κρυφά από τον υπόλοιπο κόσμο θυμίζει έντονα τους μάγους στον κόσμο του Harry Potter, όπου ακόμη και η ονομασία των μη μάγων είναι παρόμοια (Muggles).
Το έδαφος υπήρχε πρόσφορο για την ανάπτυξη ενός παιχνιδιού σχετικά με τους Fables κι έτσι η Telltale Games ήταν αυτή που έσπευσε να το αξιοποιήσει κυκλοφορώντας στη σεζόν 2013/14 ένα ακόμη graphic adventure από αυτά που συνηθίζει, αλλά και μια από τις πλέον αξιόλογες δημιουργίες της μέχρι σήμερα. Το The Wolf Among Us ήρθε να βαδίσει στα χνάρια των comics επεκτείνοντας την ιστορία τους… προς τα πίσω, με ένα prequel το οποίο απέσπασε πολύ καλές κριτικές παγκοσμίως και αγαπήθηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των gamers. Όπως προκύπτει κι από τον τίτλο του παιχνιδιού, πρωταγωνιστής δεν είναι άλλος από τον άλλοτε γνωστό ως Big Bad Wolf, τον Κακό Λύκο ο οποίος τώρα όχι μόνο έχει ανθρώπινη μορφή, αλλά, επονομαζόμενος Bigby Wolf, είναι ο Σερίφης των Fables! Όσοι βεβαίως έχουν διαβάσει τα comics (δεν ανήκω στη συγκεκριμένη κατηγορία) είναι απολύτως εξοικειωμένοι μ’ αυτό.
Αρμόδιος να εφαρμόζει ή και να επιβάλλει το νόμο, ο Wolf προσπαθεί να διατηρεί τις ισορροπίες μεταξύ των συντοπιτών του αλλά και να αποτινάξει από πάνω του τη «ρετσινιά» του παρελθόντος, όταν ήταν ο φόβος και ο τρόμος των δασών και όχι μόνο, με αποτέλεσμα σήμερα όχι μόνο να αδυνατεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη, αλλά η παρουσία του να προκαλεί ουκ ολίγα αρνητικά συναισθήματα σε όσους έχουν άσχημες αναμνήσεις από αυτόν. Άλλωστε είναι γεγονός ότι όλοι οι πρωταγωνιστές των παραμυθιών έχουν συνεπακόλουθα φέρει μαζί τους στον κόσμο των ανθρώπων και κάποια στοιχεία του παλιού καλού ή κακού τους εαυτού, τα οποία ενίοτε μπορεί να κάνουν την εμφάνισή τους. Ο Bigby δεν αποτελεί εξαίρεση…
Η κοινότητα της Fabletown εκτείνεται σε δύο περιοχές, την οδό Bullfinch στο ανώτερο δυτικό τμήμα του Manhattan και σε μια αγροτική περιοχή γνωστότερη ως The Farm, βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Όπως επισημάνθηκε, βασική υποχρέωση των Fables είναι να κρύβονται από τους κανονικούς ανθρώπους. Ως εκ τούτου, ένα βασικό πρόβλημα που προκύπτει αφορά τους αρκετούς χαρακτήρες των ιστοριών οι οποίοι δεν έχουν ανθρώπινη μορφή, όπως είναι ο Mr. Toad, ο βάτραχος από το The Wind in the Willows (Ο Άνεμος στις Ιτιές). Οι συγκεκριμένοι υποχρεούνται να αγοράζουν ένα ξόρκι, το Glamour, το οποίο τους επιτρέπει να παίρνουν ανθρώπινη μορφή.
Όμως αυτό το spell είναι ιδιαίτερα ακριβό, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να μη μπορούν να το πληρώσουν για να κυκλοφορούν ελεύθερα στο Manhattan. Συνέπεια αυτού είναι να υποχρεούνται να ζήσουν στη Φάρμα διατηρώντας μεν τη φυσική τους εμφάνιση, αλλά σε μια περιοχή την οποία οι πιο πολλοί αισθάνονται ως φυλακή από τη στιγμή που απαγορεύεται να την εγκαταλείψουν. Λίγοι είναι οι χαρακτήρες που μπορούν να αλλάζουν εμφάνιση κατά το δοκούν και ο Wolf συγκαταλέγεται μεταξύ αυτών, ανακτώντας στις περιπτώσεις αυτές μέρος των παλαιών τρομερών και υπερανθρώπων δυνάμεών του. Στο παιχνίδι κάνουν την εμφάνισή τους κλασικοί ήρωες των παραμυθιών, όπως η Πεντάμορφη και το Τέρας, καθώς και αντικείμενα όπως το μαγικό λυχνάρι και ο μαγικός καθρέπτης της Κακιάς Μάγισσας.
Τα γεγονότα του παιχνιδιού χρονολογούνται στο 1986, δεκαετίες πριν από αυτά των comics, ενώ το περιεχόμενο αμφοτέρων απευθύνεται ξεκάθαρα σ’ ένα κοινό σαφώς μεγαλύτερης ηλικίας της προπαιδικής. Στον τίτλο της Telltale, τα πράγματα στη Fabletown δεν δείχνουν να πηγαίνουν και τόσο καλά. Η φτώχεια ταλαιπωρεί τους κατοίκους της, οι οποίοι αντεπεξέρχονται πολύ δύσκολα στις απαιτήσεις της ζωής, ενώ κάποιοι αδυνατούν ακόμη και γι’ αυτό. Ο δε Bigby προσπαθεί σε άμεση συνεργασία με τη… Χιονάτη (περιττές οι συστάσεις), ιδιαιτέρα γραμματέα του δημάρχου, Ichabod Crane (γνωστού από τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στον Μύθο του Ακέφαλου Καβαλάρη), να καταστήσει τη διαβίωση των Fables όσο το δυνατόν πιο ομαλή, δίχως όμως τα επιθυμητά αποτελέσματα. Και καθώς όπου υπάρχει φτώχεια, το έγκλημα ανθίζει, υπάρχουν αυτοί που επιδιώκουν να εκμεταλλευθούν την προβληματική κατάσταση προς όφελός τους και εις βάρος όλων των υπολοίπων, αναπτύσσοντας παράνομες δραστηριότητες που εκτείνονται σ’ ένα ευρύτατο φάσμα. Τα πράγματα όμως σοβαρεύουν δραματικά όταν μια μέρα δολοφονείται ένας Fable χαρακτήρας, για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια. Έτσι ο Wolf καλείται αναπόφευκτα να αναλάβει δράση και να ακολουθήσει τα ίχνη της ειδεχθούς πράξης ώστε να ανακαλύψει τον υπεύθυνο.
Πρόκειται για μια σκοτεινή αστυνομική ιστορία συλλογής πληροφοριών και σύνθεσης στοιχείων, που υπόσχεται εναλλαγή συναισθημάτων αλλά και αβεβαιότητα για τις επιλογές που θα πρέπει να γίνουν. Ο Wolf έχει αναμφίβολα την πιο ισχυρή προσωπικότητα μεταξύ των υπολοίπων ηρώων και, κατά την άποψή μου, μια από τις πιο δυναμικές γενικότερα στα games. Το παιχνίδι προσφέρει πολλές επιλογές «απόδοσης» του χαρακτήρα του, οι οποίες μπορεί να είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Όντας σε θέση εξουσίας, καλείται να διαχειριστεί αυτήν, τις ίδιες τις καταστάσεις που αντιμετωπίζει αλλά και τον πολύ επιθετικό παλιό του εαυτό, ο οποίος μπορεί να έρθει στην επιφάνεια αρκετά εύκολα, χρησιμοποιώντας βία για να πετύχει αυτό που θέλει ή να αποσπάσει την πληροφορία που επιθυμεί, ξεφεύγοντας όμως έτσι από τα νόμιμα πλαίσια που οφείλει να σέβεται, πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που τα εκπροσωπεί. Ομολογώ ότι προσωπικά πέρασα από… όλα τα επίπεδα.
Πέραν του Σερίφη, ωστόσο, και οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέροντες αλλά και διαφορετικοί μεταξύ τους, προσθέτοντας πολλούς πόντους στην υπόθεση. Κάποιοι εξ αυτών είναι της διπλανής πόρτας, άλλοι προσδιορίζονται από ένα πιο underground υπόβαθρο, όλοι όμως έχουν να διηγηθούν μια ξεχωριστή ιστορία. Τα πέντε επεισόδια του The Wolf Among Us επικεντρώνονται σε ποσοστό 65%-70% στους διαλόγους, τις απαντήσεις που δίνει ο Bigby και τις επιλογές που κάνει κάθε φορά, ενώ ένα 30%-35% αφορά τα quick time events σε… μάχιμες καταστάσεις. Γρίφοι δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα, ενώ ο βαθμός πρόκλησης είναι ανύπαρκτος. Προσωπικά, δεν πέθανα ούτε μία φορά, κάτι που δε μου έχει ξανασυμβεί. Εξερευνώντας τον εκάστοτε χώρο υπάρχει η δυνατότητα συλλογής ορισμένων αντικειμένων, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό να επεκτείνει επί της ουσίας τη διάρκεια του παιχνιδιού, η οποία κυμαίνεται μόλις στις 7,5 ώρες! Το μεγαλύτερο επεισόδιο είναι το πρώτο, περίπου 120 λεπτά, τα δύο επόμενα διαρκούν από 90, το τέταρτο 80 και το τελευταίο μόλις 70!
Στο voice acting έχει γίνει εξαιρετική δουλειά, καθώς η βαθιά αλλά και σκληρή φωνή του Adam Harrington στο ρόλο του Wolf είναι επιβλητική, ενώ σε υψηλό επίπεδο κυμαίνονται όλες, ανδρών και γυναικών. Οι περισσότεροι ηθοποιοί, άλλωστε, είχαν συνεργαστεί και στο πρόσφατο παρελθόν με την Telltale, κατά κύριο λόγο στην πρώτη σεζόν του The Walking Dead αλλά και στο Back to the Future. Το soundtrack τηρεί κατά βάση ένα low profile, «παρακολουθώντας» διακριτικά τα τεκταινόμενα επί της οθόνης και πετυχαίνοντας το σκοπό του, με ορισμένες εξαιρετικές συνθέσεις σε ηλεκτρική κιθάρα από τον Jared Emerson-Johnson, σταθερό συνεργάτη της συγκεκριμένης εταιρίας. Τα δε cel shaded γραφικά με κέρδισαν από την πρώτη στιγμή αποδίδοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και έντονους -κατά βάση μουντούς- χρωματισμούς την ατμόσφαιρα του τίτλου.
Επιπλέον, πολύ ενδιαφέροντα είναι τα extras, τα οποία ξεκλειδώνουν σταδιακά παρέχοντας περαιτέρω πληροφορίες για το σύνολο των χαρακτήρων και τις ιστορίες που τους ακολουθούν, καθώς και για διάφορα καταστήματα και αντικείμενα του παιχνιδιού. Καταλήγοντας, το The Wolf Among Us αποδεικνύεται ένας πολύ δυνατός τίτλος στην κατηγορία του, εξαιρετικά δομημένος, με ένα εμπνευσμένο background και ακόμη πιο ενδιαφέρουσα υπόθεση. Η διάρκειά του, ωστόσο, θα μπορούσε (όφειλε;) να είναι τουλάχιστον κατά 25% μεγαλύτερη καθώς υπήρχαν πολλά διαθέσιμα στοιχεία από τον κόσμο των Fables προς αξιοποίηση. Ανεξαρτήτως αυτού, πρόκειται για μια πολύ δυνατή interactive ιστορία, την οποία όλοι οι λάτρεις αυτού του ιδιότυπου genre που ανέδειξε τα τελευταία χρόνια η Telltale αξίζει να τιμήσουν.