Είμαι σίγουρος ότι όταν θα 'χετε πάει σε κάποιο ελληνικό κατάστημα για videogames είτε αυτό το κατάστημα είναι super market όπως τα αείμνηστα Carrefour, είτε κατάστημα ηλεκτρικών ειδών και τεχνολογίας όπως ο Kωτσόβολος,το Πλαίσιο τα Media Markt και το Public, είτε εξιδεικευμένα καταστήματα videogames όπως το Console Club, θα 'χετε συναντήσει έστω και μια περίπτωση στην ζωή σας όπου ο υπάλληλος ή ο καταστηματάρχης που σας εξυπηρέτησε ήταν τόσο άσχετος με το θέμα videogames που απορείς αν έχει παίξει ποτέ του έστω κι ένα φιδάκι στο κινητό του. Μπορεί και να σας έχει περάσει η ιδέα από το μυαλό ότι είναι ικανός να μπερδέψει το iPhone με το Nintendo 3DS. Που ακόμα κι αν είναι ένας απλός υπάλληλος σε κατάστημα ηλεκτρικών ειδών και δεν είναι υποχρεωμένος να παρακολουθεί όλες τις τελευταίες εξελίξεις στον χώρο των videogames, είναι υποχρεωμένος τουλάχιστον να παρακολουθεί τουλάχιστον σχετικές λίστες - έστω κι επί τόπου στον υπολογιστή του - ώστε να μην πετάξει μαργαριτάρια του τύπου "Το νέο Halo Wars που ζητάτε το έχουμε και για Nintendo Switch". Το εν λόγω blog λοιπόν είναι αφιερωμένο για δικές σας (αλλά και δικές μου) τέτοιες εμπειρίες - ή εμπειρίες φίλων σας.
- Πάρε Bubsy 3D,
σου λέω!
σου λέω!
Σ' ένα Console Club που κάποτε υπήρχε στο Χαλάνδρι κι όπου ήμουν τακτικός πελάτης με τους φίλους μου και διάφορους γνωστούς μου, ο καταστηματάρχης ήταν ένας σχετικά νέος άνθρωπος που έβλεπε ότι τα videogames πουλάνε πολύ (εν εποχή PlayStation/N64/Dreamcast...) κι έτσι αποφάσισε ν' ανοίξει ένα Console Club (τυπική περίπτωση της εποχής που ένας άσχετος θα άνοιγε ένα Console Club επειδή το έβλεπε ως εύκολο κέρδος, κυρίως χάρη στην πειρατεία του PlayStation, του PC και του Dreamcast). Oπότε δεν ήταν και λίγα τα μαργαριτάρια που έχω ακούσει από το στόμα του. Το πιο χαρακτηριστικό ήταν όταν πρότεινε σ' εμένα κι ένα φίλο μου - ψαγμένοι gamer-άδες - το Bubsy 3D ενώ ήμασταν μαθητές λυκείου. Αντίστροφα, όταν μια κυρία ζήτησε για το ανήλικο εγγονάκι της - που μάλλον πήγαινε δευτέρα ή τρίτη δημοτικού - κάποια καλά παιχνίδια για να παίξει, της πρότεινε το Mortal Kompat Mythologiesπου δεν το αγόραζε κανείς γιατί ήταν και είναι απαισιότατο (και αρκετά βίαιο για μικρό παιδί) και το Final Fantasy VIII (που ανάθεμα αν θα καταλάβαινε τίποτα από το παιχνίδι).
- Πάρε Resident Evil για το μικρό σας, κύριος!
Κι ενώ πολλές φορές έχουν γίνει αντιδράσεις από την κοινή γνώμη για την καταλληλότητα των videogames στην αγορά (πράγμα που εξακολουθεί να γίνεται καθώς όλα τα ανήλικα βρίζουν online στο Call of Duty και GTA) υπάρχουν ασυνείδητοι υπάλληλοι που προκειμένου να ξεφορτωθούν την πραμάτεια κάνουν τα πάντα. Τους τυχαίνει περίπτωση όπου ένας πατέρας ζητάει για τον γιό του ένα videogame και αυτοί δεν μπαίνουν καν στον κόπο να ρωτήσουν την ηλικία του παιδιού ώστε να τους δώσουν το κατάλληλο παιχνίδι. Κι έτσι γνώρισα ένα παιδί που πήγαινε 4η-5η δημοτικού και πήρε ως δώρο από τον πατέρα του το Resident Evil 2 για το PlayStation. Kαι πέρα από το γεγονός ότι είναι μικρός για να παίξει ένα survival horror game, ήταν και ολίγον τι φοβιτσιάρης οπότε καταλαβαίνετε πόσο θα χέστηκε την ώρα που το έπαιζε. Αντί για Crash Bandicoot ή Spyro the Dragon, το παιδί σκότωνε ζόμπια!
- PS1 Controller λειτουργεί στο PS2; Μα τι 'ναι αυτά που λέτε;
Όταν με το καλό αγόρασα ένα PlayStation 2 από το Multirama στη Ρόδο μαζί με ένα 5.1 surround system, o υπάλληλος με ρώτησε αν ήθελα κι ένα extra controller. Του απάντησα εγώ - μέγα λάθος μου! - "Δεν χρειάζεται. Έχω από το PlayStation 1 και μπαίνουν και στο Playstation 2." Και μου απαντά σαν γκουρού "Μα...είναι διαφορετικές κονσόλες. Δεν γίνεται αυτό.". Άντε τώρα να του αλλάξεις γνώμη. Αλλά επειδή είμαι πραγματικά τέρας ευγένειας είπα απλά OK και άντε γεια.
ΙΝΦΟ: Απλά για να ξέρετε. Λειτουργούν τα PS1 controllers σχεδόν σε όλα τα games του PS2. Στην PS2 slim έκδοση όμως δεν χωράνε όλα λόγω του πλαστικού καλύμματος, οπότε για να τα χώσετε, ψάξτε για κανένα extension cable.
- H άλλη εκδοχή των fighting games!
Eπί εποχής PS1 όταν πήγαινα ακόμα γυμνάσιο πήγα στο Comfuzio για να βρω κάποιο fighting game για να παίξω με τους Super Omni Bros μου. Ο πωλητής, ξετρελαμένος με την ιδέα που μπήκα και μόνο, έτρεξε αμέσως να με εξυπηρετήσει. Του εξηγώ ότι ψάχνω Tekken, Soul Blade ή κάτι παρόμοιο και μου λέει “Δεν έχω αυτά, αλλά μισό λεπτό… Ορίστε!”.
Δεν ήξερα ότι το Tomb Raider ήταν fighting…
Εσάς ποια είναι η πιο αστεία εμπειρία σας;