GameWorld Blogs

Όλα αυτά τα χρόνια ως gamers, έχει περάσει από τα χεριά μας πολύ μεγάλος αριθμός παιχνιδιών. Μέσα όμως από αυτό το πλήθος παιχνιδιών, δεν είναι λίγες οι φορές όπου έχουμε ‘’πιάσει’’ τον εαυτό μας να εντυπωσιάζεται από ένα βιντεοπαιχνίδι σε αρκετά μεγαλύτερο βαθμό από τα υπόλοιπα. Ακόμα και εάν δεν ανήκει στο αγαπημένο μας είδος.

Είναι λοιπόν , εκείνο το παιχνίδι που ξεχωρίζει και μας δίνει την ευχάριστη αίσθηση ότι όσα χρόνια και αν περάσουν πάντα θα είμαστε πρόθυμοι να ξαναζήσουμε την εμπειρία που προσφέρει.

Και φυσικά δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στον τεχνικό τομέα. Σίγουρα τα γυαλιστερά και αληθοφανή γραφικά προσδίδουν στο παιχνίδι μια άλλη ζωντάνια, ωστόσο πολλά παιχνίδια τα όποια δεν θα τα χαρακτήριζες και «αιχμή της τεχνολογίας» για την εποχή τους, είχαν τόσο ευχάριστο και άμεσο gameplay όπου προκαλούσαν τον παίχτη να αφιερώσει πολύ από τον ελεύθερο χρόνο του σε αυτά και να αποκομίσει μεγάλη ευχαρίστηση.

Μιλώντας καθαρά μέσα από την προσωπική μου εμπειρία , δεν θα ξεχάσω ποτέ την ξεχωριστή αίσθηση που μου είχε αφήσει το Τhe legend of Zelda: the windwaker.  Και μπορεί τα cel shaded γραφικά του παιχνιδιού να φαίνονταν «παιδικα» στα μάτια μου, όταν όμως έπαιξα το παιχνίδι για πρώτη φορά, το απόλαυσα όσο λίγα….

Η απλή και λιτή αίσθηση που σου άφηνε ο γραφικός κόσμος του παιχνιδιού, ανυψώνει την έννοια “παίζω ένα videogame” σε κάτι πολύ παραπάνω. Κάτι το οποίο ξεχωρίζει  από το σωρό.

Επίσης , θεωρώ σημείο αναφοράς το σενάριο και το συναισθηματικό δέσιμο - εξέλιξη  των χαρακτήρων στη σειρά Final  Fantasy , με αποκορύφωμα τα 6 , 7, 8 και 10.  Μαζί και τα υπέροχα μουσικά κομμάτια που διανθίζουν την δράση του παιχνιδιού.

Πραγματικά ο επί σειρά ετών σύνθετης της σειράς Nobuo Uematsu κάνει θαύματα στον ηχητικό τομέα και σε πολλές περιπτώσεις συγκινεί με επικές μουσικές στιγμές ( ff 9 ).

Ακόμα, δεν θα πρέπει να ξεχάσω τη σύγχρονη σειρά – σε σχέση μετά προαναφερθέν παιχνίδια -  Bioshock.  Πραγματικά είχα χρόνια να εντυπωσιαστώ με ένα – κατά βάση – FPS.

Απόκοσμη, ανατριχιαστική λεπτομέρεια στους περιβάλλοντες χώρους (συνδυασμένη με RPG στοιχειά), που ποτέ όμως, δεν ενοχλούσε τον παίχτη.   Ισα, ίσα τον ωθούσε να εξερευνήσει και την πλέον μικρή πιθαμή της πόλης Rapture.

Επιπρόσθετα, η σειρά MGS. Από εκείνα τα παιχνίδια που το στοιχειό της κινηματογραφικοτητας σε συναρπάζει.

VirtualFighter. Από τις λίγες σειρές ξύλου όπου νιώθεις ότι οι λαβές που πραγματοποιείς πλησιαζουν έντονα το ρεαλισμο των πραγματικών.

Θα μπορουσα να συνεχίσω με λίστες ολόκληρες ξεχωριστών παιχνιδιών, ωστόσο τα παραπάνω είναι ένα καλό παράδειγμα για το πώς μπορεί ένα βιντεοπαιχνίδι να δώσει καλλιτεχνική χροιά στην συνολική gamingέμπειρα.

Συνοψίζοντας,  όποιος επιθυμεί να γράψει  πιο παιχνίδι κατά τη γνώμη του, ήταν εκείνο που τον συνεπήρε περισσότερο στη  διάρκεια ενασχόλησης μαζί του. Μέχρι την επόμενη ανάρτηση σε αυτό το blog, εύχομαι καλή ανάσταση και ακόμα περισσότερο gaming ….!!!!! ;-)

Σε μια πρόσφατη περιήγηση μου στα βίντεο του YouTube, είδα μετά από καιρό, για μια ακόμα φορά το tech demoτου PS3 με το αναβαθμισμένο σε ποιότητα γραφικών αρχικό FMV του FFVII.

Όσοι με γνωρίζουν , ξέρουν πολύ καλά την αγάπη που τρέφω για τη συγκεκριμένη σειρά, ειδικά για τον έβδομο τίτλο της.

Όπως και ο περισσότερος κόσμος εκεί έξω, έτσι κι εγώ είχα μένει άναυδος στη σκέψη και μόνο, ότι θα μπορούσε να υπάρξει ένα remake του FFVII κάποια στιγμή στο μέλλον. Είτε στις τωρινές, είτε στις κονσόλες επόμενης γενιάς.

Από το 2006 όμως μέχρι σήμερα, και παρά το γεγονός ότι το απανταχού gaming κοινό διψάει για μια επανέκδοση, η δημιουργός εταιρεία δεν δείχνει να είναι πρόθυμη να προβεί σε κάτι τέτοιο.

Τα χρόνια περάσανε, δηλώσεις έχουν γίνει πολλές, με πάντα όμως αρνητικό αποτέλεσμα. Οτι δεν θα υπάρξει κάποιο remakeτου παιχνιδιού για την ώρα. Η κατάσταση στο γενικότερο σύνολο της παραμένει στάσιμη.

Αρκετοί είναι εκείνοι οι όποιοι , στάθηκαν αντίθετοι με την κυκλοφορία ενός remake. Ο λόγος απλός και κατανοητός. Η αρχική αίσθηση που σου δημιουργούσε το παιχνίδι ίσως καταστρεφόταν  με συγχρόνους τεχνολογικούς  μηχανισμούς. Η αίσθηση νοσταλγίας που σου έδινε ο Cloud και η παρέα του στο PSX, ίσως εξαφανιζόταν οριστικά στα γυαλισμένα , φωτορεαλιστικά γραφικά  μιας κονσόλας νέας γενιάς.

Με αλλά λόγια, υπήρχε μέρος των οπαδών της σειράς όπου, ναι μεν ήθελαν ένα remake, ωστόσο είχαν μεγάλες αμφιβολίες και επιφυλάξεις για το εάν το τελικό αποτέλεσμα είχε κρατήσει την ουσία και τις «ρίζες» από τον αρχικό τίτλο.

Ο φόβος κατάρρευσης του επιτυχημένου οικοδομήματος του FFVII οδηγούσε πολλούς στη σκέψη « εφόσον είναι ήδη καλό, θα ήταν φρόνιμο να μην το πειράξουμε, διακινδυνεύοντας την ήδη καλή, δοκιμασμένη συνταγή ».

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και εκείνοι που θεωρούν ότι με βάση την ισχύ που  προσφέρει το σύγχρονο hardware, η εμπειρία που θα μπορούσε να δώσει μια επανέκδοση του FFVII , θα ήταν κάτι το πρωτόγνωρο, κάτι το επαναστατικό. Πέραν δηλαδή του ήδη εκπληκτικού σεναρίου, θα μπορούσαν να βελτιωθούν στο μέγιστο βαθμό οι μηχανισμοί του gameplay.

Ποιος είναι εκείνος ο όποιος δεν εντυπωσιάστηκε από την ταινία FF 7 AC;  Ποιος δεν θα ήθελε να δει για άλλη μια φορά τον τραγικό χαμό της Aeris με εφάμιλλης ποιότητας γραφικά ;

Νομίζω πως όλοι θα το επιθυμούσαν , ενώ εκτιμώ ότι μια επανέκδοση του παιχνιδιού θα αποτελούσε πραγματικό χρυσορυχείο για τη δημιουργό εταιρεία.

Παρόλα αυτά, την παρούσα διαμορφωμένη κατάσταση την γνωρίζουμε όλοι. Είπαμε για την ώρα είναι στάσιμη. Και παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι θα έτρεχαν με κλειστά μάτια να αγοράσουν το παιχνίδι σε μια ενδεχόμενη επανέκδοση του, είμαστε εδώ και πολύ καιρό με την ελπίδα – και τη φαντασία να οργιάζει !!

Όπως και να έχει, ας ελπίσουμε ( για μια ακόμα φορά ) ότι θα είμαστε σε θέση να ακούσουμε για ένα πολυπόθητο remake και να το δούμε να μεταφέρεται στις οθόνες μας…!!   

Το έτος είναι 1998, μόλις έχω στην κατοχή μου το PSX και φυσικά επειδή το «demo one» από μονο του δεν είναι αρκετό, το βλέμμα μου στρέφεται στα γεμάτα από παιχνίδια ράφια του καταστήματος.

Με λίγο ψάξιμο καταλήγω στο CrashBandicoot 3 Warped. Λίγο το εντυπωσιακό εξώφυλλο της θήκης , λίγο η εμπειρία με το προηγούμενο παιχνίδι της σειράς σε κονσόλα  φίλου αποφασίζω να το αγοράσω στην τιμή των 18.000 δρχ. Και φυσικά δεν το μετανιώνω . Αντίθετα επρόκειτο για μια σημαντική αγορά όπου θα με έκανε να αγαπήσω το είδος των platform games  περισσότερο από ποτέ.

Και αυτό διότι στα μάτια μου το αγαπητό μαρσιποφόρο της Naughty Dog είχε την αίσθηση που δεν σου έδινε ούτε ο Mario, ούτε o Sonic. Σίγουρα και οι τρεις ήρωες ήταν μια κατηγορία από μονοί τους ωστόσο ο Crash είχε κάτι το ξεχωριστό , κάτι το ανάλαφρο.
Η συνεχεία γνωστή.  Για άλλη μια φορά ο ( κλασσικά ) κακός της υπόθεσης  dr. Neo Cortex συμμαχεί με την μοχθηρή μάσκα « Uka–Uka» προκειμένου να εξοντώσει τον Crash και την παρέα του. Φυσικά ο πρωταγωνιστής μας δεν είναι μονός του καθώς έχει στο πλευρό του τη φιλήσυχη αδερφή του Coco( μαζί με τα κατοικίδια της! ) και τη μάσκα προστάτη “Aku– Aku”.

Ποια η αποστολή σου; H συλλογή μωβ κρυστάλλων και χρωματιστών διαμαντιών στα διάφορα επίπεδα του παιχνιδιού.

Η συνταγή του gameplayαπλή , αποτελεσματική και άκρως διασκεδαστική.  Ο Crash είναι σε θέση να πραγματοποιεί μια πληθώρα από «τρέλες» κινήσεις συμπεριλαμβανόμενων το στριφογύρισμα , το γρήγορο τρέξιμο, τα ψηλά άλματα και τη στόχευση ( σε μετέπειτα επίπεδα ) , για την εξόντωση και αποφυγή των αντιπάλων. Πλην των έχθρων όμως κύρια ασχολία μας είναι η συλλογή μήλων , έξτρα ζωών και το σπάσιμο ξύλινων κουτιών (πολλά κουτιά όμως).

Ευχάριστη προσθήκη είναι τα μηχανοκίνητα μέσα που χρησιμοποιούν οι ήρωες μας, όπως και οι ικανότητες τους να ελέγχουν διάφορα ζωάκια , ανάλογα με τις απαιτήσεις κάθε πίστας.
Οι πιστές του παιχνιδιού διακρίνονται για την ποικιλία τους και την έντονη λεπτομέρεια που τις κάνουν να ξεχωρίζουν . Έχουμε να εξερευνήσουμε βροχερούς βαλτούς , υποθαλάσσιους αφιλόξενους κόσμους και μυστικούς αιγυπτιακούς τάφους. Στο σύνολο έχουμε 32 ολόκληρα επίπεδα στη διάθεση μας – 2 εκ των οποίων είναι μυστικά - , ενώ η αντοχή του παιχνιδιού κρίνεται άκρως ικανοποιητική και προκαλεί τον παίχτη να ασχοληθεί ξανά για την 100% ολοκλήρωση τους.
Στον ηχητικό τομέα η μουσική που ακούγεται στα επίπεδα είναι ευχάριστη , ενώ οι λιγοστοί διάλογοι στις σύντομες κινηματογραφικές σκηνές χαρακτηρίζονται απολαυστικοί και λειτουργούν σωστά. Τα ηχητικά εφέ με την σειρά τους κλέβουν την παράσταση με άφθονες χιουμοριστικές κραυγές από τον ηρώα μας.
Ακόμα , το επίπεδο δυσκολίας του παιχνιδιού είναι σταδιακά αυξανόμενο χωρίς όμως να γίνεται κουραστικό  και ακατόρθωτο να ολοκληρώσει κάποιος μια πιστά.
Σε γενικές γραμμές αυτά είναι τα βασικά στοιχειά του παιχνιδιού με τα όποια είχα εντυπωσιαστεί. Έτσι λοιπόν όποιος επιθυμεί να αναβιώσει λίγο νοσταλγία από platform gaming περασμένων δεκαετιών είναι καιρός να … (ξανά)παίξει το Crash Bandicoot 3 !!!

Στο κείμενο που ακολουθει θα γίνει λόγος για ένα adventure το οποίο προσωπικά θεωρώ ότι αποτελεί ένα διαμάντι για τo είδος.

Αναφέρομαι φυσικά στο  Syberia, το μοναδικό αυτό δημιούργημα που κυκλοφόρησε η Microids το 2002 και εντυπωσίασε κοινό και κριτικούς. Τι ήταν όμως εκείνο το οποίο έκανε στα μάτια όλων  το παιχνίδι τόσο ξεχωριστό; Οι λόγοι πολλοί. Σε πρώτη φάση ήταν το ιδιαίτερα καλογραμμένο σενάριο.

 Εσύ αναλαμβάνεις το ρόλο της νέας ( και ωραίας ) δικηγόρου Kate Walker  όπου ταξιδεύεις από την Αμερική στην Ευρώπη  και συγκεκριμένα στο γραφικό και ήσυχο γαλλικό χωριό Valadilene. Ο στόχος είναι η διαδικασία εξαγοράς του εργοστάσιου παιχνιδιών της Anna Vorarlberg από μια αμερικανική επιχείρηση. Η τύχη όμως δείχνει να μην είναι με το μέρος της πρωταγωνίστριας καθώς μετά την άφιξη της στο χωριό βρίσκεται αντιμέτωπη με την κηδεία της ιδιοκτήτριας του εργοστάσιου.

Παρά το ατυχές αυτό γεγονός η Kate δεν το βάζει κάτω και αποφασίζει να βρει τον αμέσως επόμενο νόμιμο κληρονόμο που δεν είναι άλλος από τον μέχρι πρότινος φημολογούμενο ως νεκρό αδελφό της Αnna, τον HansVorarlberg. OHansωστόσο δείχνει να μην δείχνει σημεία παρουσίας εδώ και πολλά χρόνια, ενώ η επίμονη του ασχολία με τον κόσμο των μαμούθ τον οδήγησε στη μακρινή Σιβηρία.

Έτσι λοιπόν ξεκινάς μια πορεία αναζήτησης του Hans με συντρόφια ένα automaton. Ένα «ανδροειδές», το οποίο θα αποτελέσει τον πιστό φίλο και συνεργάτη σου κατά τη διάρκεια της μεγάλης και δύσκολης περιπέτειας σου.

Πέραν όμως του σεναρίου που κρύβει ανατροπές και πολλές εκπλήξεις για τον παίχτη , το Syberia είχε την ευκολία και την αμεσότητα στον χειρισμό, στοιχειό που συναντά κάνεις σε όλα τα point and click adventures. Το ποντίκι με το οποίο πραγματοποιείται εξ ολοκλήρου η κίνηση της ηρωίδας είναι ιδανικό τόσο στην αλληλεπίδραση της με τους περιβάλλοντες χώρους όπου περιφέρεται, όσο και για την επίλυση των γρίφων, στοιχειό πολύ ανάλαφρο και ξεκούραστο.

Στο κομμάτι των γρίφων συναντάμε εύκολα στην πλειοψηφία πάζλ  χωρίς να απαιτείται από τον παίχτη ιδιαίτερη φαντασία ή πολύπλοκους μηχανισμούς για την επίλυση τους. Θα έλεγα ότι σε γενικότερες γραμμές οι γρίφοι του παιχνιδιού διαπνέονται από λογική και δεν πρόκειται να δυσκολέψουν ιδιαίτερα  τον παίχτη. Ξεχάστε όλες εκείνες τις ώρες όπου «σπάγατε το κεφάλι» σας προκειμένου να βρείτε λύση σε σημείο όπου είχατε κολλήσει σε αλλά adventures .

Στο οπτικό κομμάτι θεωρώ το Syberia αναμφισβήτητα από τα πλέον εκθαμβωτικά παιχνίδια του είδους. Τα προσχεδιασμένα γραφικά του παιχνιδιού έχουν απίστευτη λεπτομέρεια και αληθοφάνεια ενώ η ποικιλία των περιοχών που θα επισκεφτεί η ηρωίδα μας είναι μεγάλη και διαφορετική ως προς την αποτύπωση της στην οθόνη του υπολογιστή μας. Από τις φιλήσυχες κατοικίες και δάση του χωρίου Valadilene μέχρι τις επιβλητικές πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις Barrockstadt, το Syberia ξεχειλίζει από χρώματα και λεπτομέρεια που συναρπάζει το μάτι.

Στο ίδιο υψηλό επίπεδο βρίσκονται και τα FMVs του παιχνιδιού που αναβαθμίζουν την συνολική οπτική εμπειρία.

Ο ήχος επίσης έχει την τιμητική του με ανάλαφρα και ήρεμων τόνων μουσικά κομμάτια να κλέβουν την παράσταση και να δίνουν έναν δραματικό τόνο στην περιπέτεια της Kate Walker.

Επιπρόσθετα , να τονίσω ότι το Syberia έχει ικανοποιητική διάρκεια και θα ανταμείψει με πολλές ώρες ευχάριστου gameplay τον gamerπου θα ασχοληθεί μαζί του. Σε αυτό φυσικά συνεισφέρει τα μέγιστα και η ομαλή ροη του σεναρίου που ανέφερα στις παραπάνω παραγράφους.

Εάν λοιπόν είσαι λάτρης της περιπέτειας και ψάχνεις έναν τίτλο ο όποιος παρά τα χρονάκια του είναι ακόμα  σε θέση να καλύψει τις ανάγκες του  gamerστο έπακρο τότε συνιστώ το Syberia άφοβα. Το ταξίδι για τη μακρινή Σιβηρία μόλις άρχισε …!!!!

Η σειρά Tekken αποτελεί μία από της πλέον αναγνωρίσιμες σειρές ξύλου εδώ και χρόνια στο χώρο των κονσολών, ενώ σε κάθε νέα κυκλοφορία οι gamers δείχνουν το ίδιο αμείωτο ενδιαφέρον να ζήσουν ακόμα μια φορά την εμπειρία του ‘’ iron fist tournament”. 

Για μία ακόμα φορά έχουμε στη διάθεση μας όλους τους γνώριμους χαρακτήρες που αγαπήσαμε στα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς αλλα και φυσιογνωμιες από το παρελθον όπως οι Jun Kazama , Michelle Chang και Τrue Ogre. Από το μενου επιλογης χαρακτηρα γίνεται φανερό ότι υπάρχει μια ιδιαίτερα μεγάλη γκάμα επιλογής μαχητων με ξεχωριστό στυλ – στήσιμο και διαφορετικότητα των κινήσεων στη μάχη. Μαλιστα έχουμε να κάνουμε με ένα ολοκληρωμένο περιεχόμενο , ίσως το πληρέστερο μέχρι στιγμής στη σειρά Tekken .Επιπλέον ας μην ξεχνάμε ότι το παιχνίδι δίνει τη δυνατότητα παραμετροποίησης της μορφής των χαρακτήρων , με την επιλογή αλλαγής ρουχισμού , τυχόν αντικειμένων που μπορούν να φέρουν πάνω τους αλλά και γενικότερα στα στοιχεία εμφάνισης .

Το φιλικό και γνώριμο σε όλους τους οπαδούς της σέρας gameplay είναι εδώ - στοιχείο ιδιαίτερα θετικό. Η ευρεία και η ποικιλία των combos που μπορούμε να εκτελέσουμε είναι , αν μη τι άλλο , εντυπωσιακή με τους μαχητές μας να εκτελούν με ζωντάνια και ταχύτητα τις πολεμικές τέχνες τους. Ακόμα δεν πρέπει να παραλείψω ότι το παιχνίδι έχει διαμορφωθεί κατά τρόπο τέτοιο έτσι ώστε και ένας αρχάριος παίχτης να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει αντιπάλους όπου έχουν ασχοληθεί περισσότερο με τη σειρά . Σε γενικότερες γραμμές θα έλεγα ότι απευθύνεται σε όλο το gaming κοινό του είδους εξισορροπώντας το βαθμό δυσκολίας -και μεταγενέστερα εκμάθησης - ενός χαρακτήρα , ζητώντας από τον εκάστοτε gamer να αφιερώσει λιγότερο ή σε άλλες περιπτώσεις περισσότερο χρόνο για προχωρημένες πολύπλοκες κινήσεις μάχης.

Στον τεχνικό τομέα τα πράγματα κινούνται σε άρτιο επίπεδο με την νέα μηχανή γραφικών να δείχνει τα δόντια της αναδεικνύοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο υφές υψηλής ποιότητας , ομαλότητα στην κίνηση αλλά και λεπτομέρειες ειδικών εφέ . Σε αρκετές πιστές μπορούμε να διαλύσουμε το δάπεδο όπου κινούμαστε , να καταστρέψουμε τοίχους ή ακόμα και να χρησιμοποιήσουμε τυχόν αντικείμενα της πίστας προς όφελος μας ενάντια στον αντίπαλο.

Επίσης αναφορικά με τον ήχο δεν λείπουν τα κομμάτια με έντονο ρυθμό που προσθέτουν έναν άλλο τόνο στην ένταση της μάχης , ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι οι μαχητές μας μιλάνε την μητρική τους γλωσσά με ένα όμορφο lip sync και τις αντίστοιχες εκφράσεις στο πρόσωπο τους που φανερώνουν πόνο , αποφασιστικότητα ή το αίσθημα χαράς της νίκης.

Στη διεξαγωγή της μάχης ο παίχτης μπορεί να επιλέξει 2 χαρακτήρες τους οποίους και εναλλάσσει όποτε θέλει . Η μάχη τελειώνει όταν ο ένας από τους δυο αντιπάλους καταφέρει να βγάλει τον άλλο νοκ- άουτ. Έτσι οι αγώνες μεταξύ των αντιπάλων θέλουν μεγαλύτερη προσοχή και μία μικρή στρατηγική προκειμένου να εντοπίσουμε τα αδύναμα σημεία και εν τέλει να βγούμε νικητές σε μία μάχη. Άλλοι χαρακτήρες είναι πιο γρήγοροι αλλά με αδύναμα χτυπήματα , ενώ στον αντίποδα έχουμε τους κλασσικούς «αργοκίνητους» παίχτες όπου καταφέρνουν μαζική ζημιά. Μάλιστα κάποιος βετεράνος της σειράς είναι σε θέση να ξεδιπλώσει στην οθόνη του εντυπωσιακές σκηνές μάχης με ζωηρά χρώματα να πλημμυρίζουν την οθόνη.

Σε γενικότερες γραμμές μπορώ να πώ ότι το παιχνίδι φαίνεται προσεγμένο και καλοστημένο , ενώ η λογική της εταιρείας ανάπτυξης όπου ακολουθεί το « ότι είναι αποδεδειγμένα καλό καλυτέρα να μην το πειράξεις αλλά βελτίωσε το στα σημεία » με βρίσκει απολύτως σύμφωνο. Εχουμε λοιπόν ελευθερο χρονο; Kαλούμε φίλους , είμαστε έτοιμοι να φορέσουμε τα γάντια μας και να πάρουν φωτιά τα χειριστήρια σε ένα ακόμα τουρνουά της ‘’σιδερένιας γροθιάς’’ ….!!!!