Amd vs Intel

To πρώτο τετράμηνο του 2009 αποδείχθηκε ιδιαίτερα καυτό όσον αφορά τον χώρο των επεξεργαστών. Τόσο η Intel όσο και το αντίπαλος δέος της η ΑΜD, προέβησαν σε αρκετές νέες κυκλοφορίες όπως επίσης και κινήσεις στη σκακιέρα της αγοράς προσπαθώντας η καθεμία να εκπληρώσει τους δικούς της σκοπούς.

Η Intel κατάφερε να ξεπεράσει τη δύσκολη διετία 2004-2006, όταν πραγματικά είχε υποδεέστερα προϊόντα από την ΑΜD και σήμερα ευημερεί προσπαθώντας να διευρύνει όσο περισσότερο γίνεται τα ποσοστά της στην αγορά άλλα και να αυξήσει την ήδη υψηλότατη κερδοφορία της. Απο την άλλη, η AMD προσπαθεί να βελτιώσει το μερίδιο της, να ανταγωνιστεί όσο περισσότερο γίνεται την Intel και ταυτόχρονα να ορθοποδήσει οικονομικά.

Οι κινήσεις της AMD
Για να το πετύχει αυτό η AMD προέβη αναγκαστικά σε συμφωνία με την Advanced Technology Company(ATIC) και την Mubadala Develepment. Αφενός μεν αυτή η συμφωνία απέφερε ζεστό χρήμα στα ταμεία της AMD, μιας και είχε αρκετές συσσωρευμένες ζημιές και αφετέρου  η συμμαχία αυτή οδήγησε στη δημιουργία μιας θυγατρικής εταιρίας, της GlobalFoundries. Η εν λόγω εταιρία θα έχει αποκλειστικό σκοπό τη κατασκευή ολοκληρωμένων κυκλωμάτων για την μητρική εταιρία ΑΜD. Ουσιαστικά μ' αυτή τη κίνηση η AMD διαχωρίζει το design των επεξεργαστών της από την παραγωγή τους ευελπιστώντας ότι θα βελτιώσει τα οικονομικά της. Όμως η Intel, θεωρώντας ότι θίγεται απ' αυτή τη “διάσπαση” της AMD, προέβη σε καταγγελία. Βλέπετε οι δύο εταιρίες έχουν υπογράψει αρκετές συμφωνίες μεταξύ τους που ρυθμίζουν τους κανόνες χρήσης πάνω στην τεχνογνωσία που έχουν ανταλλάξει. Μεταξύ αυτών των συμφωνιών περιλαμβάνεται και το σετ εντολών x86 που ουσιαστικά είναι η κυρίαρχη αρχιτεκτονική επεξεργαστών τα τελευταία 20 χρόνια. H Ιntel θεωρεί πως η AMD παραβιάζει τις συμφωνίες δίνοντας στην GlobalFoundries την κατασκευή των ολοκληρωμένων κυκλωμάτων. Σίγουρα είναι ένα σήριαλ που θα μας απασχολήσει και στο μέλλον διότι και η Intel είναι εξαρτημένη από την ΑΜD σε θέματα πατεντών.

Ταυτόχρονα όμως με τις διοικητικές και οργανωτικές αλλαγες, η AMD κυκλοφόρησε και τους νέους της επεξεργαστές, τους  Phenom II καθώς επίσης λάνσαρε και το νέο της socket, το AM3. Οι Phenom II, όπως και οι προκάτοχοι τους, διαθέτουν τέσσερις πυρήνες άλλα πλέον κατασκευάζονται με τεχνολογία ολοκλήρωσης στα 45nm (το εν λόγω είναι ουσιαστικά το μέγεθος του transistor) και διαθέτουν σημαντικά αυξημένη Cache στα 8MB. Η μεγαλύτερη κλίμακα ολοκλήρωσης επέτρεψε στους μηχανικούς της ΑΜD να αυξήσουν το ρολόι των Phenom II κάτι που σε συνδυασμό με την υψηλή Cache, οδήγησε σε σημαντικά βελτιωμένες επιδόσεις σε σχέση με τους πρώτους Phenom. Τα πρώτα μοντέλα των Phenom II κυκλοφόρησαν για το προηγούμενο socket της AMD, το AM2+, που με ένα απλό Bios update δέχονται τους νέους επεξεργαστές. Κατόπιν, η AMD κυκλοφόρησε και το socket AM3 που υποστηρίζει μνήμες DDR3 σε σχέση με το AM2+ που δεχόταν αποκλειστικά και μόνο το DDR2. Σ' αυτό το σημείο η AMD έκανε το θαύμα της αφού εν μέρει μπέρδεψε τους καταναλωτές με την ονοματολογία της αφού οι Phenom II που είναι AM2+ δεν μπορούν να εγκατασταθούν σε μητρικές AM3 ενώ όσοι Phenom II είναι ΑΜ3 μπορούν να εγκατασταθούν σε μητρικές AM2+. Kυριολεκτικά το τμήμα marketing προκάλεσε ένα μικρό μπάχαλο.

Μπορεί το marketing της  AMD να μην τα πήγε και τόσο καλά με τη σύγχυση που δημιουργήθηκε με τους νέους Phenom, όμως τα πήγε εξαίσια με το λανσάρισμα των τριπύρηνων επεξεργαστών της εταιρίας. Η συνταγή είναι παλιά, γνωστή και επιτυχημένη στην βιομηχανία του hardware. Για να είναι βιώσιμη μια εταιρεία πρέπει να έχει όσο το δυνατόν λιγότερες γραμμές παραγωγής γίνεται. Δηλαδή ένας CPU με υψηλότερο ρολόι λειτουργίας έχει βγει από την ίδια γραμμή παραγωγής με έναν CPU με μικρότερο ρολόι λειτουργίας, άπλα ο πρώτος αποδείχθηκε ποιο ποιοτικός στα διάφορα tests που γίνονται οπότε χρονίστηκε υψηλότερα και φυσικά τιμολογήθηκε υψηλότερα. Όμως, διαφορετικά προϊόντα δεν προκύπτουν μόνο από τη ποιότητα του επεξεργαστή αλλά και από το αν κάποια τμήματά του δεν λειτούργησαν. Αυτό ισχύει κυρίως στις μνήμες Cache που αν ένα μοντέλο έχει ελαττωματική Cache άπλα απενεργοποιείται και πουλιέται σε χαμηλότερη κατηγορία τιμής. Αυτό δηλαδή περίπου ξεκίνησε να κάνει και η AMD με τους quad-core επεξεργαστές της. Όσοι quad-core επεξεργαστές έβγαιναν από τη γραμμή παραγωγής με ελαττωματικό τον ένα πυρήνα, λανσαρίστηκαν σαν τριπύρηνοι με χαμηλότερη τιμή. Επειδή όμως στην AMD παρατήρησαν ότι οι πωλήσεις των εν λόγω μοντέλων ήταν πολύ υψηλές, αφού συνδύαζαν επιδόσεις με χαμηλή σχετικά τιμή και οι ελαττωματικοί quad-core δεν ήταν τόσοι πολλοί ξεκίνησαν να πουλάνε quad core επεξεργαστές σαν τριπύρηνους. Μάλιστα, φρόντισαν να “διαρρεύσουν” στο Ιnternet τρόποι ξεκλειδώματος του τέταρτου πυρήνα, οπότε πολλοί χρήστες που είχαν πληρώσει για τριπύρηνο βρέθηκαν με τετραπύρηνο. Βεβαία θέλει προσοχή γιατί μόνο ορισμένα μοντέλα από τους τριπύρηνους είναι εν τέλει φυσιολογικοί κλειδωμένοι quad core.

Η στάση της Intel
Στην Intel, την κυρίαρχο της αγοράς πυριτίου, δεν φαίνεται να ιδρώνει το αυτί απο το οτιδήποτε, αφού παίζει πρακτικά μόνη της στην top end κατηγορία με τους Core i7. Οι μηχανικοί της Ιntel πραγματικά κάνανε σπουδαία δουλειά αφού αύξησαν δραματικά την αποκρισιμότητα του συστήματος προσθέτοντας τον memory controller μέσα στον επεξεργαστή και όχι στο chipset που βρισκόταν μέχρι σήμερα στους επεξεργαστές της Intel. Επιπλέον, δώσανε φοβερή ώθηση στις επιδόσεις με το αυξημένο ρολόι (οι Core i7 ξεκινάνε από τα 2.66 ghz), την αυξημένη Cache, τα δύο threads αν πυρήνα καθώς και τη γενικότερη βελτιωμένη αρχιτεκτονική του επεξεργαστή. Επιπλέον, άλλη μια σημαντική καινοτομία της Intel είναι το triple channel για τις μνήμες DDR3 που δέχεται ο core i7. Πλέον οι μνήμες τοποθετούνται ανά τριάδες και όχι ανά δυάδες που ίσχυε μέχρι σήμερα. Το triple channel προσφέρει και αυτό τα μέγιστα στις εξαιρετικές επιδόσεις του Core i7. Αυτό αποδεικνύεται και από όλα τα συγκριτικά tests στα οποία οι καινούργιοι επεξεργαστές της Intel βρίσκονται πολύ πιο μπροστά σε επιδόσεις τόσο από τους Phenom II όσο και από τα αδελφάκια τους, τους Core 2 Duo και Core 2 Quad.

Oι Core i7 ουσιαστικά συμπληρώνουν μόνοι τους την high end κατηγορία των CPUs αφού κάνεις δεν τους πλησιάζει σε επιδόσεις, έχοντας όμως παράλληλα και high τιμή. Για να αποκτήσει κάποιος τον φθηνότερο Core i7 με μια ικανοποιητική motherboard και 6 GB μνήμης (τα 3 GB μνήμης είναι πραγματικά πολύ λίγα γι' αυτόν τον επεξεργαστή) πρέπει να πληρώσει περί τα 560-580 ευρώ χωρίς όλα τα υπόλοιπα περιφερειακά. Από την άλλη, οι Phenom τις περισσότερες φορες ξεπερνάνε τους Core 2 Quad και τους Core 2 Duο σε επιδόσεις. Αντίστοιχο πακέτο motherboard, cpu και μνήμη για τη πλατφόρμα AM2+ είναι αισθητά πιο κάτω, περίπου στα 300 με 400 ευρώ, ενώ για την πλατφορμα AM3 το αντιστοιχο κόστος ανέρχεται σε 350 με 450 ευρώ. Σ' αυτή τη κατηγορία τιμής κυμαίνεται και η παλιά φουρνιά των επεξεργαστών της Ιntel, το Socket 775. Αυτό το socket θα σταματήσει απο εδώ και πέρα να ανανεώνεται με νέους επεξεργαστές. Aν συνοψίσουμε λοιπόν όλα τα παραπάνω και συνυπολογίζοντας το γεγονός ότι οι Phenom II έχουν καλύτερες επιδόσεις από το Socket 775 για κάποιον που δεν είναι διατεθειμένος να δώσει τα χρήματα που ζητούν οι Core i7, η AMD μάλλον είναι μονόδρομος. Το τι θα επιλέξει, AM2+ ή AM3 θέλει ιδιαίτερη προσοχή αφού το για πόσο καιρό θα κρατήσει ζωντανό το AM2+ η AMD είναι σχετικά δύσκολο να απαντηθεί. Σίγουρα πάντως έχει έναν ορίζοντα διετίας που το Socket 775 δεν έχει. Η ΑΜD μόλις πρόσφατα κυκλοφόρησε το AM3 για να υποστηρίξει τις DDR3 και μόνο. Παρεμπιπτόντως, όλοι οι υποψήφιοι αγοραστές θα πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι με τις DDR3 στην AM3 πλατφόρμα υπάρχει μια μικρή αύξηση των επιδόσεων, ίσως όμως όχι αρκετή για να δικαιολογήσει τη διαφορά τιμής που είδαμε παραπάνω. Όποιος πάλι έχει σκοπό να διαθέσει το κάτι παραπάνω, αδιαμφισβήτητα αγοράζει τον Core i7 και έχει την καλύτερη λύση της αγοράς.

Συνοψίζοντας, κάλο θα ήταν όποιος ενδιαφέρεται για έναν καινούργιο υπολογιστή, αν πραγματικά δεν τον χρειάζεται άμεσα να κάνει λίγο υπομονή αφού αναμένεται νέα μεγαλύτερη ποικιλία σε μητρικές που υποστηρίζουν τους νέους Core i7, κάτι που θα ρίξει το συνολικό κόστος της πλατφόρμας. Επιπλέον, η AMD σχεδιάζει προσεκτικά τα νέα της μοντέλα και είναι αναγκασμένη να ακολουθήσει επιθετική πολιτική προκειμένου να ισορροπήσει τα οικονομικά της.