Είμαστε η τυχερή γενιά των gamers

Όταν ζεις στην..."χρυσή" εποχή.

Σε συνέχεια ενός πρόσφατου Editorial για τα games του μέλλοντος, αποφάσισα να αφιερώσω το σημερινό Editorial στις γενιές των games που έχουμε ζήσει τις τελευταίες δεκαετίες.

Όσοι ζούμε σήμερα προλάβαμε τα games πάνω που άρχισαν να διαδίδονται. Αν η "γέννηση" του gaming ήρθε την δεκαετία του '60 με το Spacewar, η μεγάλη διάδοσή του άρχισε στα τέλη της δεκαετίας του '70 με το Atari 2600 και συνέχισε στις αρχές της δεκαετίας του 80, εκεί όπου πλέον όλος ο πλανήτης είχε αναγνωρίσει τον όρο "gamer". Στην Ελλάδα, κάθε "μόδα" ερχόταν πάντοτε με μία καθυστέρηση. Έτσι και στην περίπτωση του gaming, όσοι ζήσαμε παιδικά χρόνια την δεκαετία του '80, προλάβαμε να παίξουμε πολλά από τα πρώτα μεγάλα games.

Η retro εποχή που δεν γυρίσει πίσω
Θεωρώ ότι πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που γεννηθήκαμε αυτή την περίοδο της ιστορίας. Τίποτα για μένα δεν μπορεί να αντικαταστήσει το συναίσθημα του να παίζεις games στα 80's και να "πωρώνεσαι" κάθε χρόνο, όταν τα τεχνολογικά βήματα στους τομείς των γραφικών και του ήχου σε εκπλήσσουν, παρέα με το gameplay κάθε νέου genre που γεννιέται.

Το Atari 2600, με το ξύλο στον σχεδιασμό του και την γέννηση των cartrdiges, οι Spectrum, ο Commodore 64 με την κασσέτα που φόρτωνε μετά από πολλά λεπτά, ο Amstrad 6128 με την πράσινη οθόνη που αγαπούσαμε παρότι χαλούσε το drive διαρκώς, η κόντρα NES vs Master System, η ιστορική Amiga που ήταν ο καλύτερος υπολογιστής για games των 80's και άλλα πολλά.

- Ποιος μπορεί να καταλάβει σήμερα τι σημαίνει να έχεις "βιδωμένο" τον δυνατό ήχο της δισκέτας ενός Amstrad 6128, μιας Amiga ή ενός IBM PC;
- Ποιος μπορεί σήμερα να νιώσει το συναίσθημα του να αντικρίζεις τον Mario για πρώτη φορά στο Super Mario Bros και να βρίσκεσαι στα 80's;
- Ποια συναισθήματα μπορούν να αντικαταστήσουν την μουσική και το πρωτοποριακό τότε parallax scrolling του Shadow of the Beast στην Amiga, για όσους το παίξαμε τις πρώτες χρονιές που κυκλοφόρησε;

Τα retro games είχαν ακόμη μεγαλύτερη αξία όταν παιζόντουσαν τις εποχές που κυκλοφορούσαν. Διότι τότε αυτές ήταν οι δυνατότητες. Δισκέτα 3" σε έναν Amstrad 6128 σήμαινε 178kb χώρο. Κάνε τα κουμάντα σου κύριε developer. Αν δεν σου φτάνει έχεις και την πίσω πλευρά της δισκέτας με άλλα τόσα. Εκεί θα έπρεπε να χωρέσει κάποιος τα γραφικά, την διάρκεια ενός παιχνιδιού και τον ήχο, που ορισμένες φορές μοιραία επαναλαμβάνονταν.

Δε γαμιέται. Double Dragon 2 bitches. Άλλη μία μουσική που στοίχειωνε τότε τους ύπνους μας. Παίζαμε Double Dragon 2 στον Amstrad, πέφταμε για ύπνο κι ακούγαμε ακόμη την μουσική του. Αφήστε δε που όσοι έχουν εμβοές παίζει να τις μπερδεύουν με...τον ήχο από την CRT οθόνη του Amstrad, πιστεύοντας ότι είναι κάπου εκεί δίπλα και τους παρακολουθεί.

90's: Η ρομαντική εποχή
Σήμερα μπορεί να γκρινιάζουμε για τα στραβά που κάνουν οι developers στα games τους. Για τα bugs, την μικρή διάρκεια, το πως σχεδίασαν τους χαρακτήρες ή το περιβάλλον...για σκεφτείτε όπως πως παίζαμε στα '90's. Θες να την πεις την εποχή εκείνη "Ρομαντική"; "Χρυσή"; Θα βρεις πολλά ονόματα.

Ξεκίνησε με 2D γραφικά και με την κυριαρχία του SuperNES, του Mega Drive και της Amiga. Το τι Zelda, Mario, Mario Kart, Sonic, Sensible Soccer, Street Fighter 2 και Mortal Kombat είχε πέσει εκείνη την περίοδο δεν περιγράφεται. Η δεκαετία συνέχισε με το DOOM, για να φτάσουμε επιτέλους στο 3D. PlayStation από την Sony, Nintendo 64 -τεράστια κονσόλα-, Sega Saturn και τα πρώτα 3D games στις κονσόλες που επισκίασαν τους υπολογιστές για πολλά χρόνια. Προσωπικά από την μία γευόμουν Command & Conquer κι απ' την άλλη έπαιζα Mario 64, Tekken, Virtua Striker και έμενα ευχαριστημένος.

Παράλληλα, το διαδίκτυο γεννήθηκε. Από τις BBS και το...ATDT (είχα την Athens City BBS σε Amiga 1200 για όσους θυμούνται) περάσαμε στο Internet που από τα μέσα της δεκαετίας του '90 και μετά έφερε την επανάσταση. Ξεκίνησαν τα πρώτα διεθνή gaming sites. Αρχίσαμε να διαβάζουμε tutorials.

Το πέρασμα από το 2D στο 3D ήταν δύσκολη υπόθεση. Τα πρώτα 3D γραφικά είχαν ελάχιστα πολύγωνα, κάποιοι τα χλεύαζαν, άλλοι τα εξυπνούσαν. Πάντως όλοι είχαμε καταλάβει ότι μία μέρα το 3D θα κυριαρχήσει. Οι πρώτες αυτές 3D κόντρες της δεκαετίας του '90 ήταν ίσως και η τελευταία "μυρωδιά" από αυτό που αποκαλούμε "Retro gaming". Μπορώ να αναφέρω εκατοντάδες games που αγαπήσαμε εκείνη την εποχή αλλά δεν θα μου φτάσουν ούτε 50 σελίδες. Θα τα αφήσω για εσάς στα σχόλια γιατί όσοι διαβάζετε αυτό το άρθρο τουλάχιστον προλάβατε τα αγαπητά σε όλους μας '90s. Άσε δε που τότε είχαμε και OaSiS στα ντουζένια τους.

Η γέννηση των genres
Ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα του να βλέπεις την εξέλιξη των games σχεδόν απ' το ξεκίνημά τους, είναι τα genres, κοινώς το είδος κάθε παιχνιδιού. Μετά την εποχή του Pong, γνωρίσαμε την έννοια του genre στο Atari 2600 των χιλιάδων τίτλων. Τότε μπορούσε κάποιος να παίξει συγκεκριμένα είδη, όπως Platform, Beat' Em Up, Racing, Shoot 'Em Up, Puzzle κτλ. Αργότερα βιώσαμε την εξέλιξη κάθε είδους. Την εξέλιξη των Beat 'Em Up που έγιναν Fighting, τα Shoot 'Em Up που έγιναν First-Person Shooters, την δημιουργία των Third-Person Action games, τα 2D Platform που έγιναν 3D Platform και αντίστοιχα τα RPG που έφεραν τα MMORPG και την εξέλιξη των Strategy. Ξεχνάει κανείς τα συναισθήματα στον...πρωτοπόρο του είδους Dune II της Westwood;

Όλα αυτή η εξέλιξη των genres αρχίζει πλέον να "στραγγίζει". Τα τελευταία χρόνια οι μόνες προσθήκες ήταν τα Music games, τα Cinematic Adventures και πλέον τα Exploring Adventures για χάρη του Virtual Reality. Πιστεύω λοιπόν πως μόνο η δική μας γενιά μπορεί να αντιληφθεί και να κρατήσει στη μνήμη της το γιατί δημιουργήθηκαν τα genres αυτά τα οποία παίζουμε μέχρι και σήμερα. Κάποιοι δυστυχώς στο μέλλον δεν θα ζήσουν αυτή την σημαντική αλλαγή. Θεωρώ κατ' επέκταση πως είμαστε πολύ τυχεροί που καταφέραμε να ζήσουμε όλη αυτή την εξελιχτική εμπειρία.

Η κληρονομιά των επόμενων γενεών
Οι γενιές που θα γεννηθούν στο μέλλον δεν θα νιώσουν ποτέ τα συναισθήματα που ζήσαμε στα πρώτα...βήματα του gaming. Πως θα μπορεί ένας gamer να φανταστεί την πρώτη εποχή του gaming σε 50 ή 100 χρόνια από τώρα; Μάλλον θα διαβάζει κείμενα στη Wikipedia, άρθρα σε sites ή θα βλέπει βίντεο στο YouTube.

Πιστεύω λοιπόν ότι πρέπει να αισθανόμαστε πολύ τυχεροί. Τυχεροί γιατί τα ζήσαμε και γιατί τα έχουμε δίπλα μας. Τα πρώτα φιλαράκια μας. Τον Commodore, το Atari 2600, τον Amstrad, την Amiga, τον Atari ST, το Game Boy, το NES, το Game Gear, το Master System, όποιον είχε για φίλο ο καθένας. Καθένας από αυτούς τους virtual φίλους θα έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας. Ας τους κρατήσουμε ζωντανούς και ας μάθουμε στις επόμενες γενιές το πως ξεκίνησε το gaming και τι σήμαινε για εμάς αυτή η τόσο ξεχωριστή και γεμάτη συναισθήματα εποχή.