Περιοδικό Games: Ένα ακόμη αντίο

Μετά από 13 χρόνια παρουσίας.

Ο αριθμός 13 δεν απεδείχθη για άλλη μια φορά άτυχος, καθώς το περιοδικό Games των εκδόσεων Τερζόπουλος ανήκει πλέον στο παρελθόν. Το τεύχος Ιανουαρίου 2010 (#157) που υπάρχει αυτή τη στιγμή στα περίπτερα είναι και το τελευταίο.

Δυστυχώς η απόφαση αυτή πάρθηκε την τελευταία στιγμή, κι έτσι το τελευταίο τεύχος δεν είχε αποχαιρετιστήριο εξώφυλλο (αλλά ούτε και κείμενα), όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις. Το κλείσιμο του περιοδικού οφείλεται κυρίως στις χαμηλές πωλήσεις του, μιας και τα έσοδα που εισέρχονταν σε αυτό από τους χορηγούς, ήταν αδύνατο να καλύψουν πλέον το κόστος εκτύπωσής του και των όσων εργάζονταν σε αυτό.

Ιστορικό
Το Games ιδρύθηκε μέσα στο 1996, λίγους μήνες μετά το κλείσιμο του Pixel. Στο περιοδικό ήταν διευθυντής ο Θοδωρής Ραφτόπουλος και αρχισυντάκτης (μετά από παρότρυνση του πρώτου) ο Umberto Grelloni. Από τις σελίδες του πέρασαν πολλοί γνωστοί συντάκτες του χώρου, όπως οι Στέφανος Παπιλίδης, ο Γιώργος Καλλίφας, ο Παύλος Παπαπαύλου, ο Νίκος Ελευθεριανός κ.α. Προσωπικά βρισκόμουν στο περιοδικό έξι χρόνια (ακριβώς), εργαζόμενος πάντοτε ως εξωτερικός συντάκτης.

Οι εποχές περνάνε, η τεχνολογία εξελίσσεται και το αποτέλεσμα είναι εμφανές. Τα sites για videogames αυξάνονται και τα περιοδικά λιγοστεύουν. Στο παρελθόν έχουν κλείσει πάρα πολλά έντυπα όπως τα Game Pro, User, Play On κ.α. δείχνοντας ότι ο κόσμος προτιμάει το «τζάμπα» και την «άμεση» είδηση. Αυτό φυσικά δεν ισχύει μόνο στα games, αλλά και σε όλους τους κλάδους. Το In.gr του αείμνηστου Χρήστου Λαμπράκη παραμένει το Νο.1 ελληνικό site για την ενημέρωση. Το Gazzetta.gr και τα υπόλοιπα αθλητικά sites έχουν πολύ μεγαλύτερη επισκεψιμότητα από τους καθημερινούς αναγνώστες των εφημερίδων. Και πάει λέγοντας.

Στην πορεία του, το περιοδικό απέκτησε πολλούς φίλους, αλλά και πολλούς εχθρούς. Το χαλαρό και φιλικό προς τον αναγνώστη ύφος, ήταν αυτό που άρεσε και ενοχλούσε ταυτόχρονα. Το Games απευθυνόταν κυρίως σε περιστασιακούς gamers. Σε εκείνους που δεν καταλάβαιναν τις εξειδικευμένες ορολογίες και ήθελαν να διαβάσουν ένα απλό κείμενο. Σε μικρό ηλικιακό κοινό αν προτιμάτε. Το ότι μπορούσε να το διαβάσει οποιοσδήποτε ήταν θετικό. Το ότι αυτός ο οποιοσδήποτε μετά από 2-3 χρόνια θα μάθαινε και θα «μεταπηδούσε» σε ένα web site για την ενημέρωσή του, ήταν επίσης φυσικό επακόλουθο. Άλλωστε, δυστυχώς η μετάφραση των περισσότερων ορολογιών απομάκρυνε αρκετά τους έμπειρους gamers.

Σαν layout για μένα το περιοδικό είχε την καλύτερη δυνατή εικόνα από οποιοδήποτε άλλο έντυπο. Ήξερες κάθε φορά που βρίσκεται το καθετί μέσα στο έντυπο, χωρίς να χρειάζεται να «χαθείς» μέσα σε περίεργα γραφικά ή σκουρόχρωμες σελίδες. Από εκεί κι έπειτα, στο θέμα της ύλης, τα κείμενα που στέλναμε εμείς οι συντάκτες, σαφώς και έπρεπε να τροποποιηθούν σε αρκετά σημεία ώστε να είναι πιο «user-friendly» και να ακολουθούν περισσότερο την γραμμή του περιοδικού. Στο θέμα των reviews, οι παρουσιάσεις ήταν θετικές, απλά οι βαθμολογίες πολλές φορές ήταν κατ’ εμέ πολύ πιο πάνω απ’ όσο έπρεπε. Είχα δει πολλά games που είχαν μέσο όρο στο Metacritic 6 κι 7 και στο Games έβγαιναν παιχνίδια του μήνα με βαθμολογία ανώτερη του 9.

Στο θέμα του εξώφυλλου, μπορούν να γίνουν ατέλειωτες συζητήσεις επί συζητήσεων. Καταρχήν εδώ θα πρέπει να τονίσω ότι η διαφορά του περιοδικού με το site, είναι ότι το πρώτο πουλάει το εξώφυλλό του ακριβά σε εταιρείες-χορηγούς, ενώ το δεύτερο αλλάζει διαρκώς. Άλλωστε, το εξώφυλλο ενός περιοδικού αναρτάται στα περίπτερα, «χτυπάει» στο μάτι χιλιάδων περαστικών και διαφημίζει το ίδιο προϊόν επί ένα μήνα. Στα sites οι ειδήσεις αλλάζουν διαρκώς.

Games vs Nortec
Στην πορεία όλων αυτών των χρόνων, υπήρξαν πολλές ευχάριστες στιγμές αλλά και μία άτυχη, για την οποία πολλά έχουν συζητηθεί. Ένα αφιέρωμα στις φορητές κονσόλες PSP (της Sony) και DS (της Nintendo) ήταν η αφορμή ώστε η Nortec, αντιπροσωπεία της Nintendo στην Ελλάδα, να διακόψει την συνεργασία της με το έντυπο. Στο συγκεκριμένο άρθρο, τα σχετικά αφιερώματα έδειχναν -σύμφωνα με την Nortec- ότι το PSP ήταν καλύτερο του DS, χωρίς να υπάρχει κάποιο καθαρό συγκριτικό τεστ. Μπορεί η χρονική στιγμή του άρθρου να μην ήταν η κατάλληλη (σ.σ. δεν είχαν κυκλοφορήσει επαρκείς τίτλοι για τις δύο αυτές φορητές κονσόλες) αλλά αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση λόγος παρεξήγησης μεταξύ εταιρειών. Κάθε συντάκτης εκφέρει υποκειμενική άποψη, και στον χώρο της τεχνολογίας δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να παρεξηγιέται σε τέτοιο βαθμό. Αν γράψει κάτι το οποίο δεν είναι αποδεκτό από τον περισσότερο κόσμο, τότε θα εκτεθεί ο συντάκτης και όχι η εταιρεία. Γιατί καλώς ή κακώς, οι gamers έχουν μάτια και βλέπουν.

Συνοψίζοντας
Το Games αποτελούσε ένα σημαντικό κεφάλαιο στο ελληνικό gaming. Χάρη σε αυτό, υπήρχε μία τελευταία «γέφυρα» μεταξύ του περιστασιακού καταναλωτή και του έμπειρου gamer. Με το κλείσιμο και του περιοδικού, η γέφυρα αυτή χάνεται. Θα είναι λοιπόν πολύ πιο δύσκολο στο εξής, να μπουν τα games από τον δρόμο στα σπίτια των χρηστών, οι οποίοι από μικρή ηλικία θα πρέπει να τα αναζητήσουν μόνο μέσω διαδικτύου.

Την στιγμή που σε άλλες χώρες τα περιοδικά για Games στέκονται καλά στην αγορά, στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή απέμειναν μόλις δύο έντυπα. Το PC Master και το Official Playstation Magazine. Άραγε φταίει γι’ αυτό η οικονομική κρίση που επικρατεί στη χώρα μας ή μήπως τελικά τα online μέσα λόγω δωρεάν διάθεσης και άμεσης ενημέρωσης έχουν επισκιάσει για τα καλά τα έντυπα, τα οποία απευθύνονται πλέον στους...ρομαντικούς gamers;

Μάλλον ισχύει τελικά το δεύτερο. Η απάντηση στο προσεχές μέλλον.