Nintendo Switch: Γιατί πουλάει στον πρώτο ενάμιση χρόνο κυκλοφορίας;

Η πορεία της κονσόλας μέχρι σήμερα.

Στο σημερινό μας άρθρο θα παρουσιάσουμε τα συμπεράσματά μας για ένα από τα θέματα που απασχολούν την gaming βιομηχανία τους τελευταίους 19 μήνες. Το θέμα αυτό είναι οι λόγοι για τους οποίους η νέα κονσόλα της Nintendo, το Switch, γνωρίζει μια απρόσμενη επιτυχία στον πρώτο κύκλο ζωής του, έχοντας πουλήσει σχεδόν 20.000.000 κονσόλες. 

Πριν μπούμε στο κυρίως θέμα θα αναλύσουμε πρώτα τι συμβαίνει σε αντίπαλο στρατόπεδο εντός συνόρων. Τι έχει αλλάξει θεμελιωδώς για τη Sony εδώ και αρκετά χρόνια και πως κατάφερε ειδικότερα στην όγδοη γενιά να πάρει κεφάλι με το PS4; Αντιλήφθηκε την νοοτροπία της Nintendo και εμπνεύστηκε από αυτήν. Ανακάλυψε το νόημα της επιμονής, έως και εμμονής της Nintendo με τα first-party και το πώς αυτά προσδιορίζουν την ταυτότητα μιας εταιρείας που ενασχολείται με το gaming. Προσοχή, όχι μιας κονσόλας. Κάτι τέτοιο θα ήταν πρόσκαιρο και κατ' επέκταση επενδυτικά ανώφελο. Σε ένα franchise κονσόλας. Και μια τέτοια προσπάθεια καρποφορεί σε βάθος χρόνου.

Τα τελευταία χρόνια η Sony έχει εξυμνηθεί για το γεγονός ότι εκδίδει τη μία αποκλειστικότητα μετά την άλλη, πολλές εκ των οποίων συνοδεύονται από σοκαριστική ποιότητα, αλλά στην πράξη οι κάτοχοι PlayStation δεν αγοράζουν τα exclusives σε τόσο μεγάλο ποσοστό συγκριτικά με τις πωλήσεις της κονσόλας. Το κορυφαίο σε πωλήσεις αποκλειστικό παιχνίδι του PS4 είναι το Uncharted 4: A Thief's End των 10.500.000 πωλήσεων (αν και είναι προβλέψιμο ότι το God of War και το Spider Man θα περάσουν μπροστά μέχρι το τέλος της γενιάς), ανάμεσα σε 80.000.000 κονσόλες, ήτοι ποσοστό 13.1%. Ακολουθεί το Horizon: Zero Dawn των 8.000.000, το The Last of Us Remastered των 6.500.000, το Uncharted: The Nathan Drake Collection των 5.500.000 και το God of War των 5.000.000.

Το κορυφαίο σε πωλήσεις αποκλειστικό παιχνίδι του Switch είναι το Super Mario Odyssey των 11.170.000 πωλήσεων ανάμεσα σε 19.670.000 κονσόλες, ήτοι ποσοστό 57%. Και αυτή η κατάσταση δεν έχει διαμορφωθεί μόνο στην κορυφή. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Nintendo τον περασμένο Ιούλιο, το Mario Kart 8 Deluxe  έχει φτάσει τις 10.300.000 πωλήσεις, το Zelda: Breath of the Wild τις 9.300.000 και το Splatoon 2 τις 6.700.000. Οι αναλογίες για το Switch είναι εκπληκτικές και καθιστούν ξεκάθαρο ότι, πρακτικά και όχι μόνο επικοινωνιακά, η ψυχή του Switch και της Nintendo είναι οι first-party κυκλοφορίες. Στον αντίποδα βέβαια, τα exclusives της Sony είναι αριθμητικά περισσότερα από αυτά της Nintendo κι αυτός ίσως είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο οι πωλήσεις των first-party μοιράζονται στο PS4.

Η Nintendo έχει ξεπεράσει το στάδιο στο οποίο βρίσκεται αυτή τη στιγμή η Sony στο συγκεκριμένο κομμάτι. Σειρές όπως Zelda, Pokemon και Super Mario δεν είναι η βιτρίνα της, όπως είναι τα Horizon, God of War, The Last of Us και Uncharted για τη Sony, αλλά η ίδια η Nintendo, καθώς η εταιρεία της αξιοποιεί από την δεκαετία του '80. Τις έχει χτίσει με κόπο πολλά χρόνια τώρα και το μόνο που χρειαζόταν ήταν να χτυπήσει το καμπανάκι για να φωνάξει “ελάτε”. Η Sony και η Microsoft απευθύνονται σε ένα ευρύτερο κοινό σε σχέση με την Nintendo. Με το παρόν άρθρο είμαστε εδώ τόσο για να εξετάσουμε εκτενώς τους λόγους της επιτυχίας του Nintendo Switch μέχρι σήμερα όσο και το πώς δύναται να συνεχίσει να βαδίζει στη σωστή κατεύθυνση. Θέλουμε να εξηγήσουμε πώς η  Nintendo  έχει καταφέρει να χωθεί μεθοδικά σε κάθε άνοιγμα, κάθε κενό που εντόπισε στην αγορά του gaming.

Πριν περάσουμε στο... κυρίως πιάτο όμως, καλό είναι να καταρρίψουμε μια θεωρία που έχει επικρατήσει. Το Switch δεν πουλάει μόνο στην Ιαπωνία. Κάθε άλλο. Το ιαπωνικό περιοδικό Famitsu ανακοίνωσε πρόσφατα ότι 5.000.000 κονσόλες έχουν πωληθεί στην Ιαπωνία, συνεπώς μιλάμε για ένα ποσοστό της τάξης του 25%. Το μεγαλύτερο ποσοστό, βάσει των αρχικων μετρήσεων που είχαν γίνει ένα εξάμηνο μετά την κυκλοφορία της κονσόλας, ανήκει στις ΗΠΑ (34%) και λίγο πιο χαμηλά είναι η Ευρώπη (23%).

Μ' ένα σμπάρο...
Η νούμερο ένα καινοτομία που φέρνει το Nintendo Switch αφορά στο “δίπορτο” μεταξύ τηλεόρασης και φορητής οθόνης. Για πρώτη φορά στην ιστορία του gaming, η ιαπωνική εταιρεία συνδυάζει τη φορητότητα μιας κονσόλας με συμβατότητα σε μεγαλύτερη οθόνη, χάρη στην ενοποίηση των τεσσάρων εσωτερικών τμημάτων hardware και software, για φορητά και οικιακά συστήματα. Φορητό και οικιακό gaming μέσω μόνο μίας συσκευής, και μάλιστα με υποδειγματικό τρόπο, σε μία από τις περιπτώσεις που κάνουν τη Nintendo να φαίνεται μπροστά από την εποχή μας.

Η πασιφανής τεχνική κατωτερότητα της κονσόλας εν συγκρίσει με PS4 και Xbox One, με την οποία η συμφιλίωση είναι απαραίτητη σε περίπτωση αγοράς, ομαλοποιεί τη μετάβαση από τη μεγάλη στη μικρή οθόνη. Και οκ, το ότι ο εσωτερικός κόσμος του Switch έχει λιγότερα... εφόδια σε σχέση με τον ανταγωνισμό είναι γεγονός. Αλλά αυτό δεν συνεπάγεται το ίδιο για την όψη του, την εικόνα που βγάζει προς τα έξω. Η έλλειψη θύρας ethernet έχει αντίκτυπο τόσο στο online gaming, όσο και στα downloads, ενώ η δεύτερη αχίλλειος πτέρνα, ίσως στον ίδιο βαθμό με την RAM και την CPU, είναι η έλλειψη ενός σκληρού δίσκου λογικού μεγέθους και η αποθήκευση σε SD Cards, πόσο μάλλον όταν κάποια games χρειάζονται ολόκληρη SD card. Σχεδιαστικά πάντως πρόκειται για την πιο ιδιαίτερη κονσόλα στην αγορά.

Η φορητότητα είναι και ένα... ύπουλο στοιχείο από εμπορικής πλευράς. Ένα Playstation ή Xbox ανά σπίτι φτάνει και περισσεύει, ωστόσο δεν ισχύει απαραίτητα το ίδιο για ένα Switch, αφού είναι συχνότερο πολλά μέλη της οικογένειας να χρησιμοποιούν παράλληλα φορητές συσκευές σε ταξίδια, οικογενειακές διακοπές, διαφορετικά δωμάτια εντός σπιτιού κτλ. Θέλει κάποιος άλλος να δει τηλεόραση; Κανένα πρόβλημα, όλη δική του. Σκεπτόμενη κυρίως αυτό, το Μάιο του 2018 η Nintendo ξεκίνησε να κυκλοφορεί, σε πρώτη φάση μόνο στην Ιαπωνία, ξεχωριστά την βασική μονάδα, δίχως το dock. Κατά δική της παραδοχή άλλωστε, στοχεύει στο να πουλήσει Switch όχι σε κάθε σπίτι, αλλά σε κάθε άνθρωπο ξεχωριστά.

Συν τοις άλλοις, ο πιο διαδραστικός ρόλος της τεχνολογίας σε προηγμένες χώρες, άρα και πιο ανεπτυγμένες αγορές, επιφέρει την προοδευτική νοοτροπία του κόσμου ως προς την αντιμετώπιση ορισμένων καταστάσεων που εμπλέκουν φορητές συσκευές τέτοιου μεγέθους. Για παράδειγμα, ένας τύπος με κονσόλα στο μετρό της Νέας Υόρκης περνά παντελώς απαρατήρητος, κάτι που δεν ισχύει σε χώρες όπως η δική μας, με τον κόσμο να μην είναι το ίδιο εξοικειωμένος με τέτοιες εικόνες. Προφανώς δεν πρόκειται για μείζονα λόγο αποστροφής προς το Switch, αλλά ούτε και γέννημα της φαντασίας μας.

Ακόμα ένα σημαντικό, αλλά όχι δα και καθοριστικό πλεονέκτημα, είναι ότι δεν έχει ανταγωνισμό ούτε σε φορητότητα, ούτε στο δρόμο που έχει επιλέξει από πλευράς τεχνοτροπίας. Το PS Vita είναι “μπαγιάτικα νέα” μέχρι και για την ίδια τη Sony, ενώ το δικό της, φορητό 3DS είναι, επιτηδευμένα βέβαια, το μηχάνημα που ανακόπτει σε έναν (άγνωστο) βαθμό τις πωλήσεις. Όταν αυτό αποσυρθεί, δεν είναι μόνο ότι ο κόσμος θα στραφεί περισσότερο στο Switch, αλλά και ότι οι developers, είτε First είτε third-party, θα έχουν την ευχέρεια να επικεντρωθούν σε μία κονσόλα της Nintendo, πράγμα σπάνιο για τις δικές της συνήθειες. 

Πιστεύω εις ένα Zelda κι ένα Super Mario
Βρίσκουμε εντυπωσιακό και ως επί το πλείστον θετικό το γεγονός ότι μεγάλη μερίδα του κοινού απορρίπτει τις υψηλές αναλύσεις και τα ποιοτικά γραφικά, θέτοντας σε απόλυτη προτεραιότητα το gameplay και δη το καλό Platform. Υποδεικνύει ότι, παρά το... νεαρό της ηλικίας της βιομηχανίας, η λεγόμενη gaming κουλτούρα έχει προλάβει να καλλιεργηθεί και να δημιουργήσει ένα αύταρκες, δυναμικό κοινό. Ειδικά σε Αμερική και Ιαπωνία, η πλειονότητα των gamers είναι άνθρωποι που έχουν περάσει από πάμπολλες διακυμάνσεις, αποκτώντας εμπειρίες, παίζοντας επί δεκαετίες και βιώνοντας εντονότερα τη μετάβαση από γενιά σε γενιά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το φρέσκο και καλοπλεγμένο gameplay, αυτό που επικροτεί τη δημιουργικότητα και όχι τον εθισμό με το ίδιο το video game, να εκτιμάται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Η Nintendo κατανοεί τη ζήτηση που δημιουργείται και προσπαθεί να την καλύψει μέσα από τους first-party τίτλους της. Αυτός είναι και ο λόγος που η επιρροή των smartphones στο φορητό gaming έχει γίνει ελάχιστα αισθητή για την Nintendo. 

Τα first-party της Nintendo, λοιπόν, είναι ο λόγος που αρκετός κόσμος κρίνει αρκετό για να αγοράσει το Switch, παρότι τεχνικά η σύγκριση με τα “θηρία” της  Sony και των ανεξάρτητων εταιρειών ανάπτυξης είναι τόσο μεγάλη που μοιάζει αδόκιμη. Την απόσταση επιχειρεί να καλύψει η (ανέκαθεν ευφάνταστη) καλλιτεχνική διεύθυνση, η οποία κατά καιρούς μας κάνει να βγάζουμε αλλεπάλληλα επιφωνήματα θαυμασμού, όπως συνέβη στο πιο πρόσφατο Zelda. Το level design και η οπτική ποιότητα που συνοδεύει τα παιχνίδια της  Nintendo την διαφοροποιεί από τις άλλες εταιρείες. Τα "παιδιά" της  Nintendo  δεν είναι μόνο καλά games. Χαρακτηρίζονται και από εφευρετικότητα. Κάθε sequel διαφέρει ριζικά από τον προκάτοχό του, με εξαίρεση ίσως κάποιες εκδόσεις της σειράς Super Mario, όχι ωστόσο το Super Mario Odyssey. 

Στον αντίποδα, τα Assassin's Creed Origins και Odyssey είναι ενδεικτικά της κατάστασης που διαμορφώνεται και της γενικότερης ατολμίας της βιομηχανίας να βαδίσει στο δρόμο της εξέλιξης, φοβούμενη τον κίνδυνο της αποτυχίας που ελλοχεύει όντως μεν, αλλά ταυτόχρονα αλυσοδένει τη φιλοδοξία της. Η Ubisoft παρατήρησε ότι η κατεύθυνση που πήρε το gameplay του Origins έγινε αποδεκτή από το κοινό και αποφάσισε να μην το κουνήσει ρούπι στο Odyssey, παρά το γεγονός ότι, κατά δική της παραδοχή, το ανέπτυσσε επί μία τριετία. Κάπου εκεί αρπάζει την ευκαιρία για διάκριση η Nintendo, η οποία ανανεώνει με περίσσια συνέπεια τα βασικά χαρακτηριστικά του  gameplay από παιχνίδι σε παιχνίδι των δικών της franchises. Οι Ιάπωνες δεν δίνουν σε κανέναν το δικαίωμα να μιλήσει για “άρμεγμα”, όπως έχει συμβεί κατά κόρον με κάμποσες πασίγνωστες σειρές. Όλα τα παιχνίδια που έχουν αναπτύξει για το  Switch  έχουν αγκαλιαστεί από το κοινό και καθιστούν τη μοναδικότητά τους αδιαπραγμάτευτη.

Μια μοναδικότητα που τονίζεται ακόμα περισσότερο από μια παράταιρη, αλλά επικοινωνιακά ευεργετική επιλογή της Nintendo. Μικροσυναλλαγές και loot boxes ισούνται με άγνωστες λέξεις στα δικά της games. Η ταχύτητα της εξάπλωσης του φαινομένου του game as a service ελαττώθηκε μετά τον πάταγο του Star Wars Battlefront II, ωστόσο η βιομηχανία εξακολουθεί να σείεται από το κυνήγι του εύκολου χρήματος. Οι Ιάπωνες έχουν επιδείξει αξιέπαινη αυτοσυγκράτηση και έχουν μείνει έξω από το πανηγύρι, έχοντας μετατραπεί στον ρομαντικό ήρωα του παραμυθιού. Το κατά πόσο αυτό που κάνουν είναι έξυπνο και εφικτό μακροπρόθεσμα είναι κάτι με το οποίο θα καταπιαστούμε στο κείμενο σχετικά με το μέλλον της κονσόλας. Διότι ακόμα και στο συνδρομητικό multiplayer ή στο backwards compatibility, η στάση της Nintendo άλλαξε το τελευταίο διάστημα, κάτι που παλιότερα την διαφοροποιούσε.

Τα μεγάλα first-party του Switch είναι γνωστά, αλλά χάριν πληρότητας θα αναφέρουμε όσα έχουν κυκλοφορήσει ήδη. Super Mario Odyssey, Zelda: Breath of the Wild, Splatoon 2, Xenoblade Chonicles 2, Kirby, ARMS και Super Mario Party, αλλά και οι καλοί First Party τίτλοι του Wii U που μεταφέρθηκαν στο Switch: Super Mario Kart 8 Deluxe, Bayonetta 2, Donkey Kong Country: Tropical Freezee και New Super Mario Bros. U Deluxe (11 Ιανουαρίου). Έχει κυκλοφορήσει και το Mario + Rabbits Kingdom Battle, ένα console excusive της Ubisoft για χάρη του Switch, ωστόσο αυτό είναι μια ξεχωριστή ιστορία την οποία θα πιάσουμε όταν έρθει η ώρα της. Η ουσία είναι ότι οι επιθυμίες των δικών της ακόλουθων εκπληρώνονται ιδανικά, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, με το χαρακτήρα των παιχνιδιών να δένει άψογα και με τις δυνατότητες του hardware.

“Ελάτε απ' το σπίτι, πήρα  Mario Kart...”
Η τεχνολογική πρόοδος έφερε το Internet και έκτοτε βάλθηκε να το αλλάξει με τρομακτική ταχύτητα, σε σημείο που η μάζα δυσκολεύεται να ακολουθήσει. Με τη σειρά του, το Internet άλλαξε και αλλάζει το gaming. Και η αλλαγή του gaming, αλλάζει τον τρόπο που οι gamers αλληλεπιδρούν. Δεν είναι μυστικό ότι το online multiplayer είναι σωτήριο. Μας γλιτώνει χρόνο και σε πολλές περιπτώσεις ανεβάζει επίπεδο την εμπειρία μας, πρωτίστως σε open world παιχνίδια, που ο καθένας θέλει το χώρο του μπροστά στην οθόνη. Αυτονόητο, δε, ότι επιτρέπει σε πολύ περισσότερους από δύο παίκτες να συμμετάσχουν στο ίδιο παιχνίδι.

Τα συν, όπως και τα πλην, είναι πολλά και δεν είναι αυτό το κατάλληλο κείμενο για να επεκταθούμε περί αυτών. Είναι όμως σαφώς καταλληλότερο για να μιλήσουμε για τα πλεονεκτήματα του τοπικού multiplayer, μιας επιλογής που χαρακτηρίζει το Switch και υποδηλώνει επίσης την εναλλακτική προσέγγιση της Nintendo. Η ιαπωνική εταιρεία εξακολουθεί να αγνοεί επιδεικτικά τα onlin  του πράγματος, διαφημίζοντας με αξιοζήλευτο κουράγιο το τι προσφέρει, ακόμα και σήμερα, το παιχνίδι με κάποιον κυριολεκτικά στο πλάι σου. Κι αν θέλετε να διαφωνήσετε μαζί της, ως προς το ότι το τοπικό multiplayer είναι αναντικατάστατο, καλή τύχη με την επιχειρηματολογία σας. Γιατί, πράγματι, όσο κι αν έχουμε χαρεί games όπως το Tom Clancy's: The Division, δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι η αίσθηση που μας άφησε το A Way Out ήταν ιδιάζουσα.

Αυτό δείχνει να καταλαβαίνει και η Nintendo, αν και η επιλογή της την οδηγεί στο χείλος του γκρεμού σε ό,τι έχει να κάνει με το οικονομικό κομμάτι. Έχουμε σταματήσει προ πολλού να κρυβόμαστε σε κοινή θέα. Το διαδικτυακό  multiplayer είναι το... θεόσταλτο πάτημα των εταιρειών για περισσότερα, πολύ περισσότερα χρήματα. Ποιο το νόημα να αγοράσει κανείς μια στολή στο Fortnite  αν δεν έχει κάποιον να τη μοστράρει και γιατί να αναβαθμίσει τον εξοπλισμό του στο The Division αν τον αξιοποιεί κόντρα στην τεχνητή νοημοσύνη; Και το βασικότερο, ποιος ο λόγος να αγοράσω δύο αντίτυπα για το ίδιο παιχνίδι και δύο διαδικτυακές συνδρομές, αν έχω ποιοτικές επιλογές στο τοπικό multiplayer; Η Nintendo δεν έχει δώσει βάση στο online multiplayer όσο τα άλλα format κι αυτό είναι μονίμως ένα μειονέκτημα σε κάθε κονσόλα της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η απουσία Ethernet θύρας στις τελευταίες κονσόλες της και η ποιότητα των online servers που δυστυχώς μας δίνουν υψηλό ping λόγω απόστασης. Από τα first-party της επί του παρόντος μόνο το Splatoon 2 στηρίζεται στο multiplayer για να αναδειχθεί. Δεν είναι ότι θα την κατηγορούσε κανείς τη Nintendo αν έκανε μερικά δειλά βήματα προς τον ίδιο δρόμο. Παρά ταύτα, άργησε να κάνει ακόμα κι αυτά, και εξακολουθεί να απέχει χιλιόμετρα από εταιρείες αντίστοιχου βεληνεκούς.

Πάμε και στο πρακτικό κομμάτι. Είστε παρέα και θέλετε να κάνετε χαβαλέ; Είστε γονείς και θέλετε να περάσετε ευχάριστο χρόνο με το παιδί; Θέλετε να διασκεδάσετε με το αγόρι / την κοπέλα σας; Super Mario Deluxe 8, ARMS, Splatoon 2, Overcooked, Sniperclips και Kirby είναι οι απαντήσεις, ενώ καθ' οδόν βρίσκεται το πολυαναμενόμενο  Super Smash Bros  και το Yoshi's Crafted World. Είτε σε μία είτε σε περισσότερες συσκευές, το Switch προσφέρει εμπειρίες υψηλού επιπέδου στο τοπικό multiplayer. Αφήστε την ποσότητα των τίτλων, δεν είναι αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα. Η κίνηση - ματ της Nintendo αφορά στην ποιότητα των παιχνιδιών που ποντάρουν στο τοπικό multiplayer και στο budget που οι Ιάπωνες δεν φοβούνται να διαθέσουν για τέτοιους τίτλους.

Όλα μέλι - γάλα πάντως, μέχρι που συνειδητοποιούμε μια οξύμωρη παράμετρο της τακτικής της Nintendo. Στοχεύει στο να πουλήσει την κονσόλα της σε πολλά μέλη της ίδιας οικογένειας, αλλά έχει ενσωματώσει και προωθεί με μανία τα δύο χειριστήρια στη μία κονσόλα. Error.

Big little things
Για να αποφύγουμε τη γραφή “σεντονιού”, αποφασίσαμε να αφιερώσουμε μια ενότητα του κειμένου σε στοιχεία που διαδραματίζουν μικρότερο, αλλά όχι αμελητέο ρόλο στην επιτυχία του Switch. Το πρώτο πράγμα που συμπεραίνουμε και μάλιστα συνειδητοποιώντας ότι (κακώς) δεν ακούγεται συχνά για το  Switch, είναι ότι κάθε ευσυνείδητος και ενημερωμένος κηδεμόνας εξυπακούεται ότι προτιμά την κονσόλα της Nintendo στο ζύγι με PS4 και Xbox One, ιδίως όταν αυτή προορίζεται για παιδιά κάτω των δέκα ετών. Πρόκειται για παράγοντα που αποκτά μεγαλύτερη αξία σε πληθυσμιακές ομάδες που έχουν εντρυφήσει μαζικότερα στον τομέα της τεχνολογίας και καταλαβαίνουν ότι η αληθοφάνεια σε παιχνίδια α λα The Last of Us ενδέχεται να δημιουργήσει πρόβλημα στον ψυχισμό μικρών παιδιών. Γονείς που κατανοούν τη βαρύτητα των επιλογών τους, λειτουργούν έξυπνα ως καταναλωτές και δεν προχωρούν σε τέτοιες αγορές ελαφρά την καρδία. Βεβαίως, η μαεστρία με την οποία προσεγγίζονται τα παιχνίδια της Nintendo, ώστε να είναι σε θέση να προσελκύσουν όλες τις ηλικιακές ομάδες, κάνει το Switch φιλικό προϊόν ψυχαγωγίας τόσο προς τα παιδιά όσο και προς τους γονείς.

Ο τίτλος με τον οποίο έγινε το λανσάρισμα της κονσόλας είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της μαεστρίας και παράλληλα το όπλο της Nintendo για να προκαλέσει το σαματά της όταν το Switch εμφανίστηκε στα ράφια. Το Zelda: Breath of the Wild  ήταν έτοιμο από καιρό, αλλά όσο κι αν οι κάτοχοι του Wii U νιώθουν προδομένοι από την τεράστια καθυστέρηση της κυκλοφορίας του, ουδείς μπορεί να κατηγορήσει τη  Nintendo  αν ρίξει μια ψύχραιμη ματιά στην κατάσταση. Θα μπορούσαμε κάλλιστα να μιλάμε για επιχειρηματική αυτοκτονία αν αυτό το παιχνίδι δεν είχε μοστραριστεί από τους Ιάπωνες παρέα με το  Switch. Δεν ήταν τόσο η ποιότητα αυτή καθ' αυτή όσο η φασαρία που προκάλεσε την περίοδο που το  Switch  έκανε την εμφάνισή του στα ράφια. Η βιτρίνα δεν ήταν μόνο η καινοτομία του συνδυασμού οικιακού και φορητού gaming, αλλά και ένα πρωτοποριακό video game.

Αν όμως το Zelda ήταν ο celebrity του Nintendo Switch, ο κράχτης, όπως μας αρέσει να το λέμε λαϊκιστή, τα Nindies είναι οι αφανείς ήρωες. Η Nintendo έχει τέτοιο συνωστισμό από indie developers να τις χτυπούν την πόρτα μέρα παρά μέρα, που κανείς δεν την αδικεί για την πρωτοβουλία της να τα μετονομάσει έτσι, θέλοντας να δώσει έμφαση στο γεγονός ότι το Switch έχει καταλήξει να είναι το σπιτικό τους. Είναι κάτι που, κατά παραδοχή της Nintendo, δεν έγινε ηθελημένα και ούτως ή άλλως  δεν το θεωρούμε ισχυρό επιχείρημα αγοράς της κονσόλας, όμως δεν μπορούμε παρά να το προσμετρήσουμε σε αυτά τα πλεονεκτήματα που την διαχωρίζουν από τον ανταγωνισμό. Το Switch δεν έχει την υποστήριξη μεγάλων ανεξάρτητων εταιρειών στο βαθμό που θα ήθελε το κοινό κι αυτό αποτελεί επίσης ένα αξιοσημείωτο μειονέκτημα, αλλά έχει σίγουρα τους μικρούς στο πλάι του, οι οποίοι βλέπουν ότι σημειώνουν αναλογικά μεγαλύτερο αριθμό πωλήσεων στην κονσόλα της  Nintendo. Ο κόσμος φέρεται να ελκύεται από τη συγγενική σχεδιαστική φύση του Switch με indie τίτλους και από το συν της on the go επιλογής ως υποκατάστατο του mobile gaming, βλέποντας μέσω αυτών να στήνεται επιτέλους και ένα ποσοτικά πληρέστατο e-shop από την πλευρά της Nintendo.

Mobile gaming και υψηλού επιπέδου mobile λειτουργικότητα γενικότερα θυμίζει και η χρηστικότητα του λογισμικού του Nintendo Switch. Μια ευχάριστη πινελιά που διαπιστώνεται αφότου κάποιος περάσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα εξερευνώντας την κονσόλα. Υφίσταται τέτοια ομαλότητα στην περιήγηση, που καθιστά την κονσόλα είναι φιλική προς τα νεότερα μέλη της οικογένειας της  Nintendo και νοσταλγική για τις παλιές καραβάνες.

Marketing for the win
Η αποτυχία του Wii U των σχεδόν 14.000.000 πωλήσεων ήταν μια από τις πιο διδακτικές στην ιστορία της Nintendo. Το πρόβλημά του βρισκόταν στη ρίζα, μιας και προσπάθησε να ανοίξει τα φτερά του ως τάμπλετ, στην εποχή της άνθισης των τάμπλετ, όχι όμως ότι ήταν και το μοναδικό. Τα όποια πλεονεκτήματά του χάθηκαν μέσα στο επικοινωνιακό χάος που κατάφερε να δημιουργήσει η  Nintendo. Οι προαναφερθέντες λόγοι που το  Nintendo Switch προελαύνει, θα έχαναν πάνω από τη μισή αξία τους αν η ιαπωνική εταιρεία αδυνατούσε να περάσει το μήνυμά της και να καταστήσει σαφές περί τίνος πρόκειται. Δεν είναι ευρέως κατανοητοί οι λόγοι που το Switch πετυχαίνει, όμως τα προτερήματά του είναι ξεκάθαρα σε κάθε επίδοξο αγοραστή.

Μεγάλο κομμάτι του κοινού, αν όχι η πλειονότητα, δεν έχει ούτε τη διάθεση, ούτε το χρόνο να “σκάψει” για να βρει αν ένα προϊόν του κάνει. Θα ρίξει μία, δύο, ίσως και τρεις ματιές, και έπειτα θα προβεί σε αγορά βάσει επιφανειακών συμπερασμάτων. Γι' αυτό και η σαφήνεια στην προώθηση του εκάστοτε προϊόντος είναι κομβική και δεν εξαρτάται παρά ελάχιστα από την ουσία, δηλαδή το ακριβές μέγεθος της ποιότητας του hardware και του software.  Αυτή λοιπόν, είναι και η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των δύο κονσολών. Η στρατηγική μάρκετινγκ. Η πιο ξεκάθαρη απάντηση στο “γιατί να αγοράσω το Nintendo Switch;”. Η Nintendo έκανε εύκολο το έργο του καταναλωτή κι ίσως αυτός είναι ένας εκ των λόγων που όσοι αγόρασαν το Switch έμελλαν να δεθούν μαζί του, να το αγαπήσουν σαν δικό τους δημιούργημα.

Για κάποιον περίεργο λόγο, τον οποίο πολύ θα θέλαμε να συζητήσουμε με στελέχη της Nintendo και να μας εξηγήσουν το σκεπτικό τους, η λέξη “upgrade” είχε μετατραπεί σε σήμα κατατεθέν στα διαφημιστικά του Wii U. Επόμενο ήταν, και μοιάζει αδιανόητο το ενδεχόμενο η Nintendo να μην το προέβλεψε, να ακολουθήσει μια σύγχυση στο λεγόμενο casual κοινό, το οποίο υπέθεσε πως έχουμε να κάνουμε με μια αναβαθμισμένη έκδοση του αρχικού Wii. Σκοπός της Nintendo ήταν να επωφεληθεί από το brand που έχτισε το Wii. Στην πράξη αυτή η επιλογή της γύρισε μπούμερανγκ.

Αντιθέτως, το Switch φρόντισε να τονίσει τη διαφορετικότητά του από νωρίς κι αυτό δεν αφορά μόνο στην αλλαγή κατεύθυνσης στο console branding της Nintendo. Το πρώτο βήμα του δεν ήταν οι αποκλειστικότητες που ερχόντουσαν. Δεν ήταν καν η console launch κυκλοφορία του Zelda. Κατ' αρχάς ήταν η καινοτομία που προσέφερε το hardware. Η δυνατότητα να παίζεις στην τηλεόραση του σαλονιού σου και μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα να βρίσκεσαι με την κονσόλα στο χέρι, καθ' οδόν για το σπίτι ενός φίλου, στο δρόμο για τη δουλειά, στο μετρό για να πας στη σχολή.

Αυτός όμως δεν ήταν ο μοναδικός σκοπός στα διαφημιστικά του  Switch. Εμφανές ήταν και το ποντάρισμα στο σκέλος του τοπικού  multiplayer. Του social gaming, ντυμένου περισσότερο μοντέρνα. Με μια φορεσιά ικανή να προσεγγίσει και το δυναμικό, νεανικό κοινό, αλλά και να γίνει συνώνυμο του οικογενειακού gaming. Απλά το τελευταίο ίσως όχι με την ίδια... αυστηρότητα που προσπάθησε το Wii U. Προφανώς στην παρακάτω διαφήμιση υφίσταται μια γερή δόση υπερβολής. Το νόημα είναι ότι το  Switch  μπορεί να γίνει σχεδόν παντού χρηστικό. Στα διαλείμματα της δουλειάς, στα ταξίδια, στο πάρκο της γειτονιάς.

Αφού το πρώτο αυτό μήνυμα πέρασε με ιδανικό τρόπο, ήταν η σειρά των παιχνιδιών να βγουν μπροστά. Των first-party για να ιντριγκάρουν με την ιδιαιτερότητά τους και του FIFA για να κάνει τον απαραίτητο σαματά του "οι Third Party επιβιβάστηκαν στο πλοίο". Του Zelda, Super Mario, του  Splatoon, του Super Mario Kart και του FIFA, αλλά και του πόσο ευχάριστα παίζονται είτε σε μεγάλη είτε σε μικρή οθόνη. 

Από το τραπέζι δεν μπορούσε να λείπει το οικογενειακό σκέλος. Το gaming επιχειρεί να ενταχθεί στο πλάι των κλασικών επιλογών οικιακής ψυχαγωγίας, μαζί με ταινίες, σειρές, εκπομπές και κατ' επέκταση να απευθυνθεί στην οικογένεια. Η Nintendo βλέπει αυτή την εντρύφηση και επιχειρεί να την εκμεταλλευτεί, παίρνοντας από το χέρι το gaming για να του δείξει το δρόμο προς το σαλόνι μας.

Οι συναντήσεις της οικογένειας μπροστά στην τηλεόραση, με ένα  joy-con στα χέρια του καθενός, μπορούν να μετατραπούν σε ευχάριστα απογεύματα και αξιομνημόνευτες παιδικές στιγμές. Η Nintendo βλέπει μια ευκαιρία να φέρει την οικογενειακή ψυχαγωγία στο απόγειό της και να ταυτίσει το όνομά της με αυτήν. Και την έχει αρπάξει από τα μαλλιά.

Η προσήλωση στο gaming και η μη χρήση υπηρεσιών που τρέχουν στο Switch μέσω εφαρμογών (π.χ. Netflix ή YouTube) ήταν άκομα ένας τρόπος της Nintendo να στείλει το μήνυμα που ήθελε, αν και εικάζουμε πως τα τείχη θα πέσουν μέσα στονεπόμενο χρόνο, ώστε να στηριχθεί με κάποιο τρόπο και η online συνδρομητική υπηρεσία της. Άλλωστε, κάθε gamer αποζητά πλέον ένα ολοκληρωμένο multimedia πακέτο και όσο περισσότερες εφαρμογές υποστηρίζει μια κονσόλα τόσο το καλύτερο για την κατασκευάστρια εταιρεία.

Εν κατακλείδι, το Marketing στράφηκε περισσότερο στα first-party exclusives, που είναι άλλωστε και ο κύριος λόγος που το Switch πούλησε περισσότερο τον πρώτο ενάμιση χρόνο. Τα μεγάλα χαρτιά της Nintendo βγήκαν από την αρχή στο τραπέζι και ως γνωστόν οι υψηλές πωλήσεις το πρώτο διάστημα φέρνουν αντίστοιχα υψηλό hype. Στο τμήμα Marketing δεν αποκλείεται όσοι συμμετέχουν στα κεντρικά της Ninty να έκαναν μια αναδιάρθρωση της στρατηγικής, ή απομάκρυνση όσων απέτυχαν. Ή απλά μια αλλαγή στην ηγεσία του τμήματος. Για εμάς αυτό έχει μικρή σημασία. Δεν χρειάζεται να είσαι πτυχιούχος μάρκετινγκ για να το καταλάβεις. Η Nintendo κάτι άλλαξε. Έντυσε το Switch με το ωραιότερο περιτύλιγμα κι άφησε τη διαφημιστική κόλαση του Wii U στο χρονοντούλαπο, να γυρίζει και να την παρατηρεί μόνο ως παράδειγμα προς αποφυγή.

Καινοτομώ, άρα αλλάζω
Το Nintendo Switch αποτελεί μια κονσόλα που έχει να ζηλέψει πολλά από τους ανταγωνιστές του, ωστόσο κατορθώνει να προσφέρει τις πιο ιδιαίτερες εμπειρίες και αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε το gaming. Η Nintendo βρίσκει τρόπο να κάνει το προϊόν της διαφορετικό, με εκείνη και το φανατικό κοινό της να αγνοούν επιδεικτικά την καταιγιστική οπτική εξέλιξη των παιχνιδιών, γεγονός που βρίσκουμε όχι απλά εντυπωσιακό, αλλά σχεδόν απίστευτο. Ταυτόχρονα η ιδιαιτερότητα αυτή προσελκύει ανθρώπους που ουδεμία σχέση είχαν με το gaming μέχρι σήμερα και ίσως αυτό είναι το σπουδαιότερο δώρο του Switch στη βιομηχανία. Η πίτα γίνεται μεγαλύτερη, όπως ακριβώς συνέβη και με το Wii. Ο κόσμος, πέρα από ποιότητα, λαμβάνει και ποικιλία. Όχι μόνο χάρη στη Nintendo, αλλά ο ρόλος της ιαπωνικής εταιρείας στην υπόθεση είναι τουλάχιστον καταλυτικός, λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι πολλά αυτά που τη διαχωρίζουν από Sony και Microsoft. 

Είναι απαραίτητο πάντως να πούμε το εξής, για να είμαστε ειλικρινείς απέναντί σας. Μέχρι την ώρα που πληκτρολογούνται αυτές οι γραμμές, ο γράφων δεν έχει πειστεί από τα επιχειρήματα της Nintendo για την επιτυχία της κονσόλας. Υπάρχουν κίνητρα, αλλά η αναλογία μεταξύ τιμής, ποσότητας και ποιότητας βγάζει την κονσόλα χαμένη στα δικά μου μάτια. Παρότι τα “γιατί” της επιτυχίας έχουν γίνει απολύτως κατανοητά μετά τη σχετική έρευνα, εξακολουθώ να απορώ που τόσο μεγάλη μερίδα του κοινού τα έχει θεωρήσει αρκετά ώστε να προχωρήσει σε αγορά.

Θα επανέλθουμε άμεσα για να δούμε τι μέλλει γενέσθαι με το Switch. Μεταξύ άλλων, θα εξετάσουμε το τοπίο που έχει διαμορφωθεί στην πολυτάραχη σχέση της ιαπωνικής εταιρείας με πολλούς third-party developers. Θα δούμε τι περιμένουμε από τις επόμενες first-party κυκλοφορίες της, αλλά και την κωλυσιεργία στο κομμάτι του online. Και τα συμπεράσματα θα δείτε ότι έχουν εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον με τους λόγους της επιτυχίας της κονσόλας μέχρι σήμερα.

Άλλωστε τα δύσκολα για τη Nintendo δεν είναι ούτε πίσω, ούτε μπροστά. Δύσκολα είναι τα πάντα, εξαιτίας της επιλογής της να επενδύσει σε ιδέες και να μην ακολουθήσει το ρεύμα. Η απόφασή της να βαδίσει στον “άλλο δρόμο” είναι ευεργετική, μέχρι να την σκοτώσει. Οπότε θα περιμένουμε να της τελειώσει η καινοτομία και να εξαντληθούν οι ιδέες. Είθε η αναμονή να είναι αιώνια.

Διαβάστε ακόμη για την φήμη για νέο μοντέλο Switch από την Nintendo και για το cross-platform μεταξύ PS4, Xbox One και Switch. Συζητήστε για την κονσόλα της Nintendo στο σχετικό forum topic.