Best of: Τα χειρότερα games του 2018

Έδωσε σκληρή μάχη με το Underworld Ascendant για την 10η θέση και την κέρδισε. Το Extinction είναι η πιο hyped σαβούρα της χρονιάς. Πιο σαβούρα κι από το Fallout 76. Το Extinction λογικά θα τιμήσει το όνομά του και θα αφανιστεί. Συνδυάζει Shadow of the Colossus και Attack on Titan, αλλά με αυτό το free flow τραγικό σύστημα μάχης, τα πεσμένα frames και τα ελλειπή animations είναι ότι χειρότερο.

Το gameplay επαναλαμβάνεται αφού σκοτώνετε μικρούς εχθρούς, κάποιους λίγο μεγαλύτερους -ορισμένοι πετάνε- ή τιτάνιους όπως τα ogre, κατά βάση θα σας βγει το λάδι να σκαρφαλώσετε πάνω τους, θα χοροπηδάτε σαν τα κατσίκια χτυπώντας τους σε αδύναμα σημεία όπως το σβέρκο και ακρωτηριάζοντάς τα, ενώ η κάμερα θα κάνει zoom in και zoom out όποτε γουστάρει. Στόχο θα έχετε να σώσετε πολίτες ενεργοποιώντας κρυστάλλους και χωρίς να αργήσετε γιατί μετά ξανά απ' την αρχή. Υπάρχουν κάποια καρτουνίστικα cutscenes, ενώ το voice acting είναι άθλιο, λες και οι ηθοποιοί διαβάζουν έτοιμο κείμενο. Διαρκεί γύρω στις 8 ώρες τις οποίες θα θέλετε να ξεχάσετε.

 

Ένα Horror First-Person Adventure που η Χριστιάνα ήθελε πάρα πολύ να κάνει review. Ας πρόσεχε. Σύμφωνα με το σενάριο ελέγχετε μια ψυχή που έχει παγιδευτεί στην κόλαση χωρίς να έχει μνήμη της ζωής της. Το gameplay δεν σας επιτρέπει να πολεμήσετε παρά μόνο να ξεφύγετε από τους εχθρούς σας. Σας ζητάει δοκιμαστίες που επαναλαμβάνετε και στις οποίες θα πεθάνετε δεκάδες φορές. Όταν γίνει αυτό τότε προσπαθείτε μέσω minigame να μπείτε σε μια ψυχή μήπως σώσετε την ψυχή σας και δεν ξαναγυρίσετε στο προηγούμενο checkpoint. Η ατμόσφαιρα της κόλασης είναι ωραία, υπάρχει παντού αίμα, ακρωτηριασμένα πτώματα, ενίοτε και γυμνό, μέχρι και voice acting από δαίμονες, αλλά το level design είναι αίσχος, μέσα στο σκοτάδι. Διαρκεί για 8 ώρες καθαρού gameplay αλλά με τόσα bugs που έχει θα χρειαστείτε σίγουρα πάνω από 10 με 12.

 

Έχουμε δει δεκάδες games για την Ιαπωνική anime σειρά Gundam, τα οποία έχουν απήχηση μόνο στη χώρα τους. Το New Gundam Breaker είναι ένα Action που έχει αφήγηση με στατικές εικόνες και gameplay με κακοσχεδιασμένα animations και bugαρισμένα quests. Οι χαρακτήρες είναι ρομπότ τα οποία χτυπούν με σπαθιά και με ranged επιθέσεις, ενώ στην οποία κάνουν upgrade τα κομμάτια τους και μαντέψτε πόσο γαμάτα θα περάσετε χτυπώντας με διάφορα skills και ακούγωντας κλασικές anime φωνές που σας πρίζουν κάθε λίγα δεύτερα και απολαμβάνοντας ιαπωνικά beatάκια. Πέρα από το single-player με τις αδιάφορες αποστολές που δεν βγάζουν νόημα σε φάση "σκότωσε τόσους εχθρούς" (who cares), έχουμε και 3v3 multiplayer, φυσικά με ρηχό gameplay και ψιλοπεσμένα frames στις μεγάλες μάχες. 

 

Ένα Roguelike Action RPG με top-down κάμερα τύπου...Sensible Soccer ας πούμε. Δηλαδή βλέπετε ακριβώς το κεφάλι του χαρακτήρα από πάνω κάτι που δεν έχει νόημα. Τα γραφικά είναι μέτρια και η μάχη οπτικά φαίνεται αστεία. Διαλέγετε ανάμεσα σε μια λίστα από Taints που σας δίνουν π.χ. Rage boost, bonus αν πίνετε αλκοόλ, bonus αν αυξάνετε το gold σας κτλ., ενώ το ασπρόμαυρο user interface των μενού που κάνει pop-up ολίγον τι σπάει νεύρα. Το sneak είναι συμπαθητικό και η μάχη κυρίως tactical αλλά πολύ επαναλαμβανόμενη. Τα 15 ευρώ του δυστυχώς δεν τα αξίζει.

 

Ένα God of War clone, δηλαδή Third-Person Shooter. Η κίνηση των χαρακτήρων είναι bugαρισμένη, ειδικά στην κάλυψη όπου δεν σταθεροποιούνται και κάνουν slide και η στόχευση είναι κάπως συμπαθητική. Το gameplay έχει άφθονη δράση και αυτό είναι το μόνο καλό του παιχνιδιού. Το A.I. έχει θέματα καθώς οι εχθροί κάποιες φορές στοχεύουν όπου να 'ναι. Τόσο αυτοί όσο και οι συμπολεμιστές σας τρέχουν κάποιες φορές μπρος-πίσω χωρίς λόγο. Το Gene Rain έχει cutscenes, σωστή ποικιλία στο level design του περιβάλλοντος αλλά διαθέτει απαρχαιωμένα textures, λες και κάποιος τα πήρε από παιχνίδι του πρώτου Xbox.

Υπάρχουν κάποιοι καλοσχεδιασμένοι ήρωες και εχθροί, όπως ορισμένα μεγάλα Mechs που εντυπωσιάζουν ως παρουσίες, αλλά η ποιότητα γραφικών του είναι μέτρια, όπως μέτρια είναι και τα οπτικά εφέ. Στα animations λείπουν κάποια frames και οι χαρακτήρες πάνε ενίοτε λίγο αργά σαν συγκαμένοι, αλά το γενικότερο optimization είναι αισχρό αφού ακόμα και στα καλά PC τα frames θα πέφτουν κατακόρυφα αν επιλέξετε υψηλή ανάλυση. Το voice acting έχει κακή ποιότητα ηχογράφησης και οι ήχοι του περιβάλλοντος καμία σχέση με τα όσα βλέπετε. Ακόμα και οι ήχοι των όπλων επαναλαμβάνονται, τα δε οπτικά εφέ είναι ψεύτικα, ενώ δεν υπάρχει μουσική. Διαρκεί 3,5-4 ώρες και δεν δικαιολογεί με την καμία τα 25 ευρώ του.

 

Το αγαπημένο μου PlayStation VR είναι εδώ και το τιμάω κάθε χρόνο. Στο Grand Cruise καλείστε να γίνετε πειρατής έχοντας στο πλάι σας όλη την παρέα του One Piece. Στοχεύετε και χτυπάτε με κανονιές τα βαρέλια και τις κανονιές των άλλων πλοίων, στοχεύετε και βρίσκετε αντικείμενα και...βασικά αυτό είναι όλο. Ένα παιδικό παιχνίδι χωρίς νόημα. Nami ΕΜΠ1 ολόκληρος να ξέρεις, είσαι το μόνο που αξίζει στο Grand Cruise. Τουλάχιστον τα γραφικά είναι κάπως συμπαθητικά, υπάρχουν άφθονα cutscenes και ιαπωνικό voice acting. Προχωράμε.

 

Ποιος ο λόγος να δώσεις 60 ευρώ σε κονσόλα ή 50 σε PC για να αγοράσεις το Tennis World Tour? Καταρχήν οκ αναλαμβάνετε γνωστούς τενίστες όπως οι Roger Federer και Stan Wawrinka, αλλά εδώ λείπουν οι Nadal, Djokovic, Marie, Serena Williams και άλλοι. Λείπουν σχεδόν οι μισοί! Σαν να αγοράζεις ποδοσφαιράκι με τους μισούς σουπεστάρ να απουσιάζουν. Βέβαια υπάρχει editor και φτιάχνετε και τον δικό σας αθλητή αλλά και δικό σας γήπεδο. Στα modes υπάρχει φιλικό, καριέρα και online multiplayer. Το gameplay είναι αντιγραφή του Top Spin 4 ως προς το πως χτυπάτε την μπάλα ή ακόμα και στο σερβίς. Τα γραφικά είναι μέτρια, δηλαδή φτωχή ποιότητα στα textures, καλή απεικόνιση προσώπων με motion capturing αλλά χάλια facial expressions, μέτρια animations και πολύ κακή απεικόνιση γηπέδων.

 

Άλλο ένα FPS VR game το οποίο κυκλοφορεί για PC και PS4. Το gameplay είναι ΠΙΟ ΑΡΓΟ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ καθώς ως χιμπατζής προχωράτε σε τοποθεσίες που σας υποδεικνύονται. Οι Shooting μηχανισμοί πίσω από κάλυψη είναι τρισάθλιοι και τα περιβάλλοντα σκοτεινά. Τα εφέ των εκρήξεων είναι εντελώς αστεία, τα όπλα έχουν πανομοιότυπους ήχους. Το Crisis on the Planet of the Apes είναι linear, με άθλιο σενάριο και διαρκεί μόλις 2,5 ώρες. 

 

Αρχικά η παρουσίαση της Square Enix μας έδειξε ότι μπορεί να ετοιμάζει ένα Action-Adventure με ενδιαφέρον σενάριο. Δυστυχώς καταλήγουμε σε ένα παιχνίδι με φτωχό και επαναλαμβανόμενο gameplay, όπου στα περισσότερα σημεία απουσιάζει ο ήχος για να νιώσουμε σαν τον πρωταγωνιστή που είναι κωφάλαλος. Υπάρχουν CGI με πραγματικούς ηθοποιούς. Όταν όμως πηγαίνουμε στα γραφικά του gameplay νομίζουμε ότι παίζουμε παιχνίδι του PlayStation 2. Τα animations είναι αισχρά, οι χαρακτήρες μπαίνουν μέσα στο περιβάλλον, καθώς υπάρχει clipping, ενώ εκτελείτε τις ίδιες και τις ίδιες κινήσεις, δηλαδή ξερά κλωτσομπουνίδια μέσα από ένα μικρό ρεπερτόριο κινήσεων. Το μαρτύριο αυτό τελειώνει σε 3 ώρες ενώ η Square Enix μετά από κατακραυγή του κόσμου αφού δεν έβαλε voice acting και υπότιτλους, τα πρόσθεσε μία εβδομάδα μετά. Οπότε όσοι το έπαιξαν πριν έπρεπε να το ξανατερματίσουν.

 

Το Red Dead Redemption Online...των φτωχών. Των πολύ φτωχών όμως. Εδώ φτιάχνετε χαρακτήρα στην άγρια δύση διαλέγοντας μία από τις δύο φατρίες. Κάθε φατρία σας δίνει για παράδειγμα damage σε συγκεκριμένα είδη όπλων ή σε δυναμίτες, διπλό xp σε mining και crafting ή σε κάποια events κτλ. Μετά φτιάχνετε χαρακτήρα ανάμεσα σε 5 είδη προσώπων και μαλλιά ή όχι μαλλιά κάτι που σημαίνει ότι βλέπετε ξανά και ξανά τις ίδιες φάτσες!

 

Δείτε επίσης όλα τα προηγούμενα Best of και ειδικά αυτό των καλύτερων games του 2018.

Συζητήστε για την στήλη Best Of στο αντίστοιχο forum topic.