Τop 10: Τα πιο υπερεκτιμημένα games

Τα games της έβδομης γενιάς κονσολών που...πήραν κάτι βαθμούς παραπάνω!

Καθένας σε αυτή τη ζωή παίρνει αυτό που του αξίζει. Καμιά φορά όμως δεν παίρνει ακριβώς αυτό που του αξίζει, αλλά κάτι περισσότερο, γεγονός που μπορεί να στεναχωρήσει ή να νευριάσει αυτούς που νιώθουν ότι αδικούνται, αλλά και να "σμπαραλιάσει" φιλοσοφίες ζωής όπως η παραπάνω. Στον χώρο των games οι έννοιες "υπερεκτιμημένος" ή "υποτιμημένος" ακροβατούν σε μια λεπτή κλωστή, αφού εμπλέκονται τα γούστα και τα αισθητικά κριτήρια χιλιάδων ή και εκατομμυρίων ανθρώπων. Με άλλα λόγια, περί ορέξεως ...κολοκυθόπιτα, όπως λέει και ο σοφός λαός. Ωστόσο, σίγουρα υπάρχουν κάποια games που δεν μπορούμε να "χωνέψουμε" τους λόγους για τους οποίους είναι τόσο ευνοημένα σε κριτικές ή ακόμα και σε πωλήσεις.

Στο Top 10 αυτής της εβδομάδας εξετάζουμε τα δέκα πιο υπερεκτιμημένα games αυτής της γενιάς. Όπως πάντα, οι μισές επιλογές προέκυψαν από την δική σας ψήφο στο σχετικό topic του forum και οι άλλες μισές από την συντακτική ομάδα του GameWorld. Επειδή όσα παιχνίδια ψηφίσατε ανήκουν σε κυκλοφορίες των τελευταίων ετών, αποφασίσαμε να συμπεριλάβουμε τίτλους αποκλειστικά από την έβδομη γενιά κονσολών (PS3, Xbox 360, Wii και φυσικά PC τίτλους από το 2005 μέχρι φέτος) για να υπάρχουν κάποια κοινά κριτήρια στην αξιολόγησή τους.

Σας προειδοποιούμε από τώρα ότι υπάρχουν πολλές κυκλοφορίες στην παρακάτω λίστα που έχουν πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα! Τα κύρια κριτήρια που θα λάβουμε υπόψη μας είναι οι βαθμολογίες που έλαβαν τα games αυτά, καθώς και τα βραβεία που εισέπραξαν στους αντίστοιχους διαγωνισμούς. Οι δύο αυτοί παράγοντες συμβάλουν σε μεγάλο βαθμό στην προώθηση ενός video game και κατ' επέκταση και στις πωλήσεις του. Αξίζει να τονιστεί ότι οι ψήφοι σας στο forum που διαμόρφωσαν τα 5 από τα 10 games που θα δείτε είναι σεβαστοί και οφείλαμε να τους συμπεριλάβουμε στη λίστα. Ακολουθεί λοιπόν το Top 10 που κατά την άποψή σας έλαβε στα reviews...λίγο παραπάνω απ' ότι έπρεπε!

10: Assassin's Creed III (PS3, Xbox 360: 31/10/2012, PC: 23/11/2012, Wii U: 30/11/2012)
Ubisoft Montreal, Ubisoft
PC, PS3, Xbox 360, Wii U

Ίσως πολλοί να εκπλαγείτε που σε αυτή τη θέση βρίσκεται το Assassin's Creed III και όχι το πρώτο game της σειράς. Σίγουρα δεν είναι ανάγκη να μπείτε στον Animus για να θυμηθείτε ότι εκεί στα τέλη του 2007, ένας νέος τίτλος τότε της Ubisoft είχε προκαλέσει ντόρο με την ατμόσφαιρα, το σενάριο και τον τρομερό τεχνικό του τομέα. Ωστόσο, όσοι είχαν παίξει το πρώτο Assassin's Creed θα συμφωνήσουν πως από ένα σημείο και ύστερα η επανάληψη των αποστολών και των πραγμάτων που έπρεπε να πράξετε γινόταν σχεδόν αφόρητη. Πάντως το εν λόγω game "σώθηκε" από τα υπόλοιπα στοιχεία που αναφέραμε και μάλιστα γέννησε μια από τις πιο επιτυχημένες σειρές στην ιστορία. Χρόνο με το χρόνο όμως, άρχισε να γίνεται όλο και πιο έντονο το στοιχείο επανάληψης στο gameplay της δημιουργίας της Ubisoft Montreal.

Το Assassin's Creed III προσπάθησε με πολλούς τρόπους να "ανανεώσει" κάπως την σειρά. Εν μέρει τα κατάφερε, με ένα νέο πρωταγωνιστή, ένα ξεχωριστό σενάριο και υπόβαθρο και μια ακόμα πιο ελεύθερη open world προσέγγιση. Τελικά όμως, οι προγραμματιστές μάλλον δεν μπόρεσαν να "απογειώσουν" τον τίτλο σε νέα επίπεδα διασκέδασης και εμπειρίας, αδυνατώντας να εκμεταλλευτούν τις δυνατότητες του κόσμου που οι ίδιοι έφτιαξαν, αδικώντας τον εαυτό τους ουσιαστικά. Επίσης, δεν έφυγε πλήρως αυτή η "ρετσινιά" της επανάληψης, που πάντα θα αποτελεί ένα θέμα για τέτοια games. Το Assassin's Creed III δεν παύει βεβαίως να είναι ένα από τα πιο αξιόλογα Action games του 2012, ανακηρύχθηκε μάλιστα ως Game of the Year από τις ψήφους σας αλλά οι γκρίνιες από τους φίλους της σειράς έχουν κάποια βάση.

9: Grand Theft Auto IV (PS3, Xbox 360: 29/4/2008, PC: 3/12/2008)
Rockstar North, Rockstar Games
PS3, Xbox 360, PC

Η σειρά της Rockstar Games έφερε τη δική της επανάσταση στο χώρο του gaming με το χορταστικό και διασκεδαστικό gameplay της, την open world λογική της και την απόλυτη ελευθερία που χάρισε απλόχερα στους παίκτες. Από το GTA III περάσαμε στο GTA Vice City και αργότερα στο San Andreas, για να φτάσουμε το 2008 στο GTA IV και τα ρεκόρ έσπαγαν το ένα μετά το άλλο από τους βρετανούς developers. Ότι όμως και να πιστεύουν οι ορκισμένοι οπαδοί του παιχνιδιού, η αλήθεια είναι πως το gameplay της σειράς δεν παρουσίαζε κάποια τεράστια διαφοροποίηση όσο περνούσαμε από την μία έκδοση στην άλλη. Φτάνοντας στο GTA IV, παρόλο που είχαμε τον δυνατότερο τεχνικό τομέα μέχρι τότε, η αίσθηση της επανάληψης ήταν ίσως πιο έντονη από ποτέ, ενώ ενδεχομένως σε μερικούς τομείς ο τίτλος αυτός να ήταν και ένα βήμα πιο πίσω από τους προκατόχους του. Οκ, σύμφωνοι, είχαμε για ακόμα μία φορά την απόλυτη Αction πανδαισία, αλλά όχι δα και το "νέο σημείο αναφοράς της interactive ψυχαγωγίας", όπως δήλωνε η ίδια η Rockstar.

Ας ρίξουμε μια ματιά σε κάποια νούμερα και στοιχεία που δείχνουν γιατί το GTA VI είναι ένα από τα πιο υπερεκτιμημένα games της περασμένης δεκαετίας. Το παιχνίδι πούλησε πάνω από 3,6 εκατομμύρια αντίτυπα την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του, ενώ μέσα στην πρώτη εβδομάδα ξεπέρασε τα 6 εκατομμύρια (μέχρι σήμερα έχει πουλήσει πάνω από 25 εκατομμύρια αντίτυπα), τα 10άρια έπεσαν βροχή σε περιοδικά (πχ. Official Xbox Magazine, PlayStation Official Magazine) και sites (π.χ. IGN) παγκοσμίως, ενώ στο Metacritic το κοντέρ γράφει "9.8" κάτι που σημαίνει πως υποτίθεται ότι είναι το καλύτερο παιχνίδι όλων των εποχών.

Η "στάμπα" αυτή για πολλούς από εσάς δεν του ταίριαζε, παρότι χωρίς αμφιβολία πρόκειται για ένα πολύ καλό Action game. Παρέα με όλα τα καλά ενός GTA τίτλου, ήρθαν πολλές μέτριες ή βαρετές αποστολές και side-missions, όλα τα προβλήματα στην οδήγηση των οχημάτων παρέμειναν ίδια σε μία ακόμη έκδοση, ορισμένα καίρια χαρακτηριστικά απ' το San Andreas αφαιρέθηκαν χωρίς λόγο (όπως π.χ. η διαμόρφωση του χαρακτήρα σας) ενώ κάποιες νέες προσθήκες -όπως το να βλέπετε τηλεόραση- ήταν εντελώς χάσιμο χρόνου. Ίσως όμως, το πιο σημαντικό πρόβλημα να ήταν η αίσθηση επανάληψης που άρχισε να πλανάται επικίνδυνα πάνω από το "καμάρι" της Rockstar North. Αγαπάμε το GTA IV, αλλά σίγουρα δεν είναι το "τέλειο παιχνίδι" όπως πολλοί έσπευσαν να το βαφτίσουν. Ίσως και να ήταν, αν είχε κυκλοφορήσει το 2001 και λεγόταν Grand Theft Auto III!

8: Portal 2 (21/4/2011)
Valve Corporation
PC, PS3, Xbox 360, Mac

Εδώ κι αν τα βραβεία έπεσαν βροχή! Πριν ακόμα κυκλοφορήσει το sequel του First-Person...Puzzle της Valve, οι δημοσιογράφοι του χώρου ήδη δήλωναν ενθουσιασμένοι. Το βάφτιζαν "καλύτερο PC game στα Game Critics Awards", "πιο αναμενόμενο game στα Spike Video Game Awards" κτλ. Μετά την κυκλοφορία του, τα περισσότερα επιτεύγματα του Portal 2 είναι λίγο έως πολύ γνωστά. "Game of the Year" σε πολλά γνωστά sites και άλλες βραβεύσεις, πληθώρα αποθεωτικών κριτικών, 95/100 στο Metacritic και πολύ δημοσιότητα. Ακόμα και σήμερα η απάντηση στην ερώτηση για το αν είναι τελικά ένας υπερεκτιμημένος τίτλος εξαρτάται από το ποιον θα ρωτήσετε. Το Portal 2 ήταν αν μη τι άλλο μια ιδιαίτερη δημιουργία, παρόλα αυτά δεν γίνεται να μην μας περάσει από το μυαλό ότι ήταν κάπως overhyped όλη αυτή η φασαρία γύρω από το όνομά του.

Το παιχνίδι αν και εθιστικό, με σενάριο και ερμηνείες που ιντριγκάρουν, ήταν μικρό σε διάρκεια και ο οπτικός τομέας του κάπως "ατημέλητος". Αυτά τα δύο ίσως και να μην ήταν τόσο μεγάλο ζήτημα για ένα Puzzle game, αν όμως και αυτό με τη σειρά του δεν κόστιζε 60 ολόκληρα ευρώ! Με τέτοια τιμή δεν μπορούμε να μην σκεφτούμε πως η Valve "έσπρωξε" τον τίτλο της λίγο παραπάνω, για ευνόητους φυσικά λόγους. Άλλοι πάλι μπορεί να μιλήσουν για ένα αριστούργημα με έξυπνο gameplay και τρομερή ατμόσφαιρα. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνούν πως το πρώτο Portal ήταν πιο άμεσο και στηριζόταν εξ ολοκλήρου στους έξυπνους γρίφους του, ενώ το sequel έγινε πιο αφηγηματικό με την πλοκή πολλές φορές να επισκιάζει την ουσία της υπόθεσης, που ήταν, είναι και θα είναι η επίλυση των puzzles. Για να μη μακρηγορούμε, το Portal 2 είναι μεν ένα τρομερό game, αλλά μάλλον βρήκε θέση στα 'δεκάρια" των βαθμολογιών από το...πίσω portal!

7: World of Goo (12/12/2008)
2D Boy
PC, Wii, Mac, iOS, Android

Η ανεξάρτητη εταιρεία ανάπτυξης 2D Boy που δημιουργήθηκε απ' τα στελέχη της Electronic Arts, Kyle Gabler και Ron Carmel, δεν περίμενε ποτέ ότι ένα puzzle game σαν το World of Goo θα είχε τόση απήχηση. Στόχος σας στο τόσο απλό gameplay του είναι να ενώσετε goo balls, μικρές μπαλίτσες ενός παχύρευστου γλοιώδους υγρού (η λέξη goo στα αγγλικά), δημιουργώντας διάφορα σχήματα με σκοπό να φτάσετε στο τέρμα του κάθε level που είναι ο σωλήνας. Ακούγεται απλό στην σύλληψη και όμως το αποτέλεσμα ήταν εθιστικό και αποδείχθηκε μια "χρυσή" ιδέα για τους developers.

Η υπερβολή όμως δεν άργησε να κάνει την εμφάνισή της. Κατά βάση το World of Goo έλαβε άφθονα 9άρια και 10άρια, ιδιαίτερα στην έκδοση του Wii με το Wiimote, λες και επρόκειτο για το απόλυτο puzzle game που έφερε την επανάσταση. Τα γραφικά του αποτελούνται από απλά textures και το βασικό story διαρκεί μόλις ...6-7 ώρες. Είναι αυτά αρκετά για να θεωρηθεί από τους reviewers ως ένα από τα καλύτερα games όλων των εποχών; Φυσικά και όχι! Όσο και αν το gameplay ήταν "κόλλημα" και το παιχνίδι γενικά πολύ ...συμπαθητικό, δεν μπορούμε να δικαιολογήσουμε τις υπερβολικές αυτές βαθμολογίες.

6: The Ico & Shadow of the Colossus Collection (28/10/2011)
Team Ico, Bluepoint Games (remaster), Sony Computer Entertainment
PlayStation 3

Δύο ιστορικοί τίτλοι του PS2 σε HD remastered "πακετάκι" για το PS3; Καθόλου άσχημα θα πείτε και δίκιο θα έχετε. Τα Ico και Shadow of the Colossus είναι δύο ιδιαίτερα games και όπως έχουμε ξαναπεί αποτελούν μόνιμα επιχειρήματα ανθρώπων που υποστηρίζουν πως τα games είναι τέχνη. Για την εποχή τους αποτέλεσαν masterpieces του PlayStation 2. Ωστόσο αυτή η επανακυκλοφορία τους ίσως και να γέννησε λίγο παραπάνω ενθουσιασμό από όσο θα έπρεπε και ενδεχομένως να αποτελεί το πιο υπερεκτιμημένο remaster παλιών τίτλων που έχουμε δει.

Οι ουσιαστικές αλλαγές στα δύο games ήταν σχεδόν μηδαμινές, με μόνη κύρια προσθήκη το "lifting" στα γραφικά για να υποστηρίζουν αναλύσεις μέχρι και 1080p, ενώ ο χειρισμός παρέμεινε προβληματικός. Γενικά φάνηκε πως είχαμε ακόμα μια ωραία κατά τα άλλα HD συλλογή για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Να σημειώσουμε μόνο μια λεπτομέρεια. Πως αν το PlayStation 3 είχε απλά ένα backwards compatibility, όπως τα πρώτα μοντέλα, πολλοί δεν θα χρειαζόταν καν να αγοράσουν την εν λόγω κυκλοφορία. Αλλά εντάξει, ας μην γκρινιάζουμε, το The Ico & Shadow of the Colossus Collection ήταν μια πολύ αξιόλογη πρόταση και σε καλή τιμή, αλλά όχι και για 92 στα 100 στο Metacritic. Ούτε από την αρχή να τα είχαν φτιάξει δηλαδή!

5: The Sims 3 (5/6/2009)
The Sims Studio, Electronic Arts
PC, Mac, Nintendo DS, Nintendo 3DS,PlayStation 3, Xbox 360, Wii, Android, iOS, Mobiles

Όσο και αν η σειρά The Sims αντιπροσωπεύει πολλά πράγματα που ίσως να αντιπαθούν οι ορκισμένοι hardcore gamers, δεν μπορούμε παρά να παραδεχθούμε ότι έχει δώσει κάτι στο ευρύ κοινό (και φυσικά το γυναικείο) το οποίο "διψούσε" για ένα μεγάλο sequel. Ο εξομοιωτής του παιχνιδιού "παίζω με τις κούκλες" σας δίνει την δυνατότητα να δημιουργήσετε ένα δικό σας μικρόκοσμο, να ελέγξετε την ζωή και την εμφάνιση μικρών ψηφιακών ανθρώπων, ενώ η sandbox λογική του της Maxis και εν συνεχεία της The Sims Studio αποτελεί την συνταγή της επιτυχίας. Πως να αμφισβητήσουμε άλλωστε ένα παιχνίδι το οποίο έκανε ρεκόρ πωλήσεων στα PC και είναι κάτοχος πέντε ρεκόρ στα Guinness World Records, μεταξύ αυτών του Simulation τίτλου με τις μεγαλύτερες πωλήσεις παγκοσμίως; Ωστόσο, η τρίτη συνέχεια της σειράς, το The Sims 3, ανήκει σίγουρα στα πιο υπερεκτιμημένα games των τελευταίων ετών.

Το The Sims 3 υποσχόταν πολλά, αλλά τελικά όχι μόνο δεν έδωσε αυτά που περιμέναμε, αλλά σε πολλούς τομείς ήταν κατώτερο των προκατόχων του. Το παιχνίδι είχε "μια από τα ίδια" gameplay χωρίς μεγάλες βελτιώσεις και πίσω από τον κάπως πιο βελτιωμένο οπτικό τομέα κρυβόταν ουσιαστικά το ίδιο game που κυκλοφόρησε στις αρχές του 2000. Το χειρότερο ίσως όμως είναι πως η EA μας έδειξε απροκάλυπτα τον τρόπο με τον οποίο "αρμέγουν την αγελάδα". Τα add-ons και τα expansions ήταν βέβαια ήδη "κομμάτι" της σειράς, αλλά στην τρίτη συνέχεια ανάγκασαν τον κόσμο όσο ποτέ άλλοτε να αγοράσει αντικείμενα που θα έπρεπε να υπάρχουν ήδη στο παιχνίδι, δίνοντάς μας ένα τελικό προϊόν που απλά ακολουθούσε την πεπατημένη. Ότι και να λέμε πάντως οι fans της σειράς αγάπησαν και την τρίτη αυτή συνέχεια, αλλά δεν παύει να ισχύει το γεγονός πως "τσίμπησε" παραπάνω εκτίμηση από αυτή που του άξιζε.

4: Peggle (27/2/2012)
PopCap Games, Valve Corporation
iOS, Mac, PC, Xbox 360, PS3, Mobiles, Nintendo DS

Η δημιουργία της PopCap είναι διασκεδαστική, αρκούντως "σκαλωματική" και αποτελεί μια ακόμα casual "ένοχη" απόλαυση. Το θέμα είναι ότι όσο και να υπάρχει χώρος για τέτοια games στη ζωή μας (όταν βαριέσαι στην δουλειά, όταν περιμένεις να γίνει το φαϊ κτλ.) δεν είναι ανάγκη αυτά να "θεοποιούνται" δημιουργώντας έτσι ένα αδικαιολόγητο hype. Το Peggle είναι ιδανικό για αυτά που προσφέρει, έχει πολλά levels, αρκετά extra modes και μεγάλη διάρκεια για casual παιχνίδι. Όμως, όσο εθιστικό και να είναι, δεν παύει να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην τύχη και τις συνεχόμενες επαναλήψεις, όντας ένα αρκετά απλοϊκό game. Σκεφτείτε πολύ απλά ότι βασίζεται στο χειρισμό ενός και μόνο κουμπιού.

Κοιτώντας το 91/100 του Metacritic δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι έχει ακριβώς συμβεί. Ίσως οι reviewers έχουν "μπουχτήσει" από "σοβαρά" games και περιμένουν πως και πως τέτοιου είδους casual κυκλοφορίες για να "ξελαμπικάρουν"! Μόνο εκεί μπορούμε να αποδώσουμε το γεγονός ότι τους κυριεύει ένας...μικρός ενθουσιασμός και γίνονται λίγο πιο γενναιόδωροι!

3: Braid (Xbox 360: 6/8/2008, PC: 10/4/2009, Mac: 20/5/2009, PS3: 17/12/2009)
Number None, (XBLA, PC), Hothead Games (PS3, Mac), Microsoft Game Studios
PC, Xbox 360, Mac, Linux, PS3

Να ξεκαθαρίσουμε εδώ (όπως κάναμε αρκετές φορές ακόμα σε αυτό το άρθρο) ότι δεν μιλάμε για την ποιότητα των games που συμπεριλαμβάνονται, η οποία σίγουρα είναι γενικά υψηλή, αλλά για το γεγονός ότι αυτή κάπου υπερεκτιμήθηκε στην πορεία. Το Braid είναι σίγουρα ένα από τα πιο συμπαθητικά indie Puzzle/Platform που παίξαμε τελευταία και δεν μπορούμε να το δούμε με κακό μάτι όταν ξέρουμε τι αφοσίωση και αγάπη έβαλε σε αυτό ο δημιουργός του Jonathan Blow. Όμως, τελικά δεν είναι κάτι παραπάνω από ένα κλασικού ύφους game βγαλμένο από την δεκαετία του '90 με κάποιους ωραίους γρίφους και ικανό να σας χαρίσει λίγες ευχάριστες ώρες ενασχόλησης.

Το Braid είναι πάρα πολύ μικρό σε διάρκεια, διαθέτει "ταπεινό" A.I. και τεχνικά είναι ξεπερασμένο, όσο και αν ...στιλιστικά έχει κάτι να επιδείξει. Όμως οι δημοσιογράφοι από όλο τον κόσμο μάλλον συγκινήθηκαν λίγο παραπάνω για ακόμη μια φορά με ένα indie game που τους θύμισε τις παλιές καλές εποχές. Το παιχνίδι κέρδισε βραβεία και διακρίσεις και κατέχει ένα εντυπωσιακό σκορ 93/100 στο Metacritic για την έκδοση σε Xbox 360. Ρε παιδιά και εμείς με Platform μεγαλώσαμε και τα αγαπάμε, αλλά δεν σημαίνει ότι όποιος τίτλος αναβιώνει εκείνη την αισθητική είναι αυτομάτως για "δεκάρι"! Το να έχει το Braid σκορ 93/100 και το Rayman Origins 87/100 είναι λίγο "άκυρο", δε νομίζετε;

2: Angry Birds (11/11/2009)
Rovio Entertainment, Chillingo/ Clickgamer, Rovio Entertainment
iOS, PlayStation 3, PC, Android, BlackBerry Tablet OS, Symbian

Αν κάποιος ψάξει να βρει ποια είναι τα στοιχεία που έφεραν την εξωφρενική αυτή επιτυχία στον τίτλο της Rovio, πιθανό να καταλήξει στα εξής τρία συμπεράσματα. Πρώτον, το καλό timing της κυκλοφορίας του, καθώς βρήκε ένα κοινό "διψασμένο" για casual games, ενώ πέτυχε και την "μανία" του iPhone στα καλύτερά της. Δεύτερον, η χαμηλή τιμή του και το υποδειγματικό marketing που ακολούθησε την αρχική επιτυχία της εταιρίας και τρίτον, o συμπαθής καρτούν σχεδιασμός των "νευριασμένων" πτηνών που τα μετέτρεψε σε παγκόσμια αναγνωρίσιμες φιγούρες. Σίγουρα τα παραπάνω αποτελούν πιο "δυνατά χαρτιά" του τίτλου σε σχέση με το gameplay αυτό καθεαυτό, αφού έχουμε να κάνουμε με ένα εθιστικό ενδεχομένως, αλλά αρκετά απλοϊκό, ρηχό και μονότονο παιχνίδι, που τελικά δεν αποτελεί κάτι το τόσο ξεχωριστό σε σχέση με ένα σωρό άλλα casual games που κυκλοφορούν.

Ο σκοπός του παιχνιδιού; Να πετάξετε με μια σφεντόνα τα ...πουλιά σας και να γκρεμίσετε τα "οχυρά" στα οποία βρίσκονται τα "κακά" γουρούνια. Το Angry Birds είναι τόσο απλό όσο ακούγεται, η ιδέα του βασίζεται σε μια υποτυπώδη μηχανή physics και διαθέτει έναν χειρισμό που είναι το ίδιο εύκολος τόσο για ένα παιδάκι του νηπιαγωγείου όσο και για τη γιαγιά σας. Η επιτυχία του πρώτου παιχνιδιού γέννησε μια σειρά από ports σε άλλα συστήματα και νεότερες εκδόσεις, ενώ ο τίτλος μετρά συνδυαστικά περισσότερα από 1,7 δισεκατομμύρια downloads μέχρι σήμερα σε διάφορες πλατφόρμες, κάτι στο οποίο συνέβαλε η χαμηλή τιμή του που δεν ξεπερνάει το ένα ευρώ! Η δημιουργία της Rovio αποτελεί το πλέον overhyped παιχνίδι των τελευταίων ετών και δημιούργησε μια...ανεξήγητη μαζική υστερία άνευ προηγουμένου. Τουλάχιστον έδωσε την ευκαιρία σε μια ανεξάρτητη εταιρία που αποτελούνταν αρχικά από μόλις οι τρεις Φινλανδούς προγραμματιστές να χτυπήσει μεγαθήρια του χώρου κι αυτό αποτελεί "μαγκιά" τους!

1: Fez (Xbox 360: 13/4/2012, PC: 1/5/2013)
Polytron Corporation, Microsoft Studios, Trapdoor, Polytron
PC, Xbox 360

Η δημιουργία του εκκεντρικού Phil Fish είναι ένα indie game το οποίο βρισκόταν υπό ανάπτυξη πέντε ολόκληρα χρόνια και αποτελεί έναν φόρο τιμής σε παλιά κλασικά Platform/Adventures. Σίγουρα είναι ένα "τίμιο" και αρκετά ευχάριστο game, με ενδιαφέροντα puzzles και έναν retro σχεδιασμό που αν μη τι άλλο ξυπνάει ευχάριστες αναμνήσεις. Σε συνδυασμό με τη χαμηλή του τιμή, αποτελεί μια ιδανική αγορά για να περάσετε ευχάριστα κάποιες ώρες. Ωστόσο, η αντιμετώπιση που είχε το συγκεκριμένο video game από τα μέσα του χώρου, τα βραβεία που κέρδισε (πολλά μάλιστα πριν καν κυκλοφορήσει) και ο ντόρος που ξέσπασε γύρω από το όνομά του σίγουρα αποτελούν δείγματα ενός ακόμη υπερεκτιμημένου τίτλου.

Βροχή τα "δεκάρια" και οι υψηλές βαθμολογίες ακόμη και από μεγάλα sites, 89/100 στην έκδοση για Xbox 360 στο Metacritic και 91/100 παρακαλώ στην έκδοση για PC, παιχνίδι της χρονιάς στο Eurogamer για το 2012 και ένα σωρό ακόμη βραβεία για ένα game που στην τελική αποτελεί απλά μια ευχάριστη ομολογουμένως αναβίωση παλιών παρόμοιων games. Ίσως βρέθηκε και αυτό μέσα σε μια εποχή που "ψάχνεται" για έναν εμβληματικό indie τίτλο, ίσως η ανεξάρτητη παραγωγή παιχνιδιών να είναι λίγο στη μόδα. Όχι ότι αυτό είναι κακό, ίσα-ίσα που όπως έχουμε πει πολλές φορές η παρουσία περισσότερων games σημαίνει περισσότερες επιλογές για εμάς, όμως βλέπουμε επανειλημμένα πως όταν γίνεται λόγος για indie δημιουργίες κάπου χάνεται το μέτρο και η αντικειμενικότητα (βλέπε Super Meat Boy, World Of Goo, Angry Birds). Όπως και να έχει, το Fez είναι σίγουρα ένας πολύ αξιόλογος τίτλος, αλλά ταυτόχρονα και 100% υπερεκτιμημένος.

Επόμενο Best Of
Αυτά ήταν τα 10 games που θεωρούμε πως πήραν κάτι παραπάνω από αυτό που άξιζαν, χωρίς βέβαια να σημαίνει πως δεν τα έχουμε "λιώσει" και αυτά, μεταξύ άλλων! Περιμένουμε τα σχόλια σας και τις δίκες σας απόψεις πάνω στο θέμα, το οποίο πάντα δίνει πολύ "ψωμί' για συζήτηση.

Την επόμενη φορά η στήλη θα αλλάξει και πάλι ύφος, καθώς θα ασχοληθούμε με τα 10 καλύτερα Strategy games που έχουμε δει στις οθόνες μας. Φορέστε τους μπερέδες και τα γαλόνια σας και ψηφίστε το παιχνίδι που σας έκανε να νιώσετε ο μεγαλύτερος ...στρατηλάτης όλων των εποχών! Όπως πάντα η τελική επιλογή θα είναι αποτέλεσμα τόσο της δικής σας ψηφοφορίας όσο και των επιλογών της συντακτικής ομάδας. Κάντε κλικ εδώ για να ψηφίσετε τις δικές σας επιλογές στο forum του GameWorld!