Backwards compatibility

Κατά πόσο το υπολογίζουν οι εταιρείες;

Σε κάθε νέα γενιά κονσολών ασχολούμαστε με τα τεχνικά χαρακτηριστικά τους σε μια μάταιη και άτοπη αναζήτηση του ισχυρότερου μηχανήματος. Δυστυχώς, σε κάθε λίστα των χαρακτηριστικών τους βρίσκουμε τελευταία την αναφορά της δυνατότητας backwards compatibility. H αναφορά αυτή που έχει πλέον παραμεληθεί στις τελευταίες γενιές κονσολών, δεν αναφέρεται σαν πρωτεύον χαρακτηριστικό και αποκλειστικό λόγω αγοράς. Οι λόγοι είναι προφανείς και σχετίζονται με τη φυσιολογική και κάπως αυτοματοποιημένη τάση των καταναλωτών να αγοράζουν νέα προϊόντα που παρουσιάζουν εξέλιξη σε σχέση με τα προηγούμενα.

Στις παλιές γενιές κονσολών όταν είχαμε να κάνουμε με cartridges, δεν υπήρχε καν η έννοια του backwards compatibility, όπως συζητιέται σήμερα με τις κονσόλες των Sony, Microsoft και Nintendo. Τότε ελάχιστοι ενδιαφέρονταν αφού οι κονσόλες της εποχής την έβγαζαν έως και μία δεκαετία. Για παράδειγμα το Atari ξεκίνησε το 1977 και σταμάτησε την παραγωγή στα τέλη του 1991, άντεξε δηλαδή τουλάχιστον μία δεκαετία. Αντίστοιχα το NES κατασκευαζόταν για 11-20 χρόνια και το SuperNES για 7-13, πάντα ανάλογα με την χώρα. Όσο όμως ο κύκλος ζωής των κονσολών πέμπτης γενιάς και μετά άρχιζε σταδιακά να μειώνεται τόσο η ανάγκη για backwards compatibility ολοένα και μεγάλωνε. Ας δούμε λοιπόν τι τακτική ακολουθούν σήμερα οι επικρατέστερες κατασκευάστριες εταιρείες.

Sony: Σιγή ιχθύος μετά την αρχική περίοδο του PS3
Η προφανής λειτουργικότητα του εν λόγω χαρακτηριστικού που εισήχθη με το PlayStation 2, συνίσταται στη παροχή μιας ήδη υπάρχουσας και τεράστιας game library προς τον νέο gamer που δε θα αναδείξει τεχνικά τη νέα του κονσόλα, αλλά θα του επιτρέψει να μην επηρεαστεί πολύ από την αναγκαστική έλλειψη νέων κυκλοφοριών που παρατηρείται με κάθε κυκλοφορία νέας κονσόλας. Μη ξεχνάμε πως όταν μια επιτυχημένη κονσόλα έχει κλείσει τόσα χρόνια ζωής στην αγορά ώστε να έχει φτάσει η ώρα της διαδοχής της (Game Boy, PS1, PS2), δε λείπει η ωριμότητα από το συνολικό επίπεδο του software που της αντιστοιχούσε. Η αλήθεια είναι πως ένα 80-90 % των gamers τοποθετούν τις παλιές κονσόλες τους στο ευρύχωρο πατάρι τους αλλά δεν υπάρχει άμεση αχρήστευση της game collection που έχει δημιουργήσει ο εκάστοτε gamer στη διάρκεια της προηγούμενης γενιάς. Με απλά λόγια, αν σας έλειψε το Crash Team Racing (που παρεπιμπτόντως απαιτούμε live stream στο Twitch κ.Γρυπάρη!) μπορείτε άνετα να το ξαναζήσετε με το μαύρο DualShock αντί να αναρωτιέστε σε ποιο ανηψάκι/ξαδερφάκι/γνωστό σας δανείσατε το PSOne.

H Sony δεν εγκατέλειψε τη προαναφερθείσα πολιτική της στο συγκεκριμένο ζήτημα και χαροποίησε τους fanboys και όχι μόνο ανακοινώνοντας ότι το PlayStation 3 θα είναι backwards compatible με τους PS2 & PS1 τίτλους. Καμία αλλαγή, όλα καλά και ωραία. Αργότερα όμως η Sony άλλαξε πολιτική και η δεύτερη παρτίδα PS3 δεν είχε πλέον συμβατότητα με παιχνίδια του PlayStation 2 καθώς οι μοναδικές που είναι συμβατές με αυτά είναι οι 20, 60 και 80 GB. Όσο για το PS4...δυστυχώς απουσιάζει παντελώς το backwards compatibility, προς απογοήτευση πολλών gamers που πίστεψαν ότι θα πουλούσαν την παλιά τους κονσόλα για να αγοράσουν μια νέα πληρώνοντας διαφορά και παράλληλα θα μπορούσαν να παίξουν τα PS3 games τους.

Microsoft: Διπλωματικές απαντήσεις
Η Microsoft είχε δηλώσει όπως γνωρίζουμε ότι ''Το Χbox 360 θα είναι συμβατό με τους πιο δημοφιλείς τίτλους του Xbox". Λίγο ασαφής η τότε δήλωση (και συγκεκριμένη η λίστα των games) η οποία όμως δικαιολογείται εν μέρει από ζητήματα συμβατότητας του νέου hardware με το παλιό και την ανάγκη καταβολής ενός μεγάλου ποσού στην NVidia για το emulation του chipset της κάρτας της στα πλαίσια του νέου hardware που παρέχει η ΑΤΙ. Υπήρξαν κάποια updates μέσω XBOX Live αλλά ποτέ δε πρόκειται να απολαύσουμε τίτλους όπως το Panzer Dragoon Orta (λειτουργεί με πολλά bugs και crashes) ή άλλους παρόμοιους τίτλους που έχουν σήμα κατατεθέν τη ποιότητα και τη σπανιότητά τους. Αν η Microsoft είχε αντιληφθεί νωρίτερα το λάθος της ως προς το backwards compatibility η προσπάθεια που θα είχε καταβληθεί θα ήταν μεγαλύτερη και σίγουρα πιο αποτελεσματική. Το Xbox One εννοείται ότι δεν έχει αυτή τη λειτουργία.

Nintendo: Έχουν γνώση οι retro
Για πάμε και στη Nintendo τώρα. Αρχικά είχε ανακοινώσει ότι το Wii θα τρέχει όλους τους τίτλους του GameCube, πολιτική παρόμοια με αυτή της Sony αλλά και της ίδιας της Nintendo που προσφέρει κατά κόρον backwards compatibility στις φορητές τις κονσόλες από την εποχή του Game Boy Advance. Αργότερα όμως μάθαμε ότι για να παίξει κάποιος τίτλους GameCube θα έπρεπε να έχει στη κατοχή του GC controller & GC memory card.

Με το Virtual Console -η υπηρεσία μέσω της οποίας παρέχεται η δυνατότητα λήψης παιχνιδιών για παλιές κονσόλες της Nintendo- μπορoύσε να παίξει ο οποιοσδήποτε κλασικά games από Nes/Famicon, Snes/Super Famicon, Nintendo 64, Sega Master System, Sega Mega Drive, Turbografx 16, Turbografx CD, MSX, ΝΕΟ-GEO, Arcade, Commodore 64. Οι τιμές των παιχνιδιών ξεκινούν από 5 ευρώ (500 wii points) και φτάνουν μέχρι τα 12 ευρώ (1200 wii points). Κατά κανόνα στην υπηρεσία προστίθενταν κάθε εβδομάδα 1-3 games και μέχρι στιγμής ο αριθμός των games ξεπερνά τα 380.

Αυτό το βήμα παραπάνω, από το backwards compatibility στο retro compatibility είναι αμφίβολο αν παίζει σημαντικό ρόλο στη πορεία των κονσολών, η οποία κρίνεται πρωτίστως από τη ποιότητα του νέου software. Αυτό όμως που δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς είναι ότι πρόκειται για μια κίνηση που μόνο ωφέλιμη μπορεί να χαρακτηριστεί για το χώρο των videogames ο οποίος μπορεί να κερδίσει αρκετά από τις περιστασιακές επισκέψεις στις ρίζες του.

Τώρα πλέον που η μόδα της εποχής είναι τα digital downloads τα οποία δε μπορώ να δεχτώ με τίποτα γιατί θεωρώ κοροϊδία να διαθέτω, για παράδειγμα, το Oddworld: Abe's Oddyssey στο PS1 και για να το παίξω στο PS4 να πληρώσω ένα ποσό με το οποίο θα μπορούσα να αγοράσω κάτι άλλο που δεν το έχω. Επιπλέον με ενοχλεί το γεγονός ότι με νέες εκδόσεις κονσολών αφαιρούνται οι backward δυνατότητες! Γιατί ρε μάγκες; Πιο ''κομψό'' design με δυνατότητες μικρότερες από τις αρχικές; Όχι, ευχαριστούμε! Χαίρομαι που το Wii U τρέχει τουλάχιστον τους Wii τίτλους και αρκετά περιφερειακά του αρχικού Wii είναι συμβατά με αυτό οπότε Nintendo, good job ως προς το συγκεκριμένο κομμάτι, όπως και για το online. Σε άλλα θέματα, σαν το YouTube monetization ή τις online υπηρεσίες δυστυχώς είναι κάτι ΕΣΣΟ πίσω.

Εσάς ποια είναι η γνώμη σας; Είστε υπέρ του backwards compatibility ή απλά το αγνοείτε διότι κρατάτε ούτως ή άλλως τις παλιές σας κονσόλες

Αναμένω τις απόψεις σας και τα σχόλιά σας.