Tennis for Two

Το πρώτο real-time video game!

Μπορεί το πρώτο video game που εμφανίστηκε σε υπολογιστή να ήταν το Bertie the Brain το 1950, που αποτελεί...την γνωστή σε όλους μας τρίλιζα και μία χρονιά αργότερα να ακολούθησε το Draughts (ντάμα), ωστόσο αμφότερα τα games αυτά ήταν μεταφορές επιτραπέζιων. Το πρώτο...πραγματικό video game -ή τουλάχιστον το πρώτο πραγματικό interactive game με γραφικά σε οθόνη που κατάφερε και "έθισε" τους ελάχιστους τυχερούς που το έπαιξαν τότε στην Αμερική- ήταν το Tennis for Two.

Το Tennis for Two θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά games στην ιστορία της βιομηχανίας, καθώς είναι από τους πρώτους τίτλους που δημιουργήθηκαν αποκλειστικά για ψυχαγωγικούς σκοπούς. Σχεδιάστηκε και αναπτύχθηκε το 1958 από τον Αμερικανό φυσικό William Higinbotham και το εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι ο δημιουργός του το κατάφερε αυτό μέσα σε μόλις λίγες ώρες! Το Tennis for Two έφερε κάτι εντελώς πρωτοποριακό για την εποχή εκείνη.

Τένις…κυριολεκτικά για δύο άτομα!
Το Tennis for Two σχεδιάστηκε για να παρουσιαστεί στην ετήσια έκθεση του Brookhaven National Laboratory στην Αμερική. Ο Higinbotham, θέλοντας να δώσει ενδιαφέρον σε μία έκθεση Πληροφορικής και να δείξει την προοπτική των επιστημονικών ερευνών στην καθημερινή ζωή, σκέφτηκε να φτιάξει ένα παιχνίδι. Χρησιμοποίησε έναν αναλογικό υπολογιστή, τον Donner Model 30, ο οποίος μπορούσε να υπολογίσει τροχιές με αντίσταση αέρα. Σε λίγες ώρες σχεδίασε το παιχνίδι, το οποίο κατασκευάστηκε σε τρεις εβδομάδες με τη βοήθεια του τεχνικού Robert V. Dvorak.

Η ιδέα πίσω από το παιχνίδι ήταν απλή, αλλά εντυπωσιακή για την εποχή. Δύο παίκτες έπαιζαν έναν αγώνα τένις χρησιμοποιώντας ένα παλμοσκόπιο (oscilloscope) ως οθόνη και δύο αλουμινένια controllers ασημί χρώματος, τα οποία είχαν το μέγεθος ενός μεγάλου κουτιού (καμία σχέση με τα μετέπειτα χειριστήρια).

Το gameplay ήταν αρκετά απλό. Οι παίκτες ρύθμιζαν την γωνία του χτυπήματός τους με ένα κουμπί και με ένα άλλο κουμπί χτυπούσαν την μπάλα. Στην οθόνη εμφανιζόταν ένα γήπεδο τένις με πλαϊνή κάμερα, με μια οριζόντια γραμμή για το γήπεδο και μια μικρή κάθετη γραμμή για το δίχτυ. Η μπάλα (μια κουκίδα φωτός) έπρεπε να περάσει πάνω από το δίχτυ και να προσγειωθεί στο γήπεδο του αντιπάλου, με τον οποίο μπορούσε να την επιστρέψει.

Η τεχνολογία
Το gameplay του Tennis for Two ήταν αρκετά απλό, αλλά πρόσφερε μια μοναδική εμπειρία για τους επισκέπτες της έκθεσης του Brookhaven. Κάθε παίκτης μπορούσε να χτυπήσει την μπάλα, με την τροχιά της να επηρεάζεται από την ταχύτητα και τη γωνία του χτυπήματος, καθώς και από την επίδραση της αντίστασης του αέρα. Παρά την απλότητα του, το παιχνίδι κατάφερε να προσελκύσει εκατοντάδες επισκέπτες, με τους μαθητές λυκείου να δείχνουν ιδιαίτερο ενθουσιασμό.
Το Tennis for Two ήταν πρωτοποριακό. Θεωρείται ως το πρώτο multiplayer game που παιζόταν ταυτόχρονα από δύο άτομα σε πραγματικό χρόνο (real-time), με τη βοήθεια χειριστηρίων που επέτρεπαν τον έλεγχο της γωνίας και της δύναμης των χτυπημάτων. Σκεφτείτε ότι μέχρι την δημιουργία του Tennis for Two, η τρίλιζα και η ντάμα που προηγήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του ’50 προσέφεραν μόνο…ασύγχρονο gameplay. Αν και δεν υπήρχε AI για Single-Player game ενάντια στη CPU, η ανταγωνιστική φύση του τίτλου κρατούσε τους παίκτες προσκολλημένους στο παιχνίδι.

Η Επίδραση στα ΜΜΕ και στις εκθέσεις
Το Tennis for Two, γνώρισε τεράστια επιτυχία κατά την πρώτη του παρουσίαση το 1958, με τον κόσμο να περιμένει ώρες για να το δοκιμάσει. Η αίσθηση της αλληλεπίδρασης με έναν υπολογιστή ήταν κάτι το αδιανόητο για την εποχή και έκανε τους επισκέπτες να νιώσουν ότι βλέπουν την τεχνολογία του μέλλοντος. Το γεγονός ότι η έκθεση του Brookhaven επαναλήφθηκε και την επόμενη χρονιά, με μια βελτιωμένη έκδοση του Tennis for Two που περιλάμβανε μεγαλύτερη οθόνη και επιλογή διαφορετικών επιπέδων βαρύτητας (για παράδειγμα, η βαρύτητα της Σελήνης ή του Δία), δείχνει πόσο μεγάλο ήταν το ενδιαφέρον του κοινού.

Η κατάληξη
Δυστυχώς μετά την έκθεση του 1959, το παιχνίδι αποσυναρμολογήθηκε. Ωστόσο, μετέπειτα υπήρξε και συνέχεια, όταν ο Higinbotham κλήθηκε να καταθέσει σε δικαστήρια της Αμερικής την πατέντα του video game του. Παρότι η δεκαετία του ’60 ήταν σχετικά σιωπιλή, με το Spacewar! Και απειροελάχιστα Arcade games, το Tennis for Two αποτέλεσε τον ιστορικό πρόγονο, πάνω στον οποίο βασίστηκαν τα πρώτα games της δεκαετίας του ’70, με πρώτο και κύριο το Pong, που αρχικά παιζόταν επίσης από δύο παίκτες, με τα paddles, που είχαν παρόμοια λειτουργία με τα controllers του Tennis for Two. Τότε, με αφορμή τις δικαστικές αυτές υποθέσεις για τις πατέντες των games, ήταν που το Tennis for Two άρχισε να αναγνωρίζεται από τα ΜΜΕ ως ένα από τα πρώτα βήματα στην ιστορία των video games.

Η σημασία του στην ιστορία των games
Το Tennis for Two δεν ήταν απλά ένα τεχνικό επίτευγμα, αλλά ένα σημαντικό ορόσημο στην ιστορία των video games. Ήταν το πρώτο παιχνίδι που σχεδιάστηκε αποκλειστικά για ψυχαγωγία και όχι για ερευνητικούς ή διαφημιστικούς σκοπούς. Αν και δεν έφερε μεγάλες τεχνολογικές καινοτομίες, ήταν το πρώτο παιχνίδι με γραφικά που σχεδιάστηκαν ειδικά για να διασκεδάσουν το κοινό.

Το Brookhaven National Laboratory ανακατασκεύασε το Tennis for Two για την 50ή του επέτειο (σ.σ. 2008), και αναγνωρίζεται από πολλούς ως ο πρόγονος των σύγχρονων sports games. Το παιχνίδι βοήθησε στη διαμόρφωση της ιδέας ότι οι υπολογιστές δεν είναι μόνο εργαλεία για την επιστήμη, αλλά και για την ψυχαγωγία, ανοίγοντας τον δρόμο για το μέλλον των video games.

Το Tennis for Two είναι ένα από τα πιο πρωτοποριακά παιχνίδια όλων των εποχών. Αν και δεν είχε ήχο, δεν είχε δυνατότητα να παίξεις ενάντια στον υπολογιστή και το graphic design του ήταν εξαιρετικά βασικό, κατάφερε να αιχμαλωτίσει τη φαντασία των παικτών και να δημιουργήσει μία ολόκληρη σχολή γύρω από τα interactive games. Χωρίς αμφιβολία, αποτελεί ένα ορόσημο στην ιστορία των video games και αξίζει να μνημονεύεται ως ένα από τα θεμέλια της βιομηχανίας που όλοι γνωρίζουμε και αγαπάμε σήμερα.

Θετικά:
- Εθιστικό gameplay
- Ρεαλιστική ανταπόκριση της μπάλας ανάλογα με την ταχύτητα και την γωνία χτυπήματος
- Διασκεδαστικό καθότι παίζεται από δύο άτομα
- Πολύ μπροστά για τα δεδομένα του 1958

Αρνητικά:
- Δεν διαθέτει ήχο
- Δεν υποστηρίζει single-player

Βαθμολογία:
Γραφικά: 5
Ήχος: 1
Gameplay: 8
Αντοχή: 7
Γενικά: 7.5

Δεν αποτελεί απλά το πρώτο...πραγματικό video game, αλλά μία λαμπρή εφεύρεση που έλαμψε, χαράσσοντας τον δρόμο για τα πρώτα games.

Μάνος Γρυπάρης